Πλέον, όχι μόνο στην πράξη, αλλά και στα λόγια «φιλελέ» ο ΣΥΡΙΖΑ

του Κώστα Μάρκου

Μέχρι πριν από λίγο, ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνησή του εφάρμοζαν το νεοφιλελευθερισμό και μιλούσαν τη γλώσσα της Αριστεράς. Το τελευταίο απομεινάρι αυτού του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να το δει κανείς στην ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στην Ομάδα Σοσιαλιστών και Δημοκρατών του Ευρωκοινοβουλίου, όπου πήρε μέρος μαζί με τη Φώφη.

Τη στιγμή που εφαρμόζει την ιδιωτικοποίηση των πάντων στην Ελλάδα, καταγγέλει στις Βρυξέλες την ιδεολογία των ιδιωτικοποιήσεων, το νεοφιλελευθερισμό. Χαρακτηριστικό υπόδειγμα «αριστερο-φιλελευθερισμού»: «Αριστερά» στα λόγια, «νεοφιλελευθερισμός» στην πράξη. Το τελευταίο Γιούρογκρουπ αποτελεί το συμβολικό ορόσημο για το πέρασμα του ΣΥΡΙΖΑ στο newspeak, όπως ονόμασε ο Όργουελ τη «νέα γλώσσα» που επέβαλε ο Μεγάλος Αδελφός, στο «1984», στη συγκεκριμένη περίπτωση στη γλώσσα του νεοφιλελευθερισμού. Στη συνέντευξη Τσακαλώτου, το βράδυ της υπογραφής της συμφωνίας για την «αξιολόγηση», ο άξιος, κατά Σόιμπλε και Ρέκλινγκ, υπουργός Οικονομικών, δεν σταμάτησε να ομνύει στις «αγορές», όπως ονομάζονται οι γύπες του ολοκληρωτικού καπιταλισμού. Οι «αγορές», από εχθρός της χώρας, των εργαζόμενων και των λαών, μετατράπηκαν σε σωτήρες. Η νεοφιλελεύθερη γλώσσα έχει κατακτήσει όχι μόνο το οικονομικό επιτελείο, αλλά και τον ίδιο τον πρωθυπουργό. «Το επιβεβαιώνουν και οι αγορές», ότι η συμφωνία του Γιούρογκρουπ ήταν μια χαρά, δήλωσε στη συνέντευξη Τύπου μετά τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ. Μένουν κάτι υπολείμματα της προηγούμενης περιόδου, όπως οι υπουργοί Υγείας, ίσως και Ενέργειας. Αλλά το μήνυμα Ρέκλινγκ για «κάποιους υπουργούς που καθυστερούν τις ιδιωτικοποιήσεις», δείχνει το δρόμο: Σε λίγο καιρό, μετά τον επόμενο ανασχηματισμό, πολύ πιθανόν αυτοί οι θλιβεροί «αριστεροί λαϊκιστές» να πεταχτούν στον κάλαθο των αχρήστων, αφού θα έχουν συνεισφέρει στην «ιώβειο υπομονή του ελληνικού λαού», όπως χαρακτήρισε ο πρωθυπουργός την απογοήτευση και την υποχώρηση των αγώνων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνησή του περνούν στην τρίτη φάση. Στη φάση όπου θα χρειαστεί όχι πια να αποκοιμίζουν με τα λόγια, με το αριστερό όπιο του λαού, αλλά να συγκρουστούν με το λαό, με τους εργαζόμενους και τους αγώνες τους. Η «περίοδος χάριτος» περνάει ανεπιστρεπτί. Έρχεται η ώρα όπου κανένας Κατρούγκαλος δεν θα μπορεί να πει «εάν ο λαός διαφωνούσε με τα μέτρα μας δεν θα ήταν άδειες οι πλατείες».

Δεν είναι μόνο οι δημοσκοπήσεις που δείχνουν τη ραγδαία πτώση της επιρροής του κυβερνώντος κόμματος ή την αδυναμία πειθούς των επιχειρημάτων του. Είναι πολύ βαθύτερα τα σημάδια. Ήδη, ολόκληρη η οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ στην Εθνική Ασφαλιστική αποχώρησε από το κόμμα, λόγω της ιδιωτικοποίησης της Ασφαλιστικής. Και τώρα, η κυβέρνηση θα χρειαστεί να δοκιμαστεί στην αντιπαράθεση με τους εργαζόμενους στους ΟΤΑ. Υπενθυμίζουμε ότι το αριστερό άλλοθι της συγκυβέρνησης Τζανετάκη-Μητσοτάκη, που της χάρισαν οι Φλωράκης και Κύρκος, ξεσκίστηκε στην επιστράτευση των απεργών των ΟΤΑ, το φθινόπωρο του 1989.

Ακόμη και για την αστική τάξη, η αξία χρήσης του ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει να χάνει την αρχική της σημασία. Πέρα από το γεγονός ότι δεν μπορεί πλέον να αποκοιμίζει με ωραία λόγια ή με τη διαστροφική γλώσσα τους εργαζόμενους, η κυβέρνηση απέδειξε ότι είναι και ανίκανη να εξασφαλίσει και ορισμένες από τις στοιχειώδεις απαιτήσεις του ελληνικού κεφαλαίου. Όπως την είσοδο στην ποσοτική χαλάρωση του Ντράγκι. Όπως κάποια ουσιώδη «ελάφρυνση» ή «απομείωση» του χρέους.

Η χρεοκοπία του ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται μόνο στην πλάκα που του κάνει ο Σόιμπλε, αλλά και στην προσφυγή σε βλακώδεις δηλώσεις του πρωθυπουργού, όπως η παρακάτω: «Είναι θετικό που δεν ήμασταν ‘θέμα’ στη Σύνοδο Κορυφής, γιατί είχαμε ξεκαθαρίσει ότι αν δεν υπήρχε εξέλιξη στο Γιούρογκρουπ, η Ελλάδα θα ήταν ‘θέμα’ και κρίση». Με άλλα λόγια, δεν είναι «θέμα» ότι οι συνταξιούχοι θα πληρώσουν στην τριετία 2019 – ‘21 περίπου 8,5 δις ευρώ, δεν είναι «θέμα» ότι ξεπουλιέται η ΔΕΗ και ό,τι δημόσιο απέμεινε, δεν είναι «θέμα» η νομιμοποίηση του λοκ άουτ, δεν είναι «θέμα» η παραμονή στα μνημόνια και στην ντροπιαστική Επιτροπεία μέχρι το 2021.

Ο Αλέξης Τσίπρας μοιάζει όλο και περισσότερο με την Αλίκη στη χώρα των νεοφιλελεύθερων θαυμάτων. Μια κακομοίρα Αλίκη–φιλελέ, με ξεσκισμένο το αριστερό φουστανάκι της…

http://prin.gr/?p=15704