Ποίηση Εκδορέα: Ξεβράκωτοι καιροί!

Ξεβράκωτοι καιροί!


Είδα... και τί δεν είδα!
Είδα την Πριγκήπισσα των οχετών
ανήσυχη, άσχημη και γερασμένη
να ανεβοκατεβαίνει ιδρωμένη σκάλες  
- ''πώς"; "πώς";  ξεδίπλωνε αλαφιασμένη
το μέσα της τίποτα.


Είδα ανώτατους αξιωματούχους
να καταθέτουν την υπακοή και το σάλιο τους
- μικροί, φτηνοί και βρωμεροί.

Είδα φραγκόκοτες 
- που στη ζάλη της δανεικής εξουσίας 
  πίστεψαν πως είναι αετοί -
να είναι... ψόφιες πουλάδες
με ανοικτά τα σκέλη

- κάποια αρσενική αρχοντοβλαχομαλακού στις σκάλες
  πρόσφερε χειραψία και ούρα.

Είδα χεσμένους γραφειοκράτες 
να πλαστογραφούν έγγραφα και ιστορία
- ''Αχ, αυτά τα λάθη μας"!

Τί πλάκα έχει 
όταν αλλάζουν οι καιροί...

Και οι Δικηγόροι των παλιών καιρών;
Προσεχώς!
Οι ξεβράκωτοι καιροί
ίσως γεννήσουν και - κατά Γκράμσι - τέρατα!!!


Ο Εκδορεύς... ποιητής και  απεξανέκαθεν ανυπότακτος !


http://kinisi-esdkna.blogspot.gr/search?q