"Κοντά στο χάος, καθώς δεν ταιριάζει στις αγορές,
Ξεμακραίνεις από τη χώρα που σου έδωσε ρίζες.
Ό,τι αναζητά η ψυχή, εσύ έκρινες πως κατέκτησες,
Και τώρα το αποποιείσαι, αξιολογώντας το ως απολειφάδι.
Σαν ταπεινωμένος οφειλέτης -γυμνός στη διαπόμπευση, υποφέρει μια χώρα,
Την ώρα που οφείλουμε τις ευχαριστίες μας προς αυτήν.
Καταδικασμένη να ζεις στη φτώχεια, χώρα, που ο πλούτος Σου
κοσμεί τα μουσεία: λεία που λεηλάτησαν από 'σένα.
Αυτοί που με τη βία των όπλων, επιτέθηκαν στα ιερά νησιά Σου,
κρατούσαν τον Χάιδερλιν, στις τσέπες των στολών τους.
Μόλις που Σε ανέχονται, ενώ οι Συνταγματάρχες σου,
κάποτε, ήταν καλοδεχούμενοι σύμμαχοι.
Χώρα χωρίς δικαιώματα, οι «ισχυροί»,
Σου σφίγγουν ολοένα και περισσότερο το ζωνάρι.
Μαυροφορούσα η Αντιγόνη τους αψηφά, με πένθος,
ντύνει το λαό, του οποίου φιλοξενούμενοι ήταν.
Εκτός των συνόρων Σου, οι οικείοι του Κροίσου, στοιβάζουν ό,τι λάμπει
και ανήκει στους δικούς σου θησαυρούς.
Ρουφήξτε επιτέλους ρουφήξτε! Ουρλιάζουν οι μισθωτοί Επίτροποι,
Οργισμένος όμως ο Σωκράτης, επιστρέφει το γεμάτο ποτήρι.
Καταριέται η χορωδία, ότιδήποτε Δικό σου, ξεσηκώνονται όμως η Θεοί
από τον Όλυμπο, κατά τη δική Σου θέληση.
Θα πεθάνεις χωρίς ψυχή, χωρίς τη χώρα που σε δημιούργησε,
Το πνεύμα της οποίας, Ευρώπη, σε δημιούργησε."
από enikos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου