το στίγμα μας

Συνεχίζουμε!


Όταν απευθύνεσαι σε κοινωνικές ομάδες

που στη μεγαλύτερή τους πλειοψηφία είναι

εκτός παραγωγής, εκτός εργασιακού χώρου,

και δεν μπορούν να οργανωθούν ή να αυτοοργανωθούν

στη βάση, τα πράγματα φαίνονται αξεπέραστα.Εμείς, όλοι μαζί, θα τα ξεπεράσουμε!

Η τάξη, που δεν είναι τάξη,

η τάξη του κοινωνικού περιθωρίου,

τα τμήματα της κοινωνίας που εξαθλιώνονται,

θα αποκτήσουν και φωνή και οργάνωση!

Θα κατέβουν στους κοινωνικούς αγώνες

του λαού μας , δίπλα στο λαό

και στους εργαζόμενους!

Όχι, απέναντί τους.

Ο φασιστικός κοινωνικός αυτοματισμός

που καλλιεργούν τα εξουσιαστικά παπαγαλάκια

και τα νεοφιλελεύθερα κομματόσκυλα

δε θα περάσει!

Γιατί ο κοινωνικός αυτοματισμός΄

κτυπάει πρώτα εμάς!

Τις οικογένειές μας!

Τους φίλους μας!

Τα παιδιά μας!

Τους γονείς μας!

Αναγορεύει σε εχθρό μας

όσους έχουν εργασία

και κάποια οικονομική ευχέρεια!

Ενώ ο πραγματικός εχθρός είναι αυτοί που μας καταδικάζουν στην εξαθλίωση:

Οι καπιταλιστές και οι μαριονέτες τους

εντός κι εκτός Ελλάδας!

Οι αγωνιζόμενοι εργαζόμενοι

είναι οι μόνοι αληθινοί σύμμαχοί. 


Η ενοχική σιωπή πρέπει να σπάσει.






Η αδράνεια ΄και η μοιρολατρεία 






πρέπει να εξαφανισθούν






από το λεξιλόγιο και τη ζωή μας.






Άλλαξέ το.






Η αλλαγή ξεκινά από σένα.






Η αλλαγή ξεκινά με τη δράση.






Άλλωστε, δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε!






Ας τους εκδικηθούμε.

Ας κερδίσουμε τη συντροφικότητα


της κοινής μοίρας.


Ας επανακτήσουμε στους δρόμους



τη χαμένη τιμή μας



και τον αυτοσεβασμό. 



Εμείς


Η τάξη που δεν είναι τάξη


Όσοι δεν έχουν εργασία


Ή η εργασίατους είναι επισφαλής:


Άνεργοι, ημιαπασχολούμενοι,συμβασιούχοι,


Υποψήφιοι για απόλυση ή εφεδρεία


Επαγγελματίες που κλείνουν


Εμείς όλοι!


Θα μείνουμε 


Απαθείς στην εξαθλίωσή μας;


Μήπως, πρέπει να κατέβουμε


Στους δρόμους αυτόνομοι 


Έξω από κόμματα


Με δική μας φωνή;








"Γνωρίζω ότι δεν τους υπολογίζετε γιατί η Αυλή είναι οπλισμένη, σας ικετεύω όμως να μου επιτρέψετε να σας αναφέρω ότι πρέπει να τους υπολογίζετε πολύ, κάθε φορά που οι ίδιοι θεωρούν ότι είναι το πάν. Να σε ποιό σημείο βρίσκονται: κι αυτοί αρχίζουν να μην υπολογίζουν τα στρατεύματά σας γιατί το κακό είναι ότι η δύναμή τους υπάρχει μέσα στην φαντασία τους και μπορεί να ειπωθεί με απόλυτη σιγουριά ότι, εν αντιθέσει προς όλα τα άλλα είδη ισχύος, όταν φτάσουν σ' ένα ορισμένο σημείο, μπορούν να κάνουν ό,τι νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν."

Kαρδινάλιος του Ρετζ

H ευθεία γραμμή θα' ναι απάνθρωπη

Η ευθεία γραμμή θα ΄ναι απάνθρωπη

 

Η εποχή της σήψης

θα ´ρθει έρποντας

από τις στήλες των εφημερίδων
Οι ερπύστριές της
θα μασήσουν
τις ψυχές μας
από τις οθόνες

Η ποίησή μας

βερνικωμένη
θα λεηλατείται
από Δημοσιογράφους

και Ειδήμονες

Παρδαλές θεωρίες

θα επικαλύπτουν

τον φλοιό του Κέδρου

Η ποίηση

           όμως
απαρατήρητη
θα διαφεύγει

μέσα

στις αναφορές των χαφιέδων
και στ’ αστυνομικά δελτία
Στα μηχανογραφικά πλοκάμια
της Λερναίας Ύδρας

θα περιμένει

άταφη

τον θάνατό της

Μετά
θα φεγγοβολήσει
στο στερέωμα
η Αίρεση
που θα ονομάζεται τέχνη
Ανυψωμένα
είδωλα Κέδρων
θα οριοθετούν
τη γη
του θειαφιού
Οι γυιοί
και οι θυγατέρες μας
     Λίγοι

     μα φοβεροί
   κι αμείλικτοι

Θα σπείρουν

τους τελευταίους
στεναγμούς
των υπόγειων υδάτων
κρατώντας
Κάκτους
και
Φύκια
πέραν των συνόρων

Αναπόφευκτη
θα πραγματωθεί

η προφητεία:
Ξεριζώστε τους
από τον κήπο
των φυτών
Αποκλείστε τους
από την ήρεμη φύση
Μα
ιδιαίτερα
ξεριζώστε τους
το γυμνό γέλιοτη γυμνή λάμψη
το γυμνό λυγμό
Θάψτε
το γέλιο τους
για πάντα
Θάψτε
τη λάμψη τους
για πάντα
Το λυγμό τους

θάψτε

κάτω
από τις ναρκωμένες αισθήσεις τους
Θριαμβεύουσα
η ιλουστρασιόν εκδοχή
της αποδοχής
της ήττας
τ´ονείρου
θ´αγγίξει
το νάνο
ορίζοντα
Τότε
ανεμπόδιστη
     ήρεμα
κι απλά
θα επικρατήσει
ή εποχή
των παγετώνων
Οι άνθρωποι
που δεν υπήρξαν παιδιά
που δεν υπήρξαν έφηβοι
που δεν θα υπάρξουν άνθρωποι
θα επιβεβαιώνουν
αριθμητικά
τον κύκλο των γενεών
Ακόμα
και τα είδωλα
θα σαπίσουν
ξεχασμένα
Το νεκροταφείο
θα σφραγίσει
την καγκελόπορτα των θροϊσμάτων
πίσω του

Γι´ αυτό λέω:

Γυμνώστε το στιλέτο!

πάλι στη σφενδόνη, 1987

 

Η πατρίδα μας

                                      Εμείς έχουμε πατρίδα.
                                      Είναι τα οδοφράγματα σ' όλο τον κόσμο
                                      Είναι οι απελευθερωμένοι τόποι ανάμεσα στα οδοφράγματα
                                      Είναι τα  φλεγόμενα τοπία της απελευθερωμένης συνείδησης
                                      Είναι οι φωτιές της καρδιάς που ξεδιπλώνονται στον άνεμο
                                      Είναι ο άνεμος που μεταφέρει τα τραγούδια μας.
                                      Αιώνες τώρα.
                                      Τους απάτριδες να λυπάσαι
                                      Κι αυτούς που η πατρίδα τους είναι συρματοπλέγματα.

                                                                                               Σ. Καστριώτης