Για την ενότητα της Αριστεράς...Για μια πολυκεντρική Αριστερά...Για την ενότητα στη βάση

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2016

Η σύγκρουση της κυβέρνησης με τη δικαστική εξουσία…


Στο προηγούμενο κείμενό μας υπογραμμίζαμε: 
«Αυτή η «αριστερή» κυβερνητική συμμορία είναι αδίστακτη, ακριβώς γιατί η ΤΡΕΛΑ της, η τρέλα της αυθάδους ΑΠΑΤΗΣ, δεν έχει όρια, ούτε αναστολές… 
Οι επιθανάτιοι σπασμοί αυτής της κυβερνητικής συμμορίας (σ’ αυτή την περίοδο των επιθανάτιων σπασμών μπαίνουν), θα προσδώσουν στην ΑΠΑΤΗ και στην ΤΡΕΛΑ τους αποκρουστικές και υστερικές μορφές…».
 


Η αντίδρασή της απέναντι στην απόφαση του ΣτΕ
για την αδειοδότηση των καναλιών, σηματοδοτεί ολοκάθαρα το «αδίστακτο» και το πραξικοπηματικό της πολιτικό πρόσωπο… 

Μια πραξικοπηματική λογική «ολισθαίνει» πάντα σε μια αλυσιδωτή «διαλεκτική» πραξικοπημάτων: Αποτελεί (η πραξικοπηματική λογική) σπειροειδές ελατήριο… 
Η αδειοδότηση των καναλιών, όλο αυτό το σκηνοθετημένο κυβερνητικό σώου, υλοποιούσε πραξικοπηματικά μια στρατηγική συνιστώσα της κυβερνητικής πολιτικής: Την κατασκευή και τον έλεγχο ενός νέου παρακράτους στην «Ενημέρωση», μιας νέας «διαπλοκής», που θα αποτελούσε το προπαγανδιστικό και επικοινωνιακό πυροβολικό της «αριστερής» κυβέρνησης, με κάποιες «πλουραλιστικές» μορφές που θα μετρίαζαν την ΑΠΑΤΗ της προπαγανδιστικής, κυβερνητικής κακουργίας στην ΕΡΤ. 

Η πραξικοπηματική αυθάδεια της «αριστερής» κυβέρνησης στο τοπίο της καθεστωτικής «ενημέρωσης», στο τοπίο των «νταβάδων», αποτελούσε κεντρική στρατηγική: Μια στρατηγική που επιχειρούσε να υποκαταστήσει τη φθορά και την κοινωνική και πολιτική απομόνωση της κυβέρνησης των εντολοδόχων (των νέων αποικιοκρατών) με τεχνητά μέσα, με στηρίγματα όπως το νέο κατασκεύασμα της διαπλοκής… 

Ένα δικό της «παρακράτος» στην «ενημέρωση» ήθελε να κατασκευάσει η «αριστερή» κυβέρνηση… 

Αυτό μοιραία όξυνε στο έπακρο τις εσωτερικές (ενδο-καπιταλιστικές) αντιθέσεις του καθεστώτος. 

Οι «αριστεροί», βεβαίως του ΣΥΡΙΖΑ, μέσα στον οίστρο της ναρκισσιστικής τους έξαψης και ηλιθιότητας (όταν από το τίποτα γίνεσαι κυβέρνηση τυφλώνεσαι), υποτίμησαν ΟΧΙ μόνο τους κοινωνικούς νόμους και την ΠΟΛΙΤΙΚΗ, αλλά και το γεγονός της οξύτητας των εσωτερικών συγκρούσεων σε περιόδους μεγάλων κρίσεων… 

Τα μικροαστικά «λιονταράκια» των επαρμένων «αριστερών» πίστεψαν ότι μπορεί, με πραξικοπηματικά διατάγματα, να περάσουν πάνω από την κοινωνία και τις αντιθέσεις των αφεντικών τους «νταβάδων», συνακόλουθα να περάσουν πάνω από τις ίδιες τις εξουσίες του καθεστώτος: Ακραία και βλακώδης καρικατούρα βοναπαρτισμού (διότι ο βοναπαρτισμός προϋποθέτει και λαϊκή κινητικότητα και στήριξη που δεν έχουν). 

Οι μεθυσμένοι και μίζεροι νεόπλουτοι της εξουσίας
 πίστεψαν ότι μπορεί να κάνουν τα πάντα και να επιβάλουν τα πάντα, μια και εκτελούν, με πωρωμένη και υστερική βουλιμία, τα συμβόλαια θανάτου που τους έχουν αναθέσει οι διεθνείς τοκογλύφοι… 

Δεν μπορούσαν να διακρίνουν ότι η δικαστική εξουσία ευλογεί μεν τη νέα ΚΑΤΟΧΗ, ευλογεί την αποικιοκρατική κατάλυση του Συντάγματος και νομιμοποιεί όλα τα κυβερνητικά εγκλήματα των Μνημονίων του 4ου Ράιχ, αλλά λειτουργεί και στα πλαίσια των εσω-καθεστωτικών αντιθέσεων και συγκρούσεων…
 

Η δικαστική εξουσία μπορεί να νομιμοποιεί τις εξουσίες του 4ου Ράιχ, μπορεί να αποτελεί το νομικό θώρακα του καθεστώτος, ωστόσο,καθορίζεται και από τους συσχετισμούς των εσωτερικών συγκρούσεων του κεφαλαίου. 

Η δικαστική εξουσία αντέδρασε και ακύρωσε τα πραξικοπηματικά σχέδια της κυβέρνησης. Εδώ θυμήθηκε το Σύνταγμα, ακριβώς διότι η κατασκευή του νέου τηλεοπτικού τοπίου δεν ήταν μνημονιακή απαίτηση των νταβάδων (διεθνών και εγχώριων) και του 4ου Ράιχ, αλλά απαίτηση της πραξικοπηματικής Λογικής της κυβέρνησης, μια απαίτηση που δίχαζε περαιτέρω τα μεγάλα αφεντικά του κεφαλαίου. 

Εδώ το ΣτΕ, που κλείνει συστηματικά τα μάτια σε κάθε ΕΓΚΛΗΜΑ της κυβέρνησης των ανδρεικέλων, σε κάθε έγκλημα του καθεστώτος και του 4ου Ράιχ, «θυμήθηκε» το Σύνταγμα!!! 

Και το «θυμήθηκε» για την κατοχύρωση των ΓΕΝΙΚΩΝ συμφερόντων του καθεστώτος και όχι για τη στήριξη μιας στενής, πραξικοπηματικής ΟΠΤΙΚΗΣ του κυβερνώντος κόμματος… 

Γι αυτό και το σύνολο των καθεστωτικών δυνάμεων ηρωοποιούν το ΣτΕ… 

Αυτό που τώρα μένει είναι η βοναπαρτιστική έπαρση και οι σπασμωδικές κινήσεις της καταρρέουσας «αριστερής» κυβέρνησης: Αυτοί, βεβαίως οι επιθανάτιοι σπασμοί την καθιστούν ακόμα πιο δικτατορική…


http://resaltomag.blogspot.gr/2016/10/blog-post_27.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου