Για την ενότητα της Αριστεράς...Για μια πολυκεντρική Αριστερά...Για την ενότητα στη βάση

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

Το βασίλειο των σούργελων


Κάποιος είχε πει, υπάρχουν δυο τρόποι να κατακτήσεις την ευτυχία. Ο ένας είναι να κάνεις τον ηλίθιο και ο άλλος να είσαι.
Εγώ πιστεύω ότι μερικά ανθρωπάρια έχουν βρει έναν ακόμα καλύτερο τρόπο να νιώσουν ευτυχισμένοι. Κοιτάνε απλά τη δυστυχία του άλλου. Ξερά. Λες και χαζεύουν κάποιο ριάλιτι στο χαζοκούτι.
Μου'ρθε στο μυαλό μια καριόλα που'χω γειτόνισσα. Είναι σαν να τη βλέπω μόλις φτιάχνουν το απογευματικό καφεδάκι με την άλλη τη καριόλα τη φιλενάδα της πιο κάτω.

Τι χλιδή να βλέπεις εκείνη τη μάνα με το ανάπηρο και να γέρνεις το κεφάλι με οίκτο..."αχ Μαίρη μου τη καυμενούλα....φτου στο κόρφο μας, μακριά από μας"!
Τι ηδονή να βλέπεις το Μπαρμπα Γιώργη παραδίπλα να μένει σ’ενα κωλοϋπόγειο γιατί χήρεψε κι ο γιός του τον παράτησε εκεί μονάχο, και να κουνάς με σοφία περισσή το δάχτυλο λέγοντας..."των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν..."!
Τι καφέδες με κουτσομπολιό ατελείωτο μπορείς να κάνεις με τη φιλενάδα σου τη χαζόκοτα, για το γιό της κυρα Καίτης της έρμης που'χει φάει τα χέρια της να πλένει σκάλες, κι ο μικρός έπεσε τελικά στη πρέζα και να λες σηκώνοντας σα παγώνι το φρύδι σου "Α, όλα κι όλα εμένα ο Δημητράκης μου ποτέ!"
Κάθε κουραδομηχανή, έχει άποψη για τη δυστυχία του δίπλα και τυφλωμάρα για τη προσωπική της αθλιότητα.
Τι; Σας πρόσβαλλε το κουραδομηχανή; Γιατί δε χέζετε εσείς; Τα ανακυκλώνετε μήπως με τα σκατά του μυαλού σας;
Αν μωρή καριόλα αντί να κουτσομπολεύεις τη δύστυχη τη γειτόνισσα, μια φορά έβγαινες από το περιορισμένο κόσμο της κωλάρας σου και χτύπαγες τη πόρτα της, έτσι για να δεις αν μια σταλιά ανάγκη έχει από σένα, μπορεί να σε προβίβαζα σε κάτι παραπάνω από κουραδομηχανή.
Τότε που άκουγες να τη βαράει ο άντρας της κι αντί να φωνάξεις την αστυνομία έτρεχες στο τηλέφωνο να φτύσεις χολή με τις άλλες του είδους σου. "Πωπώ που να στα λέω τόπι την έκανε πάλι εκείνος!"
Μια κουράδα είσαι, που περιφέρεσαι στις χαρτορίχτρες να δεις αν σε κερατώνει ο λεβέντης σου, περνάς τα Σάββατα στο κομμωτήριο της γειτονιάς κάνοντας ανταύγειες για να σε πηδήξει ο λεβέντης σου, διαβάζεις τη κωλοφυλλάδα να δεις πόσοι τρόποι υπάρχουν να κάνεις πίπες στο λεβέντη σου και ψωνίζεις ένα ξέκωλο εσώρουχο που είδες στην εκπομπή με τ’αλλα ξέκωλα στο χαζοκούτι για να καυλώσει ο λεβέντης σου.
Με το είδος σου ασχολούνται ο Αλή Μπαμπά κι οι σαράντα κλέφτες στα πρωινάδικα και απογευματιάτικα περισπούδαστα προγράμματα.
"Κυρία Ζέτα μου, υποπτεύομαι ότι ο άντρας μου τη βρίσκει με τις χοιρινές μπριζόλες στο ψυγείο, γιατί κάθε μέρα βρίσκω μια τρύπα στη μέσηηηηηηηη" (τραβηγμένη φωνή με εικοσιπέντε ηηηηηηηη) "Τι να κάνω να μοιάσω κι εγώ με χοιρινή μπριζόλα; Να φορέσω βρακάκι του Πουστέτου ή του Αυνάνη;"
Το είδος σου είναι αυτό που εύχεται κάθε πούστης να ευδοκιμήσει παντού για να μην υπάρξει άντρας πια που να μπορεί να γαμάει γυναίκα.
Το είδος σου λατρεύεται στα σκυλάδικα όλων των εθνικών και γίνεται τραγούδι στα βουνά και στους κάμπους!
Είναι αυτό που σε εξελιγμένη μορφή είναι η εθνική σταρ Αννούλα και στη λαΪκή γειτονιά η Ποπάρα με τα πατάρια!!!
Δεν υπάρχει χειρότερο κακό στο γυναικείο πληθυσμό από τις ημιτελείς πουτάνες!
Κι έχει γεμίσει ο κόσμος από δαύτες...
Ο Γαβριάς

πηγή.Λοβοτομή ή θάνατος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου