Εἰ οὖν τὸ ἄδικον ἄνισον, τὸ δίκαιον ἴσον: ὅπερ καὶ ἄνευ λόγου δοκεῖ πᾶσιν... (Αριστοτέλης)
Και σε απλά ελληνικά: Το δίκαιο και το άδικο ξεχωρίζουν χωρίς εξήγηση στους πάντες ΑΝΕΥ ΛΟΓΟΥ.
Οι ανόητοι των δυο κομμάτων με ιδιοκτησιακή νοοτροπία στο νεοελληνικό κράτος βρόντηξαν και άστραψαν πάλι για το αδιέξοδο που προκάλεσε ο Λαός που τους γύρισε την πλάτη... Κάποιος δε από το Λ.Α.Ο.Σ. που τον λένε και μπουμπούκο, σε ρόλο και ψυχαναλυτή χρέωσε στον Ελληνικό λαό αυτοκτονικό ιδεασμό γιατί δεν προτίμησε τη σοφή πρόταση διεξόδου που πρότεινε η Μητριά του η ΝΔ...
Ο λαός αυτός δεν είναι για τα μούτρα σας, απλά αλλάξετε τον και πηγαίνετε να κυβερνήσετε τους Ελβετούς και Γερμανούς που σας πάνε στη νοοτροπία, αφού εσείς οι ευγενείς γαλαζοαίματοι με τον αστικό πολιτισμό στο αίμα σας, πάντα στις δύσκολες συνθήκες την κάνατε για τις πολιτισμένες πρωτεύουσες και για τα κοσμικά θέρετρα, που τα ήξερε από τα γεννοφάσκια και η μάνα σας η Βλάχα.
Οι δημαγωγοί κατ’ επάγγελμα κατηγορούν όσους διαφωνούν με τη λογική της επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου για λαϊκισμό και απουσία προτάσεων για κυβερνητικό σχέδιο, ενώ οι ΘΡΑΣΥΜΑΧΟΙ ΤΗΣ ΧΑΛΚΗΔΟΝΑΣ υποστηρίζουν τη διατήρηση του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ως έχει, επειδή οι πλούσιοι και ευγενείς συνέταιροι μας απειλούν «το κοριτσάκι με τα σπίρτα» για έξοδο από το αρχοντικό λες και τόσο καιρό ήταν εντός και έτρωγε με Χρύσα κουτάλια.
Είναι δηλαδή λαϊκισμός να καταγγέλλεις το ΑΔΙΚΟ και την Υποταγή στο μνημόνιο και δεν είναι ΛΑΙΚΙΣΜΟΣ, όταν με τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα έταζες λαγούς με πετραχήλια στους πληβείους για τριάντα ολόκληρα χρόνια, αποσπώντας τη λαϊκή ψήφο πουλώντας δασικές εκτάσεις στα λαϊκά στρώματα...
Δεν είναι Λαϊκισμός όταν οι άπονες μας εξουσίες του τελευταίου αιώνα έβαλαν το άλογο πίσω από την καρότσα προτάσσοντας τα φαντασιακά μεγαλομανιακά τους όνειρα σαν ιστορικές αναγκαιότητες καταστρέφοντας των Ελλήνων τις κοινότητες, στα Βαλκάνια, στη Μικρασία και την Κύπρο... Δεν είναι Λαϊκισμός όταν οι ευρωπαίζοντες ηγέτες μας γονυπετείς υπέγραψαν τα φιρμάνια του μνημονίου χωρίς να ρωτήσουν τον Λαό.
Η απόσταση του ιστορικού προτάγματος για μια Ευρωπαϊκή Ελλάδα από τη φαντασιακή θέσμιση της μεγάλης Ελλάδας που έχουν οι πολιτικές μας ηγεσίες είναι τεράστια και εύλογα δεν την κατανοούν, αφού η γλώσσα και η λογική των υποταγμένων γίνεται μια δεύτερη φύση, κάτι σαν το σύνδρομο της Στοκχόλμης, όπου ο βασανισμένος και βιασμένος αγαπά τον θύτη του σαν εραστή του...
Η βία που ασκείται στο λαϊκό αίσθημα με απειλές από τους άρχοντες μας για έξοδο από την Ευρώπη του πλούτου και της Δημοκρατίας δεν είναι Λαϊκισμός, γιατί απλά είναι προχωρημένος και βίαιος ανορθολογισμός αφού είναι με τέτοιο τρόπο επεξεργασμένος που να κάνει το θύμα να μη μπορεί να δει το θύτη, ούτε και το τέρας του παραλογισμού ταυτιζόμενος πλέον με το παραλήρημα μεγαλείου του ανίκητου βιαστή...
Η λογική της βίας σε ορισμένες κοινωνικές συνθήκες δεν είναι απαραίτητο να περάσει με σωματικά βασανιστήρια, αφού η γλώσσα και η ιδεολογική φόρτιση που τη συνοδεύει την κάνει τόσο φυσική, που στο τέλος μοιάζει να είναι και υγιής τάξη «ίσως η μόνη που ο άνθρωπος την αποδέχεται σαν απόλυτη τάξη...».
Στον ανθρώπινο εγκέφαλο το μαύρο- άσπρο, το δίπολο άνδρας- γυναίκα, το φτωχός- πλούσιος εγκαθίστανται σαν θεσμικές φαντασιώσεις με θεϊκό χάρισμα...
Η αποδοχή της μίας και μοναδικής λύσης χωρίς ερωτηματικά είναι κληρονομιά της Μεσαιωνικής θεολογίας, όπου το «πίστευε και μη ερεύνα» ήταν το «modus vivendi» της εποχής εκείνης που όμως μολύνει και -ίσως στο διηνεκές- επιβαρύνει τους ευκολόπιστους και αφελείς όπως και τους πονηρούς πολιτευτές μας...
Ο άνθρωπος ψάχνει ένα δεσπότη και έναν αφέντη και ίσως πάντα να φοβάται πολύ περισσότερο την ελευθερία επιλογής από τη φυλακή των ιδεών που επαναλαμβάνονται ως ξύλινος ήχος , όπως τα σήμαντρα καλούν τα ζώα για τροφή και εργασία.
Αυτή την επεξεργασμένη εγκεφαλική βία που οι ειδικοί της εξουσίας εκφέρουν με το συμβολικό της πρόσημα τη γλώσσα, οι ταπεινοί και υποταγμένοι τη θεωρούν φυσική και λογική και ιδιαίτερα αν η ομιλούσα κεφαλή έχει και ρητορικές ικανότητες.... Για να θυμηθούμε πως οι σοφιστές με επιχειρήματα στην αγορά έπεισαν πως ο Σωκράτης χαλούσε τα χρηστά ήθη της πόλης και τον έστειλαν αδιάβαστο στο θάνατο.
Ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ ρήτωρ πλην αμόρφωτος Χίτλερ έπεισε έναν ολόκληρο λαό πώς είχε γαλάζιο αίμα και καθαρά άρεια γονίδια.... Σήμερα κάποιοι φανερά και κάποιοι υπόγεια τα ίδια λένε, γιατί ο φασιστικός λόγος δεν είναι μόνο προνόμιο των οπαδών της Χρυσής Αυγής με τα μεγάλα μούσκουλα και τα μικρά μυαλά, αλλά και των επιρρεπών στην κενολογία και τον περιφεριακό λόγο πολιτευτών που τους πήρε τα μυαλά το βουλευτικό έδρανο και η παχυλή σύνταξη που το συνοδεύει...
Γιατί εν τέλει λαϊκισμός και φασισμός είναι η απροκάλυπτη εγωιστική πίστη σε ένα ιδεώδες απλοϊκού Διαχωρισμού, όπου οι αξιακές κλίμακες μετρώνται είτε με το μπόι, είτε με την αυτάρκεια μιας πνευματικής υπεροχής που την πιστεύεις μόνο εσύ… «Καθρέφτη καθρεφτάκι μου ποια είναι ή πιο όμορφη;».
«Ο αντίπαλος έχει μόνο άδικο, ενώ εγώ κατέχω την απόλυτη αλήθεια...». Σε μια θάλασσα εντολών για πιθήκους όπου η δική μου οικογένεια, η δική μου γλώσσα, το δικό μου ήθος, η δική μου ομάδα, η δική μου πατρίδα είναι ανώτερη «Deutschland über alles», με κοινοτοπίες όπως «η Δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα», ενώ ποια ζωντανή και υγιής μονάδα δεν έχει; Ακόμα και η λογική με την Αριστοτέλεια της έκφανση έχει αδιέξοδα για να θυμηθούμε το παράδοξο του ΖΗΝΩΝΑ...
Οι νέοι homo cybernalis θεωρούν ότι η μόνη ΑΛΗΘΕΙΑ είναι η ακραία καθίζηση των αδυνάτων σε επίπεδα φτώχιας, όπου ο μισθός θα φτάνει μόνο για το φως και το νερό μιας γκαρσονιέρας, αφού με περισσότερα ευθαρσώς υποστηρίζουν ότι οι μισθοί των 500 euro είναι υπέρ αρκετοί για την επιβίωση μιας ανθρώπινης μονάδας, θεωρούν δε πολύ φυσιολογικό πως σε ένα σύγχρονο σκλαβοπάζαρο το 8ωρο είναι πάρα πολύ λίγος χρόνος δουλειάς για να γίνει παραγωγικός, οι σύγχρονος Λεβιάθαν των τραπεζιτών ...
Μπροστά σε αυτά τα θλιβερά μέτρα που ο «ηλίθιος» Έλλην υπήκοος λέει ΟΧΙ, αναζητώντας μια άλλη πιο ανθρώπινη σχέση εργασίας, οι ηγετίσκοι έχουν ορθώσει την παντιέρα της Εθνικής ενότητας της πατρίδας που κινδυνεύει και όλων των γνωστών πατριδοκάπηλων συνθημάτων που έμαθαν από τους υπερπατριώτες προγόνους τους, ξεχνώντας τον ΠΟΙΗΤΗ που έλεγε «ΕΘΝΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΑΛΗΘΕΣ...».
Για ποια πατρίδα και ποιο έθνος μας μιλάνε? Ίσως μόνο αυτό που σαν φάντασμα βλέπουν στις εκκλησίες που μαζεύονται , φορώντας το θλιβερό πρόσωπο της συμπόνιας και του εκστασιασμού μπροστά στο παραμορφωμένο Άγιο Φως της δικής τους θεότητας που τους έντυσε με τηβέννους και πορφύρες δανεικές…
Οι σύγχρονοι Εθνοπατέρες θεωρούν πως δικαίωμα σε αυτή τη ΠΟΛΙΝ έχουν μόνο οι κάτοικοι της Ηρώδου του Αττικού «κρυμμένοι μέσα στις βαμμένες τζαμαρίες των μαύρων αυτοκινήτων τους», ενώ όλοι οι υπόλοιποι πρέπει να γίνουν Πακιστανοί στο Πακιστάν όμως, για να μη τους βλέπουν στα ακριβά εστιατόρια και τους κόβεται η όρεξη…
Και σε απλά ελληνικά: Το δίκαιο και το άδικο ξεχωρίζουν χωρίς εξήγηση στους πάντες ΑΝΕΥ ΛΟΓΟΥ.
Οι ανόητοι των δυο κομμάτων με ιδιοκτησιακή νοοτροπία στο νεοελληνικό κράτος βρόντηξαν και άστραψαν πάλι για το αδιέξοδο που προκάλεσε ο Λαός που τους γύρισε την πλάτη... Κάποιος δε από το Λ.Α.Ο.Σ. που τον λένε και μπουμπούκο, σε ρόλο και ψυχαναλυτή χρέωσε στον Ελληνικό λαό αυτοκτονικό ιδεασμό γιατί δεν προτίμησε τη σοφή πρόταση διεξόδου που πρότεινε η Μητριά του η ΝΔ...
Ο λαός αυτός δεν είναι για τα μούτρα σας, απλά αλλάξετε τον και πηγαίνετε να κυβερνήσετε τους Ελβετούς και Γερμανούς που σας πάνε στη νοοτροπία, αφού εσείς οι ευγενείς γαλαζοαίματοι με τον αστικό πολιτισμό στο αίμα σας, πάντα στις δύσκολες συνθήκες την κάνατε για τις πολιτισμένες πρωτεύουσες και για τα κοσμικά θέρετρα, που τα ήξερε από τα γεννοφάσκια και η μάνα σας η Βλάχα.
Οι δημαγωγοί κατ’ επάγγελμα κατηγορούν όσους διαφωνούν με τη λογική της επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου για λαϊκισμό και απουσία προτάσεων για κυβερνητικό σχέδιο, ενώ οι ΘΡΑΣΥΜΑΧΟΙ ΤΗΣ ΧΑΛΚΗΔΟΝΑΣ υποστηρίζουν τη διατήρηση του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ως έχει, επειδή οι πλούσιοι και ευγενείς συνέταιροι μας απειλούν «το κοριτσάκι με τα σπίρτα» για έξοδο από το αρχοντικό λες και τόσο καιρό ήταν εντός και έτρωγε με Χρύσα κουτάλια.
Είναι δηλαδή λαϊκισμός να καταγγέλλεις το ΑΔΙΚΟ και την Υποταγή στο μνημόνιο και δεν είναι ΛΑΙΚΙΣΜΟΣ, όταν με τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα έταζες λαγούς με πετραχήλια στους πληβείους για τριάντα ολόκληρα χρόνια, αποσπώντας τη λαϊκή ψήφο πουλώντας δασικές εκτάσεις στα λαϊκά στρώματα...
Δεν είναι Λαϊκισμός όταν οι άπονες μας εξουσίες του τελευταίου αιώνα έβαλαν το άλογο πίσω από την καρότσα προτάσσοντας τα φαντασιακά μεγαλομανιακά τους όνειρα σαν ιστορικές αναγκαιότητες καταστρέφοντας των Ελλήνων τις κοινότητες, στα Βαλκάνια, στη Μικρασία και την Κύπρο... Δεν είναι Λαϊκισμός όταν οι ευρωπαίζοντες ηγέτες μας γονυπετείς υπέγραψαν τα φιρμάνια του μνημονίου χωρίς να ρωτήσουν τον Λαό.
Η απόσταση του ιστορικού προτάγματος για μια Ευρωπαϊκή Ελλάδα από τη φαντασιακή θέσμιση της μεγάλης Ελλάδας που έχουν οι πολιτικές μας ηγεσίες είναι τεράστια και εύλογα δεν την κατανοούν, αφού η γλώσσα και η λογική των υποταγμένων γίνεται μια δεύτερη φύση, κάτι σαν το σύνδρομο της Στοκχόλμης, όπου ο βασανισμένος και βιασμένος αγαπά τον θύτη του σαν εραστή του...
Η βία που ασκείται στο λαϊκό αίσθημα με απειλές από τους άρχοντες μας για έξοδο από την Ευρώπη του πλούτου και της Δημοκρατίας δεν είναι Λαϊκισμός, γιατί απλά είναι προχωρημένος και βίαιος ανορθολογισμός αφού είναι με τέτοιο τρόπο επεξεργασμένος που να κάνει το θύμα να μη μπορεί να δει το θύτη, ούτε και το τέρας του παραλογισμού ταυτιζόμενος πλέον με το παραλήρημα μεγαλείου του ανίκητου βιαστή...
Η λογική της βίας σε ορισμένες κοινωνικές συνθήκες δεν είναι απαραίτητο να περάσει με σωματικά βασανιστήρια, αφού η γλώσσα και η ιδεολογική φόρτιση που τη συνοδεύει την κάνει τόσο φυσική, που στο τέλος μοιάζει να είναι και υγιής τάξη «ίσως η μόνη που ο άνθρωπος την αποδέχεται σαν απόλυτη τάξη...».
Στον ανθρώπινο εγκέφαλο το μαύρο- άσπρο, το δίπολο άνδρας- γυναίκα, το φτωχός- πλούσιος εγκαθίστανται σαν θεσμικές φαντασιώσεις με θεϊκό χάρισμα...
Η αποδοχή της μίας και μοναδικής λύσης χωρίς ερωτηματικά είναι κληρονομιά της Μεσαιωνικής θεολογίας, όπου το «πίστευε και μη ερεύνα» ήταν το «modus vivendi» της εποχής εκείνης που όμως μολύνει και -ίσως στο διηνεκές- επιβαρύνει τους ευκολόπιστους και αφελείς όπως και τους πονηρούς πολιτευτές μας...
Ο άνθρωπος ψάχνει ένα δεσπότη και έναν αφέντη και ίσως πάντα να φοβάται πολύ περισσότερο την ελευθερία επιλογής από τη φυλακή των ιδεών που επαναλαμβάνονται ως ξύλινος ήχος , όπως τα σήμαντρα καλούν τα ζώα για τροφή και εργασία.
Αυτή την επεξεργασμένη εγκεφαλική βία που οι ειδικοί της εξουσίας εκφέρουν με το συμβολικό της πρόσημα τη γλώσσα, οι ταπεινοί και υποταγμένοι τη θεωρούν φυσική και λογική και ιδιαίτερα αν η ομιλούσα κεφαλή έχει και ρητορικές ικανότητες.... Για να θυμηθούμε πως οι σοφιστές με επιχειρήματα στην αγορά έπεισαν πως ο Σωκράτης χαλούσε τα χρηστά ήθη της πόλης και τον έστειλαν αδιάβαστο στο θάνατο.
Ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ ρήτωρ πλην αμόρφωτος Χίτλερ έπεισε έναν ολόκληρο λαό πώς είχε γαλάζιο αίμα και καθαρά άρεια γονίδια.... Σήμερα κάποιοι φανερά και κάποιοι υπόγεια τα ίδια λένε, γιατί ο φασιστικός λόγος δεν είναι μόνο προνόμιο των οπαδών της Χρυσής Αυγής με τα μεγάλα μούσκουλα και τα μικρά μυαλά, αλλά και των επιρρεπών στην κενολογία και τον περιφεριακό λόγο πολιτευτών που τους πήρε τα μυαλά το βουλευτικό έδρανο και η παχυλή σύνταξη που το συνοδεύει...
Γιατί εν τέλει λαϊκισμός και φασισμός είναι η απροκάλυπτη εγωιστική πίστη σε ένα ιδεώδες απλοϊκού Διαχωρισμού, όπου οι αξιακές κλίμακες μετρώνται είτε με το μπόι, είτε με την αυτάρκεια μιας πνευματικής υπεροχής που την πιστεύεις μόνο εσύ… «Καθρέφτη καθρεφτάκι μου ποια είναι ή πιο όμορφη;».
«Ο αντίπαλος έχει μόνο άδικο, ενώ εγώ κατέχω την απόλυτη αλήθεια...». Σε μια θάλασσα εντολών για πιθήκους όπου η δική μου οικογένεια, η δική μου γλώσσα, το δικό μου ήθος, η δική μου ομάδα, η δική μου πατρίδα είναι ανώτερη «Deutschland über alles», με κοινοτοπίες όπως «η Δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα», ενώ ποια ζωντανή και υγιής μονάδα δεν έχει; Ακόμα και η λογική με την Αριστοτέλεια της έκφανση έχει αδιέξοδα για να θυμηθούμε το παράδοξο του ΖΗΝΩΝΑ...
Οι νέοι homo cybernalis θεωρούν ότι η μόνη ΑΛΗΘΕΙΑ είναι η ακραία καθίζηση των αδυνάτων σε επίπεδα φτώχιας, όπου ο μισθός θα φτάνει μόνο για το φως και το νερό μιας γκαρσονιέρας, αφού με περισσότερα ευθαρσώς υποστηρίζουν ότι οι μισθοί των 500 euro είναι υπέρ αρκετοί για την επιβίωση μιας ανθρώπινης μονάδας, θεωρούν δε πολύ φυσιολογικό πως σε ένα σύγχρονο σκλαβοπάζαρο το 8ωρο είναι πάρα πολύ λίγος χρόνος δουλειάς για να γίνει παραγωγικός, οι σύγχρονος Λεβιάθαν των τραπεζιτών ...
Μπροστά σε αυτά τα θλιβερά μέτρα που ο «ηλίθιος» Έλλην υπήκοος λέει ΟΧΙ, αναζητώντας μια άλλη πιο ανθρώπινη σχέση εργασίας, οι ηγετίσκοι έχουν ορθώσει την παντιέρα της Εθνικής ενότητας της πατρίδας που κινδυνεύει και όλων των γνωστών πατριδοκάπηλων συνθημάτων που έμαθαν από τους υπερπατριώτες προγόνους τους, ξεχνώντας τον ΠΟΙΗΤΗ που έλεγε «ΕΘΝΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΑΛΗΘΕΣ...».
Για ποια πατρίδα και ποιο έθνος μας μιλάνε? Ίσως μόνο αυτό που σαν φάντασμα βλέπουν στις εκκλησίες που μαζεύονται , φορώντας το θλιβερό πρόσωπο της συμπόνιας και του εκστασιασμού μπροστά στο παραμορφωμένο Άγιο Φως της δικής τους θεότητας που τους έντυσε με τηβέννους και πορφύρες δανεικές…
Οι σύγχρονοι Εθνοπατέρες θεωρούν πως δικαίωμα σε αυτή τη ΠΟΛΙΝ έχουν μόνο οι κάτοικοι της Ηρώδου του Αττικού «κρυμμένοι μέσα στις βαμμένες τζαμαρίες των μαύρων αυτοκινήτων τους», ενώ όλοι οι υπόλοιποι πρέπει να γίνουν Πακιστανοί στο Πακιστάν όμως, για να μη τους βλέπουν στα ακριβά εστιατόρια και τους κόβεται η όρεξη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου