(Κυρ. 7/6/15 - 21:13)
Του ΔΙΟΝΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΑΤΟΥ*
Τύφλα να ‘χει ο «συμπονετικός καπιταλισμός» του Μπους…Τώρα «τα σπάει» (μυαλά και νεύρα) ο «συμπονετικός ευρωπαϊσμός του Μάρτιν Σουλτς. Καρδιές ράγισε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προ ολίγων ημερών, όταν μίλησε στην Bild για τα πάθη ημών των Ελλήνων. Σημαντική η μεγαλοψυχία του, δεδομένου ότι δεν μας κυβερνά καν το Ποτάμι…
Είπε ο λάτρης του Σταύρου που δεν αντέχει να βλέπει τον ελληνικό λαό να σταυρώνεται:
«Οι άνθρωποι στην Ελλάδα, που υποφέρουν από την κρίση εδώ και χρόνια, χρειάζονται επειγόντως μια εναλλακτική προοπτική. Οι πιο φτωχοί στην Ελλάδα δεν έχουν αέρα να αναπνεύσουν. Τα προηγούμενα χρόνια ο ελληνικός λαός επωμίστηκε πολλέςεπώδυνες μεταρρυθμίσεις και μέτρα λιτότητας. Δεν μπορεί κανείς συνεχώς να μειώνει συνεχώς τις συντάξεις, έως ότου οι άνθρωποι γονατίσουν».
Αυτά τα λόγια μαζεύτηκαν στον ένα πόλο της ζυγαριάς του «ακριβοδίκαιου» Μάρτιν. Στην άλλη, η «κλασική» απαίτηση των δανειστών διατυπωμένη εν προκειμένω από τον ίδιο: “Μεταρρυθμίσεις»…
Δεν χρειάζεται να εξηγήσει κανείς (ειδικά στους αναγνώστες του Πριν) πως και γιατί οι «γενναίες τομές», τις οποίες επιζητούν Βερολίνο, Βρυξέλλες και ΔΝΤ, απολήγουν στην «τρόικα» λιτότητα – ύφεση – εκποιήσεις και την επιτείνουν. Αλλά, τέλος πάντων, σε εποχές ψυχωτικής προβολής της ιδέας τι είναι «ρεαλισμός» να τοποθετείσαι υπευθύνως στο δίλημμα «μετά σιέλου ή άνευ», με την κρυφή ελπίδα ότι αν η ΕΚΤ αυξήσει το όριο του ELA μπορεί να περισσέψει κανέναν ευρώ για αγορά βαζελίνης, τα δάκρυα του Σουλτς για τις κομμένες συντάξεις στην Ελλάδα «μετρούν». Κι ας τα συνοδεύει η προειδοποίηση πως «εξαντλείται η υπομονή» των (νταβραντισμένων) τοκογλύφων.
Σου λένε λοιπόν (ή το σκέφτονται) τόσοι και τόσοι άνθρωποι, που φοβούνται το χειρότερο: «Να εξασφαλίσουμε λοιπόν ότι δεν θα κουτσουρευτούν άλλο οι συντάξεις και βλπέπουμε». Και τελικά τι βλέπουμε; Τον Γιούνκερ να ζητά μέσα σε όλα(μα όλα!) περικοπές και στις συντάξεις, καθώς και στο «θάνατο» του ΕΚΑΣ. Πότε; Προτού καλά καλά προλάβει να τελειώσει η συνέντευξη αυτής της σοσιαλδημοκρατικής «ψυχούλας» του Σουλτς…
Συμπέρασμα; Bγάλτε όποιο θέλετε…Εμείς σημειώνουμε ότι σε αυτό το ιερατείο-λησταρχείο που ονομάζεται Ευρωπαϊκή Ένωση καταντά προβληματικό και απελπιστικά προβλέψιμο ακόμη το κλασικό παιχνίδι του «καλού και του κακού» (μπάτσου ή γκάνγκστερ, κι αυτό δική σας επιλογή είναι). Διότι τελικά πρώτον οι «καλοί» ίσα που προλαβαίνουν να παίξουν το ρόλο τους όσο διαρκεί μια βιαστική πρόβα και, δεύτερον, στο τέλος η γραμμή των «κακών» επικρατεί, ενίοτε προβαλλόμενη και από στόματα «καλών» (τρομάρα τους…).
Να λοιπόν που η γραμμή, την οποία ανακοίνωσε στον Τσίπρα ο Γιούνκερ, ήταν «Σόιμπλε στον τετράγωνο» με καθόλου από συμπόνια Σουλτς αλλά και ούτε από «μετριοπάθεια» Μέρκελ. Ω, φαίνεται πως ο υφιστάμενος Σόιμπλε… καπέλωσε την πολιτική του προϊστάμενο Άνγκελα! Τόσο αποτελεσματικά, μάλιστα, ώστε ήταν εκείνη και ο μέγας σοσιαλιστής Ολάντ που ανέλαβαν να εξηγήσουν – βράδυ Πέμπτης- στον Τσίπρα την…ορθότητα του «πακέτου Γουνκέρ» και να προβάλουν ακόμη μια αξίωση των δανειστών. «ηθική» αυτή: Να εκτιμήσει δεόντως η Αθήνα ότι οι πιστωτές έκαναν ήδη φοβερή υποχώρηση στο θέμα των πρωτογενών πλεονασμάτων, ο πήχης των οποίων πάντως «πρέπει» να «πιάσει» πάλι το 3%. Το 2017…
Παρακολουθούμε την πλήρη διάψευση των ευρωαυταπατών αλλά και την παρέλαση των ψευδεπίγραφων στερεότυπων: Η απουσία σχεδίου για ρήξη (έστω και αν θα επρόκειτο για Σχέδιο2, Σχέδιο 3 ή Σχέδιο 23), αν και απόρροια πολιτικής απροθυμίας, βαφτίζεται τέκνο σωφροσύνης. Σε ελεύθερη απόδοση: “Δεν το εκπονήσαμε άρα δεν είναι εφικτό…» Το δε ανέφικτο «τεκμαίρεται» με την ρίψη της μπάλας στην κερκίδα: «Ο κόσμος δεν είναι έτοιμος για ρήξη» λενε όσοι ξεχνούν την έννοια «αμφίδρομο», όταν πραγματεύονται τη σχέση κοινωνίας και πολιτικής – και ειδικότερα αριστερής. Μόνο αυτό θυμίζει ένα παλιό ανέκδοτο…
Ο αρχηγός μιας ορεινής φυλής ερυθρόδερμων της Β. Αμερικής δίνει εντολή στον μάγος: «Ν α βρεις και να μου πεις, όσο το δυνατόν γρηγορότερα, πόσο βαρύς θα είναι ο χειμώνας που έρχεται. Διέταξα ήδη τους άνδρες που κόβουν ξύλα, αλλά δεν πρέπει να πληγώσουμε τη Μητέρα Φύση παραπάνω από όσο χρειάζεται. Περιμένω να μου πεις».
Δυστυχώς ο μάγος δεν βρίσκεται σε… καλή φόρμα. Αδυνατεί να βγάλει πόρισμα κι οι μέρες περνούν… Ελπίδα του δίνει μια ιδέα. «Θα πάω στα χλωμά πρόσωπα, αυτά κάτι θα ξέρουν». Ντύνεται καουμπόι, βάφει λευκό το πρόσωπο του και κατηφορίζει στην πλησιέστερη κωμόπολη. Μπαίνει στο σαλούν, παραγγέλνει μπύρα κα ρωτά τον μπάρμαν. «Ακούς τίποτα για το πόσο βαρύ χειμώνα θα κάνει φέτος;». Κατηγορηματικός ο μπάρμαν: «Θα έχουμε σίγουρα άγριο χειμώνα…». «Πως είσαι τόσο βέβαιος;» ρωτά εντυπωσιασμένος ο μάγος της φυλής και ακούει την απάντηση: “Τυφλός είσαι, ρε φίλε; Δεν βλέπεις τους ινδιάνους που έχουν κουρέψει τη μισή πλαγιά του βουνού;».
Η διαφορά είναι ότι τότε ξύλα, σε ένα ανέκδοτο. Τώρα κόβονται ζωές στην πραγματικότητα…
*Πηγη: ''ΠΡΙΝ''
Κυριακή 7 Ιουνίου 2015
http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=20819:eleftheratos-riksi&catid=42:ergasiakes-sxeseis&Itemid=168
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου