(... πάλι, ο βρώμικος ρόλος των ΜΚΟ, o Μπουτάρης και o Μιχαλολιάκος) - Ο ελληνικός ποιμενικός φυλά τη συνείδηση του Αρκτούρου. Tου Χρήστου Μάτη

Τη δεκαετία του 1980 η ελληνική κοινωνία ασφυκτιούσε σε κομματικά δεσμά, που προσπαθούσαν να εντάξουν στον σχηματισμό τους κάθε πιθανή έκφραση ή ευαισθησία της. Κάθε κόμμα που σεβόταν τον εαυτό του, ακόμη και το ΚΚΕ εσωτ., είχε συστήσει μία οργάνωση για τη διεθνή ειρήνη, μία οργάνωση για τα δικαιώματα των γυναικών, μία οργάνωση για την προστασία του περιβάλλοντος και ούτω καθ' εξής. Του Χρήστου Μάτη*

Πραγματικά ευαίσθητοι άνθρωποι για διάφορα θέματα της ζωής έπρεπε να επιλέξουν ή να εκφράσουν αυτή τους την ευαισθησία μέσα από κάποιο κόμμα ή να ιδιωτεύσουν, αδιαφορώντας για την ευαισθησία τους καθώς η μόνη δυνατότητα που είχαν τότε να δείξουν την ευαισθησία τους εκτός κομμάτων ήταν να γραφτούν στη Διεθνή Αμνηστία.

Την απάντηση της διεξόδου στο δίλημμα έδωσε η δημιουργία μη κυβερνητικών οργανώσεων, με συγκεκριμένη ατζέντα και σκοπό, που υπερέβαιναν τα στενά όρια της ΕΔΥΕΘ του ΚΚΕ για την ειρήνη, ή της ΕΓΕ του ΠΑΣΟΚ για τις γυναίκες.

Μία από αυτές τις οργανώσεις ήταν ο Αρκτούρος, ο οποίος είχε ιδρυθεί το 1992 ως μία “μη κυβερνητική, μη κερδοσκοπική περιβαλλοντική οργάνωση για την προστασία της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος”.

“Οι οργανώσεις αυτές λέγονται μη κυβερνητικές, γιατί δεν εξαρτώνται από κυβερνήσεις (ευτυχώς – η ανεξαρτησία είναι προϋπόθεση για την σωστή λειτουργία τους). Οι πόροι τους είναι από εισφορές μελών, δωρεές, ιδρύματα και διεθνείς οργανώσεις”, έγραφε στο ΕΘΝΟΣ το Φεβρουάριο 1999 ο Νίκος Δήμου, καταλήγοντας χαρακτηριστικά: “Είμαι υπερήφανος που ανήκω στις περισσότερες από αυτές.”

Η μάχη της Πίνδου

Ο Ακτούρος έγινε διάσημος για τη μάχη που κέρδισε, επιβάλλοντας την αλλαγή της χάραξης της Εγνατίας Οδού στο τμήμα από Παναγιά μέχρι Γρεβενά, για να μην ενοχληθεί το καταφύγιο της αρκούδας στην Πίνδο, γεγονός που ανέδειξε τον εκ των ιδρυτών της οργάνωσης Γιάννη Μπουτάρη σε μία πανελλαδικά αναγνωρίσιμη προσωπικότητα. (Βέβαια ποτέ δεν κατάλαβα γιατί μετά το θόρυβο στην Πίνδο έγινε χωρίς καμία αντίδραση η χάραξη του κάθετου άξονα της Εγνατίας μέχρι την Κρυσταλοπηγή, στον οποίο έχουν χάσει τη ζωή τους σε τροχαία δεκάδες αρκούδες.)

Στο τελος της δεκαετίας του '90 ο Γιώργος Παπανδρέου, επέλεξε να επενδύσει στο προφίλ των μελών των ελληνικών ΜΚΟ. Μορφωμένοι με ευαισθησίες και αλλεργία στα κόμματα. Μέσω κάποιων στελεχών από αυτές τις οργανώσεις έφτιαξε το πολιτικό προφίλ, που τον οδήγησε στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ το 2004 και στην πρωθυπουργία αργότερα.

Έτσι από την κατάσταση που ο κ.Δήμου ήταν υπερήφανος για την ανεξαρτησία αυτών των οργανώσεων, φτάσαμε στη ρήξη του ελληνικού τμήματος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα με τη διεθνή οργάνωση, που υποστήριξε ότι το ελληνικό τμήμα ήταν κυβερνητικά χρηματοδοτούμενο, αλλά και στις 528 ΜΚΟ που το 2011 ήταν καταγεγραμμένες στο μητρώο της Υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ) του υπουργείου Εξωτερικών. Δηλαδή χρηματοδοτούνταν από το ΥΠΕΞ για την “παροχή επείγουσας ανθρωπιστικής, επισιτιστικής και αναπτυξιακής βοήθειας προς τους πληθυσμούς αναπτυσσόμενων χωρών, προκειμένου να συντελέσουν στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη αυτών των χωρών”. Ανάμεσα σε αυτές, μία οργάνωση ασκούμενων δικηγόρων και μία φιλόπτωχος ένωση κυριών, που δεν είναι γνωστό ποια χώρα βοήθησαν.

Ουσιαστικά δηλαδή ο λόγος για τον οποίο ο κ.Δήμου ήταν υπερήφανος είχε καταργηθεί. Αυτό δε σημαίνει ότι οι οργανώσεις αυτές έγιναν εξαρτημένες, όμως είναι προφανές ότι δεν μπορούσαν να είναι εχθρικές προς τον χρηματοδότη τους.

Χρήμα χωρίς χρώμα

Ο Αρκτούρος δεν υπήρξε ποτέ σε αυτόν τον κατάλογο των “528”. Οι χορηγοί του ήταν μεγάλες ιδιωτικές εταιρίες, όπως η VODAFONE, o TITAN, η INTRASOFT, τα ιδρύματα Νιάρχου και Κωστόπουλου αλλά και ο ΟΠΑΠ, οι χρηματοδοτήσεις του οποίου πάντοτε είχαν κυβερνητική κάλυψη. (http://www.arcturos.gr/el/images/stories//xorigoi.pdf).
Είχε καταφέρει να μείνει εκτός κομματικής ταύτισης, ακόμη και όταν κέρδιζε τη μάχη για την Εγνατία κόντρα στον πανίσχυρο τότε Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων Κώστα Λαλιώτη.

Όπως λέει και στην τελευταία ανακοίνωση του μετά τη δωρεά από τη Χρυσή Αυγή- “στα 21 χρόνια λειτουργίας του ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ δεν συνδέθηκε ούτε συντάχθηκε με καμία πολιτική ιδεολογία. Δεν συμμετείχε σε καμία εκδήλωση πολιτικού κόμματος ή σχηματισμού. Σταθερή ιδεολογία του είναι η προστασία της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος στην Ελλάδα που σήμερα περισσότερο από ποτέ είναι αναγκαία.”

Ουσιαστικά για τον Αρκτούρο ο σκοπός της ύπαρξης του είναι ανεξάρτητος από τις πολιτικές και κοινωνικές διεργασίες και οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Αυτή που συμμερίζεται το σκοπό και αυτή που τον αντιμάχεται.

Με αυτή τη λογική λειτούργησε όταν πήρε τα χρήματα που κατέθεσε ο κ.Μιχαλολιάκος. Διότι, όπως προκύπτει από την ανακοίνωση, ο γγ της Χ.Α. ανταποκρίθηκε στο “ανοικτό κάλεσμα σε πολίτες, ιδιωτικές εταιρείες, οργανισμούς και φορείς που λειτουργούν νόμιμα για οικονομική υποστήριξη προκειμένου να συνεχίσει τις δράσεις του”.

“Η ανταπόκριση υπήρξε συγκινητική και μας δίνει κουράγιο για να συνεχίσουμε την προσπάθεια διάσωσης του πολύχρονου έργου και των περιβαλλοντικών κατακτήσεων.”, λέει η ανακοίνωση με την οποία συμφώνησε απόλυτα και η Χρυσή Αυγή: “Η απάντησή μας σε όσους κατακρίνουν τη διοίκηση του Αρκτούρου (που εκτός από την αρκούδα προστατεύει με ελάχιστα μέσα τον λύκο και τον ελληνικό ποιμενικό) είναι η εξής: αντί να κρίνετε, βάλτε και εσείς το χέρι στην τσέπη και δώστε έστω και ένα ευρώ για οποιονδήποτε κοινωφελή σκοπό.”

Τα όρια της συνείδησης

Πρακτικά η δραστηριότητα του Αρκτούρου είναι ευρεία και αποτελεσματική. Είναι όμως αποκλεισμένη στο νησί του σκοπού της. Ζει εκεί χωρίς να νοιάζεται ούτε για το υπόλοιπο περιβάλλον που πληγώνεται, ούτε για τους ανθρώπους που υποφέρουν. Και, όπως αποδεικνύεται, οι δραστηριότητες, οι ιδέες και οι απόψεις των χορηγών του, όσο δεν κινούνται εντός των πλαισίων του δικού του σκοπού, δεν τον νοιάζουν.

Παρόμοια πρέπει να κριθούν και οι δραστηριότητες των ΜΚΟ, που κάνουν ανθρωπιστικό έργο στο εξωτερικό με χρηματοδότηση του Υπουργείου Εξωτερικών.

Και παρόμοια επιφύλαξη δημιουργούν οι ΜΚΟ, που θα “τρέξουν” τα προγράμματα, τα οποία θα υλοποιήσει για τις πληττόμενες ομάδες της ελληνικής κοινωνίας το ίδρυμα Σόρος.
Μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει γνωστό κάποια ΜΚΟ να έχει αποπέμψει δωρεά επειδή ήταν ασύμβατη με τις αρχές της, ούτε υπάρχει παράδειγμα, ΜΚΟ που να στράφηκε κατά των συμφερόντων μεγάλου χρηματοδότη της, ακόμη και σε δραστηριότητες άσχετες με το σκοπό της. Και τα συμφέροντα των μεγάλων χρηματοδοτών δεν περιορίζονται στη σωτηρία της ψυχής τους.

Για αυτό οι ΜΚΟ αυτών των χαρακτηριστικών επιλέγουν να μένουν απολίτικες. Δεν τους απασχολεί αν η 3Ε φεύγει από την Ελλάδα γιατί φορολογείται υψηλά ούτε αν βουλευτές της Χρυσής Αυγής δηλώνουν ότι ότι θα πυροβολήσουν μόνο τα μεταναστευτικά πτηνά ή αφήνουν πιράνχας στον Έβρο.
Ο καθένας τοποθετεί τα όρια της συνείδησής του. Αλλά δεν μπορεί να κριθεί μόνο μέσα σε αυτά. Θα κριθεί συνολικά. Αλλιώς θα προβαλλόταν βάσιμα ο ισχυρισμός ότι χορτοφάγοι είναι οπαδοί τον Χίτλερ.

Διαφάνεια και συνέπεια

Όμως επειδή οι λόγοι της υπερηφάνειας του κυρίου Δήμου είναι πάντοτε επίκαιροι και οριοθετούν το πλαίσιο λειτουργίας μιας ΜΚΟ, από την ανακοίνωση, του Αρκτούρου σε σχολιασμό των αντιδράσεων για τη δωρεά της Χρυσής Αυγής προέκυψε ένα ακόμη θέμα. Όπως αναφέρεται, “ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ παραμένοντας πιστός όλα αυτά τα χρόνια στις αρχές του, συνεχίζει με απόλυτη ειλικρίνεια και διαφάνεια τη διαχείριση στα οικονομικά της οργάνωσης.”

Στον ιστότοπο της οργάνωσης δεν υπάρχει καμία παρουσίαση των οικονομικών της μεγεθών. Όπως δεν υπάρχει και καμία αναφορά στο ποιοι απαρτίζουν το Διοικητικό Συμβούλιο και διαχειρίζονται αυτά τα ποσά. Μήπως είναι ώρα να τα μάθουμε;

Διότι ο κ.Μπουτάρης φέρεται να πληροφορήθηκε από το ΒΗΜΑ τα της δωρεάς. Άρα δεν ξέρει καν ποιος την αποδέχτηκε. Εκτός αν αυτό είναι μία ακόμη κλασσική περίπτωση διγλωσσίας...

Μέχρι στιγμής διαφωνία με την απόφαση μιας οργάνωσης, της οποίας είναι ιδρυτικό μέλος, να δεχθεί χρηματική δωρεά από “έναν αλήτη” που δεν θέλει να γνωρίσει, δεν έχει εκφράσει.
Εκτός αν η αποδοχή της δωρεάς έγινε με βάση την περυσινή δήλωση του κ.Μπουτάρη, ο οποίος στις 3 Αυγούστου 2012 είχε πει: “Ο κ. Μιχαλολιάκος, ως αρχηγός κόμματος εκλεγμένου στη Βουλή, θα έρθει στη Θεσσαλονίκη για την ΔΕΘ. Εάν ζητήσει να με συναντήσει, ας έρθει για να καταλάβω τι σόι άνθρωπος είναι”.

*Ο Χρήστος Μάτης είναι δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης

http://tvxs.gr/news/synergates/o-ellinikos-poimenikos-fyla-ti-syneidisi-toy-arktoyroy-toy-xristoy-mati