Για την ενότητα της Αριστεράς...Για μια πολυκεντρική Αριστερά...Για την ενότητα στη βάση

Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

Σιγα μη κλαψω , σιγα μη φοβηθω! (Πάρα πολύ καλό)!!!!!!!!!!!



Πριν απο ενα περιπου χρονο,θυμαμαι σε ολη την Ελλαδα, επικρατουσε αγωνιστικος αναβρασμος.
Εκατονταδες κοσμου στις πλατειες, εκατονταδες χιλιαδες στο Συνταγμα.
Για πολλες βδομαδες ο κοσμος διαδηλωνε εναντια στα μνημονια, εναντια στην κυβερνηση Γιωργακη, εναντια στα χαρατσια, εναντια στην ανεργια, εναντια στο δυσοιωνο μελλον που ερχοτανε...

Ενα χρονο μετα οι πλατειες ερημες και οι δρομοι αδειοι.
Τι εγινε;
Δεν ηρθαν τα μετρα λιτοτητας;
Ειμαστε ολοι χορτατοι και ευτυχισμενοι;

Το αντιθετο μαλιστα.
Ηρθαν χειροτερα απο οτι τα περιμεναμε. Βαρβαρα,σκληρα και αβασταχτα.
Που πηγε ο κοσμος;
Γιατι δεν αγωνιζεται πια;

Η συνηθεστερη απαντηση σε αυτο το ερωτημα ειναι το "Αφου δεν βγαζουμε τιποτα,τοσες διαδηλωσεις πεσαν στο κενο".

Η δευτερη πιο συνηθισμενη απαντηση ειναι το "ΦΟΒΑΜΑΙ".

Τι φοβασαι;...

Την καταστολη;
Την βια;
Τις διωξεις;
Τις μηνυσεις;
Την στοχοποιηση;
Το να σου παρουν το σπιτι;
Το να σου κοψουν το ρευμα;
Το να μεινεις ανεργος;
Το να μην εχεις ιατροφαρμακευτικη περιθαλψη;
Το να σου κοψουν την συνταξη;
Το να μην μπορεις να ψωνισεις στη λαϊκη;

Ως μελος του Κινηματος Δεν Πληρωνω, εχω βρεθει μαρτυρας πολλων τετοιων καταστασεων.
Πολλοι συναγωνιστες που τολμησαν να τα βαλουν με την αρχουσα ταξη και το κεφαλαιο εχουν δεχτει ατελειωτες διωξεις και μηνυσεις. Δικαστηρια. Προσαγωγες. Εξωδικα.
Και ολα αυτα γιατι αγωνιζομαστε.
Πολεμαμε για το δικιο μας και το δικιο των συνανθρωπων μας.
Και στο κρατος δεν αρεσει οποιος σηκωνει κεφαλι.

Ομως ενω πολλοι θελουν να αγωνιστουν,λιγοι ειναι αυτοι που θελουν να υποστουν τις οποιες συνεπειες.
Και ακους συνεχεια "Δεν θελω να μπλεξω τωρα, ασε να κατσω στα αυγα μου, μην με βρουν τιποτα χειροτερα".
Γιατι ο κρατικος μηχανισμος στοχοποιει μονο τους αγωνιστες. Ολους τους αλλους τους αφηνει στην ησυχια τους. Σωστα;

ΛΑΘΟΣ

Το κρατος δεν χρειαζεται αφορμη για να διωξει η να πολεμησει τον λαο.
Το κανει ετσι κι αλλιως.

Μηπως σηκωσε κεφαλι ο συνταξιουχος και του κοψανε τη συνταξη και το εφ'απαξ;
Επαναστατησε ο εργαζομενος και του κοψανε δωρα και επιδοματα;
Τα παιδακια στο σχολεια, γιατι δεν εχουνε βιβλια, θερμανση κλπ;
Ο αναπηρος γιατι βλεπει τα επιδοματα του να γινονται καπνος;
Ο μικρομαγαζατορας που εκλεισε επειδη ανοιξε Lidl και Σκλαβενιτης διπλα του, τι εφταιξε; Αφου ηταν παντα «φιλησυχος και νομιμοφρων»…
Ο καρκινοπαθης που πλεον δεν εχει φαρμακα και περιθαλψη τι εκανε; Γιατι τον καταδιωκουν μεχρι τελικης εξοντωσης;
Ο δανειοληπτης που πλεον δεν εχει να πληρωσει τη δοση του δανειου και του κατασχετουν σπιτι και αυτοκινητο; Παντα ηταν νομιμος. Παντα εκανε οτι του λεγανε. Παντα πληρωνε στην ωρα του. Ποτε δεν τους αμφισβητησε. Τωρα που δεν μπορει γιατι τον κυνηγανε;
Ο περαστικος του Συνταγματος γιατι εφαγε τυφλες γκλομπιες και δακρυγονα;
Αφου δεν συμμετειχε στις κινητοποιησεις και περνουσε τυχαια από εκει.
Ο δημοσιογραφος που δουλευε καλυπτοντας τα επεισοδια; Γιατι εχασε την ακοη του και κοντεψαν να τον σκοτωσουν;

Αρα ολοι στο ιδιο καζανι βραζουμε.

Στο ιδιο ρινγκ βρισκομαστε. 
Μαλιστα οσοι αγωνιζονται ξερει με τι εχουν να κανουν και προετοιμαζονται. 
Αντιθετα οι "φιλησυχοι" που καθονται στα αυγα τους, δεν ξερουν από που να πρωτοφυλαχτουν.
Θα συνεχισουμε να τρωμε μπουνιες;
Η θα ριξουμε καμια;
 Ο αντιπαλος δεν ειναι πιο δυνατος. Ειναι απλως αδιστακτος. Εκμεταλλευεται την δικη μας αγνοια της δυναμης μας.
Δεν νιωθει οικτο η λυπηση. Θα σε χτυπαει μεχρι να πεθανεις. Θα σε χτυπαει και θα στα παρει όλα και ας μην αντιστεκεσαι.

Εμεις δεν σκοπευουμε να κουλουριαστουμε κλαιγοντας.
Θα υψωσουμε το αναστημα μας.
Ξερουμε οτι ειμαστε σε ρινγκ.
Σε πολεμο.
Ξερουμε ποιος ειναι ο εχθρος.
Θα αποφυγουμε πολλα απο τα χτυπηματα του.
Και θα τον χτυπησουμε.
Τον εχουμε ηδη χτυπησει.
Και ξερουμε οτι ματωνει.
Φυσικα θα μας ριξει κατω.
Εμεις ομως θα ξανασηκωθουμε.
Ξανα και ξανα.
Μεχρι να γινουμε σοφοτεροι.
Πιο εμπειροι και πιο δυνατοι.
Και τοτε θα του καταφερουμε τη χαριστικη βολη.
Θα τον ριξουμε νοκ αουτ.

Τελειωσαν τα προσχηματα και οι ψευτικες δικαιολογιες,.
Κανεις δεν ειναι μεσα σε γυαλα,προστατευμενος.
Ο μονος δρομος ειναι ο αγωνας!
Χαμενος ειναι ο αγωνας που δεν δωθηκε ποτε!

ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΟΝΑΤΙΣΤΟΙ.ΑΣ ΕΓΕΡΘΟΥΜΕ

Κωνσταντινος Δημητριαδης
Μελος του Κινηματος Δεν Πληρωνω


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου