(Λέξεις και προτάσεις που δεν μπορούν να γίνουν ποίηση γιατί η πραγματικότητα είναι εκτελεστικό απόσπασμα)! Δολοφονημένες Ιφιγένειες

Κατερίνα Γκαράνη

Θυσίες δεν είναι οι χιλιάδες αυτόχειρες και ούτε βέβαια οι αμέτρητοι καρκινοπαθείς, καρδιοπαθείς και ψυχιατρικά ασθενείς που η πολιτική εξόντωσης "γέννησε". 

Θυσίες δεν είναι οι κατασχέσεις σπιτιών, οι εξώσεις ανέργων και το στοίβαγμα στα Κέντρα Αστέγων. 

Θυσίες δεν είναι οι λιποθυμίες των παιδιών και η ξεφτίλα των παιδικών συσσιτίων αλλά ούτε και ο αναγκαστικός ξεριζωμός για δουλειά στο Βερολίνο ή στο Ντουμπάι. 

Θυσίες δεν είναι η εκπόρνευση γυναικών ακόμα και στα 50 τους για να βγάλουν τον λογαριασμό νερού. 

Θυσίες δεν είναι να καίγεται το παιδί σου από κερί ή από αυτοσχέδια σόμπα γιατί η ΔΕΗ έκοψε το ρεύμα. 

Θυσίες δεν είναι η αναμονή τριών μηνών για ακτινοβολίες όταν ο γιατρός σού δίνει όριο ζωής δύο αν δεν τις κάνεις. 

Θυσίες δεν είναι να βλέπεις γερόντια στο φαρμακείο να τσοντάρουν κέρματα το ένα στο άλλο για να συμπληρωθεί του ενός η συμμετοχή για το φάρμακο που θα τον κρατήσει λίγο ακόμα ζωντανό. 

Θυσίες δεν είναι να μοιράζεις την κονσέρβα 100 γραμμαρίων στα πέντε γιατί είχες την ευαισθησία να σώσεις 5 σκυλιά. 

Θυσίες δεν είναι οι άνθρωποι στα 25 τους να παίρνουν απόφαση ότι παιδιά δεν θα κάνουν αφού ούτε τους εαυτούς ξέρουν ότι δεν μπορούν να συντηρήσουν. 

Θυσίες δεν είναι να αφήνεις τον νεκρό΄σου στα ψυγεία των νεκροτομείων για 2 μήνες γιατί λεφτά να τον θάψεις δεν υπάρχουν. 

Θυσίες θα ήταν αν όλα αυτά που συνέβησαν και συμβαίνουν αν δεν επιβάλλονταν με νόμους. Δεν γίνονταν ερήμην όλων αυτών που πλήρωσαν την "επιχείρηση χρέος υπέρ κέρδους της Ε.Ε και των τραπεζών-επενδυτών". 

Αν ζητούσες όλοι οι παραπάνω να κάνουν αυτό που έπαθαν υπέρ κάποιου, υπέρ κάτι. Δεν ξέραμε ότι ο λαός γίνεται στρατιώτης που δέχεται εντολή να σταθεί στην πρώτη γραμμή εν καιρώ ειρήνης... 

Έγκλημα ήταν, είναι και θα συνεχίσει να είναι. Από τα πιο ειδεχθή, τα πιο απάνθρωπα, τα πιο άνανδρα που γράφτηκαν στην παγκόσμια ιστορία. 

Από τα ελάχιστα που δεν θα δούνε ποτέ το μέτρο της δικαιοσύνης. Από τα ελάχιστα που οι αρχιτέκτονες και οι εκτελεστές τους θα τιμηθούν με τα πιο αλαβάστρινα μαρμάρινα αγάλματα στις πλατείες του μέλλοντος των αγορών του κόσμου.

https://www.stontoixo.com/2018/08/blog-post_34.html