Χιλάδες άνθρωποι, εκατομμύρια, σκόρπισαν σε έναν άκαρδο κόσμο που αφαίρεσε από την καρδιά τους τη βαθειά πεποίθηση με την οποία πορεύτηκαν. Η Φιλανδέζα σκηνοθέτης Κίρσι Λιματάϊνεν αποφάσισε να ψάξει τους παλιούς συντρόφους της από τη κομματική σχολή της νεολαίας, τη χρονιά του 1988, στην Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία. Να δει τι απέγιναν, κι αυτοί και το ιδανικό τους. Πήρε την κάμερα και με κάποια ελάχιστα στοιχεία κι άρχισε την αναζήτησή τους. Κι έφτιαξε αυτή την ταινία με τίτλο “Σύντροφε, που είσαι σήμερα;”, η οποία παίχτηκε στην “Αλκυονίδα”.
Η ίδια η σκηνοθέτης, παιδί της εργατικής τάξης, δηλώνει ακόμα πως υπερασπίζεται το Κομμουνιστικό μανιφέστο, οι συντροφοί της, από τη Βολιβία, τη Χιλή, το Λίβανο, τη Νότια Αφρική, δηλώνουν υπερηφάνεια για τα νεανικά τους ιδανικά, αλλά λένε επίσης πως μετά την κατάρρευση, “το γκρέμισμα του τείχους”, έχει χαθεί το έδαφος πάνω στο οποίο στηρίζονταν. Παραμένουν ανήσυχοι, πολιτικοποιημένοι, υποστηρικτές της ισότητας και της δικαιοσύνης. Αλλά το κομμουνιστικό ιδανικό μπάζει νερά, καθώς ταυτίστηκε με τη Σοβιετική Ένωση.
Στην ουσία αποκαλύπτουν την πραγματική παθογένεια της πρώτης απόπειρας για την κομμουνιστική απελευθέρωση. Κι αφού δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, μια συνολική απάντηση, οδηγούνται σε πολλαπλές αναζητήσεις. Η κοπέλλα από τη Βολιβία, ιθαγενής η ίδια, κινητοποιείται γαι τα ζητήματα των αυτοχθόνων – δεν πιστεύει στο σοσιαλισμό. Ο σύντροφος από τη Χιλή, παραμένει σε κάποιο κόμμα που δεν πιστεύει. Ο Λιβανέζος αποκαλύπτει πως κάποιοι άλλοι σύντροφοι στη περιοχή εντάχθηκαν στα ισλαμικά φονταμενταλιστικά κινήματα. Άλλοι θεωρούν τον εαυτό του εν υπνώσει κομμουνιστή, μέχρι να ξαναβρεθεί εκείνο που θα τους πείσει να το υποστηρίξουν. Οι σύντροφοι από τη Νότια Αφρική απογοητευμένοι από την κατακτηθείσα ανάπηρη ελευθερία, δεν ξέρουν τι ακριβώς να κάνουν.
Στην ταινία αποτυπώνεται η αμηχανία του πλανήτη, καθώς εμβόλιμα πλάνα δείχνουν τη συντροφικότητα, το διεθνισμό και την αφοσίωση του παρελθόντος. Απουσία παρόντος η νοσταλγία γεμίζει τις ψυχές τους. Και τις δικές μας.
Κι όμως, πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε. Μπήκαμε σε μια καινούργια ιστορική εποχή. Η σοσιαλιστική οικοδόμηση είχε ηττηθεί ακόμα και την εποχή που νοσταλγούμε. Τώρα είναι μια άλλη ώρα. Ξανά στη πρωταρχική κομμουνιστική συσσώρευση. Με ποιές προϋποθέσεις; Με ποιό πρόγραμμα και στόχους;
Δείτε την ταινία. Είναι μάθημα.
http://prin.gr/?p=15667
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου