Πού πας Ευρώπη;

Του Κώστα Μπετινάκη

«Η πείρα διδάσκει όπως το καλύτερο σχολείο. Κι όμως πολλοί ανόητοι την αρνούνται», είχε πει ο Βενιαμίν Φρανκλίνος. Τη δήλωση αυτή έκανε ο σπουδαίος Αμερικάνος πολιτικός (και όχι μόνο) πολλά –πολλά χρόνια πριν την δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου οι αξιωματούχοι της μαθαίνουν μόνον «εκ πείρας».
«Λευκή βίβλο» με πιθανά σενάρια για το μέλλον της Ευρώπης μετά το Brexit, παρουσίασε ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Jean-Claude Juncker, από τους υπέρμαχους της ενδυνάμωσης της ΕΕ. Οι προτάσεις Γιούνκερ, όμως, συγκρούονται κατά κάποιο τρόπο με τα συμπεράσματα που προέκυψαν από την τετραμερή συνάντηση των πλέον «ισχυρών(;)» ηγετών της ΕΕ – Γερμανίας, Γαλλίας, Ιταλίας και Ισπανίας, χτες στις Βερσαλίες.


Ο Γιούνκερ, αναρωτήθηκε «Quo vadis Europa?’ [‘προς τα πού κατευθύνεσαι Ευρώπη;’]», καθώς παρουσίασε το «Λευκό Έγγραφο για το μέλλον της Ευρώπης» (‘White Paper on the Future of Europe’).



Στο έγγραφό του ο Γιούνκερ, παραδέχεται πως «η θέση της Ευρώπης στον Κόσμο συρρικνώνεται», ιδιαίτερα μετά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος για το Brexit. «Κάτι όμως που δεν πρέπει όσο οδυνηρό και λυπηρό κι αν είναι, να σταματήσει την Ευρώπη να κινηθεί προς το μέλλον της. Και όλοι απαιτούμε να προχωρήσει μπροστά».



Εκείνο που κατάλαβαν όσοι διάβασαν τα «πέντε σενάρια» που προτεινε ο Γιούνκερ, «λέγοντας πως «συνεχίζουμε» εννοούσε την ενιαία αγορά και λιγότερο την πολιτική ενοποίηση.

Σύμφωνα με σκωπτικό σχόλιο του περιδικού «POLITICO» , όταν ο Γιούνκερ έλεγε «Προς τα πού κατευθύνεσαι Ευρώπη», εννοούσε «έχασα τον χάρτη, παρακαλώ βοηθείστε με».
​Όταν ο Γιούνκερ έλεγε «Προς τα πού κατευθύνεσαι Ευρώπη», εννοούσε «έχασα τον χάρτη, παρακαλώ βοηθείστε με»
Κάνοντας αναδρομή σε όσα έχουν γραφεί εδώ και λίγους μήνες για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ΕΕ, Αμερικάνοι σχολιαστές, υποστήριζαν από τον Μάιο του περασμένου χρόνου: «Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν να καταρρεύσει αύριο το πρωί - ή κάποια από αυτές τις ημέρες- δεν θα ήταν λίγοι οι Ευρωπαίοι που θα έβγαιναν να χορέψουν στους δρόμους». 

Και αυτό επειδή δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι η Ευρώπη έχει λοξοδρομήσει με την ατμόσφαιρα του τρόμου με τα οικονομικά αντίμετρα, τις οικονομικές τιμωρίες, και τον παραμερισμό των κοινωνικών παροχών, από τους ΜΗ εκλεγμένους γραφειοκράτες-τεχνοκράτες που αποφασίζουν για τα δεινά που περιμένουν τους Ευρωπαίους πολίτες.

Για παράδειγμα η περιβόητη συμφωνία ΤΤΙΡ, (Διαταλαντική Εμπορική και Επενδυτική Συμφωνία) που προετοιμάζεται εν κρυπτώ και απαραβίστω, πίσω από κλειστές πόρτες και κάτω από ασφυκτική πίεση των πολυεθνικών. Και δεν θα επηρεάσει το μέλλον των τωρινών Ευρωπαίων πολιτών, αλλά και των παιδιών των εγγονών και των δισέγγονών τους. Και όλα αυτά με τη συμμετοχή 11 εταίρων του Ειρηνικού, δίχως –φυσικά- της Κίνας και της Ρωσίας που παραμένουν εκτός.

Η συμφωνία αυτή, αν τελικά δεν εγκαταλειφθεί από την διακυβέρνηση Τραμπ, εκείνοι που θα είναι 100% χαμένοι θα είναι οι Ευρωπαίοι , μιας και:

# Θα δουν τα εισαγόμενα τρόφιμα να είναι «μολυσμένα» με απαγορευμένα στις ευρωπαϊκές αγορές χημικά
# Το ίδιο και με τα εισαγόμενα αγροτικά φάρμακα
# Τα εισαγόμενα γενικότερα για την υγεία φάρμακα τα οποία οι πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρίες επιθυμούν να σταματήσουν οι ευρωπαϊκοί έλεγχοι.

Αλλά το κυριότερο: Βάσει της ΤΤΙΡ, οι πολυεθνικές θα μπορούν να μηνύουν κυβερνήσεις σε ειδικούς διαιτητικούς οργανισμούς, αν δεν τους είναι αρεστοί οι νόμοι που έχουν ψηφισθεί από τα εθνικά κοινοβούλια.

Εγκυμονεί άλλος ένας «αντιευρωπαϊκός κίνδυνος»: Η TiSA, η συμφωνία «Trade in Services Agreement» (Συμφωνία Εμπορίου και Υπηρεσιών» στην οποία ήδη συμμετέχουν 28 Ευρωπϊκές χώρες και 23 χώρες-μέλη του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ).

Σύμφωνα με τον ΠΟΕ η TiSA «θα ανοίξει τις αγορές» εμπορίου και υπηρεσιών. Κάτι που σημαίνει: Πλήρης απελευθέρωση. Δηλαδή, ιδιωτικοποίηση ΟΛΩΝ των δημόσιων και κοινωνικών υπηρεσιών (σ.σ. είδατε πόσο θα διευκολύνει προς αυτή την κατεύθυνση η μονοπωλιακή αντιμετώπιση της υγείας και των κοινωνικών υπηρεσιών μέσω ΕΦΚΑ).

Πλήρης ιδιωτικοποίηση δηλαδή των κλάδων Υγείας, Παιδείας, υπηρεσιών Κοινωνικής Ασφάλισης, Συνταξιοδοτικού συστήματος, μέσων Δημόσιας Μεταφοράς, ταχυδρομικών Υπηρεσιών, Τηλεπικοινωνίας, Συλλογής Απορριμμάτων, Υδροδότησης και παροχής Ηλεκτρικού Ρεύματος.



Όπως έγραφε και στο defenddemocracy.press/ η Susan George για την «TTIP και τα νέα Ευρωπαϊκά κινήματα» στο 4ο συνέδριο «de Convivencia Planetaria, Construimos Biocivilización», εξέφραζε αισιοδοξία για τα «νέα πολιτικά κινήματα» που κάνουν την εμφάνισή τους στην Ευρώπη με σκεπτικισμό με την κατεύθυνση που παίρνει η ΕΕ.

Σε άρθρο της στην ιστοσελίδα "Information Clearing House" το Μάιο του 2016 ο οικονομολόγoς και γεωπολιτικός αναλυτής Peter Koenig που είχε διατελέσει μέλος της Παγκόσμιας Τράπεζας με μελέτες σε οικολογικά ζητήματα και κυρίως υδάτινων πόρων, αναφερόμενος στην Ελλάδα γράφει:



«Μια ματιά στην Ελλάδα που προσπαθεί με τόσο κόπο να ξεπληρώσει το ‘αμαρτωλό χρέος’, ξεπουλώντας τον εθνικό και κοινωνικό της πλούτο με αποτέλεσμα να φτωχοποιείται το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού της».
​
«Μια ματιά στην Ελλάδα που προσπαθεί με τόσο κόπο να ξεπληρώσει το ‘αμαρτωλό χρέος’, ξεπουλώντας τον εθνικό και κοινωνικό της πλούτο με αποτέλεσμα να φτωχοποιείται το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού της»Για να συμπληρώσει «όταν κάποια χώρα υπογράψει εμπορική συμφωνία, δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής εκτός απότ ο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου της σε ιδιωτικέ επιχειρήσεις». Μετά το Brexit, ενδεχόμενο Grexit, θα σήμαινε και κατάρρευση της ευωζώνης των 19. Κάτι που προσπαθούν να αποφύγουν οι τέσσερις Εανπομένοντες «ισχυροί» με τη διάσκεψη των Βερσαλιών και την Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων.

Επειδή ουδείς γνωρίζει αυτή τη στιγμή τι θα σημάνει για τους Έλληνες η κατάρρευση του ευρωσυστήματος.

Σύμφωνα με τον Koenig, παρ΄όλο που πολλοί πιστεύουν ότι οι περισσότεροι από τους μισούς Έλληνες θέλουν το ευρώ, η κατάρρευσή του θα σήμαινε ότι ακόμη κι ο ‘Σύριζα’ θα ξεχνούσε τις διαπραγματεύσεις για τη βοήθεια των €3δισεκατομμυρίων με επακόλουθο νέα μέτρα λιτότητας και περικοπών στις συντάξεις και υψηλότερους φόρους για τους φτωχούς».

Εάν ερωτηθούν κατ΄ ιδίαν οι Ευρωπαίοι, απορρίπτουν την ιδέα του «ελεύθερου εμπορίου», επειδή βλάπτει τα εθνικά εμπορικά συμφέροντα της κάθε μιας χώρας. Κι όμως το Ευρωκοινοβούλιο πρόσφατα ενέκρινε τη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με τον Καναδά. Και η συμφωνία θα εφαρμοσθεί αμέσως, ανεξάρτητα αν την εγκρίνουν ή όχι τα εθνικά Κοινοβούλια.

Και όπως επισημαίνει δημοσίευμα της “Le Monde diplomatique” «Οι Ευρωπαίοι αρνούνται να μάθουν».
Και υπενθυμίζει πως «ακόμη και οι πιο ανόητοι θα έπρεπε να ενημερωθούν από την περίπτωση της Ελλάδας, που από το Μάιο του 2010 αιμορραγεί βάσει οικονομικού προγράμματος που της έχει επιβληθεί από το Eurogroup, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ».
​«Ακόμη και οι πιο ανόητοι θα έπρεπε να ενημερωθούν από την περίπτωση της Ελλάδας, που από το Μάιο του 2010 αιμορραγεί βάσει οικονομικού προγράμματος που της έχει επιβληθεί από το Eurogroup, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ»Στο άρθρο του διευθυντή τής εγκυρότατης γαλλικής εβδομαδιαίας εφημερίδας, Serge Halimi επισημαίνεται πως «χρησιμοποιούνται βρόμικες σύριγγες για να εκχυθεί στην πληγωμένη σάρκα φάρμακο που αποφασίζει η γερμανική δεξιά αν θα πετάξει την Ελλάδα από το νοσοκομείο της ευρωζώνης.

Και ενώ όλοι υποχρεώνονται να μειώσουν τις κοινωνικές δαπάνες και υπάρχει αγωνία στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες να μειωθεί η ανεργία, όλοι οι Ευρωπαίοι ηγέτες, συμφωνούν ότιθα πρέπει να αυξηθούν οι αμυντικές δαπάνες. Κι αυτό σε απάντηση της «ρωσικής απειλής». Κι όμως ο ρωσικός αμυντικός προϋπολογισμός δεν φτάνει παρά το ένα δέκατο του αμερικάνικου –χωρια του ΝΑΤΟϊκού.

Α, ναι έχουμε και την «απειλή», από τους ευρωσκεπτικιστές. Αλλά αυτό, είναι ένα άλλο κεφάλαιο.

http://www.zougla.gr/kosmos/article/pou-pas-evropi

..