Για την ενότητα της Αριστεράς...Για μια πολυκεντρική Αριστερά...Για την ενότητα στη βάση

Σάββατο 17 Αυγούστου 2013

Το θορυβώδες εργοστάσιον (Μποστ, 1963)

Όπως κάθε καλοκαιρινή Παρασκευή, σήμερα δημοσιεύω ένα ακόμα σκίτσο του Μποστ, κι αφού το πήρα σκοινί κορδόνι να δημοσιεύω ένα σκίτσο απο κάθε χρονιά, σήμερα θα δούμε ένα σκίτσο του 1963 (την περασμένη Παρασκευή είχαμε σκίτσο του 1962).
bost-xarto
Το 1963 ο Μποστ ξεκίνησε ως συνεργάτης της κεντρώας Ελευθερίας, αλλά καθώς η πολιτική κατάσταση πήρε να οξύνεται, άρχισε να αισθάνεται όλο και περισσότερο άβολα στην εφημερίδα (η οποία εξέφραζε μια συγκεκριμένη μερίδα της Ένωσης Κέντρου και επρόκειτο αργότερα να πρωτοστατήσει στην Ιουλιανή αποστασία).
Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Μποστ δεν δημοσίευσε στην Ελευθερία σκίτσο για τη δολοφονία του Λαμπράκη, το περίφημο “Σχολή οδηγών τρικύκλων” είναι από τους Δρόμους της Ειρήνης -”αυτά που κάνεις είναι πολύ αριστερά, να τα δώσεις στην Αυγή”, του είχε πει ο Πάνος Κόκκας, ο διευθυντής της εφημερίδας. Κι αυτό ακριβώς έκανε ο Μποστ από τον Σεπτέμβρη του 1963, πήγε στην Αυγή, όπου αρχικά δημοσίευε, κατά την προεκλογική περίοδο ενόψει των εκλογών του Νοεμβρίου 1963, τη θαυμάσια “Αληλογραφία με τον Κόστα” και στη συνέχεια ένα σκίτσο κάθε Κυριακή και καθημερινά χρονογράφημα, τις Πρωινές σκέψεις. Ένα από τα πρώτα σκίτσα της νέας του συνεργασίας θα δούμε σήμερα.
Το σκίτσο δημοσιεύτηκε στην Αυγή στις 17.11.1963, δυο Κυριακές μετά τις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου που έφεραν την ήττα της ΕΡΕ, αν και με σχετικά μικρή διαφορά από την Ένωση Κέντρου, η οποία δεν κατέκτησε την αυτοδυναμία (κι έτσι ο Γ. Παπανδρέου οδήγησε τη χώρα σε νέες εκλογές τον Φεβρουάριο του 1964, κατακτώντας το επιβλητικό 53% των ψήφων και μια φαινομενικά ατράνταχτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, που όμως έλιωσε σαν το χιόνι στον Ιουλιανό ήλιο το 1965).
Όπως συνήθως, ο Μποστ συνδυάζει το θέμα του σκίτσου του με ένα γεγονός της επικαιρότητας: στις 10 Νοεμβρίου 1963 είχε ξεσπάσει μεγάλη πυρκαγιά σε μονάδα της Αθηναϊκής Χαρτοποιΐας στην Ιερά Οδό, και είχε προκαλέσει εκτεταμένες ζημιές πολλών εκατομμυρίων, αποτεφρώνοντας ολόκληρο τον δεύτερο όροφο. Όμως, σημειώνεται στο ρεπορτάζ των εφημερίδων, είχε ευτυχώς μείνει άθικτη η πιο προηγμένη χαρτοποιητική μηχανή του συγκροτήματος.
Ο Μποστ παρομοιάζει την ΕΡΕ με το καμένο εργοστάσιο. Βάζει διευθυντή του τον Καραμανλή, να αποδίδει την πυρκαγιά στη μη λειτουργία των μέτρων Ασφαλείας (το κεφαλαίο δεν είναι καθόλου τυχαίο!). Η πολύτιμη άθικτη μηχανή που θα εξασφαλίσει ξανά το μεγαλείο του «εργοστασίου» είναι η ΚΥΠ και το σύστημα φακελώματος των πολιτών. Το «εργάζεται ως Κράισλερ 500 ίππων» είναι υπαινιγμός: τις μέρες εκείνες ο τύπος ασχολιόταν πολύ με την πολυτελέστατη Κράισλερ που είχε παραγγείλει ο Καραμανλής και την οποία ο Γ. Παπανδρέου, ελαφρώς δημαγωγικά, είχε δηλώσει ότι θα εκποιήσει για τις ανάγκες της Παιδείας.
Η μαμά Ελλάς δηλώνει ότι για να βρουν την ησυχία τους οι περίοικοι πρέπει να καταστραφεί και η μηχανή που φτιάχνει τους φακέλους, ενώ η Ανεργίτσα περιεργάζεται τις μισοκαμένες αφίσες υποψηφίων: η μαυρισμένη κυρία Λίνα είναι η Λίνα Τσαλδάρη, η πρώτη ελληνίδα που έγινε υπουργός (το 1956) και που δεν είχε καταφέρει να εκλεγεί στην Α’ Αθηνών.
Το σκίτσο είναι ένα από τα λιγοστά του Μποστ στην Αυγή που έχει κείμενο στη μπορντούρα. Για να μη στραβολαιμιάζετε, το μεταφέρω εδώ. Ο Μποστ μπλέκει τις ελπίδες που έτρεφαν πολλοί στη δεξιά παράταξη για σύντομη ανατροπή του Παπανδρέου από τον βασιλιά (τελικά άργησε λίγο περισσότερο) με την οικουμενική σύνοδο ό συμβούλιο της καθολικής εκκλησίας που επρόκειτο να διακηρύξει ότι οι Εβραίοι δεν ευθύνονται για τη σταύρωση του Ιησού.
Εις την κατάσβεσιν αφτήν κε ρούχα είχα φθείρη
αλλ’ ευτυχώς αγόρασα την Τρίτη το κασμήρι
Τετάρτην έχω ραντεβού να πάγω εις τον ράπτη
διά να το κάνη άνετον κι ωραία να το ράπτη
ώστε εάν ο βασιλεύς θέλη εμένα μάλον
να μην εμφανισθώ εκεί με τρίπυον τον καβάλον
κε αν ο ράπτης πιεσθή κε 11 το έχω
στας 12 θα το φορώ κε στην αβλήν θα τρέχω
Δίνω εν χειροφίλημα, πέρνω την εντολήν μου
γυρνώ στο εργοστάσιον κε στην αποστολήν μου
και μία το αργότερον αρχίζω ανακρίσεις
πιάνων ολίγους γείτονες στας γύρω συνοικήσεις
διότι σ’ αφτήν την πυρκαγιάν εν πάση περιπτόσει
πρέπει να βρούμε ένοχον κάποιος να τα πλιρόση
Συνφώνως το Βατικανόν κε τους καρδιναλέους
η ευθύνη της σταυρόσεως δεν πίπτει στους εβραίους
Όλοι είναι υπεύθυνοι σ’ αυτάς τας υποθέσεις
που εμαυρίσθημεν εδώ και χάνομεν τας θέσεις.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου