Το μεροκάματο του ξυλοπόδαρου

Στην τελευταία Κυριακή της Αποκριάς ξοδεύτηκε μια ακόμα από τις χειμωνιάτικες λιακάδες που αποτελούν αποκλειστική ομορφιά της Ελλάδας και έχουν Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης. Οι Αθηναίοι 
μάζεψαν ήλιο που φτάνει για δυο χειμώνες. Κατά παράδοση η Πλάκα υπερχείλισε από μασκαρεμένους και μη.
Και λίγο πιο πέρα ο ΕθνικόςΚήπος, το Ζάππειο και η («σέρβιρε_ και_εμένα_σήμερα») κατάμεστη Αίγληείχαν τα δικά τους πλήθη. Χρυσές δουλειές για τους μικροεπιχειρηματίες του δρόμου: καραμελούδες, καστανάδες, ζαχαροπλάστες του μαλλιού της γριάς κ.ά. Μαζί με όλους και ένας που έψηνε και πουλούσε ποπ κορν σε τιμές εξωτικών καρπών: δυο ευρώ σε φακελάκι μεγέθους για ηλιόσπορους. Χαλάλι του, δεν ΄κονομάει κάθε μέρα ο άνθρωπος.

Εντυπωσιακός στο όλο σκηνικό του Ζαππείου ο ξυλοπόδαρος. Ένας συμπαθέστατος νέος άνθρωπος  που πουλούσε μακρόστενα μπαλόνια που φούσκωνε και τους έδινε διάφορα σχήματα η κοπέλα συνεργάτιδά του. Δεν νομίζω ότι τσακιζόταν στις πωλήσεις – τουλάχιστον κάνα δεκάλεπτο που τον παρακολουθούσα. Όμως δεν έχανε την καλή διάθεσήτου. Δεχόταν να φωτογραφίζεται με παιδιά και μεγάλους – χωρίς καμία υποχρέωση για τους φωτογραφιζόμενους– χαμογελούσε, πήγαινε πέρα δοθεί, έσκυβε για να χαιρετήσει παιδάκια και όλα αυτά ακούραστα, πάντα αταλάντευτα και ισορροπημένα. Δεν θα το έλεγες εύκολο το μεροκάματο τούλαϊκού διασκεδαστή τού δρόμου.

http://harddog-sport.blogspot.gr/2018/02/blog-post_32.html