Για την ενότητα της Αριστεράς...Για μια πολυκεντρική Αριστερά...Για την ενότητα στη βάση

Σάββατο 3 Αυγούστου 2013

Η ανατομία του πολιτικού – οικονομικού συστήματος στην Ελλάδα μέσα από το χτύπημα στην δημόσια εκπαίδευση !!!

Η ανατομία του πολιτικού – οικονομικού συστήματος στην Ελλάδα μέσα από το χτύπημα στην δημόσια εκπαίδευση

Η συζήτηση για τις απολύσεις στο δημόσιο γίνεται με διάφορους τρόπους εδώ και μήνες. Να κρατήσουμε μόνο ότι δεν γίνεται – πια – για δημοσιονομικούς λόγους.

Το ΔΝΤ, αλλά και πρόσφατα ο νέος Υπουργός της οικογένειας Μητσοτάκη, το δήλωσαν καθαρά. Πρέπει να γίνουν απολύσεις για να σπάσει το ταμπού της μονιμότητας στο δημόσιο.

Οι τρεις πρώτοι χώροι που δέχτηκαν το χτύπημα είναι οι…σχολικοί φύλακες, η δημοτική αστυνομία και χθες οι τομείς που σχετίζονται με την τεχνική εκπαίδευση στην υγεία. 8.000 οικογένειες στο δρόμο με μια υπογραφή.

Του Δημήτρη Μητρόπουλου.

Για να σπάσει «το ταμπού»…

Αν η μία πλευρά είναι το χτύπημα στο δικαίωμα στη δουλειά, δεν πρέπει να ξεχνιέται και η υποβάθμιση-χτύπημα των δημοσίων αγαθών και υπηρεσιών γενικά. Δεν γνωρίζω τα έσοδα που έφερναν στους δήμους οι υπάλληλοι της δημοτικής αστυνομίας και ποιος θα κληθεί να κλείσει αυτήν την τρύπα. Στον χώρο της εκπαίδευσης όμως τα πράγματα είναι πιο καθαρά.

Πέντε μέρες πριν ανακοινώσει τον ξαφνικό θάνατο η κυβέρνηση για την δημόσια τεχνική εκπαίδευση στον τομέα της υγείας, ο Υπουργός Παιδείας κόβει κορδέλες σε εγκαίνια του ΙΕΚ ΑΚΜΗ στον Πειραιά.

Τυχαίο θα πει κάποιος…

Τυχαίο ότι τα εγκαίνια αφορούν ένα ιδιωτικό εκπαιδευτήριο που διαφημίζει, ανάμεσα στους άλλους και τον τομέα υγείας του. Να θεωρήσουμε τυχαίο το κλείσιμο του τομέα υγείας στην δημόσια εκπαίδευση (ΕΠΑΛ) και το σπρώξιμο χιλιάδων πελατών-μαθητών στον κ. Ροδόπουλο, πρόεδρο του Ομίλου Ακμή.

Να θεωρήσουμε τυχαίο ότι ο κ. Ροδόπουλος είναι γνωστό και καταξιωμένο στέλεχος του ιδιωτικού τομέα. Αυτού του ιδιωτικού τομέα που θα φέρει την ανάπτυξη σε κόντρα με το αντιπαραγωγικό δημόσιο. Ο κος Ροδόπουλος λοιπόν έχει διατελέσει σύμβουλος της ΓΣΕΕ, του ΟΑΕΔ, του ΙΚΑ, της Γενικής Τράπεζας και έχει ταϊστεί με μπόλικο δημόσιο χρήμα. Και τώρα δέχεται με χαρά την πελατεία που του στέλνει στα ΙΕΚ του ο Υπουργός (ιδιωτικής) παιδείας!

Να θεωρήσουμε τυχαία την παρουσία του βιομήχανου Κ. Αγγελόπουλου, της γνωστής οικογένειας εφοπλιστών και βιομηχάνων.

Από κοντά και ο ακροδεξιός δήμαρχος Πειραιά (ξάδερφος του Χρυσαυγίτη) με επαίνους στον ιδιωτικό τομέα και ειδικά στους εφοπλιστές και βεβαίως η αμόλυντη και αγία εκκλησία…

Η ελληνική επιχειρηματικότητα όμως δεν έχει φίλους μόνο στο μνημονιακό στρατόπεδο. Παρών ήταν και ο αντιμνημονιακός κ. Χατζηνικολάου, κουμπάρος του κ. Ροδόπουλου και διαφημιστής των εκπαιδευτηρίων του.

Η μικρή αυτή ιστορία των συγκεκριμένων εγκαινίων 5 μέρες πριν τον ξαφνικό θάνατο της δημόσιας τεχνικής εκπαίδευσης, δείχνει πολλά για το πως λειτουργούν τα πράγματα στην Ελλάδα.

Ότι ο Τρόικα και οι δανειστές ορίζουν το πλαίσιο το οποίο θα πρέπει να ακολουθήσουν οι ντόπιοι τοποτηρητές τους.

Ότι οι ντόπιοι τοποτηρητές-κυβερνήτες, όσο και να το παίζουν «διαπραγματευτές», σπεύδουν να το αξιοποιήσουν για να κάνουν αυτό που έκαναν πάντα. Να στήνουν δουλειές για τους φίλους τους εφοπλιστές, επιχειρηματίες, βιομηχάνους, να συρρικνώνουν τα δημόσια αγαθά, να προωθούν το νεοφιλελεύθερο δόγμα. Τώρα το πλαίσιο των δανειστών προσφέρεται για ξαφνικούς θανάτους, μέτρα σοκ κοκ υπό την απειλή της άτακτης χρεοκοπίας. Και το αξιοποιούν δεόντως.

Ότι πολιτική-οικονομική-δικαστική-θρησκευτική εξουσία στην Ελλάδα, αποτελούν ένα ενιαίο και αδιαίρετο μπλοκ. Ένα ενιαίο και αδιαίρετο σάπιο σύστημα αλληλοεξυπηρετήσεων και αλληλοκαλύψεων στην επιχείρηση κατάργησης κάθε λαϊκού δικαιώματος (οπως αυτό της δημόσιας εκπαίδευσης) και ειδικά σήμερα στην επιχείρηση προώθησης του νεοφιλελεύθερου δόγματος του σοκ!

Ότι εν τέλει το ξήλωμα του πουλόβερ, για να είναι ξήλωμα και όχι μπάλωμα, είναι υποχρεωμένο να συμπεριλάβει πέρα από πολιτικούς-μαριονέτες που ψηφίζουν τα μνημόνια εδώ και τρία χρόνια και επιχειρηματίες και εφοπλιστές και εκδότες (μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς) και έναν ολόκληρο συρφετό γύρω τους.

Έχουμε αγώνα μπροστά μας. Ενάντια στις απολύσεις και την ανεργία. Γιατί οι χιλιάδες οικογένειες που θα βγουν στο κενό δεν είναι αριθμοί. Αλλά και αγώνα υπεράσπισης των δημοσίων αγαθών. Ο αγώνας αυτός, αν αναπτυχθεί, θα γίνει γρήγορα πολιτικός. Η σύγκρουση αφορά την τρόικα και το πλαίσιο της (ευρώ-χρέος), την κυβέρνηση και το σύνολο του πολιτικού και οικονομικού συστήματος και των νεοφιλελεύθερων πολιτικών –σοκ από τις οποίες «σιτίζονται» οι διάφοροι Ροδόπουλοι από τους διάφορους Αρβανιτόπουλους. Οι αντίπαλοι είναι καθαροί απέναντί μας. Και ενωμένοι. Εμείς;


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου