Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ, από χθες το βράδυ, καθορίζει και τις μετέπειτα εξελίξεις όχι μόνο στον χώρο της Αριστεράς, αλλά γενικότερα. Η ψύχραιμη αντιμετώπιση της ανάδειξής του στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, απουσία πανηγυρισμών (πώς θα μπορούσε άλλωστε, με πάνω από ένα εκατομμύριο ανέργους), είναι δείγματα μιας άλλης ηθικής. Αυτή η διαφορετική πολιτική ηθική θα συμβάλει στην περαιτέρω κρίση νομιμοποίησης τού, έως χθες, συστήματος πολιτικής εκπροσώπησης. Και θα υπονομεύει, συνεχώς, τη συνεργασία των μνημονιακών δυνάμεων
ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΟΥ ΜΙΧΟΠΟΥΛΟΥ
Η Αριστερά, επιτέλους, βγήκε από τη γωνία. Αυτό είχε εκφραστεί πολύ νωρίτερα: στις πλατείες, στα διόδια, στα χαράτσια, τις γειτονιές, τους τόπους δουλειάς. Οι πολίτες, με την ψήφο τους, οδήγησαν την πολιτική του Μνημονίου σε ήττα. Ο δικομματισμός κατέρρευσε, από την Αριστερά επιβραβεύθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, δυστυχώς η Χρυσή Αυγή, ένα ακροδεξιό γενόσημο του ΛΑΟΣ, βρέθηκε στη Βουλή.
Αποτυχία και κατάρρευση
Ο Αντ. Σαμαράς, που εξελέγη από τη λαϊκή Δεξιά, απέτυχε να εκσυγχρονίσει τη Ν.Δ. Αντίθετα, την οδήγησε σε διπλή διάσπαση (Ντ. Μπακογιάννη και Π. Καμμένος) και σε ήττα απέναντι στο όραμα για αυτοδυναμία και ηγεμονία στον “δικό” της χώρο. Σήμερα θα προσπαθήσει να συγκροτήσει κυβέρνηση, με αρκετή δόση τεχνοκρατών, προκειμένου να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης όχι μόνο από το ΠΑΣΟΚ (πιθανόν θα χρησιμοποιήσει και ανθρώπους του) αλλά, σε συνδυασμό με δηλώσεις περί επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου, να δελεάσει και κάποιους από “αδελφά” κόμματα [π.χ. Ανεξάρτητοι Έλληνες του Π. Καμμένου]. Φρόντισε, μάλιστα, όπως και το ΠΑΣΟΚ, η πρώτη διαρροή να αφορά τη μη διεξαγωγή επαναληπτικών εκλογών. Πώς θα μπορούσε άλλωστε, με τόσο χαμηλό ποσοστό;
Το ΠΑΣΟΚ έφτασε σε ιστορικά χαμηλά ποσοστά και κινδυνεύει να οδηγηθεί σε αποσύνθεση. Δύσκολα θα μπορέσει να ξανασταθεί στα πόδια του, δεν θα κατορθώσει να ανακάμψει, ακόμα και αν αλλάξει πλεύση, πράγμα απίθανο. Ο Ευ. Βενιζέλος σκοπεύει να το “παλέψει”, να οδηγήσει το ΠΑΣΟΚ σε συνέδριο επανίδρυσης, να μεταφέρει το κέντρο βάρους του από την Αθήνα στην περιφέρεια. Η μεγάλη πορεία, όμως, ήταν μία και την έκανε πριν δεκάδες χρόνια ο σύντροφος... Μάο! Όλα αυτά αν προλάβει τους “δελφίνους”...
Κρίση νομιμοποίησης
Η ιστορική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, που οδήγησε και σε καθίζηση τον δικομματισμό, δημιουργεί συνθήκες για έναν πολιτικό σεισμό απρόβλεπτης διάρκειας, που μπορεί να αλλάξει την πορεία αυτού του τόπου - όχι μόνο της Αριστεράς [το 1958 η ΕΔΑ, ως ΠΑΔΕ (Προοδευτική Αγροτική Δημοκρατική Ένωσις) ήρθε δεύτερο κόμμα με 24,4%!]. Όλα, βέβαια, θα εξαρτηθούν όχι μόνο από τη στάση του προς τις άλλες αριστερές δυνάμεις, αλλά και από το πώς θα “χρησιμοποιήσει” τη δύναμη που του πρόσφεραν οι πολίτες. Αναδείχθηκε σε κεντρικό πόλο αυτών των εκλογών καταφέρνοντας να συσπειρώσει αριστερούς ψηφοφόρους, αλλά και μεγάλη μερίδα των δυσαρεστημένων που εγκαταλείπουν, μάλλον οριστικά, το ΠΑΣΟΚ. Κέρδισε τον κεντρικό ρόλο στην υπόθεση της ενότητας της Αριστεράς, αλλά όχι και την ηγεμονία.
Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ, από χθες το βράδυ, καθορίζει και τις μετέπειτα εξελίξεις όχι μόνο στον χώρο της Αριστεράς, αλλά γενικότερα. Η ψύχραιμη αντιμετώπιση της ανάδειξής του στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, απουσία πανηγυρισμών (πώς θα μπορούσε άλλωστε, με πάνω από ένα εκατομμύριο ανέργους), είναι δείγματα μιας άλλης ηθικής. Αυτή η διαφορετική πολιτική ηθική θα συμβάλει στην περαιτέρω κρίση νομιμοποίησης τού, έως χθες, συστήματος πολιτικής εκπροσώπησης. Και θα υπονομεύει, συνεχώς, τη συνεργασία των μνημονιακών δυνάμεων.
Στο επίκεντρο
Η εκλογική προτίμηση δεν ταυτίζεται, βέβαια, με τα ταξικά συμφέροντα των ψηφοφόρων. Αυτή η τόσο προσδοκώμενη, αλλά ταυτόχρονα και τόσο απρόβλεπτη, αύξηση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να σημάνει και θυσία της πολιτικής του. Ο προσανατολισμός του, που ξεπερνά τις εκλογικές διαδικασίες, είναι σαφής, κινηματικός και έχει αντέξει, ως ιδεολογικό ρεύμα που ανατρέχει στην εποχή του ΚΚΕ Εσωτερικού, της ανανέωσης του κομμουνιστικού και αριστερού κινήματος.
Η σημερινή, επόμενη, μέρα βρίσκει τις δυνάμεις που θέτουν την κοινωνία στο επίκεντρο -και της αντιπαράθεσης, βέβαια, με την πολιτική του Μνημονίου- στο κέντρο των εξελίξεων από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Απέναντί τους θα έχουν ενωμένες τις τραυματισμένες δυνάμεις του δικομματισμού, που θα προσπαθήσουν να τον αναγεννήσουν. Η χθεσινή μέρα δεν είναι το τέλος του δικομματισμού -αυτό έχει δρομολογηθεί προ πολλού-, αλλά η αρχή μιας διαφορετικής κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής. Αυτή πρέπει να υπερασπιστούμε μαζί με τους πολίτες.
Ευρωπαϊκός προσανατολισμός
Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε με σαφήνεια ότι μπορεί να υπάρξει ταυτόχρονα ευρωπαϊκή οικοδόμηση και αριστερή κοινωνική πολιτική. Και έσπασε με τους αγώνες του την αντίληψη ότι η Αριστερά υπάρχει μόνο για να διαμαρτύρεται, μόνο ως αντιπολίτευση. Επένδυσε στην ευρωπαϊκή οικοδόμηση ταυτόχρονα με την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Έκανε κατανοητό -σε σημαντικό βαθμό- ότι η διάσωση της κοινωνίας δεν περνά ούτε μέσα από την υποταγή στον νεοφιλελεύθερο χρηματοπιστωτικό καπιταλισμό, αλλά ούτε και μέσα από την απομόνωση, τον αυτοπεριορισμό και την περιχαράκωση της χώρας.
Το μέλλον είναι αριστερό, αρκεί να συνεχίσουμε την κινηματική μας δράση. Και να μην επαναπαυτούμε. Να συναντήσουμε όλους αυτούς που μας ψήφισαν, να αποκτήσουμε δεσμούς και να έχουμε κατά νου την ιστορία μετάλλαξης του ΠΑΣΟΚ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου