Στα τσακίδια

της Κατερίνας Γκαράνη
Βάλε την υπογραφή σου, συμβιβάσου και ήλπιζε ότι μέχρι το τέλος της εβδομάδας θα την "βγάλεις". Έτσι θα κυλάει η ζωή μας από εδώ και στο εξής; Αυτό το θεωρούμε ζωή; 


Εμείς που ματώσαμε τα γόνατα μας στις γειτονιές της Ελλάδας, που πήραμε το σάκο στην πλάτη για ένα ταξίδι στον κόσμο, που αναθεωρούσαμε τον εαυτό μας κάθε λεπτό για νέα όνειρα και νέα δημιουργία, από εδώ και στο εξής θα κρατιέται η ύπαρξή μας με μία υπογραφή χρεογράφων και θα αναπροσαρμοζόμαστε σύμφωνα με το τεχνικό ΑΕΠ του κράτους;

Είναι δυνατόν ένας άνθρωπος που νοείται ελεύθερος και κομμάτι μιας αναπτυγμένης ηπείρου να λογίζεται ως τεχνικός όρος τεχνοκρατών και πολιτικών; Έχουμε σαλέψει εντελώς; Τι τρέλα είναι....
αυτή που μάς έχουν εγχύσει στον εγκέφαλό μας να ξυπνάμε κάθε πρωί επί 5 συναπτά έτη παπαγαλίζοντας αρχικά ΕΚΤ, ΕΕ, ΔΝΤ, ΕSM, ESMF, OOΣΑ και πάει λέγοντας; Το θεωρεί λογικό ένας νοήμων άνθρωπος κάθε μεσημέρι να βάζει επιπλέον πιάτο στο τραπέζι για Μέρκελ, Σόιμπλε, Ολάντ, Τσίπρα, Σαμαρά; Μέχρι πριν 5 χρόνια τα οικογενειακά τραπέζια είχαν συζητήσεις για την ζωή, για τις δυσκολίες και τις επιλογές λύσεων και φθάσαμε να κατεβάζουμε με κάθε μπουκιά μας ένα όνομα μαλάκα στο στομάχι μας ασυναίσθητα; Έτσι θα πηγαίνει από εδώ και στο εξής;

Διότι απ' ό,τι έχετε καταλάβει, το πανηγύρι του δανεισμού, των απειλών, των συμφωνιών, των μνημονίων και ό,τι άλλη αηδία τους κατεβάσει η κούτρα τους θα συνεχιστεί για δεκαετίες. Ήδη μιλούν για το συνταξιοδοτικό του 2035, το εργασιακό του 2040 και την πιθανή λήξη κάθε συμφωνίας το 2078. Εμείς θα έχουμε πεθάνει κι αυτοί ακόμα θα διαπραγματεύονται. Από το 2015 και για τα επόμενα τουλάχιστον 20 χρόνια εμείς δεν θα ζούμε, απλά θα "βγάζουμε" την εβδομάδα με το αν θα "βγαίνει" ο λογαριασμός διαπραγματευόμενων ντόπιων εκπροσώπων και εταίρων. Αυτό το θεωρεί νοήμων άνθρωπος ελευθερία;

Παρατήστε την αξιοπρέπεια, την ελπίδα, την εθνική κυριαρχία και όλες τις έννοιες που καταντήσει απειλή όταν ξεστομίζονται από πολιτικούς. Είναι δυνατόν να έχεις όλες αυτές τις έννοιες προς πραγμάτωση όταν καταδικάζεις τους πολίτες μιας χώρας σε ανελευθερία; Επειδή δεν έχουμε χαλκά στο πόδι και μπορούμε να ομιλούμε (ακόμα) όπως θέλουμε νομίζουμε ότι είμαστε ελεύθεροι; Από πότε η ελευθερία έχει όριο μεταξύ συναντήσεων Κορυφής και επόμενων εκλογών; Ελευθερία με ημερομηνία λήξης δεν είναι ελευθερία είναι κονσέρβα και μάλιστα σκουριασμένη, επικίνδυνη προς κατανάλωση.

Ίσως τελικά οι πολίτες αυτού του κράτους στο οποίο τριγυρίζουν από την ώρα που γεννήθηκαν να είναι συνηθισμένοι με χρονοδιαγράμματα. Ίσως να είχαν και έχουν την ζωή τους σε κουτάκια για το πότε θα ανασάνουν, πότε θα πληρωθούν, πότε θα πάνε διακοπές, πότε θα κάνουν σεξ, πότε θα κάνουν παιδιά, πότε θα βγουν στην σύνταξη, πότε θα αγοράσουν το νεκροσέντονό τους και βάζουν ξυπνητήρι βάση του προγράμματός τους να ξυπνήσουν για να πεθάνουν. Δεν δικαιολογείται αλλιώς η άνευ διαμαρτυρίας κατάποση των πολιτικών γραμμών και των πολιτικών φράσεων που ξεστομίζουν συνειδητά (εφόσον τα διαβάζουν από χαρτί ή τα δημοσιοποιούν γραμμένα) όλοι αυτοί που για άγνωστο λόγο έχουν χριστεί ως οι νταβατζήδες της ζωής μας. Εναλλαγή ηλιθίων στην ιεραρχία του τόπου να κανονίζει με τον δανειστή πόσο σε παίρνει ακόμα να ανασάνεις. Κι εσύ κάθεσαι και τον κοιτάς για να δεις πώς θα κάνεις ανάλογα το πρόγραμμά σου. Κλείνει τα ραντεβού σου για το πότε θα ζήσεις και πότε θα πρέπει να πεθάνεις γιατί δεν βγαίνει το οικονομικό του πρόγραμμα κι εσύ κάθεσαι και το ανέχεσαι. Δεν του κόβεις μπάτσα, αλλά τον χειροκροτάς από πάνω. Πάμε καλά ή έχουμε σαλτάρει ως λαός;

Το θεωρεί ο πολίτης υγιές να κάνει ντόρο για το επίδομα και την αύξηση του ΦΠΑ αλλά την ίδια στιγμή που πουλάνε 24 αεροδρόμια, 12 λιμάνια, κομμάτια ελληνικής γης, νερό, ποτάμια, θάλασσες αυτός να το παίζει Κινέζος; Πρέπει να είσαι πολύ ηλίθιος, όταν ένας από τους κυβερνήτες σου, τάζει την Κάρπαθο (ολόκληρο νησί!!!!) στους Αμερικάνους και δεν του λες να πάει να κάνει αυτό που δεν έκανε ποτέ στην ζωή του. Αν το είχε κάνει δεν θα είχε φθάσει στο υπόγειο της αναξιοπρέπειας.

Ακόμα και ιδιοτελώς να το δει κάποιος, χωρίς Ελλάδα πού θα δραστηροποιηθείς ως πολίτης για να μπορείς να δικαιολογείς το μεροκάματο, το μισθό ή την σύνταξη; Σου πήραν το μαγαζί κι εσύ χτυπιέσαι γιατί δεν κάνεις το ίδιο ταμείο όπως το 2008; Είναι τρέλα!

Άντε να γίνει πατρίδα μας η Ευρώπη; Ωραία έγινε. Έχουμε και κοινή κυβέρνηση και κοινά σύνορα και όλο αυτά για τα οποία δίνουν λυσσαλέα μάχη οι φιλοευρωπαϊστές πολιτικοί σου. Πόσο υπολογίζεις να αντέξεις εργασιακά σε σύγκριση με τον Γερμανό ή τον Ρουμάνο; Πού ακριβώς τοποθετείς τον εαυτό σου;

Δεν θα έχεις πια την ελευθερία να απλώνεσαι εργασιακά ή δημιουργικά με πλάτη τον ελληνικό χώρο. Δεν έχεις πια το δικαίωμα να λες "εγώ είμαι αλλιώς γιατί με χτύπησε πολύ ο ήλιος της Μεσογείου". Ξέχνα τα αυτά. Μεσογειακός ήσουν, τώρα μεσογειακός μπορεί να γίνει ο Ιρλανδός κι εσύ να μετακομίσεις στο Δουβλίνο γιατί εκεί χρειάζονται αγρότες γης. Αυτή είναι η καλή περίπτωση. Η δυσοίωνη είναι ότι θα πρέπει να ζεις σε 20 τ.μ ημιυπόγειο σε κωμόπολη της Γερμανίας και να ξεσκατίζεις γουρούνια έναντι 200 ευρώ διότι η πατρίδα Ευρώπη εκεί σε χρειάζεται. Εδώ δεν σε ρωτάνε για την χώρα σου, θα σε ρωτήσουν όταν δεν θα έχεις χώρα; Μην τρελαθούμε εντελώς!

Δεν μάς απασχολεί τίποτε απ' όλα αυτά; Νομίζουμε ότι οι διαπραγματεύσεις γίνονται για την κοινωνική ισοτιμία των ευρωπαϊκών λαών; Νομίζουμε ότι αυτοί κάνουν πλάνο για το πώς εσύ θα έχεις μεροκάματο και σύνταξη το 2035;

Είσαι ανελεύθερος και τυπικά από το 2010 που το χρέος ήταν στο 121% του ΑΕΠ, θα είσαι ελεύθερος όταν το χρέος θα φθάσει το 2035 στο 1000% του ΑΕΠ. Λες να μην φτάσει; Γιατί είσαι σίγουρος ότι υπήρχε χρέος το 2010; Κατάπιες αμάσητο το επίσημο διάγγελμα του ηλίθιου από το Καστελόριζο, δεν θα καταπιείς και το επόμενο όταν δεν θα έχεις χώρα να ταμπουρωθείς και να κάνεις νάζια "πατριωτικά";

Το επόμενο διάγγελμα θα στο κάνει πανέξυπνος Ευρωπαίος που θαυμάζεις και θέλεις να ηγείται της ζωής σου με όποιο κόστος. Το χρέος θα πάψει να υπάρχει όταν δεν θα υπάρχει Ελλάδα. Ή όταν αποφασίσεις να κάνεις το χρέος σου επιλέγοντας ελευθερία λέγοντας τους απλά: "Στα τσακίδια".

στον τοιχο

http://gregordergrieche.blogspot.gr/2015/06/blog-post_27.html