Δεν θα σχολιάσουμε το περιεχόμενο του μηνύματος που ανέβασε στο twitter η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ για την επέτειο των δυο χρόνων από το δημοψήφισμα που πρόδωσε ο αρχηγός τους (δείτε στο τέλος του κειμένου). Οι εκατοντάδες απαντήσεις που λαμβάνουν στο twitter είναι υπέρ αρκετές για αυτό.
Μου κάνει εντύπωση όμως ότι αποφάσισαν να ξεκινήσουν με ένα σύνθημα του ακραίου αντικομμουνιστή Γεωργίου Παπανδρέου: «Τρομοκρατήστε τους τρομοκράτες».
Ενώ, δηλαδή, ο Αλέξης Τσίπρας πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του προσπαθώντας να «ισορροπήσει» την καθημερινή ταπείνωση μιμούμενος τη φωνή του Ανδρέα Παπανδρέου, η νεολαία πηγαίνει ένα βήμα πιο πίσω και τσιτάρει Ένωση Κέντρου.
Ας θυμηθούμε, λοιπόν, μερικές ιστορίες από το έργο του Γεωργίου Παπανδρέου.
Το χτύπημα στην νεολαία και τους Λαμπράκηδες
Διαβάζουμε στον Ριζοσπάστη: Στις 11 Μάρτη του 1965, όταν στην κυβέρνηση βρισκόταν η «Ένωση Κέντρου» του Γεωργίου Παπανδρέου, στα σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης στάλθηκε από τον ίδιο, που ήταν τότε και υπουργός Παιδείας, η περιβόητη εγκύκλιος 1010, που είχε ως στόχο το τσάκισμα του μαθητικού κινήματος. Επρόκειτο για μια απροκάλυπτη αντικομμουνιστική, αντιλαϊκή επέμβαση, που επιχειρούσε να εξοβελίσει κάθε αντίσταση του κινήματος Παιδείας, με την επίκληση του «κομμουνιστικού κινδύνου», το χαφιεδισμό και την τρομοκρατία μέσω των απειλών απόλυσης αγωνιζόμενων εκπαιδευτικών. Αιχμή αυτής της εγκυκλίου ήταν το χτύπημα της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη (ΔΝΛ), που πρωτοστατούσε στους μεγάλους αγώνες για την Παιδεία.
Η εγκύκλιος έγραφε, ανάμεσα στα άλλα:
«Πανταχόθεν καταγγέλλεται ότι η Κομμουνιστική Νεολαία Λαμπράκη καταβάλλει μεγάλας προσπαθείας προσεταιρισμού μαθητών των Γυμνασίων… Ο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.»
Ο Νίκος Μπογιόπουλος συμπλήρωσε από το Δεκέμβριο του 2001 και μερικές ακόμη πληροφορίες για τον Γ.Παπανδρέου:
«Έχουμε και λέμε:
α) Ο όρος «παπατζής» καθιερώθηκε στην πολιτική ζωή επειδή ακριβώς ο λαός μας αποκαλούσε με αυτό τον τρόπο τον Γεώργιο Παπανδρέου, λόγω της μόνιμης τακτικής του τελευταίου να γέρνει πάντα όπου φυσούσε ο άνεμος.
β) Αποτελεί μνημείο υποκρισίας η φράση του γερο-Παπανδρέου «πιστεύομεν και εις τη λαοκρατία» που εκστόμισε στην απελευθερωμένη Αθήνα, από το ίδιο σημείο που μερικά χρόνια αργότερα, στις 3/3/1950 εκφωνούσε λόγους κατά «του συρφετού των αλητών του ΚΚΕ»…
γ) Είναι αυτός που λίγους μήνες μετά την επάνοδό του στην Ελλάδα έδωσε την εντολή, ως πρωθυπουργός του Σκόμπι πια, για τη δολοφονία του λαού της Αθήνας στις 3 Δεκέμβρη του 1944.
δ) Ο «γέρος της Δημοκρατίας» ήταν αυτός που για να μη μείνει εκτός Βουλής το 1952 εντάχθηκε στο κόμμα του Παπάγου, πράγμα που το ξεχνούν οι σημερινοί οπαδοί του Πλαστήρα…
ε) Είναι αυτός που ως υπουργός Παιδείας εξέδωσε τη γνωστή εγκύκλιο 1010 του ’65 με την οποία έθετε υπό διωγμό «τας κομμουνιστικάς ιδέας» από τα σχολεία.
στ) Είναι αυτός που συνηγόρησε στο κλίμα «βίας και νοθείας» του ’61 εκτιμώντας ότι θα τον ευνοούσε εκλογικά, ενώ ως εμπνευστής του «διμέτωπου» – που ουσιαστικά υπήρξε «μονομέτωπος» κατά της Αριστεράς – παρέδωσε την κυβερνητική εξουσία στο Παλάτι, το 1965, με ό,τι συνέπειες είχε αυτό για τη χώρα λίγο αργότερα…
Τα παραπάνω είναι μερικά μόνο από όσα «πρόσφερε» στον τόπο ο γερο-Παπανδρέου. Συνεπώς οι απόγονοί του, «σοσιαλιστές» και «δημοκράτες» όσο κι αυτός έχουν κάθε λόγο να τον τιμούν».
(Πηγή: Ριζοσπάστης, 1 Δεκέμβρη 2001).
Ο Γεώργιος Παπανδρέου, βέβαια, ήταν και ο πρώτος που εισήγαγε τη θεωρία των δυο άκρων στην Ελλάδα ταυτίζοντας τους συνεργάτες των ναζί με αυτούς που πολέμησαν για την ελευθερία της χώρας. Έλεγε χαρακτηριστικά στη διάσκεψη του Λιβάνου: «Κόλασις είναι σήμερον η κατάστασις της πατρίδας μας. Σφάζουν οι Γερμανοί, σφάζουν τα Τάγματα Ασφαλείας, σφάζουν και οι αντάρται. Σφάζουν και καίνε».
Ο Γ.Κατηφόρης το 1976 περιγράφει ανάγλυφα στο Αντί την εμετική στάση του Γενάρχη των πολιτικών απατεώνων: «Ο Παπανδρέου μένει ακλόνητος στις θέσεις του, ραπίζει συνεχώς το ΕΑΜ απορρίπτει με αναίδεια κυνισμό και θρασύτητα όχι πια Έλληνα πολιτικού, αλλά ανθρώπου των Άγγλων ακόμη και το αίτημα για άμεση αποκήρυξη των ταγμάτων ασφαλείας, μολονότι η αποκήρυξή τους είχε συμφωνηθεί και σ’αυτον ακόμα τον Λίβανο.»
Ο μόνος που φαίνεται να τον είχε καταλάβει ήταν ο βρετανικός Observer που έγραφε γι’ αυτόν: «Σε ό,τι αφορά τον Παπανδρέου είναι αμφίβολο αν αντιπροσωπεύει οποιονδήποτε άλλον εκτός από τον εαυτό του. Αλλά δείχνει ότι είναι βασιλικός άνδρας»
Η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει μια φράση του συγκεκριμένου πολιτικού για να τιμήσει τον ένα χρόνο από το δημοψήφισμα.
Καλή επιλογή για εξωνημένους. Το πρόβλημα είναι ότι αμέσως μετά την αναφορά τους συνεχίζουν παραφράζοντας τον Τούρκο κομμουνιστή ποιητή Ναζίμ Χικμέτ. Ντροπή.
Άρης Χατζηστεφάνου
Πηγή: http://anemosantistasis.blogspot.com/2017/07/blog-post_52.html#ixzz4m5b4kC9a
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου