Προφανώς και υπάρχει πρόβλημα Δημοκρατίας στην Ελλάδα, όμως όχι έτσι όπως το εννοούν τα άλλα κόμματα, τα οποία θυμούνται τη «δημοκρατία», μόνο όταν είναι στην αντιπολίτευση, ενώ όταν είναι στην κυβέρνηση κάνουν ακριβώς τα ίδια που πριν κατήγγειλαν.
Και οι παρεμβάσεις για τον έλεγχο της Δικαιοσύνης. Και οι fast track διαδικασίες, με τροπολογίες εν κρυπτώ και πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Και, προπάντων, ο αυταρχισμός, η εχθρότητα απέναντι στο εργατικό-λαϊκό κίνημα είναι πρακτικές που ακολούθησαν όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις.
Αυτή η αντιπαράθεση έχει, λοιπόν, στοιχεία υποκρισίας. Για παράδειγμα, ενώ τσακώνονται για τη «δημοκρατία», την ίδια στιγμή έχουν από κοινού συμφωνήσει, στο πλαίσιο του τρίτου μνημονίου, να βάλουν εμπόδια στο -καταχτημένο με θυσίες- δικαίωμα στην απεργία, ενόψει της τρίτης αξιολόγησης.
Οι πομπώδεις φράσεις των κυβερνώντων και όλων των αστικών κομμάτων περί «δημοκρατίας» αποδεικνύονται κούφιες, διαψεύδονται καθημερινά στους τόπους δουλειάς, με το τσεκούρωμα των εργατικών δικαιωμάτων, την τρομοκρατία του κεφαλαιοκράτη, την ανεργία, τις συνθήκες γαλέρας. Διαψεύδονται από το γεγονός ότι τα βάρη για την έξοδο από την καπιταλιστική κρίση τα πληρώνουν οι εργαζόμενοι. Διαψεύδονται από τον ταξικό χαρακτήρα της «δικαιοσύνης» και κάθε θεσμικού πλαισίου, από τη συμμετοχή της χώρας στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε.
Συνεπώς, το ΚΚΕ αναδεικνύει τον ταξικό αντιλαϊκό χαρακτήρα της σημερινής αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, που είναι μια συγκαλυμμένη δικτατορία του κεφαλαίου. Το ΚΚΕ παλεύει για ελευθερίες και δικαιώματα, για να αναχαιτίζεται -όσο αυτό είναι δυνατό- η κρατική καταστολή. Ομως, πραγματική Δημοκρατία για τον λαό μπορεί να υπάρξει μόνο με την ανατροπή όλων των παραπάνω, με ριζικές αλλαγές στην οικονομία και την εξουσία, με νέους λαογέννητους θεσμούς εξουσίας, όταν ο λαός θα γίνει ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγει.
Σημ δικιά μας: Η παραπάνω τοποθέτηση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΚΚΕ δημοσιεύεται σήμερα στην εφημερίδα Realnews. Η μόνη ένσταση που έχουμε στα λεγόμενα του Θ.Π εστιάζεται στην αναφορά του για τις «παρεμβάσεις για τον έλεγχο της Δικαιοσύνης».
Διαχρονικά η αστική δικαιοσύνη, είναι απόλυτα ταξικά προσανατολισμένη και ελέγχεται από την άρχουσα τάξη. Αποτελεί μέρος του μηχανισμού καταπίεσης του αστικού κράτους και οι όποιες αντιπαραθέσεις έχουν σχέση με την επιδίωξη των κομμάτων εξουσίας να δυναμώσουν την επιρροή τους στα ενδότερα της εξουσιαστικής δικαστικής κάστας.
http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2017/07/blog-post_58.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου