Του ΚΩΣΤΑ ΜΠΟΥΚΑ
Διατυπώναμε προεκλογικά την άποψη ότι η ισχυροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ μέσα από την εκλογική διαδικασία της 6ης Μαϊου ο οποίος στηριγμένος, ελεγχόμενος και αλληλοτροφοδοτούμενος από το λαϊκό κίνημα, θα αποτελούσε ικανό βήμα προσπάθειας ανατροπής της εφαρμοζόμενης νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητας σε βάρος μισθωτών, συνταξιούχων, μικροαπασχολούμενων και των άλλων εκμεταλλευόμενων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας.
Ταυτόχρονα πιστεύαμε και αποδείχτηκε σωστό, ότι η προσπάθεια ανατροπής αυτής της απίστευτα επιθετικής μνημονιακής πολιτικής στη χώρα μας, θα έστελνε μήνυμα αντίστασης και ελπίδας στους λαούς και τις κοινωνίες του υπερεθνικού καπιταλιστικού μορφώματος της Ε.Ε., που έχει ως προτεραιότητα την ικανοποίηση των απαιτήσεων του τραπεζικού και χρηματιστηριακού κεφαλαίου, των μονοπωλιακών συγκροτημάτων καθώς και των κερδοσκόπων τοκογλύφων, δηλαδή των περίφημων ¨αγορών¨.
Το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ και ο περήφανος αγώνας του λαού μας, τρομοκράτησε τους τρομοκράτες, αναγκάζοντας τους να δείξουν καλύτερα το πραγματικό τους πρόσωπο. Ένα πρόσωπο που δεν έχει καμία σχέση με εκείνο της ισότιμης συμμετοχής, της αλληλεγγύης, της κοινής συμπόρευσης, της προσπάθειας για ευημερία σε όλο τον ευρωπαϊκό χάρτη, της σύγκλισης των οικονομιών και της κοινωνικής ευημερίας των πολιτών, καθώς και της προστασίας των συλλογικών και δημόσιων αγαθών. Το πρόσωπο τους απεχθάνεται την δημοκρατία, την κυριαρχία και ανεξαρτησία του κάθε κράτους και των επιλογών του λαού.
Ταυτόχρονα πιστεύαμε και αποδείχτηκε σωστό, ότι η προσπάθεια ανατροπής αυτής της απίστευτα επιθετικής μνημονιακής πολιτικής στη χώρα μας, θα έστελνε μήνυμα αντίστασης και ελπίδας στους λαούς και τις κοινωνίες του υπερεθνικού καπιταλιστικού μορφώματος της Ε.Ε., που έχει ως προτεραιότητα την ικανοποίηση των απαιτήσεων του τραπεζικού και χρηματιστηριακού κεφαλαίου, των μονοπωλιακών συγκροτημάτων καθώς και των κερδοσκόπων τοκογλύφων, δηλαδή των περίφημων ¨αγορών¨.
Το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ και ο περήφανος αγώνας του λαού μας, τρομοκράτησε τους τρομοκράτες, αναγκάζοντας τους να δείξουν καλύτερα το πραγματικό τους πρόσωπο. Ένα πρόσωπο που δεν έχει καμία σχέση με εκείνο της ισότιμης συμμετοχής, της αλληλεγγύης, της κοινής συμπόρευσης, της προσπάθειας για ευημερία σε όλο τον ευρωπαϊκό χάρτη, της σύγκλισης των οικονομιών και της κοινωνικής ευημερίας των πολιτών, καθώς και της προστασίας των συλλογικών και δημόσιων αγαθών. Το πρόσωπο τους απεχθάνεται την δημοκρατία, την κυριαρχία και ανεξαρτησία του κάθε κράτους και των επιλογών του λαού.
Η πολιτική της Ε.Ε. έχει ως αξιακή αρχή και ηθική, την διάσωση των μαγαζιών των τραπεζιτών και την ικανοποίηση των απαιτήσεων των επιχειρηματικών ελίτ, αδιαφορώντας για τα εκατομμύρια ανέργων, την μεταναστευτική αιμορραγία ειδικευμένου επιστημονικοτεχνικού δυναμικού, το σπρώξιμο στο περιθώριο ολόκληρων κομματιών της κοινωνίας που περάσανε από την προλεταριοποίηση στην βίαιη φτωχοποίηση και από εκεί στην πλήρη εξαθλίωση και απόρριψη, λόγω του ¨"βομβαρδισμού" των υποτελών τάξεων από τα ακραία νεοφιλελεύθερα οικονομικά πειράματα, πρέπει να αρχίζει να παίρνει τέλος.
Αλήθεια τι δεν είδαμε και τι δεν ακούσαμε τις ημέρες αυτές και τι μας περιμένει έως τις 17 Ιουνίου, που ο λαός μας καλείται να ολοκληρώσει το βήμα της μεγάλης πολιτικής του παρέμβασης και απελευθέρωσης, γιατί το τέλος της μεταπολίτευσης σηματοδοτεί ορμητικά η νέα εποχή, η εποχή της λαϊκής παρέμβασης. Κοινός παρανομαστής όλων των επιθέσεων και ο φταίχτης των πάντων, είναι ένας, ο ΣΥΡΙΖΑ. Το σύστημα φοβήθηκε. Δεν το περίμενε το ποσοστό μας, όπως δεν το περιμέναμε τόσο μεγάλο και εμείς.
Φοβούνται ότι για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες οι εξελίξεις μπορεί να μην είναι χειραγωγήσιμες, μπορεί να είναι απρόβλεπτες για τα συμφέροντα τους.
Φοβούνται όταν βλέπουν ότι παρά τον οχετό της λάσπης που μας εκτοξεύουν και στην οποία κυλιούνται οι ίδιοι, την τρομοκρατία, την διαστρέβλωση των θέσεων μας, τον ανελέητο πόλεμο που μας γίνεται, ο λαός μας επιμένει, αντιστέκεται, δηλώνει ότι και σε αυτή την πλευρά της ταξικής μάχης που είναι οι επερχόμενες εκλογές, θα βαδίσει στην κάλπη με το ενωτικό, ανυπόταχτο, αριστερό και ενωτικό ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν έχουμε αυταπάτες ότι θα εφαρμόσουμε σοσιαλισμό την Δευτέρα στις 18 που ξημερώνει μετά τις εκλογές, όπως έλεγε το ΠΑΣΟΚ το 1981. Ο στόχος μας τεράστιος. Να προστατευτούν τα εισοδήματα μισθωτών και συνταξιούχων, να απλωθεί κοινωνικό δίχτυ προστασίας των ανέργων και των αποκλεισμένων, να σταθούν στα πόδια τους η παιδεία, η υγεία, η κοινωνική ασφάλιση, η πρόνοια. Να αρχίσει αντίστροφη πορεία από αυτή που επιδιώκει το Διευθυντήριο του ΔΝΤ και της Ε.Ε. Να ανοίξει δρόμος για ουσιαστικές αλλαγές και ρήξεις. Να έχει κατακτήσεις ο λαός και το κίνημα του να βρεθεί σε καλύτερες θέσεις.
Η μάχη εάν είμαστε πρώτοι και εάν καταφέρουμε να πάρουμε την κυβερνητική εξουσία θα είναι δύσκολη, αδυσώπητη. Ο ταξικός πόλεμος που διεξάγεται εναντίον μας τώρα, τότε θα αποκτήσει μεγαλύτερες διαστάσεις και ένταση, γιατί θα αμφισβητούνται τα συμφέροντα και τα προνόμια τους.
Εμείς εκμεταλλευόμενοι τις ενδοκαπιταλιστικές συγκρούσεις και διαφωνίες που υπάρχουν στο έδαφος αυτής της πρωτόγνωρης συστημικής κρίσης, θέλουμε να σπρώξουμε τα πράγματα προς τα μπρος, προς όφελος του λαού και των εργαζομένων. Τα μέτρα που θα παίρνει μέσα από σκληρές μάχες μια Κυβέρνηση της Αριστεράς στηριγμένη σε ένα αυστηρό και αδέκαστο κριτή, το λαϊκό κίνημα, θα ωριμάζουν γρηγορότερα τον ¨υποκειμενικό παράγοντα¨ γιατί θα δείχνουν μαζί με τις πολιτικές που θα υλοποιούνται, με ποιους πάμε και ενάντια σε ποιους. Ο ίδιος ο λαός θα πείθεται από την καθημερινή εμπειρία του ότι όχι μόνο είμαστε κομμάτι του αλλά και ο συλλογικός του εκφραστής.
Δεν έχουμε αυταπάτες, δεν θα είναι δρόμος εύκολος, ούτε σπαρμένος με ρόδα. Δεν υπάρχει όμως άλλος δρόμος πέρα από εκείνον της αξιοπρέπειας, της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αναδιανομής του πλούτου, της διαφύλαξης ως κόρης οφθαλμού των συλλογικών αγαθών και της δημόσιας περιουσίας που λυμαίνεται η πλουτοκρατία, της συμμετοχής και του ελέγχου των εργαζομένων. Είναι δρόμος που δεν έχει ξαναπερπατηθεί στη χώρα μας, ναρκοθετημένος από το αστικό μπλοκ εξουσίας και τους πολιτικούς του εκφραστές.
Όμως για αυτά δεν είναι η Αριστερά, για τα δύσκολα;
Εάν το σύστημα καταφέρει να αναδείξει την νεοφιλελεύθερη και με πανσπερμία συνιστωσών ΝΔ πρώτη δύναμη στις εκλογές της 17 του Ιούνη και να συγκροτήσει κυβέρνηση μαζί με το ΠΑΣΟΚ και όσους πρόθυμους προστρέξουνε, η νίκη θα είναι πύρρεια. Η ζωή μιας τέτοιας ¨light¨ μνημονιακής κυβέρνησης θα είναι θνησιγενής και περιορισμένης διάρκειας. Θα καταρρεύσει κάτω από το βάρος των αντιλαϊκών επιλογών της και τους αγώνες που θα δώσουνε οι εργαζόμενοι και άλλα στρώματα υπερασπίζοντας τις δουλειές, το εισόδημα, την ίδια τους την ζωή έναντι των συμφερόντων της ολιγαρχίας σε Ελλάδα και Ευρώπη. Δεν πρέπει να είμαστε σε κανέναν εφησυχασμό και επανάπαυση. Σημειώνουμε ότι ο κόσμος που επιλέγει να μας ψηφίσει δεν το κάνει αναζητώντας την ικανοποίηση κάποιου ρουσφετιού, όπως έκανε με τα κόμματα του δικομματισμού, αλλά γιατί επιζητεί την απαρέγκλιτη εφαρμογή των όσων εξαγγείλαμε.
Τα πιστεύω μας, τα οράματα της κοινωνικής απελευθέρωσης, το πρόγραμμα μας και το στελεχικό μας δυναμικό που επέλεξε εδώ και δεκαετίες να πορευτεί τον δρόμο της ανιδιοτελούς προσφοράς και θυσίας για τα δίκαια του λαού μας, για ένα καλύτερο αύριο, αντί να στελεχώνει κρατικές θέσεις εξαργυρώνοντας την διαδρομή του, αποτελούν εχέγγυα και συμβόλαια τιμής.
Ψηλά τις σημαίες μας σύντροφοι. Μπορούμε, γιατί είμαστε από διαφορετική πάστα.
Μπορούμε, γιατί μας οδηγούν οι αγώνες του λαού μας από την περίοδο της Εθνικής Αντίστασης, οι αγώνες για δημοκρατική ομαλότητα και λαϊκή κυριαρχία, η περήφανη γενιά του αντιδικτατορικού αγώνα, η μεταπολιτευτική γενιά των σύγχρονων αγώνων και οραμάτων, η γενιά των πλατειών και των ανυποχώρητων αγώνων απέναντι στα μνημόνια, στην κρατική καταστολή και τον χημικό πόλεμο.
Μπορούμε σύντροφοι, να γράψουμε στις Δέλτους της Ιστορίας, ότι αυτοί που οδήγησαν έναν ολόκληρο λαό στην έρημο του νεοφιλελεύθερου θανατικού, καταφέραμε να τους οδηγήσουμε στα πολιτικά αζήτητα.
Φοβούνται ότι για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες οι εξελίξεις μπορεί να μην είναι χειραγωγήσιμες, μπορεί να είναι απρόβλεπτες για τα συμφέροντα τους.
Φοβούνται όταν βλέπουν ότι παρά τον οχετό της λάσπης που μας εκτοξεύουν και στην οποία κυλιούνται οι ίδιοι, την τρομοκρατία, την διαστρέβλωση των θέσεων μας, τον ανελέητο πόλεμο που μας γίνεται, ο λαός μας επιμένει, αντιστέκεται, δηλώνει ότι και σε αυτή την πλευρά της ταξικής μάχης που είναι οι επερχόμενες εκλογές, θα βαδίσει στην κάλπη με το ενωτικό, ανυπόταχτο, αριστερό και ενωτικό ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν έχουμε αυταπάτες ότι θα εφαρμόσουμε σοσιαλισμό την Δευτέρα στις 18 που ξημερώνει μετά τις εκλογές, όπως έλεγε το ΠΑΣΟΚ το 1981. Ο στόχος μας τεράστιος. Να προστατευτούν τα εισοδήματα μισθωτών και συνταξιούχων, να απλωθεί κοινωνικό δίχτυ προστασίας των ανέργων και των αποκλεισμένων, να σταθούν στα πόδια τους η παιδεία, η υγεία, η κοινωνική ασφάλιση, η πρόνοια. Να αρχίσει αντίστροφη πορεία από αυτή που επιδιώκει το Διευθυντήριο του ΔΝΤ και της Ε.Ε. Να ανοίξει δρόμος για ουσιαστικές αλλαγές και ρήξεις. Να έχει κατακτήσεις ο λαός και το κίνημα του να βρεθεί σε καλύτερες θέσεις.
Η μάχη εάν είμαστε πρώτοι και εάν καταφέρουμε να πάρουμε την κυβερνητική εξουσία θα είναι δύσκολη, αδυσώπητη. Ο ταξικός πόλεμος που διεξάγεται εναντίον μας τώρα, τότε θα αποκτήσει μεγαλύτερες διαστάσεις και ένταση, γιατί θα αμφισβητούνται τα συμφέροντα και τα προνόμια τους.
Εμείς εκμεταλλευόμενοι τις ενδοκαπιταλιστικές συγκρούσεις και διαφωνίες που υπάρχουν στο έδαφος αυτής της πρωτόγνωρης συστημικής κρίσης, θέλουμε να σπρώξουμε τα πράγματα προς τα μπρος, προς όφελος του λαού και των εργαζομένων. Τα μέτρα που θα παίρνει μέσα από σκληρές μάχες μια Κυβέρνηση της Αριστεράς στηριγμένη σε ένα αυστηρό και αδέκαστο κριτή, το λαϊκό κίνημα, θα ωριμάζουν γρηγορότερα τον ¨υποκειμενικό παράγοντα¨ γιατί θα δείχνουν μαζί με τις πολιτικές που θα υλοποιούνται, με ποιους πάμε και ενάντια σε ποιους. Ο ίδιος ο λαός θα πείθεται από την καθημερινή εμπειρία του ότι όχι μόνο είμαστε κομμάτι του αλλά και ο συλλογικός του εκφραστής.
Δεν έχουμε αυταπάτες, δεν θα είναι δρόμος εύκολος, ούτε σπαρμένος με ρόδα. Δεν υπάρχει όμως άλλος δρόμος πέρα από εκείνον της αξιοπρέπειας, της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αναδιανομής του πλούτου, της διαφύλαξης ως κόρης οφθαλμού των συλλογικών αγαθών και της δημόσιας περιουσίας που λυμαίνεται η πλουτοκρατία, της συμμετοχής και του ελέγχου των εργαζομένων. Είναι δρόμος που δεν έχει ξαναπερπατηθεί στη χώρα μας, ναρκοθετημένος από το αστικό μπλοκ εξουσίας και τους πολιτικούς του εκφραστές.
Όμως για αυτά δεν είναι η Αριστερά, για τα δύσκολα;
Εάν το σύστημα καταφέρει να αναδείξει την νεοφιλελεύθερη και με πανσπερμία συνιστωσών ΝΔ πρώτη δύναμη στις εκλογές της 17 του Ιούνη και να συγκροτήσει κυβέρνηση μαζί με το ΠΑΣΟΚ και όσους πρόθυμους προστρέξουνε, η νίκη θα είναι πύρρεια. Η ζωή μιας τέτοιας ¨light¨ μνημονιακής κυβέρνησης θα είναι θνησιγενής και περιορισμένης διάρκειας. Θα καταρρεύσει κάτω από το βάρος των αντιλαϊκών επιλογών της και τους αγώνες που θα δώσουνε οι εργαζόμενοι και άλλα στρώματα υπερασπίζοντας τις δουλειές, το εισόδημα, την ίδια τους την ζωή έναντι των συμφερόντων της ολιγαρχίας σε Ελλάδα και Ευρώπη. Δεν πρέπει να είμαστε σε κανέναν εφησυχασμό και επανάπαυση. Σημειώνουμε ότι ο κόσμος που επιλέγει να μας ψηφίσει δεν το κάνει αναζητώντας την ικανοποίηση κάποιου ρουσφετιού, όπως έκανε με τα κόμματα του δικομματισμού, αλλά γιατί επιζητεί την απαρέγκλιτη εφαρμογή των όσων εξαγγείλαμε.
Τα πιστεύω μας, τα οράματα της κοινωνικής απελευθέρωσης, το πρόγραμμα μας και το στελεχικό μας δυναμικό που επέλεξε εδώ και δεκαετίες να πορευτεί τον δρόμο της ανιδιοτελούς προσφοράς και θυσίας για τα δίκαια του λαού μας, για ένα καλύτερο αύριο, αντί να στελεχώνει κρατικές θέσεις εξαργυρώνοντας την διαδρομή του, αποτελούν εχέγγυα και συμβόλαια τιμής.
Ψηλά τις σημαίες μας σύντροφοι. Μπορούμε, γιατί είμαστε από διαφορετική πάστα.
Μπορούμε, γιατί μας οδηγούν οι αγώνες του λαού μας από την περίοδο της Εθνικής Αντίστασης, οι αγώνες για δημοκρατική ομαλότητα και λαϊκή κυριαρχία, η περήφανη γενιά του αντιδικτατορικού αγώνα, η μεταπολιτευτική γενιά των σύγχρονων αγώνων και οραμάτων, η γενιά των πλατειών και των ανυποχώρητων αγώνων απέναντι στα μνημόνια, στην κρατική καταστολή και τον χημικό πόλεμο.
Μπορούμε σύντροφοι, να γράψουμε στις Δέλτους της Ιστορίας, ότι αυτοί που οδήγησαν έναν ολόκληρο λαό στην έρημο του νεοφιλελεύθερου θανατικού, καταφέραμε να τους οδηγήσουμε στα πολιτικά αζήτητα.
Τρίτη 29 Μαϊου 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου