ΤΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ
ΤΟΥ ΑΡΗ ΜΕΣΟΥΝΤΑΑπό τα πράγματα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει αιχμή του δόρατος μιας εκλογικής μάχης (και όχι μόνο) που πρωτίστως αφορά όλη την Αριστερά.
Και αυτή η μάχη έχει στόχο να απαλλαγεί οριστικά και άμεσα η χώρα από την τρόικα και τα μνημόνια και να ακολουθήσει μια νέα προοδευτική πορεία διεξόδου σε σύγκρουση με την ευρωζώνη και την ΕΕ.
Επειδή, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπροσωπεύει εκ των πραγμάτων την αιχμή του δόρατος σε αυτή τη μάχη, αυτό καθόλου δεν σημαίνει ότι οι άλλες ιστορικές και καταξιωμένες δυνάμεις της Αριστεράς και πρώτα απ' όλα το ΚΚΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δεν έχουν κεντρικό ρόλο σε αυτή τη μεγάλη πρόκληση και σύγκρουση.
Αντίθετα, ο ρόλος τους είναι ιδιαίτερα σημαντικός και τα καθήκοντά τους πελώρια, πολύ περισσότερο αφού θεωρούν τον εαυτό τους ως τον πλέον συνεπή και αυθεντικό εκφραστή μιας πορείας ακύρωσης του μνημονίου και διαμόρφωσης ενός προοδευτικού και σοσιαλιστικού δρόμου.
Θα αποτελούσε τραγικό λάθος αν το ΚΚΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με άλλους όρους η κάθε δύναμη, θεωρούσαν ότι η επερχόμενη σύγκρουση θα είναι περιορισμένη και υπονομευμένη και αφορά μόνο το ΣΥΡΙΖΑ, ενώ οι ίδιοι θα έπρεπε να περιοριστούν σε ένα ρόλο «κριτή» και «ελεγκτή» της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ.
Πολύ περισσότερο θα αποτελούσε ιστορικό λάθος αν το ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με τον ειδικό τρόπο τους, προεξοφλούν εκ των προτέρων ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, λόγω εγγενών αδυναμιών του, θα υποχωρήσει νομοτελειακά από τους στόχους του ή ότι οι τελευταίοι, επειδή είναι «μερικοί» και «ανεπαρκής», θα γίνουν περίπου αποδεκτοί «μετά βαϊων» από το σύστημα!
Τραγικά λαθεμένη και μάλλον ανιστόρητη μια παρόμοια ανάγνωση, αν υπάρχει, σε οποιαδήποτε παραλλαγή της.
Όχι, φυσικά, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει χίλια δυο προβλήματα, ανεπάρκειες και καθυστερήσεις αλλά και ανεπαρκείς στοχεύσεις, συχνά αβαθείς και χωρίς αποσαφηνισμένη προοπτική.
Πολύ περισσότερο, μάλιστα, διότι ο ΣΥΡΙΖΑ ή καλύτερα η πλειοψηφία του, δεν κατανοεί το βάθος των εμποδίων που θέτει η παραμονή της χώρας στο ευρώ και η ίδια η Ε.Ε., σε ένα νέο προοδευτικό εγχείρημα σοσιαλιστικής προοπτικής.
Αυτά, όμως, δεν δικαιολογούν σε τίποτα μια ενδεχόμενη στάση του ΚΚΕ γενικής επίθεσης στο ΣΥΡΙΖΑ ούτε ένα πιθανό ρόλο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στα «πίσω» έδρανα!
Αυτή την ώρα ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ όφειλαν να βγουν πολύ πιο μπροστά, να εκφράσουν αυθεντικά τη θέληση του κόσμου της Αριστεράς και ενός ολόκληρου λαού για αριστερή συμπαράταξη και να βάλουν τη σφραγίδα τους σε εξελίξεις που θα έδιναν σε αυτή τη συμπαράταξη περιεχόμενο μεγάλων κοινωνικο-ταξικών αγώνων και ένα όλο και μεγαλύτερο και πιο ριζοσπαστικό προγραμματικό και συγκρουσιακό βάθος , με όρους πλατιάς εργατικής και λαϊκής ενότητας.
Γιατί δεν προβληματίζονται πάνω σε ένα τέτοιο στοίχημα το ΚΚΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ;
Γιατί δεν συζητούν μια νέα αντίληψη αλληλεγγύης, συνεννόησης και κοινής δράσης καισυμπόρευσης της κομμουνιστικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς απέναντι σε μια σύγκρουσηπου είναι αναπόφευκτη και η οποία πρέπει να αποκτήσει βάθος, νικηφόρα έκβαση και προοπτική;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου