Anarchy press gr
Πόση δειλία; Τόση. Και άλλη τόση. Πόση αθλιότητα και μάλιστα στ’ όνομα της αλληλεγγύης και της αναρχίας; Πόσο νερό ακόμα θα κουβαληθεί για λογαριασμό της εξουσίας; Πόση περηφάνια θα νιώσει ακόμη το κίνημα για το καινούργιο (;) ανδραγάθημα; Πόσο πια έχει «εσωτερικευθεί» κάθε εξουσιαστικό πρότυπο; Η κατρακύλα και ο ξεπεσμός σ’ ολοένα και βαθύτερους εξουσιαστικούς βούρκους ως πότε θα χαρακτηρίζεται «αγώνας»;
Όσο για «τα αναχώματα στη κρατική καταστολή», που δήθεν στήνονται ποιος μπορεί να αμφιβάλλει έστω και στο ελάχιστο ότι ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει; Η πλήρης κοινωνική απαξίωση θα επιτρέψει την τελική επέλαση της καταστολής και μάλιστα με μια άνεση που η εξουσία ούτε στα πιο κρυφά της όνειρα δεν θα είχε φανταστεί. Εκτός και αν αυτό είναι το ζητούμενο…
Συσπείρωση Αναρχικών
https://anarchypress.wordpress.com/2020/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου