Πηγή: Κατερίνα Κατή – Documento
Υποψήφια διδάκτωρ κατηγορείται για συμμετοχή στην οργάνωση Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς. Με ένα κατηγορητήριο-ορισμό της εγκληματικής ελαφρότητας η οποία χαρακτηρίζει τις διώξεις που έχουν ως καμβά την ποινικοποίηση των κοινωνικών – προσωπικών σχέσεων και το νομικό μόρφωμα της συλλογικής ευθύνης, η υποψήφια διδάκτωρ βρίσκεται σήμερα υπόλογη ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθήνας για δύο σοβαρότατα κακουργήματα που σχετίζονται με τρομοκρατική δράση. Η δίκη της ξεκίνησε πρόσφατα, έπειτα από πολλές αναβολές -για λόγους ανεξάρτητους της βούλησής της για πρόοδο της διαδικασίας-, και βρίσκεται στο στάδιο εξέτασης μαρτύρων κατηγορητηρίου.
Η 29χρονη κοπέλα στοχοποιήθηκε για πρώτη φορά το 2011 όταν συνελήφθη ο σύντροφός της, ο οποίος κατηγορήθηκε με το άρθρο 187Α για συγκρότηση, ένταξη και συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση, για να αθωωθεί στη συνέχεια ομόφωνα από το πρωτόδικο κιόλας δικαστήριο, με τη σύμφωνη γνώμη και του εισαγγελέα της έδρας.
Μάλιστα, η αθωωτική απόφαση για τον σύντροφό της ανέφερε χαρακτηριστικά: «Ο κατηγορούμενος πρέπει να κηρυχθεί αθώος της πράξης της συγκρότησης -ένταξης (άρθρ. 187 A ‘§4ΠΚ)που του αποδίδεται, διότι δεν προέκυψε η παρουσία του σε κρησφύγετα της οργάνωσης και ιδίως σε αυτά που βρέθηκε οπλισμός και, όπως αποδείχθηκε, διατηρούσε κοινωνικές μόνο σχέσεις με τους συγκατηγορούμενούς του… (αναφέρονται ονόματα εμπλεκομένων με τη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς) στα πλαίσια του ευρύτερου αντιεξουσιαστικού χώρου, στον οποίο ανήκει».
Η ίδια η 29χρονη είχε τότε εξεταστεί από την Αντιτρομοκρατική, καθώς είχε την ατυχία να βρίσκεται στο σπίτι του συντρόφου της όταν έγινε η σύλληψή του, όπου είχε δώσει δείγμα DNA και είχε αφεθεί ελεύθερη. Δύο χρόνια αργότερα, το 2013, με αφορμή ένα «εύρημα» των κρατικών εργαστηρίων, από αυτά που τα ίδια τα δικαστήρια και μάλιστα για υποθέσεις τρομοκρατίας έχουν αποφανθεί με αποφάσεις τους ότι είναι απολύτως επισφαλή, ενεπλάκη σε έναν επίπονο δικαστικό γολγοθά που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
Ενα μερικό γενετικό προφίλ, η ταυτοποίηση δηλαδή μέρους του DNA της, που σύμφωνα με τα κρατικά εργαστήρια εντοπίστηκε σε γεμιστήρα εκτός όπλου (ανήκε στα ευρήματα που εντοπίστηκαν θαμμένα στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου), οδήγησε στη σύλληψη και την ποινική της δίωξη για «ένταξη και συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση» και «λήψη, κατοχή, μεταφορά και απόκρυψη όπλων και πυρομαχικών με σκοπό τη διάθεσή τους σε τρίτους για διάπραξη κακουργήματος και τον παράνομο εφοδιασμό ομάδων και οργανώσεων».
Από εκείνη τη στιγμή ξεκινά ένας επίπονος αγώνας, από τη μια για να ανακρούσει τις κατηγορίες και από την άλλη για να κατορθώσει, εν μέσω κλίματος τρομοϋστερίας, να ολοκληρώσει τις σπουδές της.
Μετά την απολογία της στον ανακριτή αφέθηκε ελεύθερη με περιοριστικούς όρους, γεγονός που καταδείκνυε την ανεπάρκεια της ένδειξης ενοχής με βάση την οποία είχε ασκηθεί η ποινική δίωξη σε βάρος της.
Λίγες ημέρες αργότερα, ο τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη Νίκος Δένδιας όχι μόνο άφησε αιχμές κατά δικαστών για την κρίση τους σε θέματα τρομοκρατίας, αλλά κοινοποίησε και ένα ενημερωτικό σημείωμα κατονομάζοντας όσους κατηγορούνταν για τρομοκρατική δράση, στο οποίο φιγουράριζε και το δικό της όνομα (στον εν λόγω κατάλογο αναφέρονταν και στοιχεία ατόμων που είχαν αθωωθεί από σχετικές κατηγορίες).
Υπό συνεχή ομηρία
Λίγους μήνες αργότερα η κοπέλα, η οποία είχε στιγματιστεί δημόσια από το non paper του Ν. Δένδια, παρά τις αντικρουόμενες απόψεις των δικαστών οι οποίοι ασχολήθηκαν με την υπόθεσή της, αντί να απαλλαγεί με βούλευμα, παραπέμφθηκε τελικά από το δικαστικό συμβούλιο σε δίκη, επειδή εξέλιπαν σ’ αυτό το στάδιο οι… ειδικές επιστημονικές γνώσεις.
Ακριβώς αυτό προκύπτει από τη σχετική εισαγγελική εισήγηση. Αντί δηλαδή να γίνει εκτίμηση των θεμάτων που ανέκυπταν από τις εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης σχετικά με τη μερική γενετική ταυτοποίηση, η «διάσταση απόψεων» αναφερόταν χαρακτηριστικά «σχετικών με ειδικές επιστημονικές γνώσεις επιβάλλει τον δημόσιο ακροαματικό έλεγχο των απόψεων για τη διακρί-βωση της αλήθειας και την εξαγωγή ασφαλούς δικανικής πεποίθησης».
Στο παραπεμπτικό βούλευμα τονίζεται ότι «κανένα στοιχείο που να τη συνδέει με την οργάνωση Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς δεν βρέθηκεαπό την άρση τόσο του τηλεφωνικού όσο και του τραπεζικού απορρήτου. Περαιτέρω ούτε κατά τη διενέργεια κατ’ οίκον έρευνας, ούτε όμως και κατά τη διενέργεια έρευνας σε αυτοκίνητο ιδιοκτησίας του πατέρα της προέκυψε οποιοδήποτε στοιχείο που να αποδεικνύει την εμπλοκή ή συμμετοχή της».
Παρ’ όλα αυτά, στην κατακλείδα του το βούλευμα κάνει λόγο για «σοβαρές ενδείξεις ενοχής», χωρίς να τις προσδιορίζει, αρκούμενο στην απλή αναφορά και μόνο της σχέσης της κατηγορούμενης με τον σύντροφό της και μην αναφέροντας οποιαδήποτε επαφή ή γνωριμία της με οποιοδήποτε άλλο άτομο από αυτά που αναφέρονται στην κατηγορία.
Αξίζει δε να επισημανθεί, σχετικά με την κατηγορία περί μεταφοράς του παράνομου οπλισμού που της αποδίδεται, ότι ο μοναδικός αυτόπτης μάρτυρας, ο οποίος φέρεται να βρισκόταν στην ταράτσα του κτιρίου της Πολυτεχνειούπολης στις 18-11-2011, οπότε και σύμφωνα με την κατάθεσή του έλαβε χώρα η μεταφορά των όπλων, αναφέρεται μόνο σε ένα άτομο, άντρα, και ουδέποτε έχει αναφερθεί σε έτερο άτομο, πολλώ δε μάλλον σε γυναίκα.
Ο εν λόγω μάρτυρας έχει καταθέσει τρεις φορές προανακριτικά, αλλά και ενώπιον του δικαστηρίου που διεξάγεται αυτό τον καιρό, χωρίς να υπάρξει το οποιοδήποτε ενοχοποιητικό στοιχείο για την 29χρονη.
Η ίδια από την πρώτη στιγμή δήλωσε ότι ουδεμία σχέση έχει με τη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, ενώ και ιδεολογικά ουδέποτε έχει συνταχθεί με τον συγκεκριμένο χώρο της αναρχικής ιδεολογίας.
http://vathikokkino.gr/archives/109421
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου