4. Οι περιττές τεχνοκρατικές ουτοπίες δεν είναι οράματα, αλλά εφιάλτες
Ποιο είναι όμως το όραμα του ιδρυτή του ZGM, του Ζακ Φρέσκο; «Είναι το Venus Project, ένας σχεδιασμός, η ανάπτυξη και η προετοιμασία πλάνων για την κατασκευή της πρώτης πειραματικής πόλης…
Είναι όμως σαφές ότι το Venus Project δεν μπορεί να λειτουργήσει σε μια κοινωνία που βασίζεται στο χρήμα… Οποιαδήποτε προσπάθεια να προσαρμόσουμε τους στόχους μας σε ένα χρηματικό σύστημα θα τους μείωνε σε τέτοιο βαθμό που θα καθιστούσε τις αλλαγές που θα επιφέραμε ασήμαντες» [30]. Αλλά, «δεδομένου ότι οι προετοιμασίες μας ξεκινάνε σε μια κοινωνία που στηρίζεται στο χρήμα, η άντληση κεφαλαίωνγια την κατασκευή αυτής της πειραματικής κοινότητας μπορεί να επιτευχθεί με διάφορους τρόπους… όπως προσφορές, εκδόσεις, βίντεο, ομιλίες και χορηγίες [31].
Είναι όμως σαφές ότι το Venus Project δεν μπορεί να λειτουργήσει σε μια κοινωνία που βασίζεται στο χρήμα… Οποιαδήποτε προσπάθεια να προσαρμόσουμε τους στόχους μας σε ένα χρηματικό σύστημα θα τους μείωνε σε τέτοιο βαθμό που θα καθιστούσε τις αλλαγές που θα επιφέραμε ασήμαντες» [30]. Αλλά, «δεδομένου ότι οι προετοιμασίες μας ξεκινάνε σε μια κοινωνία που στηρίζεται στο χρήμα, η άντληση κεφαλαίωνγια την κατασκευή αυτής της πειραματικής κοινότητας μπορεί να επιτευχθεί με διάφορους τρόπους… όπως προσφορές, εκδόσεις, βίντεο, ομιλίες και χορηγίες [31].
Κι’ ενώ ο κάθε καλοπροαίρετος αναγνώστης προσπαθεί να εξηγήσει αυτή την θεμελιακή αντίφαση που αναιρεί όλη τη βασική φιλοσοφία του ZGM και του Ζακ Φρέσκο, πέφτει πάνω σε ένα μεγαλύτερο σκόπελο. «Η κυκλική πόλη θα είναι μια μεταβατική φάση η οποία θα μπορούσε να εξελιχθεί από μια ημισυνεργατική χρηματικά προσανατολισμένη κοινωνία σε μια πλήρη οικονομία βασισμένη σε πόρους. Θα μπορούσε μάλιστα να αποτελέσει το πρότυπο με βάση τον οποίο θα κατασκευαστεί μια σειρά από νέες πόλεις σε διάφορα μέρη του κόσμου. Ο ρυθμός προόδου θα εξαρτηθεί από τη διαθεσιμότητα κεφαλαίων που θα συγκεντρωθούν κατά τα πρώτα στάδια και από τους ανθρώπους που θα αναγνωρίσουν, θα συμμετέχουν και θα υποστηρίξουν τους στόχους και την κατεύθυνση του Venus Project. Καθώς θα αναπτύσσονται αυτές οι νέες κοινότητες και θα γίνονται ευρύτερα αποδεκτές, θα μπορούν κάλλιστα να αποτελέσουν τη βάση ενός νέου πολιτισμού κατά προτίμηση μέσω της διαδικασίας της εξέλιξης και όχι της επανάστασης» [32].
Σε απλά ελληνικά όλη αυτή αντιφατική επιχειρηματολογία του Ζακ Φρέσκο επιτρέπει να σκεφτεί κανείς πως ο άνθρωπος ενδιαφέρεται να κάνει business, δηλαδή, να βρει χρηματοδότες για να τους φτιάξει μια πειραματική πόλη φρούριο, κάτι αντίστοιχο με αυτά τα τερατουργήματα των πετρελαιάδων στον περσικό κόλπο και στη συνέχεια να πουλάει τεχνογνωσία, να δημιουργήσει και να πουλήσει και άλλες τέτοιες πόλεις κατάλληλες για την ασφάλεια της άρχουσας τάξης.
Είναι προφανές πως σε ένα τέτοιο όραμα δεν υπάρχει ρόλος και χώρος για την κοινωνία των ανέργων και των φτωχών ανθρώπων και με αυτή την έννοια το όραμα του ZGM και του Ζακ Φρέσκο μοιάζει μάλλον με εφιάλτη.
5. Το ZGM και το σύστημα της αγοράς
Όλα αυτά μάς οδηγούν στο συμπέρασμα πως το Κίνημα Zeitgeist δεν στοχεύει στην αλλαγή του καπιταλιστικού συστήματος, αλλά στη βελτίωσή του και στη σωτηρία του. Μιλάει λ.χ. για χρηματοπιστωτικό σύστημα, υπονοώντας το κεφαλαιοκρατικό σύστημα ως όλον, ενώ είναι γνωστό πως δεν είναι παρά ένα, βασικό βέβαια, αλλά όχι το μοναδικό υποσύστημα του καπιταλιστικού συστήματος. Με αυτό τον τρόπο ή δεν κατανοεί σωστά τη φύση και την υπόσταση των κοινωνικών συστημάτων, ή σκόπιμα αποσιωπά την όλη αλήθεια, ταυτίζοντάς την με τη μισή, ή μέρος της. Και αν αυτή η ασάφεια δεν είναι ύποπτη, είναι τουλάχιστον αφελές να χρεώνει κανείς την παγκόσμια κακοδαιμονία έτσι αφηρημένα στο ‘τραπεζικό σύστημα’, χωρίς να αποκαλύπτει τους αρχιτέκτονες [33] του σημερινού παγκόσμιου καπιταλιστικού τραπεζικού συστήματος.
Γιατί χωρίς να προτείνει την κατάργησή του, χωρίς να καταγγέλλει τους θεσμούς και τις δυνάμεις που κρύβονται πίσω από το τραπεζικό σύστημα και λειτουργούν ως παγκόσμιοι πειρατές, δουλέμποροι, σαράφηδες τοκογλύφοι και κυβερνήτες [34] είναι σαν να τους κάνει πλάτες να οδηγούν τη μια μετά την άλλη τις χώρες του πλανήτη στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, στις ‘αόρατες αγορές’ και στη χρεοκοπία, καταπνίγοντας κάθε μη ελεγχόμενη ειρηνική παραγωγική δραστηριότητα και καταδικάζοντας την αποφασιστική πλειονότητα της εργαζόμενης ανθρωπότητας στην εξαθλίωση.
Ο Ζακ Φρέσκο αδυνατεί ή δεν θέλει να κατανοήσει τη μετάλλαξη του καπιταλισμού της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας που κερδοσκοπεί από την εργασία των ανθρώπων, σε ένα σύγχρονο φεουδαρχικού τύπου φασιστικό σχηματισμό, που τα αυξημένα έσοδά του προέρχονται μέσω της βίαιης φορολόγησης των υπηκόων του, πράγμα που κατέστει δυνατό μέσω της υπερχρέωσης των ‘πατρίδων’ τους σε συνεργασία πάντα με τις ‘εθνικές κυβερνήσεις τους’.
Η άγνοια ή ο φόβος και η σιωπή αποτελεί ίσως ελαφρυντικό για τα εξαθλιωμένα θύματα του καπιταλισμού, όχι όμως και για τους επίδοξους σωτήρες της ανθρωπότητας, γιατί αυτοί είναι υποχρεωμένοι να πάρουν ξεκάθαρη θέση απέναντι στο σύστημα.
Όταν όμως ερωτάται ευθέως ο Jacque Fresco αν πιστεύει πως υπάρχουν άλλοι δρόμοι, συστήματα κοινωνικά και θεσμοί, τους οποίους μπορούν να εμπιστευτούν οι άνθρωποι για ένα καλύτερο μέλλον, αυτός απαντά: «Δεν γνωρίζω αν υπάρχουν κάποιοι άλλοι εναλλακτικοί δρόμοι που βρίσκονται εκτός του υπάρχοντος θεσμικού πλαισίου…» [35], και για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις των προθέσεών του, διευκρινίζει:
«Το Venus Project δεν υποστηρίζει τη διάλυση του υπάρχοντος συστήματος της ελεύθερης αγοράς» [36], που σημαίνει πως το ευφυές σχέδιο του ZGM δεν ήρθε να καταλύσει τον καπιταλισμό, αλλά να κινηθεί εντός του υπάρχοντος καπιταλιστικού θεσμικού πλαισίου, με σκοπό να τον βελτιώσει και να τον σώσει, ή τουλάχιστον να προσπαθήσει, με το αζημίωτο βέβαια, γιατί ούτε οι λιμοκτονούντες άνεργοι, ούτε οι φυτοζωούντες επισφαλείς εργαζόμενοι μπορούν να γίνουν χορηγοί ενός προγράμματος που υπόσχεται ‘πολιτείες στα βάθη των ωκεανών, πολιτείες που επιπλέουν στις θάλασσες, ή πετάνε στους ουρανούς και… αποβάθρες εκτόξευσης στη Δυτική Ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών’…, γιατί επτά τρισεκατομμύρια άνθρωποι δεν χωράνε σ’ αυτή τη χίμαιρα και δεν μπορούν να ζήσουν μακριά από τα χώματα, τα νερά και τον αέρα του διαστημόπλοιου Γη.
Στην μια συνέντευξή του, στον Αδέσμευτο Τύπο, ο Ζακ Φρέσκο, επαναλαμβάνει την ίδια θέση με τα ίδια περίπου λόγια. Συγκεκριμένα λέει ότι «η νομισματική οικονομία δεν λειτουργεί και δεν υπάρχει κανείς άλλος να τους δώσει (αλήθεια σε ποιους;) μια ολοκληρωμένη εναλλακτική λύση, εκτός από το σχέδιο Αφροδίτη» [37].
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης στην Καθημερινή επαναλαμβάνει και πάλι, ότι «η κοινωνική εξέλιξη ενδεχομένως προϋποθέτει την κατάρρευση ορισμένων κατεστημένων δομών και θεσμών» [38], πράγμα που σημαίνει πως η κοινωνική εξέλιξη δεν προϋποθέτει την κατάργηση του καπιταλισμού, αλλά ενδεχομένως να προϋποθέτει την κατάργηση των ελευθεριών των εργαζόμενων, ίσως ακόμα και της αστικής δημοκρατίας, αλλά ενδεχομένως και να μην προϋποθέτει την κατάργηση κανενός επιμέρους κατεστημένου εκμεταλλευτικού και καταπιεστικού θεσμού και συνεπώς και η πείνα των λαών ολόκληρη και ο καπιταλισμός χορτάτος.
Οπότε διερωτάται και δικαιολογημένα ο κάθε λογικός άνθρωπος, πώς είναι δυνατόν οι σχεδιαστές του ‘ευφυούς σχεδίου’ για την αναμόρφωση της κοινωνίας και τη σωτηρία της ανθρωπότητας, να μη βλέπουν αυτό που δισεκατομμύρια άνθρωποι βλέπουν και ζουν καθημερινά, ότι δηλαδή ο παρακμασμένος καπιταλισμός είναι υπεύθυνος για τη ζοφερή κατάσταση της ανθρωπότητας. Όχι, οι άνθρωποι του Zeitgeist δεν είναι αφελείς. Γνωρίζουν πολύ καλά τι συμβαίνει, απλά το σχέδιό τους δεν είναι να σώσουν την ανθρωπότητα, αλλά το σύστημά τους, από το οποίο και περιμένουν να χρηματοδοτηθούν.
Συγκεκριμένα η Roxanne Meadows, σε κάποια στιγμή της συγκεκριμένης συνέντευξης, αποκαλύπτει, απαντώντας σε μια ερώτηση, αυτό που ξέχασε ή δεν ήθελε να αποκαλύψει ο Jacque Fresco: «Δεν είμαστε αυτή την στιγμή στο στάδιο οικοδόμησης. Θα το θέλαμε πολύ αλλά δεν έχουμε την οικονομική δυνατότητα. Θα θέλαμε επίσης να κάνουμε μια μεγάλη κινηματογραφική παραγωγή για να κάνουμε το “σχέδιο Αφροδίτη” γνωστό σε όλο τον κόσμο. Δυστυχώς οι άνθρωποι σήμερα δεν ξέρουν τίποτα άλλο εκτός από τον κομμουνισμό, τον σοσιαλισμό, τον φασισμό, τον καπιταλισμό κλπ. και το Σχέδιο Αφροδίτη δεν είναι κανένα από αυτά τα συστήματα. Είναι εντελώς καινούργιο» [39].
Αυτή η διατύπωση είναι πολύ αποκαλυπτική, γιατί ‘μαθαίνουμε’ πως οι κατασκευαστές εντυπωσιακών φουτουριστικών σχεδίων πόλεων, σπιτιών και αυτοκινήτων, θεωρούν ή «πουλάνε» το Σχέδιο Αφροδίτη ως καινούργιο κοινωνικό σύστημα, απέναντι στον σοσιαλισμό και στον κομμουνισμό, που προφανώς τους ταυτίζουν με τον ‘αείμνηστο’ υπαρκτό σοσιαλισμό, που δεν ήταν παρά ένας χυδαίος κρατικο-μονοπωλιακός καπιταλισμός, καθώς επίσης και απέναντι στον φασισμό και στον καπιταλισμό, που προφανώς δεν είναι παρά ένα και το αυτό πράγμα και το μόνο υπαρκτό σύστημα το οποίο και θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει το Κίνημα Zeitgeist, υποτίθεται για να το ‘ανατρέψει’.
Και για όσους δεν κατάλαβαν, η Roxanne Meadows συνεχίζει: «Αν οι άνθρωποι πραγματικά καταλάβαιναν το “σχέδιο Αφροδίτη”, δεν θα είχαν καμία αντίρρηση. Το “σχέδιο Αφροδίτη” δεν βλάπτει κανέναν. Αυτό που κάνει είναι να βελτιώνει τη ζωή μας. Ακόμα και οι πιο πλούσιοι του κόσμου θα έχουν καλύτερη ζωή» [40], πράγμα που σημαίνει πως η ‘κοινωνική αλλαγή’ που ευαγγελίζεται το Κίνημα Zeitgeist δεν θα βλάψει κανέναν, ούτε και εκείνους που βλάπτουν τον πλανήτη, την ανθρωπότητα και τον πολιτισμό της, αφού ακόμα και οι πιο πλούσιοι θα συνεχίσουν να είναι πλούσιοι, να γίνονται πλουσιότεροι και ‘θα έχουν ακόμα καλύτερη ζωή’ .
Με όλα αυτά τα ευτράπελα δικαιώνουν όσους κατηγορούν την Επιχείρηση Zeitgeist πως όλα αυτά γίνονται για να βγάλουν κάποια στιγμή δίσκο στα μέλη, στους οπαδούς και στους φίλους τους, να τους αποσπάσουν μέρος από το πλεόνασμα ή από το ήδη κουτσουρεμένο υστέρημά τους για να κάνουν business as usual, σαν αυτές δηλαδή που κάνουν κάτι αγύρτες τεχνοκράτες, ακόμα και «νομπελίστες» στον ‘πολιτισμένο’ κόσμο, κάτι αλβανοί πυραμιδάδες, αλλά και κάτι τραχανάδες και ευφραίμηδες στην καθ’ ημάς Ανατολή και Δύση.
Αποκαλυπτικά είναι επίσης, για την ελαφρότητα του σχεδίου, τα περί κατάργησης του χρήματος, από εκείνους που περιμένουν χρηματοδότηση από μεγαλοκεφαλαιοκράτες, υποτίθεται, για να τους καταργήσουν. Ας δούμε μερικές τέτοιες σκόρπιες και ατεκμηρίωτες θέσεις:
• «Μπορούμε να ξεπεράσουμε την ανάγκη για ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα καθιστώντας διαθέσιμα τα βασικά αγαθά σε όλους, χωρίς τιμή, χρησιμοποιώντας τις επιστήμες και την πληροφορική» [41].
• «Το Venus Project είναι ένα σύστημα, στο οποίο τα αγαθά και οι υπηρεσίες είναι διαθέσιμα χωρίς τη χρήση των χρημάτων, της πίστωσης, της ανταλλαγής, του χρέους ή της δουλείας»[42].
• «Μια ‘αχρήματη’ κοινωνία είναι εφικτή, σύμφωνα με το κίνημα, η οποία θα λειτουργεί με άλλους κανόνες που θα εξαλείφουν τους ανταγωνισμούς…» [43].
Τώρα, πώς μπορεί κανείς να καταργήσει το χρήμα, χωρίς να καταργήσει το κεφάλαιο ως κοινωνική σχέση, την ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, την εμπορευματική παραγωγή και τους πλούσιους και από την άλλη μεριά να εξαλείψει τους ανταγωνισμούς και να ταΐζει δωρεάν δισεκατομμύρια ανθρώπους, μόνο ένας ‘αυτοδίδακτος κοινωνικός μηχανικός και μελλοντολόγος’ μπορεί να το φανταστεί. Αλλά είναι δύσκολο να τον καταλάβουμε εμείς οι κοινοί θνητοί, που μάλλον διαβλέπουμε πως πίσω από αυτά τα σχέδια θα μπορούσε να κρύβεται ένας καπιταλιστικός ολοκληρωτισμός που οραματίζεται μια ανθρωποτροφική κοινωνία, αντίστοιχη με τα σύγχρονα ορνιθοτροφεία, στα οποία οι τρόφιμοι θρέφονται για να σφαχτούν σε κάποιους ληστρικούς πολέμους και να αποφέρουν κέρδος.
6. Η φαιδρή πλευρά
Δεν χρειάζεται, νομίζω, περισσότερη ανάλυση των θέσεων και προτάσεων της επιχείρησης Venus Project, κλείνοντας όμως, κρίνω σκόπιμο να παραθέσω την παρακάτω πρόταση του Jacque Fresco για το τι μπορεί ο καθένας μας να περιμένει από τον κόσμο που μας υπόσχεται το Κίνημα Zeitgeist, αλλά και για να δούμε τη χυδαία αντίληψη που έχουν οι τεχνοκράτες για τον άνθρωπο και την κοινωνία, για την τεχνολογία και την επιστήμη: «Θα κάθεσαι μπροστά σε μια μηχανή και θα λες “θέλω ένα σπίτι”. Τότε το μηχάνημα θα σου δείχνει διαφορετικά σπίτια. Όταν δεις κάτι που θα σου αρέσει, θα του λες “σταμάτα”.
Μετά θα μπορείς να κάνεις ό,τι αλλαγές θες. Δηλαδή να αλλάξεις θέση στα δωμάτια. Η μητέρα, για παράδειγμα, μπορεί να μετακομίσει το δωμάτιο του παιδιού της δίπλα στο δικό της. Επίσης, το δωμάτιο του παιδιού θα έχει μικρά αντικείμενα ώστε να ταιριάζουν με το μέγεθος του παιδιού. Όσο μεγαλώνει το παιδί, θα μεγαλώνουν και τα αντικείμενα! Τα αντικείμενα αυτά έχουν ένα υλικό με “μνήμη” το οποίο έχει την δυνατότητα να μεγαλώνει σε μέγεθος παράλληλα με το παιδί. Πρέπει να ενημερώσουμε τον κόσμο για το τι μπορεί να προσφέρει σήμερα η επιστήμη»[44]. Τελειότερη περιγραφή του κομπογιαννιτισμού και της αγυρτείας δεν θα μπορούσαν να σκεφτούν ούτε τα πιο πανούργα φονταμενταλιστικά ιερατεία, το φτωχοπαπαδαριό και οι αλαφροΐσκιωτοι καλόγεροι. Βέβαια η επιστήμη και η τεχνολογία γενικά μπορούν αναμφισβήτητα, κάτω από άλλες βέβαια συνθήκες, να κάνουν ‘θαύματα’ χωρίς εισαγωγικά για τον άνθρωπο και την κοινωνία του, αλλά η παραμυθοποίηση της επιστήμης και της τεχνολογίας, σαν να ήταν το λυχνάρι του Αλαντίν, υποτιμά την επιστήμη και τη νοημοσύνη ακόμα και των παιδιών που χρειάζονται το καλό παραμύθι.
Είναι, όμως, και αυτά τα ευτράπελα μια ‘πραγματικότητα’. Ασυνήθιστα αφελής, θα σκεφτείτε. Όμως πρέπει να σκεφτούμε πως με αυτή τη φάρσα (εξ αιτίας της γενικευμένης οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής, πολιτιστικής, πολιτισμικής και κατά συνέπεια συστημικής κρίσης, σε συνδυασμό με την πείνα, την ανεργία, τον Φόβο, την έλλειψη ενημέρωσης, τον ρατσισμό, τον σκοταδισμό, τον γενικευμένο θρησκευτικό φονταμενταλισμό και την καλλιεργούμενη άγνοια) ασχολούνται, σύμφωνα με δικά τους στοιχεία, μέχρι σήμερα, περισσότεροι από πενήντα εκατομμύρια άνθρωποι και εξαπλώνεται ραγδαία σε όλες τις χώρες του κόσμου. Κι αν συγκρίνουμε τον τρόπο με τον οποίο κάνουν, με τα ‘έξυπνα’ Videos με τα οποία έχουν κατακλύσει το διαδίκτυο, την προπαγάνδα τους, με αυτόν της συμμορίας του Χίτλερ, που κι αυτός κατηγορούσε τους μεγαλοκαπιταλιστές, αλλά όχι τον καπιταλισμό τους, και τους Εβραίους, λες και όλοι οι Εβραίοι είναι σιωνιστές, μερικοί από τους οποίους μάλιστα τον χρηματοδοτούσαν, τότε μπορεί και να υποψιαστούμε πως κάθε Μεσσίας, μικρός-τοπικός ή μεγάλος-παγκόσμιος, είναι επικίνδυνος.
7. Δυο συμπεράσματα
Το ειδικό συμπέρασμα είναι πως χρειάζεται κριτική σκέψη για να επιλέγουμε από όσα μας προσφέρονται μόνο όσα μας είναι χρήσιμα για να συνεχίσουμε τη δύσκολη, αλλά συναρπαστική πορεία μας ως ανθρώπινο είδος και ως πολιτισμός προς την κοινωνική ισότητα και τον ανθρωπισμό.
Το γενικό συμπέρασμα είναι πως τελικά μόνοι μας, οι δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού, ως κοινωνίες και ως ανθρωπότητα και με τη βοήθεια της κοινωνικοποιημένης επιστήμης και της τεχνολογίας, θα τακτοποιήσουμε τους λογαριασμούς μας με τους εκμεταλλευτές μας, με τα διάφορα σκοταδιστικά και εξουσιαστικά ιερατεία, με την ιστορία και το μέλλον μας, για να ανοίξει ο δρόμος για ένα πραγματικά καλύτερο κόσμο, για μια αταξική κοινωνία αυθεντικών ανθρώπων, χωρίς εξουσιαστικές ηγεσίες, αφεντικά, ηγεμόνες και ανθρωπορομποτοφύλακες.
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
[30] Ο. π., σελ. 197.
[31] Ό. π., σελ. 201.
[32] Ό. π., σελ 203.
[33] Θα ήταν πολύ διαφωτιστικό αν ο Jacque Fresco μας αποκάλυπτε ποιοι και για ποιο λόγο επέβαλαν την ανεξαρτητοποίηση των κεντρικών τραπεζών από τις εθνικές κυβερνήσεις, σχηματίζοντας έτσι μια παγκόσμια οικονομική υπερκυβέρνηση, που υπακούει μόνο στον σκληρό πυρήνα του ηγεμονικού κεφαλαίου και έχει ως μοναδικό σκοπό τη συγκέντρωση-υπερσυσσώρευση του χρήματος στα χέρια των αόρατων ‘αγορών’, που λειτουργούν σαν μπερντές θεάτρου σκιών.
[34] Γιατί τι άλλο είναι, αν δεν είναι τοκογλυφία, το δικαίωμα των Κεντρικών Τραπεζών να δανείζουν με ληστρικά επιτόκια τις κυβερνήσεις για να τις θέσουν υπό έλεγχο, αλλά από την άλλη μεριά να δανείζουν με ένα συμβολικό επιτόκιο τις εμπορικές τράπεζες, αφήνοντάς τους περιθώρια να δανείζουν και αυτές τοκογλυφικά τις κυβερνήσεις παράγοντας έτσι δημοσιονομικά ελλείμματα για την κάλυψη των οποίων φορτώνουν με δυσβάστακτη φορολογία τους εργαζόμενους, αλλά και να καταληστεύουν την παραγωγική οικονομία με πολύ υψηλά επιτόκια χορηγήσεων δανείων.
[35] Fresco Jacque, Zeitgeist: «Το πνεύμα των καιρών», συνέντευξη στον Χρήστο Σύλλα, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Καθημερινή στις 15.03.2009.
[36] Ό. π., σελ. 204.
[37] http://adesmeytos-typos.blogspot.com/2010/08/blog-post_14.html
[38] Fresco Jacque, Zeitgeist: «Το πνεύμα των καιρών», συνέντευξη στον Χρήστο Σύλλα, ό.π.
[39] http://adesmeytos-typos.blogspot.com/2010/08/blog-post_14.html
[40] Ό.π.
[41] http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathextra_1_15/03/2009_271209
[42] http://adesmeytos-typos.blogspot.com/2010/08/blog-post_14.html
[43] http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=152297&cid=40
[44] http://adesmeytos-typos.blogspot.com/2010/08/blog-post_14.html
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
[30] Ο. π., σελ. 197.
[31] Ό. π., σελ. 201.
[32] Ό. π., σελ 203.
[33] Θα ήταν πολύ διαφωτιστικό αν ο Jacque Fresco μας αποκάλυπτε ποιοι και για ποιο λόγο επέβαλαν την ανεξαρτητοποίηση των κεντρικών τραπεζών από τις εθνικές κυβερνήσεις, σχηματίζοντας έτσι μια παγκόσμια οικονομική υπερκυβέρνηση, που υπακούει μόνο στον σκληρό πυρήνα του ηγεμονικού κεφαλαίου και έχει ως μοναδικό σκοπό τη συγκέντρωση-υπερσυσσώρευση του χρήματος στα χέρια των αόρατων ‘αγορών’, που λειτουργούν σαν μπερντές θεάτρου σκιών.
[34] Γιατί τι άλλο είναι, αν δεν είναι τοκογλυφία, το δικαίωμα των Κεντρικών Τραπεζών να δανείζουν με ληστρικά επιτόκια τις κυβερνήσεις για να τις θέσουν υπό έλεγχο, αλλά από την άλλη μεριά να δανείζουν με ένα συμβολικό επιτόκιο τις εμπορικές τράπεζες, αφήνοντάς τους περιθώρια να δανείζουν και αυτές τοκογλυφικά τις κυβερνήσεις παράγοντας έτσι δημοσιονομικά ελλείμματα για την κάλυψη των οποίων φορτώνουν με δυσβάστακτη φορολογία τους εργαζόμενους, αλλά και να καταληστεύουν την παραγωγική οικονομία με πολύ υψηλά επιτόκια χορηγήσεων δανείων.
[35] Fresco Jacque, Zeitgeist: «Το πνεύμα των καιρών», συνέντευξη στον Χρήστο Σύλλα, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Καθημερινή στις 15.03.2009.
[36] Ό. π., σελ. 204.
[37] http://adesmeytos-typos.blogspot.com/2010/08/blog-post_14.html
[38] Fresco Jacque, Zeitgeist: «Το πνεύμα των καιρών», συνέντευξη στον Χρήστο Σύλλα, ό.π.
[39] http://adesmeytos-typos.blogspot.com/2010/08/blog-post_14.html
[40] Ό.π.
[41] http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathextra_1_15/03/2009_271209
[42] http://adesmeytos-typos.blogspot.com/2010/08/blog-post_14.html
[43] http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=152297&cid=40
[44] http://adesmeytos-typos.blogspot.com/2010/08/blog-post_14.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου