Για την ενότητα της Αριστεράς...Για μια πολυκεντρική Αριστερά...Για την ενότητα στη βάση

Κυριακή 14 Μαΐου 2017

(Μόκο για την αποδοχή των σχεδιασμών από τους αυτοδιοικητικούς της ΛΑΕ, μόκο για τον ρόλο του Στραούλη)! Διαπλοκή και «μαύρη» επιχειρηματικότητα στις ημέρες των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

Διαπλοκή
Πάνος Κοσμάς
Τι συμβαίνει στη Νέα Φιλαδέλφεια και ποια η σημασία του;
Ένας ιδιω­τι­κός στρα­τός μπρά­βων έχει επι­βά­λει με τη βία μια ιδιό­τυ­πη δι­κτα­το­ρία, με ορ­γα­νω­μέ­νες ομά­δες ελέγ­χου των δρό­μων, με απο­κλει­σμό του δη­μαρ­χεί­ου, απα­γό­ρευ­ση εκ­δη­λώ­σε­ων, κλεί­σι­μο στε­κιών κι­νη­μα­τι­κών συλ­λο­γι­κο­τή­των, επι­θέ­σεις και τρα­μπου­κι­σμούς όχι μόνο ενά­ντια σε κά­ποιους «ανε­πι­θύ­μη­τους» της πόλης, αλλά και ενά­ντια στην εκλεγ­μέ­νη δη­μο­τι­κή αρχή. Με την κά­λυ­ψη της κυ­βέρ­νη­σης και την ανοχή ή και συ­νερ­γία –κατά πε­ρί­πτω­ση– της αστυ­νο­μί­ας. Η ιδιό­τυ­πη κα­το­χή της πόλης από αυτόν τον ιδιω­τι­κό στρα­τό συ­νε­χί­ζε­ται ακόμη και ύστε­ρα από τη νο­μο­θε­τι­κή ρύθ­μι­ση της κυ­βέρ­νη­σης με την οποία προ­σπερ­νά­ει το «εμπό­διο» του δήμου στη δια­δι­κα­σία αδειο­δό­τη­σης της κα­τα­σκευ­ής του γη­πέ­δου του Με­λισ­σα­νί­δη στην πόλη. Ο λόγος είναι προ­φα­νής: Αυτή η ιδιό­τυ­πη κα­το­χή είναι προ­α­παι­τού­με­νο για να ολο­κλη­ρω­θεί το πρό­τζεκ του γη­πέ­δου, αλλά και τα πα­ράλ­λη­λα και συ­να­φή με το γή­πε­δο επι­χει­ρη­μα­τι­κά σχέ­δια του Δη­μή­τρη Με­λισ­σα­νί­δη στην ευ­ρύ­τε­ρη πε­ριο­χή, για την υλο­ποί­η­ση των οποί­ων θα χρεια­στεί να γί­νουν πολ­λές ακόμη «υπερ­βά­σεις» κάθε εί­δους (κα­τα­στρα­τή­γη­ση νο­μι­κών και πο­λε­ο­δο­μι­κών προ­ϋ­πο­θέ­σε­ων, διά­θε­ση δη­μό­σιου χρή­μα­τος για ιδιω­τι­κές μπίζ­νες, κα­τα­πά­τη­ση δη­μό­σιων χώρων κλπ.).
Αυτός είναι ο λόγος που αυτό το πα­ρα­κρά­τος «ήρθε για να μεί­νει» και να απο­τε­λέ­σει βρα­χί­ο­να εξου­σί­ας και επι­βο­λής των επι­χει­ρη­μα­τι­κών συμ­φε­ρό­ντων.

Πριν λίγες μέρες, στο Δη­μο­τι­κό Στά­διο του Βόλου, όπου διε­ξή­χθη ο τε­λι­κός του Κυ­πέλ­λου Ελ­λά­δας στο πο­δό­σφαι­ρο, συ­νέ­βη­σαν πρω­το­φα­νή γε­γο­νό­τα: Άγριες συ­γκρού­σεις με­τα­ξύ οπλι­σμέ­νων οπα­δών (μόνο πυ­ρο­βό­λα όπλα δεν χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­καν…) με δε­κά­δες τραυ­μα­τί­ες που γέ­μι­σαν τα επεί­γο­ντα του το­πι­κού νο­σο­κο­μεί­ου. Μέσα στο γή­πε­δο, κατά κοινή πα­ρα­δο­χή το κύ­πελ­λο κέρ­δι­σε ο… Σαβ­βί­δης, αφού η διαι­τη­σία απέ­δει­ξε πως ήταν ο κα­λύ­τε­ρος… παί­κτης του ΠΑΟΚ. Όλα αυτά, στον Βόλο, την πόλη της οποί­ας τη δη­μαρ­χία κα­τέ­λα­βε εξ εφό­δου στις αυ­το­διοι­κη­τι­κές εκλο­γές του 2014 μια άλλη εμ­βλη­μα­τι­κή μορφή της «μαύ­ρης» επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τας και «πα­ρά­γο­ντας» του πο­δο­σφαί­ρου, ο Αχιλ­λέ­ας Μπέος
Μιας και μι­λά­με για πό­λεις που έχουν «κα­τα­λη­φθεί» από επι­χει­ρη­μα­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα και μά­λι­στα από πο­δο­σφαι­ρι­κούς πα­ρά­γο­ντες, στις αυ­το­διοι­κη­τι­κές εκλο­γές του 2014 η πιο τρα­ντα­χτή πε­ρί­πτω­ση ήταν ο Πει­ραιάς, όπου ο με­γα­λο­μέ­το­χος του Ολυ­μπια­κού Βαγ­γέ­λης Μα­ρι­νά­κης ανα­δεί­χτη­κε πρώ­τος δη­μο­τι­κός σύμ­βου­λος στο ψη­φο­δέλ­τιο του «μπρο­στι­νού» του Γιάν­νη Μώ­ρα­λη, που κα­τέ­κτη­σε το δήμο! Ο Βαγ­γέ­λης Μα­ρι­νά­κης ελέγ­χει την ομάδα του με­γά­λου λι­μα­νιού (Ολυ­μπια­κός) και το δήμο, έχει «αδελ­φι­κές» σχέ­σεις με την Εκ­κλη­σία και την το­πι­κή μη­τρό­πο­λη, «παί­ζει μπάλα» στο ξε­πού­λη­μα του λι­μα­νιού στην Cosco και προ­ε­τοι­μά­ζει με­γά­λα επι­χει­ρη­μα­τι­κά σχέ­δια στην πε­ριο­χή σε συ­νά­φεια με την αλυ­σί­δα των με­τα­φο­ρών και των logistics.
Ο Γιάν­νης Αλα­φού­ζος, με­γα­λο­μέ­το­χος της ΠΑΕ Πα­να­θη­ναϊ­κός, ιδιο­κτή­της πολ­λών ΜΜΕ («Κα­θη­με­ρι­νή», ΣΚΑΙ και Sport FM), που πρό­σφα­τα εξα­σφά­λι­σε τη στή­ρι­ξη της κυ­βέρ­νη­σης για κα­τα­σκευή γη­πέ­δου στο χώρο του Πάρ­κου Γουδή, δια­δη­λώ­νει πα­ντού την αδυ­να­μία του να κερ­δί­σει τη μάχη του «κου­μά­ντου» στον πο­δο­σφαι­ρι­κό χώρο, δια­μαρ­τυ­ρό­με­νος ότι είναι θύμα «μη­χα­νι­σμών» της διαι­τη­σί­ας, της ΕΠΟ κλπ. Η στρα­το­λό­γη­ση του γνω­στού μας Πα­να­γιώ­τη Μπαλ­τά­κου σε κο­ρυ­φαίο ρόλο στην ΠΑΕ, η προ­σπά­θεια συ­νεν­νό­η­σης για το πρό­τζεκτ του γη­πέ­δου στο Γουδή με τον ιδιο­κτή­τη της ΚΑΕ Πα­να­θη­ναϊ­κός Δη­μή­τρη Γιαν­να­κό­που­λο, οι ψη­φο­λο­γί­ες ότι στον Πα­να­θη­ναϊ­κό θα μπει είτε ο Βαρ­δι­νο­γιάν­νης είτε ο… Νιάρ­χος, δεί­χνουν ότι ετοι­μά­ζε­ται να πα­λέ­ψει ενά­ντια στην «αδι­κία», παί­ζο­ντας με όπλα με­γα­λύ­τε­ρου δια­με­τρή­μα­τος…
Το «καρέ» συ­μπλη­ρώ­νει ο Ιβάν Σαβ­βί­δης, ο οποί­ος μέσα σε λίγα χρό­νια έχει πραγ­μα­το­ποι­ή­σει θυ­ελ­λώ­δη ει­σβο­λή στο προ­σκή­νιο. Ξε­κί­νη­σε αγο­ρά­ζο­ντας τον ΠΑΟΚ και συ­νέ­χι­σε δια­θέ­το­ντας πε­ρί­που 130 εκατ. ευρώ τα τε­λευ­ταία χρό­νια για να απο­κτή­σει την κα­πνο­βιο­μη­χα­νία ΣΕΚΑΠ, το ξε­νο­δο­χείο «Μα­κε­δο­νία Παλάς», τη «Σου­ρω­τή», το μέ­γα­ρο Λόγ­γου στο κέ­ντρο της Θεσ­σα­λο­νί­κης, ενώ φη­μο­λο­γεί­ται ότι διεκ­δι­κεί το νη­σά­κι Τσου­γκριάς δίπλα στη Σκιά­θο. Η πιο εντυ­πω­σια­κή του κί­νη­ση –και η πιο πρό­σφα­τη– ήταν η από­κτη­ση της πλειο­νό­τη­τας του με­το­χι­κού κε­φα­λαί­ου του ΟΛΘ, συμ­με­τέ­χο­ντας σε μια κοι­νο­πρα­ξία με εται­ρεί­ες γαλ­λι­κών και γερ­μα­νι­κών συμ­φε­ρό­ντων. Οι σχέ­σεις του με τον Πού­τιν και με ρω­σι­κά επι­χει­ρη­μα­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα είναι κοινό μυ­στι­κό, ενώ απο­δει­κνύ­ει ότι δια­θέ­τει με­γά­λη ρευ­στό­τη­τα.
Πο­δό­σφαι­ρο, ΜΜΕ, λι­μά­νια, δήμοι, κυ­βέρ­νη­ση και… δι­κα­στές
Όπως δί­δα­ξε ο Μπερ­λου­σκό­νι σε όλη την Ευ­ρώ­πη, οι μπίζ­νες στο πο­δό­σφαι­ρο μέσα από λα­ο­φι­λείς ομά­δες, δη­λα­δή ομά­δες με πο­λυ­πλη­θή και πα­νε­θνι­κή οπα­δι­κή βάση, είναι ένα ση­μα­ντι­κό όπλο για την εξυ­πη­ρέ­τη­ση επι­χει­ρη­μα­τι­κών συμ­φε­ρό­ντων σε άλ­λους το­μείς δρα­στη­ριό­τη­τας. Σε αυ­τούς τους άλ­λους το­μείς προ­στέ­θη­καν πιο πρό­σφα­τα εται­ρεί­ες ηλε­κτρο­νι­κού τζό­γου που εξα­σφα­λί­ζουν τε­ρά­στια κέρδη και ρευ­στό­τη­τα. Στην Ελ­λά­δα είναι ο ιδιω­τι­κο­ποι­η­μέ­νος ΟΠΑΠ (που ξε­που­λή­θη­κε μπιρ παρά στον Με­λισ­σα­νί­δη και ένα τσε­χι­κό fund), ο Ιπ­πό­δρο­μος και τε­λευ­ταία οι ιστο­σε­λί­δες ηλε­κτρο­νι­κού τζό­γου, όπου παί­ζει μπάλα ένα ανερ­χό­με­νο «αστέ­ρι» του χώρου και φίλος της κυ­βέρ­νη­σης, ο Δη­μή­τρης Μάρης.
Για να είναι κερ­δο­φό­ρες οι ίδιες (κέρδη από το πο­δό­σφαι­ρο), αλλά και να απο­τε­λέ­σουν απο­τε­λε­σμα­τι­κά μέσα πί­ε­σης για τα άλλα (και σχε­δόν πάντα είναι ση­μα­ντι­κό­τε­ρα) επι­χει­ρη­μα­τι­κά σχέ­δια και συμ­φέ­ρο­ντα, η «ομα­δά­ρα» πρέ­πει να αγο­ρά­ζει «παι­κτα­ρά­δες», να παίρ­νει τί­τλους, να έχει επιρ­ροή στα αθλη­τι­κά θε­σμι­κά όρ­γα­να (ομο­σπον­δί­ες, διαι­τη­σία). Μόνο έτσι με­γι­στο­ποιεί­ται και η πο­λι­τι­κή επιρ­ροή (σε κόμ­μα­τα, αλλά και κυ­βερ­νή­σεις) και μόνο έτσι εν­θου­σιά­ζο­νται οι οπα­δοί, ώστε να απο­τε­λούν στρα­τό συ­σπει­ρω­μέ­νο, με υψηλό ηθικό και έτοι­μο να «αγω­νι­στεί» για το «με­γα­λείο της ομά­δας», δη­λα­δή τα σχέ­δια και τα συμ­φέ­ρο­ντα του «προ­ε­δρά­ρα»-επι­χει­ρη­μα­τία…
Δί­νο­ντας τη «μάχη» με τέ­τοιους όρους, η «μαύρη» επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τα ανα­πό­φευ­κτα οδη­γεί­ται στην ανά­γκη να απο­κτή­σει επιρ­ροή σε κε­ντρι­κούς μη­χα­νι­σμούς της εξου­σί­ας: μί­ντια, κόμ­μα­τα, δή­μους, κυ­βερ­νή­σεις. Για να γίνει πιο απο­τε­λε­σμα­τι­κή ή, αν τα πράγ­μα­τα εξε­λι­χθούν άσχη­μα, για να κα­λύ­ψει τα νώτα της από πι­θα­νά μπλε­ξί­μα­τα με το δι­κα­στι­κό μη­χα­νι­σμό. Όσο πιο ψηλά φτά­σει η επιρ­ροή σε τέ­τοιους μη­χα­νι­σμούς, τόσο απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τε­ρη θα είναι η θω­ρά­κι­ση απέ­να­ντι στη Δι­καιο­σύ­νη –που μόνο τυφλή δεν είναι…
Για τέ­τοιους λό­γους, ο Μπερ­λου­σκό­νι έφτα­σε μέχρι την πρω­θυ­πουρ­γία. Για τους ίδιους λό­γους, ο Μα­ρι­νά­κης πήρε το δήμο Πει­ραιά και έχει συν­δε­θεί με επι­χει­ρη­μα­τι­κούς και «συμ­μα­χι­κούς» δε­σμούς με την οι­κο­γέ­νεια Μη­τσο­τά­κη, μπήκε στο χώρο του Τύπου με αθλη­τι­κά και πο­λι­τι­κά φύλλα σε θα­νά­σι­μο αντα­γω­νι­σμό με τον Ιβάν Σαβ­βί­δη. Γι’ αυ­τούς τους λό­γους, ο Με­λισ­σα­νί­δης άνοι­ξε από νωρίς διαύ­λους με ηγε­τι­κά στε­λέ­χη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και με την ίδια την κυ­βέρ­νη­ση. Για τέ­τοιους λό­γους ο Αλα­φού­ζος τάσ­σε­ται με τον Μη­τσο­τά­κη, στρα­το­λο­γεί τον Μπαλ­τά­κο σε ει­δι­κό ρόλο και συ­ζη­τά­ει για συ­νε­ταί­ρους.
Μπερ­λου­σκο­νι­σμός και «μα­φιο­ζο­ποί­η­ση»
Το «φαι­νό­με­νο» του μπερ­λου­σκο­νι­σμού δεν είναι τυ­χαίο ότι φύ­τρω­σε σε μια χώρα που φη­μί­ζε­ται για μία από τις ισχυ­ρό­τε­ρες μα­φί­ες στον κόσμο και σε πε­ρί­ο­δο που συν­δύ­α­σε επι­βο­λή της λι­τό­τη­τας, κρίση της Αρι­στε­ράς και «ρευ­στο­ποί­η­ση» του αστι­κού πο­λι­τι­κού συ­στή­μα­τος, που έδω­σαν με­γά­λη ώθηση στο επι­χει­ρη­μα­τι­κό πλιά­τσι­κο και την ασυ­δο­σία. Ο Μπερ­λου­σκό­νι δι­ή­νυ­σε όλη τη δια­δρο­μή: απέ­κτη­σε ομάδα και μι­ντια­κό όμιλο, άπλω­σε τις επι­χει­ρη­μα­τι­κές του δρα­στη­ριό­τη­τες και έφτα­σε ως την πρω­θυ­πουρ­γία, όπου γαν­τζώ­θη­κε όσο μπο­ρού­σε για να απο­φύ­γει τη φυ­λα­κή.
Η βάση του μπερ­λου­σκο­νι­σμού είναι η ανά­δει­ξη του πο­δο­σφαί­ρου, δευ­τε­ρευό­ντως του μπά­σκετ και συ­νο­λι­κά του αθλη­τι­σμού σε μία από τις πιο κερ­δο­φό­ρες βιο­μη­χα­νί­ες πα­γκο­σμί­ως. Η φύση της επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τας σε αυτόν τον τομέα είναι… εξ ορι­σμού «μαύρη». Οι αντί­στοι­χοι επι­χει­ρη­μα­τί­ες είναι βου­λι­μι­κοί και δια­τε­θει­μέ­νοι να κά­νουν πολλά για να βά­λουν στο χέρι την πλού­σια ρευ­στό­τη­τα, ενώ όλοι οι κο­ρυ­φαί­οι του εί­δους επε­κτά­θη­καν και σε άλ­λους το­μείς «μαύ­ρης» δρα­στη­ριό­τη­τας –φρο­ντί­ζο­ντας να κα­λύ­πτουν τα νώτα τους ή να εξα­γο­ρά­ζουν πο­λι­τι­κή προ­στα­σία, με μι­κρό­τε­ρη ή με­γα­λύ­τε­ρη επι­τυ­χία.
Ανα­πό­φευ­κτα, όλα αυτά έφε­ραν τους μπρά­βους, τους ιδιω­τι­κούς στρα­τούς και τη μα­φιο­ζο­ποί­η­ση. Οι «προ­ε­δρά­ρες» πολύ γρή­γο­ρα ανα­κά­λυ­ψαν ότι εκτός από την πα­ρα­δο­σια­κή στρα­το­λό­γη­ση μπρά­βων έχουν πλέον μια άλλη δυ­να­τό­τη­τα: τη δη­μιουρ­γία επάλ­λη­λων κύ­κλων άμι­σθων «μα­χη­τών» έτοι­μων να κι­νη­το­ποι­η­θούν για το «με­γα­λείο της ομά­δας». Η κι­νη­το­ποί­η­σή τους εξα­σφα­λί­ζε­ται από τον εύ­κο­λο –όπως απο­δεί­χτη­κε– έλεγ­χο των συν­δέ­σμων φι­λά­θλων της ομά­δας και την καλ­λιέρ­γεια ψυ­χο­λο­γί­ας ταύ­τι­σης των συμ­φε­ρό­ντων των διοι­κή­σε­ων με το «με­γα­λείο της ομά­δας»: όσο πιο ισχυ­ρός είναι ο πρό­ε­δρος τόσο ισχυ­ρό­τε­ρη θα είναι και η ομάδα. Όταν ο Μα­ρι­νά­κης κα­τα­σκευά­ζει νέα πλοία και «ξε­μπλέ­κει» από την υπό­θε­ση του Noor 1, όταν ο Αλα­φού­ζος και ο Με­λισ­σα­νί­δης κα­τα­σκευά­ζουν με δη­μό­σιο χρήμα και κάθε εί­δους «υπερ­βά­σεις» γή­πε­δα, όταν ο Σαβ­βί­δης αγο­ρά­ζει ό,τι βρει μπρο­στά του στη Β. Ελ­λά­δα, παίρ­νει το λι­μά­νι Θεσ­σα­λο­νί­κης και ετοι­μά­ζε­ται να πάρει τον «Πή­γα­σο», τον ΔΟΛ και το MEGA, το «με­γα­λείο της ομά­δας» θα υψω­θεί ακόμη ψη­λό­τε­ρα: θα πάρει «παι­κτα­ρά­δες», τί­τλους, θα ελέγ­ξει αυτή τη διαι­τη­σία και την ΕΠΟ κι όχι οι αντα­γω­νι­στές της…
ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, μνη­μο­νια­κό πλιά­τσι­κο και «εμ­φύ­λιος»
Όταν, αμέ­σως ύστε­ρα από τις εκλο­γές του Ιου­νί­ου του 2012, ξε­κί­νη­σε το με­γά­λο «πρό­τζεκτ» της στρο­φής του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στο «ρε­α­λι­σμό», δη­λα­δή σε μια στρα­τη­γι­κή δια­κυ­βέρ­νη­σης με συ­ναι­νέ­σεις με το εγ­χώ­ριο και διε­θνές σύ­στη­μα, ένας από τους πο­λι­τι­κούς άξο­νες αυτής της στρο­φής ήταν η διά­κρι­ση ανά­με­σα στη «λευκή» και τη «μαύρη» επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τα. Η ηγε­σία του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, χωρίς να το πει ποτέ ρητά, υπο­κα­θι­στού­σε το στόχο της ανα­τρο­πής των μνη­μο­νί­ων με το στόχο της ανα­τρο­πής της δια­πλο­κής. Μι­λού­σε για «τρί­γω­νο της δια­πλο­κής» (μνη­μο­νια­κές κυ­βερ­νή­σεις, τρά­πε­ζες και δια­πλε­κό­με­νοι επι­χει­ρη­μα­τί­ες), του οποί­ου το μη­χα­νι­σμό ερ­χό­ταν για να δια­λύ­σει.
Η επι­λο­γή να κυ­βερ­νή­σει με την απο­δο­χή του εγ­χώ­ριου και διε­θνούς συ­στή­μα­τος σή­μαι­νε αυ­το­μά­τως όχι μόνο πα­ραί­τη­ση από τα μέσα ισχύ­ος και συ­σχε­τι­σμού δυ­νά­με­ων που προ­σι­διά­ζουν στην Αρι­στε­ρά (κί­νη­μα, κόμμα, ερ­γα­τι­κή και λαϊκή αυ­το-ορ­γά­νω­ση), όχι μόνο το ξε­κα­θά­ρι­σμα της αρι­στε­ρής πτέ­ρυ­γας του κόμ­μα­τος, αλλά και μια αγω­νιώ­δη προ­σπά­θεια να αντι­κα­τα­στα­θούν όλα αυτά με άλλα μέσα ισχύ­ος: την πρό­σβα­ση σε μη­χα­νι­σμούς του αστι­κού-μνη­μο­νια­κού βα­θέ­ως κρά­τους (δι­κα­στι­κό σώμα, μί­ντια, τρά­πε­ζες κλπ.) και της «επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τας». Ήταν ανα­πό­φευ­κτη συ­νέ­πεια της βα­σι­κής στρα­τη­γι­κής επι­λο­γής κι όχι της πα­ρα­βί­α­σης ηθι­κών κα­νό­νων –πα­ρό­λο που σε αυτή την υπό­θε­ση πα­ρα­βιά­ζε­ται συ­στη­μα­τι­κά κάθε εί­δους ηθι­κός κα­νό­νας, ενώ ο κυ­νι­σμός και ο αμο­ρα­λι­σμός έχουν χτυ­πή­σει κόκ­κι­νο.
Σε συν­θή­κες ασφυ­κτι­κής πί­ε­σης και «υπαρ­ξια­κών» δια­κυ­βεύ­σε­ων, αυτή η αγω­νιώ­δης προ­σπά­θεια έγινε σε συ­μπυ­κνω­μέ­νο χρόνο «άτσα­λα» και χωρίς προ­σχή­μα­τα. Ο στό­χος είναι πλέον να γίνει η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ το νέο «αφε­ντι­κό» αυτού του τρι­γώ­νου. Έτσι, όχι μόνο λα­σπο­μα­χεί στο βούρ­κο της δια­πλο­κής, αλλά και έχει υιο­θε­τή­σει τη… μαύρη επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τα, διότι απλού­στα­τα αυτή έχει τη ρευ­στό­τη­τα, την «απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα» και τις κα­τάλ­λη­λες με­θό­δους για να τε­λειώ­σει τη δου­λειά γρή­γο­ρα… «Υιο­θέ­τη­σε» τον Με­λισ­σα­νί­δη, του έδωσε μπιρ παρά τον Ιπ­πό­δρο­μο και τώρα του δίνει όχι απλώς ένα γή­πε­δο, αλλά και μια ολό­κλη­ρη πόλη μαζί με τα… πε­ρί­χω­ρα. Η προ­σπά­θεια με τον Κα­λο­γρί­τσα και την αδειο­δό­τη­ση των κα­να­λιών κα­τέρ­ρευ­σε και τώρα επα­να­λαμ­βά­νε­ται με τον Ιβάν Σαβ­βί­δη. Χα­ρί­ζο­ντάς του πρό­στι­μα 38 εκατ. ευρώ της ΣΕΚΑΠ και βά­ζο­ντας πλάτη για να πάρει το λι­μά­νι της Θεσ­σα­λο­νί­κης, του έδω­σαν κί­νη­τρο και «αβά­τζο» για να μπει σαν ταύ­ρος σε υα­λο­πω­λείο στο χώρο των μί­ντια, διεκ­δι­κώ­ντας τον «Πή­γα­σο», τον ΔΟΛ και το MEGA.
Καθώς σε αυτή την υπό­θε­ση δεν χω­ρούν ούτε μπο­ρούν να εξι­σορ­ρο­πη­θούν όλα τα συμ­φέ­ρο­ντα και καθώς οι «ριγ­μέ­νοι» και εν γένει τα παλιά πο­λι­τι­κά και επι­χει­ρη­μα­τι­κά «αφε­ντι­κά» της δια­πλο­κής αντι­δρούν στον «ει­σβο­λέα», έχει προ­κύ­ψει ένας πο­λι­τι­κός και επι­χει­ρη­μα­τι­κός «εμ­φύ­λιος» με­γά­λης έντα­σης και εμ­βέ­λειας. Ο Σαβ­βί­δης με την πε­ρι­βό­η­τη συ­νέ­ντευ­ξή του εξυ­μνεί τον Τσί­πρα και επι­τί­θε­ται στον Μη­τσο­τά­κη, ο Με­λισ­σα­νί­δης σιωπά (προς το παρόν) κα­το­χυ­ρώ­νο­ντας τα δικά του οφέλη, ο Μα­ρι­νά­κης και ο Αλα­φού­ζος έχουν βγει στην «αντί­στα­ση» και ο Μη­τσο­τά­κης τί­θε­ται πο­λι­τι­κός επι­κε­φα­λής των «αντι­στα­σια­κών», κυ­βέρ­νη­ση και αξιω­μα­τι­κή αντι­πο­λί­τευ­ση επι­δί­δο­νται σε πό­λε­μο δη­λώ­σε­ων και επί­ση­μων ανα­κοι­νώ­σε­ων για τη… διαι­τη­σία στον τε­λι­κό του Κυ­πέλ­λου! Βούρ­κος, λα­σπο­μα­χία και κα­πι­τα­λι­σμός σε σήψη.
Αυτός ο εμ­φύ­λιος δεν αφορά προ­φα­νώς μόνο το πο­δό­σφαι­ρο και τα μί­ντια. Αφορά τη με­γά­λη «πίτα» από το πλιά­τσι­κο των ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων, αφορά την επιρ­ροή στο κυ­ρί­αρ­χο τρα­πε­ζι­κό κε­φά­λαιο, αφορά όπως πάντα τις κρα­τι­κές προ­μή­θειες, αφορά κάθε εί­δους κα­πι­τα­λι­στι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα που χρειά­ζε­ται «κά­λυ­ψη» και «προ­ώ­θη­ση», αφορά το ποιος θα είναι το πο­λι­τι­κό «αφε­ντι­κό» σε όλη αυτή την υπό­θε­ση.
Μάχη ενά­ντια στη δια­πλο­κή; Καμία σχέση! Αντί­θε­τα, η «μαύρη» επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τα βάζει πόδι με τη λα­σπω­μέ­νη μπότα της στην ίδια τη Βουλή, όπως απέ­δει­ξαν οι ιλα­ρο­τρα­γι­κές κα­τα­στά­σεις με πρω­τα­γω­νι­στές στε­λέ­χη και βου­λευ­τές του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και της ΝΔ –και όχι μόνο της Βό­ρειας Ελ­λά­δας– στην υπό­θε­ση της δια­γρα­φής των φο­ρο­λο­γι­κών προ­στί­μων της ΣΕΚΑΠ…

Συ­γκέ­ντρω­ση-συ­ναυ­λία στην κε­ντρι­κή πλα­τεία της Ν. Φι­λα­δέλ­φειας

Δευ­τέ­ρα 15 Μαΐου 7 μμ

Στη Ν. Φι­λα­δέλ­φεια εξε­λίσ­σε­ται από το 2014 μια από­πει­ρα «κα­τά­λη­ψης» μιας ολό­κλη­ρης πόλης από τον ιδιω­τι­κό στρα­τό ενός επι­χει­ρη­μα­τία που εμ­φα­νί­ζε­ται ως ομά­δες «φι­λά­θλων της ΑΕΚ». Μπρά­βοι και ακραί­ες ομά­δες οπα­δών τρο­μο­κρα­τούν μια ολό­κλη­ρη πε­ριο­χή, με την ανοχή της κυ­βέρ­νη­σης και με συ­ντο­νι­σμέ­νη «ομερ­τά» από τα με­γά­λα μέσα ενη­μέ­ρω­σης. Πο­λιορ­κούν και κα­τα­λαμ­βά­νουν κοι­νω­νι­κούς κι­νη­μα­τι­κούς χώ­ρους, δια­λύ­ουν συ­νε­δριά­σεις του δη­μο­τι­κού συμ­βου­λί­ου, βαν­δα­λί­ζουν κτί­ρια και δη­μό­σιους χώ­ρους, τραυ­μα­τί­ζουν αι­ρε­τούς, ερ­γα­ζό­με­νους και πο­λί­τες, απει­λούν τη ζωή του Δη­μάρ­χου και άλλων ενερ­γών πο­λι­τών, προ­πη­λα­κί­ζουν σε δη­μό­σιες εκ­δη­λώ­σεις και γιορ­τές, στρα­το­πε­δεύ­ουν μό­νι­μα γύρω από το Δη­μαρ­χείο, χρη­σι­μο­ποιούν φα­σι­στι­κά σύμ­βο­λα και πρα­κτι­κές.
Στό­χος των επι­θέ­σε­ων είναι να φι­μω­θεί κάθε φωνή αμ­φι­σβή­τη­σης του σχε­δί­ου κα­τα­σκευ­ή­ς μιας θη­ριώ­δους –για τα δε­δο­μέ­να της πε­ριο­χής– «αρέ­νας» επαγ­γελ­μα­τι­κού πο­δο­σφαί­ρου, στο χώρο του πα­λιού στα­δί­ου της ΑΕΚ, που δεν έχει καμία σχέση με τις υπο­δο­μές μα­ζι­κής άθλη­σης και δεν εξυ­πη­ρε­τεί, καν, τις ανά­γκες του ερα­σι­τε­χνι­κού σω­μα­τεί­ου. Μια αρένα που θα στρι­μω­χτεί ασφυ­κτι­κά στο κέ­ντρο της πόλης και θα συ­νο­δευ­τεί με βαριά κυ­κλο­φο­ρια­κά έργα, δια­λύ­ο­ντας στην κυ­ριο­λε­ξία τον προ­σφυ­γι­κό δια­τη­ρη­τέο οι­κι­σμό και την πε­ριο­χή ολό­κλη­ρη. Το συ­νο­λι­κό σχέ­διο­ χρη­σι­μο­ποιεί δη­μό­σιο χώρο, θα χρη­μα­το­δο­τη­θεί με δε­κά­δες εκα­τομ­μύ­ρια των άγρια φο­ρο­λο­γού­με­νων πο­λι­τών, αλλά για 50 χρό­νια θα ανή­κει σε Α.Ε. συμ­φε­ρό­ντων Με­λισ­σα­νί­δη!
Με τα δε­δο­μέ­να αυτά, δεν υπάρ­χει καμία αμ­φι­βο­λία ότι η κα­τά­στα­ση που δια­μορ­φώ­νε­ται στη Ν. Φι­λα­δέλ­φεια λει­τουρ­γεί σαν υπό­δειγ­μα με­τα­τρο­πής μιας πε­ριο­χής σε πεδίο ανε­ξέ­λεγ­κτης δρά­σης ιδιω­τι­κών συμ­φε­ρό­ντων. Γι’ αυτή την ανε­ξέ­λεγ­κτη δράση, η κυ­βέρ­νη­ση έχει βα­ριές ευ­θύ­νες, αφού όχι μόνο άνοι­ξε το δρόμο ψη­φί­ζο­ντας μνη­μο­νια­κά «πα­κέ­τα» για το ξε­πού­λη­μα της δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας, αλλά επέ­δει­ξε και ιδιαί­τε­ρο ζήλο στη θέ­σπι­ση επι­πλέ­ον μέ­τρων για το ξε­πού­λη­μα των δη­μό­σιων χώρων (Ρυθ­μι­στι­κό Σχέ­διο), τη διευ­κό­λυν­ση των επι­χει­ρη­μα­τι­κών σχε­δί­ων και τη χρη­μα­το­δό­τη­σή τους με δη­μό­σιο χρήμα.
Όλοι την Κυ­ρια­κή 15 Μαΐου στη συ­γκέ­ντρω­ση που διορ­γα­νώ­νει ο δήμος Ν. Φι­λα­δέλ­φειας στην πλα­τεία Πα­τριάρ­χου στις 7 μμ!
Η βία, η τρο­μο­κρα­τία και το ξε­πού­λη­μα των δη­μό­σιων χώρων δεν θα πε­ρά­σουν!
Πηγή: rproject.gr
http://www.iskra.gr/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%80%CE%BB%CE%BF%CE%BA%CE%AE-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%B7-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%87%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου