Της Αλέκας Ζορμπαλά
Καταθλίβομαι βαθιά με αυτό που γίνεται αυτές τις ημέρες με την έκδοση των νέων καρτών.
Όχι για τις ατέλειωτες ουρές και την ανυπολόγιστη ταλαιπωρία, που περνάμε.
Αλλά για την στωϊκότητα, την εγκατάλειψη των ανθρώπων που την διακρίνεις στο βλέμμα τους και στη στάση, τη “γλώσσα” του σώματός τους, για όλα αυτά που σου επιβάλλουν και εσύ ανέχεσαι, που ανέχεσαι να είσαι αντικείμενο ηλεκτρονικής παρακολούθησης, για το πότε πας στη δουλειά, σε καφέ ή στη πορεία, αν παίρνεις το μετρό ή το τρόλευ, αν την ώρα, που μπήκες εσύ στο τρένο, μπήκε και ο Χ και έτσι προκύπτει συσχετισμός σας για “τρομοκρατικές” ενέργειες και τόσα άλλα, που μπορώ να παραθέσω...
ενώ, είναι τόσο εύκολο να το κάνουμε το βήμα, και μετά πάει, ξέφυγες!!!
Αλλά, είπαμε, "θέλει αρετήν και τόλμην η Ελευθερία".
http://gregordergrieche.blogspot.gr/2017/10/blog-post_92.html#more
το ηλεκτρονικό εισιτήριο είναι μία ακόμη μέθοδος φακελώματος. έχουμε TAXISNET Πιστωτικές κάρτες (και γενικότερα ότι έχει να κάνει με τις ηλεκτρονικές συναλλαγής και τον έλεγχο του χρήματος από το υπερεθνικό κεφάλαιο μέσω των ξενόδουλων κυβερνήσεων) Επίσης η ηλεκτρονική ταυτότητα που θα έρθει σε λίγο κατ απαίτηση του παγκόσμιου χωροφύλακα. Το αστικό κράτος θωρακίζεται και δένει χειροπόδαρα τους πολίτες ώστε αν κάποια στιγμή αναγκαστεί να φορέσει την αυταρχική του προβιά να τα βρει όλα έτοιμα. Το θέμα είναι όμως πως τα κόμματα και οι οργανώσεις της πέραν του ΣΥΝ αριστεράς αρκούνται σε μονόστηλα σχόλια για ένα θέμα που έτρεπε να μοιράζεται σε καθημερινή βάση προκήρυξη στο μετρό του Συντάγματος και σε όποια άλλη στάση είναι εφικτό. Αν δεν μπορούμε ουτε αυτό να κάνουμε τότε θα μας πιάσουν ένα πρωί με τις πυτζάμες όπως τότε το 1967.
ΑπάντησηΔιαγραφή