Χωρίς τροποποιήσεις και με άπειρες προσθήκες, που αφορούν θέματα πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, θέματα ιδιωτικών σχολείων, ιδιωτικών επαγγελματικών εκπαιδευτηρίων, ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης στο εξωτερικό, θέματα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (καθορισμός Επιστημονικών Πεδίων), θέματα προσωπικού των ΑΕΙ, Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας, των Δημόσιων ΙΕΚ, κ.ά., κατατέθηκε στη Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή της Βουλής το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας.Το πολυνομοσχέδιο, όσον αφορά την τριτοβάθμια εκπαίδευση τροποποιεί, «φτιασιδώνει» ή και καταργεί ρυθμίσεις του νόμου-ταφόπλακα για τα Πανεπιστήμια, του νόμου Διαμαντοπούλου (ν. 4009/2011). Οι συριζαίοι δεν προχώρησαν σε συνολική κατάργηση του αντιδραστικού αυτού νόμου, διατηρώντας τη φιλοσοφία του:
♦ Της δόμησης, λειτουργίας και ενίσχυσης του επιχειρηματικού πανεπιστήμιου [διετείς δομές στα ΑΕΙ για αποφοίτους ΕΠΑΛ, Κέντρα Επιμόρφωσης και Διά Βίου Μάθησης στα ΑΕΙ, δίδακτρα (τέλη φοίτησης) στα Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΠΜΣ), χρηματοδότηση από ιδιωτικούς φορείς, περιφερειακά Ακαδημαϊκά Συμβούλια Ανώτατης Εκπαίδευσης και Ερευνας, παραρτήματα των ΑΕΙ σε άλλες χώρες].
♦ Της προώθησης διατάξεων που διατηρούν και ενισχύουν την υλοποίηση των οδηγιών της κακόφημης Διακήρυξης της Μπολόνια (π.χ. τρεις κύκλους σπουδών, πιστωτικές μονάδες, πτυχίο master για τις πενταετείς αδιάσπαστες σπουδές - Πολυτεχνεία, Γεωπονικές Σχολές).
Ταυτόχρονα, «ντύνουν» αυτό το πανεπιστήμιο με «δημοκρατικό μανδύα», ώστε να μπορούν να δημαγωγούν, ότι τάχα επανέφεραν τη δημοκρατική ακαδημαϊκή τάξη στα Ιδρύματα (κατάργηση των Συμβουλίων Ιδρύματος, ψευδεπίγραφη επαναφορά του πανεπιστημιακού ασύλου, συμμετοχή των φοιτητών στα πανεπιστημιακά όργανα, υποτυπώδης έλεγχος των μεταπτυχιακών).
Εν τάχει αναφέρουμε τις σημαντικότερες διατάξεις του πολυνομοσχέδιου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση (αναλυτικά στην Κόντρα, αρ. φύλ. 919):
♦ Διατηρούνται οι δύο «παράλληλοι τομείς» της ανώτατης εκπαίδευσης, ο πανεπιστημιακός (Πανεπιστήμια) και ο τεχνολογικός (ΤΕΙ). Αναπαράγεται ο τραγέλαφος της «ανωτατοποίησης» των ΤΕΙ με διαδικασίες «ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε», που έγινε με μοναδικό σκοπό να ανταποκριθεί και η Ελλάδα στη Διακήρυξη της Μπολόνια, που ορίζει ότι ο πρώτος κύκλος σπουδών είναι τριετούς διάρκειας.
♦ Προσφέρονται και άλλα «καθρεφτάκια» στους «ιθαγενείς» των ΕΠΑΛ, στα παιδιά της εργατικής τάξης. Στα ΑΕΙ μπορεί να οργανώνονται διετή προγράμματα επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης για αποφοίτους των ΕΠΑΛ, τα οποία θα παρέχουν σχετικά διπλώµατα επιπέδου 5 του Εθνικού και Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων. Οι λεπτομέρειες χρηματοδότησης των διετών προγραμμάτων είναι προς το παρόν άγνωστες.
♦ Επιχειρείται η ψευδεπίγραφη επαναφορά του ασύλου. Το άσυλο περιορίζεται ως προς την έννοια σε «ακαδημαϊκό άσυλο» και αναγνωρίζεται «για την κατοχύρωση… των ακαδημαϊκών ελευθεριών στην έρευνα και τη διδασκαλία… την προστασία του δικαιώματος στη γνώση, τη μάθηση και την εργασία, έναντι οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει». Κοντολογίς, η κατάληψη π.χ. ενός Πανεπιστήμιου ακόμη και από τους φοιτητές ή μια απεργία των διοικητικών υπαλλήλων μπορεί να θεωρηθεί πράξη «κατάλυσης» από τη μεριά τους του πανεπιστημιακού ασύλου, εφόσον με τον τρόπο αυτό παρεμποδίζεται η διδασκαλία και η έρευνα ή η εργασία των υπόλοιπων μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας.
Η επέμβαση των δυνάμεων καταστολής επιτρέπεται σε «περιπτώσεις πλημμελημάτων και κακουργημάτων αυτεπαγγέλτως και σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση μετά από απόφαση του Πρυτανικού Συμβουλίου». Η απόφαση του Πρυτανικού Συμβουλίου, που αποτελείται από τον Πρύτανη, τους Αντιπρυτάνεις, έναν εκπρόσωπο των φοιτητών και τον εκπρόσωπο των διοικητικών υπαλλήλων λαμβάνεται κατά πλειοψηφία. «Το Πρυτανικό Συμβούλιο συγκροτείται και λειτουργεί νόμιμα έστω και αν δεν έχει υποδειχθεί ο εκπρόσωπος των φοιτητών», ενώ «σε περίπτωση ισοψηφίας υπερισχύει η άποψη υπέρ της οποίας τάχθηκε ο Πρύτανης». Σε απλά ελληνικά, ο Πρύτανης στην ουσία είναι αυτός που αποφασίζει να επιτρέψει την επέμβαση των δυνάμεων καταστολής στο Πανεπιστήμιο.
♦ Τα ΑΕΙ στην αποστολή τους, μεταξύ άλλων, πρέπει: «Να συμβάλλουν στη διά βίου μάθηση». «Να ανταποκρίνονται στις αναπτυξιακές ανάγκες της χώρας», «με προσήλωση στις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής».
♦ Με ΠΔ προβλέπεται η ίδρυση, συγχώνευση, μετονομασία και κατάργηση ΑΕΙ όταν, μεταξύ άλλων, αυτό «επιβάλλεται από τον δυσανάλογα μεγάλο ή αντίστοιχα μικρό ετήσιο αριθμό φοιτητών ή αποφοίτων ανά καθηγητή σε ένα ΑΕΙ» ή αυτό «συνάδει µε τις οικονομικές και κοινωνικές αναπτυξιακές ανάγκες και τις δυνατότητες της χώρας ή μιας συγκεκριμένης περιφέρειας».
Προετοιμάζεται νέο «σχέδιο Αθηνά» παράλληλα με την «αναβάθμιση» και «αναδιάταξη» των ΤΕΙ με «αξιολόγηση».
Στο τριετές σχέδιο του υπουργείου Παιδείας αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Στο τέλος της διετίας, τα αποτελέσματα αυτών των αξιολογήσεων θα αποτελέσουν τη βάση για περαιτέρω σχεδιασμό της συνολικής αναδιοργάνωσης των Ιδρυμάτων. Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να επιδιωχθούν συνεργασίες εντός και μεταξύ των Ιδρυμάτων, έτσι ώστε, σε επόμενες φάσεις, να πληρούν τα απαραίτητα κριτήρια για την αναβάθμισή τους περισσότερα Τμήματα. Εάν υπάρχουν Τμήματα στα οποία δεν υπάρχουν ευκαιρίες για σπουδές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, τα προγράμματα σπουδών θα πρέπει να προσαρμοστούν στην απαιτούμενη διάρκεια σπουδών και τον τύπο του πτυχίου που παρέχεται».
♦ Παραρτήµατα των ΑΕΙ µπορεί να ιδρύονται σε άλλες χώρες.
♦ Διατηρούνται οι «προγραμματικές συμφωνίες» των ΑΕΙ με το κράτος, όπως προβλέπεται στο νόμο Διαμαντοπούλου.
Οι «προγραμματικές συμφωνίες» επιβάλλουν «στενό κορσέ» στα Ιδρύματα, πλήττουν το πολυδιαφημισμένο «αυτοδιοίκητο», είναι βασισμένες στην «απόδοση και αποδοτικότητα» των ΑΕΙ και η μη κατάρτισή τους συνεπάγεται την αναστολή της κρατικής χρηματοδότησης.
♦ Η λειτουργία των συλλογικών οργάνων (Σύγκλητος, Πρυτανικό Συμβούλιο που επανέρχεται, Κοσμητεία, Γενική Συνέλευση Σχολής, Τμήματος, Γενική Συνέλευση Τομέα) ενισχύεται με τη συμμετοχή φοιτητών και εργαζόμενων.
Πρόκειται για τη γνωστή συνδιοίκηση, με καθορισμένο τον ρόλο και τη φύση του Πανεπιστήμιου στον καπιταλισμό, που προώθησαν και στο παρελθόν όλα τα σοσιαλδημοκρατικά και ρεφορμιστικά κόμματα, με σκοπό να απορροφούν τους κραδασμούς από τις τυχόν αντιδράσεις και να ενσωματώνουν στο σύστημα φοιτητές και εργαζόμενους.
♦ «Σε περίπτωση δύο (2) διαδοχικών άγονων εκλογικών διαδικασιών με κάλπη (σ.σ. για την εκλογή Πρυτάνεων και Αντιπρυτάνεων) για άλλο λόγο πλην ισοψηφίας, η Κεντρική Εφορευτική Επιτροπή υποχρεούται στη διεξαγωγή της εκλογικής διαδικασίας µέσω ηλεκτρονικής ψήφου».
Οι συριζαίοι διατηρούν την αντιδραστική επιλογή της ηλεκτρονικής ψήφου του νόμου Αρβανιτόπουλου, στην περίπτωση που το επιβάλλουν αυτό «άλλοι λόγοι» πλην ισοψηφίας. Φωτογραφίζουν την παρέμβαση του φοιτητικού κινήματος, που θα κρίνει σε κάποιες περιπτώσεις ότι επιβάλλεται με μαχητικές ενέργειες η ακύρωση των εκλογών των πρυτανικών αρχών.
♦ Με ΥΑ είναι δυνατό να ιδρύεται σε κάθε ΑΕΙ Κέντρο Επιμόρφωσης και Διά Βίου Μάθησης (Κ.Ε.ΔΙ.ΒΙ.Μ.).
«Το Κ.Ε.ΔΙ.ΒΙ.Μ. αποτελεί μονάδα του Ιδρύματος που εξασφαλίζει τον συντονισμό και τη διεπιστημονική συνεργασία στην ανάπτυξη προγραμμάτων επιμόρφωσης, συνεχιζόμενης εκπαίδευσης, κατάρτισης και εν γένει δια βίου μάθησης».
«Τα υφιστάμενα Ινστιτούτα Διά Βίου Εκπαίδευσης των Ιδρυμάτων και τα Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης των Ιδρυμάτων ενσωματώνονται στο ΚΕΔΙΒΙΜ».
«Οι πόροι του Κέντρου μπορεί να είναι οι ακόλουθοι: α) Χρηματοδοτήσεις από επιχειρησιακά ή άλλα προγράμματα που συγχρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ενωση. β) Χρηματοδοτήσεις από φορείς του δημοσίου ή ιδιωτικού τομέα και από την Ευρωπαϊκή Ενωση και άλλους διεθνείς οργανισμούς, καθώς και δωρεές και χορηγίες προς το Κέντρο. γ) Εσοδα από εκπαιδευομένους. δ) Εσοδα από την ανάπτυξη, παραγωγή και αξιοποίηση εκπαιδευτικού και άλλου υλικού, από την εκπόνηση μελετών, από την παροχή υπηρεσιών και από την εκτέλεση επιμορφωτικών έργων που αφορούν στη δια βίου μάθηση του Κέντρου».
Η ρύθμιση αυτή αποτελεί πλευρά του επιχειρηματικού πανεπιστήμιου. Ταυτόχρονα αποτελεί για το αστικό κράτος μέσο απόκρυψης των μεγάλων ποσοστών ανεργίας και απαλλαγής από την ανάγκη γενναίας χρηματοδότησης των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.
♦ Το σχέδιο νόμου κάνει λόγο καθαρά για πρώτο, δεύτερο και τρίτο κύκλο σπουδών, διαχωρισμό που επέβαλε η Διακήρυξη της Μπολόνια, με πολύ συγκεκριμένο στόχο, να καθηλώσει τη συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών στον προπτυχιακό κύκλο, που ορίζει να είναι τριετής. Στόχος είναι να γίνουν αυτές οι σπουδές (πτυχίο bachelor) περισσότερο «φθηνές» και «ευέλικτες», γιατί αυτό απαιτούν οι σύγχρονες ανάγκες της καπιταλιστικής παραγωγής και της αγοράς εργασίας. Η ανέλιξη στους δυο τελευταίους κύκλους πρέπει να αποτελεί προνόμιο μόνο λίγων και εκλεκτών.
Οι συριζαίοι, θέλοντας να εμφανιστούν τάχαμου ως κοινωνικά ευαίσθητοι, εισάγουν ρυθμίσεις που σε επίπεδο, κυρίως εντυπώσεων, επιβάλλουν έναν στοιχειώδη έλεγχο στην οργάνωση και λειτουργία των μεταπτυχιακών και στην καθιέρωση διδάκτρων για τους φοιτητές (τώρα ονομάζονται πιο κομψά «τέλη φοίτησης»).
♦ Τα Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Π.Μ.Σ.) ιδρύονται με απόφαση της Συγκλήτου που εκδίδεται ύστερα από εισήγηση της Συνέλευσης του Τμήματος.
♦ Στην εισήγηση εκτίθενται, μεταξύ άλλων, αναλυτικά: οι κατηγορίες των πτυχιούχων που γίνονται δεκτοί, ο αριθμός των μεταπτυχιακών φοιτητών, οι δυνατότητες και οι ανάγκες του οικείου Τμήματος σε προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή για την απρόσκοπτη λειτουργία του προγράμματος, το αναλυτικό λειτουργικό κόστος του προγράμματος, οι πηγές χρηματοδότησης και οι εν γένει πόροι της λειτουργίας του, η ειδική αιτιολόγηση της τυχόν ανάγκης επιβολής τέλους φοίτησης, καθώς και του ύψους του τέλους αυτού σε αναλογία προς τις πάσης φύσεως παροχές προς τους φοιτητές.
♦ Η εισήγηση συνοδεύεται από μελέτη σκοπιμότητας, αναλυτικό προϋπολογισμό λειτουργίας κατ’ έτος και για πέντε (5) συνεχή έτη, καθώς και έκθεση βιωσιμότητας του προγράμματος.
♦ Η απόφαση ίδρυσης του Π.Μ.Σ., προτού δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, κοινοποιείται στον υπουργό Παιδείας. Αν ο υπουργός διαπιστώσει α) ότι υπάρχει πρόδηλη δυσαναλογία μεταξύ των τελών φοίτησης και των παροχών προς τους φοιτητές, ή β) ότι το ύψος των τελών φοίτησης είναι τέτοιο που καθιστά αδύνατη ή δυσχερή τη συμμετοχή σε Π.Μ.Σ. φοιτητών περιορισμένης εισοδηματικής ικανότητας παραβιάζοντας τη γενική ελευθερία πρόσβασης στην παιδεία, ή γ) ότι δεν είναι επαρκώς δικαιολογημένο το λειτουργικό κόστος του προγράμματος, σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 37, αναπέμπει με ειδική αιτιολογία την απόφαση στη Σύγκλητο.
Αν ο υπουργός Παιδείας δεν αναπέμψει, εντός αποκλειστικής προθεσμίας τριάντα (30) ημερών από την επομένη της κοινοποίησης σε αυτόν, την απόφαση ίδρυσης Π.Μ.Σ., ο Πρύτανης υποχρεούται να δημοσιεύσει την απόφαση στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης και να ενημερώσει ταυτοχρόνως τον υπουργό Παιδείας.
♦ Οι μεταπτυχιακοί φοιτητές έχουν όλα τα δικαιώματα και τις παροχές που προβλέπονται και για τους φοιτητές του πρώτου κύκλου σπουδών, πλην του δικαιώματος παροχής δωρεάν διδακτικών συγγραμμάτων.
♦ Απαλλάσσονται των τελών φοίτησης στα Π.Μ.Σ. οι φοιτητές, των οποίων το ατομικό, εφόσον διαθέτουν ίδιο εισόδημα, και το οικογενειακό διαθέσιμο ισοδύναμο εισόδημα δεν υπερβαίνουν αυτοτελώς το 70% του εθνικού διάμεσου διαθέσιμου ισοδύναμου εισοδήματος, σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα κάθε φορά δημοσιευμένα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛ.ΣΤΑΤ). Η αίτηση απαλλαγής από τα τέλη φοίτησης υποβάλλεται ύστερα από την ολοκλήρωση της διαδικασίας επιλογής των φοιτητών των Π.Μ.Σ.
Το σχέδιο νόμου ισχυρίζεται ότι «η οικονομική κατάσταση υποψηφίου σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποτελεί λόγο μη επιλογής σε Π.Μ.Σ.». Ομως, η οικτρή οικονομική κατάσταση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, σε συνδυασμό με την «αιτιολόγηση» από τη μεριά τους της αναγκαιότητας επιβολής τελών φοίτησης, η εισήγηση για τον ανώτατο αριθμό φοιτητών που μπορούν να δεχθούν στα Π.Μ.Σ. και για τις δυνατότητες των Τμημάτων σε προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή, καθώς και η «αβλεψία» του υπουργού Παιδείας να αναπέμψει την εισήγηση μέσα στην αποκλειστική προθεσμία των 30 ημερών, περί άλλα συνηγορούν.
♦ Οι διδάσκοντες σε Π.Μ.Σ. προέρχονται κατά 60% τουλάχιστον από καθηγητές, υπηρετούντες λέκτορες ή αφυπηρετήσαντες καθηγητές του οικείου Τμήματος. Σε περίπτωση διατμηματικού Π.Μ.Σ., τουλάχιστον το 80% των διδασκόντων προέρχεται από καθηγητές, υπηρετούντες λέκτορες ή αφυπηρετήσαντες καθηγητές των συνεργαζόμενων Τμημάτων.
♦ Προϋπόθεση για την αμοιβή καθηγητή ή υπηρετούντος λέκτορα για τη συμμετοχή του σε Π.Μ.Σ., με τη μορφή μαθήματος, σεμιναρίου ή εργαστηρίου, αποτελεί η αμισθί διδασκαλία, επιπλέον των νομίμων υποχρεώσεών του, ενός μαθήματος, σεμιναρίου ή εργαστηρίου, αντίστοιχα, σε τουλάχιστον ένα Π.Μ.Σ. του Τμήματός του ή άλλου Τμήματος του ιδίου ή άλλου Α.Ε.Ι., εφόσον στο Τμήμα του δεν λειτουργεί Π.Μ.Σ.
Η κατά την προηγούμενη παράγραφο αμοιβή των καθηγητών και υπηρετούντων λεκτόρων για την με οποιονδήποτε τρόπο συμμετοχή τους σε ένα ή περισσότερα Π.Μ.Σ. δεν μπορεί να υπερβαίνει ανά μήνα το 20% των μηνιαίων τακτικών αποδοχών τους.
♦ Οι διδακτορικές σπουδές προσφέρονται δωρεάν.
♦ Αναγνωρίζονται ως master τα πτυχία των Πολυτεχνείων και των Γεωπονικών Σχολών.
Πρόκειται για την ικανοποίηση καραμπινάτου συντεχνιακού αιτήματος (ΕΜΠ, ΤΕΕ, Γεωτεχνικό Επιμελητήριο) που σηματοδοτεί έμμεση αποδοχή της Μπολόνια, που ορίζει ότι το βασικό πτυχίο (bachelor) αποκτάται μετά από τριετείς σπουδές. Οταν οι πενταετείς αδιάσπαστες σπουδές οδηγούν σε master, αυτόματα εξισώνονται όλες οι υπόλοιπες σπουδές των ελληνικών πανεπιστημίων, που είναι τετραετείς, με τον πρώτο τριετή κύκλο της Μπολόνια. Κοντολογίς, υποβαθμίζονται.
♦ Ιδρύονται τα Ακαδημαϊκά Συμβούλια Ανώτατης Εκπαίδευσης και Ερευνας (Α.Σ.Α.Ε.Ε.) σε κάθε διοικητική Περιφέρεια. Το Α.Σ.Α.Ε.Ε. έχει, μεταξύ άλλων, την αρμοδιότητα της χάραξης «προτάσεων στρατηγικής» για την ανάπτυξη των ΑΕΙ και των Ερευνητικών Κέντρων.
«Λαμβάνει υπόψη ιδίως τις αναπτυξιακές προοπτικές και τους στόχους» των ΑΕΙ και των ΕΚ, «την αναπτυξιακή πολιτική της Περιφέρειας», «την προώθηση της συνεργασίας και της ανάπτυξης δράσεων αλληλεπίδρασης μεταξύ των Α.Ε.Ι. και Ε.Κ. με κοινωνικούς, πολιτιστικούς και οικονομικούς φορείς της οικείας Περιφέρειας».
Στο διετές σχέδιο στρατηγικής που συντάσσει αποτυπώνονται οι δράσεις που εξασφαλίζουν «τη σύνδεση με την τοπική κοινωνία» και «τη συμβολή των Α.Ε.Ι. και Ε.Κ. στην οικονομική ανάπτυξη της Περιφέρειας, μέσω της ανάπτυξης του εμπορίου, της βιομηχανίας, της βιοτεχνίας και των επαγγελμάτων».
Προκειμένου το Α.Σ.Α.Ε.Ε. να συντάξει το σχέδιο στρατηγικής «ζητά τη γνώμη των Επιμελητηρίων που εδρεύουν στην οικεία Περιφέρεια».
Το Α.Σ.Α.Ε.Ε. αποτελείται από δέκα εννέα (19) μέλη: α) δεκαέξι (16) μέλη είναι καθηγητές των ΑΕΙ της ίδιας ή άλλης Περιφέρειας ή της αλλοδαπής και ερευνητές Ε.Κ. της οικείας Περιφέρειας β) ένα (1) μέλος υποδεικνύεται από το Εθνικό Συμβούλιο Ερευνας και Καινοτομίας (Ε.Σ.Ε.Κ.), γ) ένα (1) μέλος ορίζεται με απόφαση του υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης, δ) ένα (1) μέλος ορίζεται με απόφαση του υπουργού Παιδείας.
Η αντικατάσταση των Συμβουλίων Ιδρύματος του νόμου Διαμαντοπούλου από τα περιφερειακά Ακαδημαϊκά Συμβούλια είναι άλλο ένα κόλπο των συριζαίων για να διαφύγουν από την εξαγγελία με την οποία μας παραμύθιαζαν προεκλογικά, αλλά και αμέσως μετά, για την ολοκληρωτική κατάργηση αυτών των αντιδραστικών οργάνων, που ήταν επικεφαλής του επιχειρηματικού πανεπιστήμιου και επενέβαιναν επίσης στην εκλογή των πρυτανικών αρχών και στο ακαδημαϊκό έργο. Με την απόδοση αυτών των αρμοδιοτήτων και πάλι στα Πανεπιστήμια, το επιχειρηματικό σκέλος έμενε «ξεκρέμαστο». Γι’ αυτό και οι συριζαίοι έπρεπε να σκαρφιστούν μια νέα δομή, στην οποία δε θα εναντιώνονταν το πανεπιστημιακό κατεστημένο, μιας και το ίδιο δεν είναι αντίθετο με τις μπίζνες που μπορούν να αναπτύξουν τα ιδρύματα.
♦ Από τις νέες ρυθμίσεις που προστέθηκαν σε θέματα πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, αναφέρουμε την κατάργηση του χαρακτηρισµού της διαγωγής των µαθητών της δευτεροβάθµιας εκπαίδευσης. Κανένας χαρακτηρισµός που αφορά τη διαγωγή των µαθητών αυτών δεν καταχωρίζεται στα υπηρεσιακά βιβλία και έγγραφα και δεν αναγράφεται στους τίτλους σπουδών, όπως ιδίως στα απολυτήρια, τα αποδεικτικά απόλυσης και τα κάθε είδους αποδεικτικά και πιστοποιητικά σπουδών.
Η ρύθμιση αυτή είναι όντως παιδαγωγικά σωστή, γιατί η αναγραφή του χαρακτηρισμού της διαγωγής των μαθητών αποτελούσε κατασταλτικό μέτρο, που σταμπάριζε διά βίου τον μαθητή. Στο σύνολο, όμως, αν πάρει κανείς υπόψη του όλα αυτά που προετοιμάζονται με το νέο Λύκειο των λίγων κι εκλεκτών και των υψηλών ταξικών φραγμών, όπως επίσης και όλα αυτά που τυραννούν την εργαζόμενη κοινωνία και τη νεολαία της (Μνημόνια, συνεχής φτωχοποίηση, ανεργία) είναι σταγόνα στον ωκεανό και μέτρο που χρησιμοποιείται από τους συριζαίους για κοινωνική δημαγωγία.
Γιούλα Γκεσούλη
ΚΟΝΤΡΑ: ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 8 ΙΟΥΛΗ
Κυριακή 09 Ιουλίου 2017
http://www.eksegersi.gr/%CE%95%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1/28873.%CE%A4%CE%BF-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%87%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AE%CE%BC%CE%B9%CE%BF-%CF%87%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου