Της Κατερίνας Γκαράνη
Παραδώσαμε τα όπλα χωρίς να έχουμε ρίξει ούτε μία βολή εναντίον των εχθρών. Των εχθρών εντός των πυλών όχι αυτών που μάς βολεύει να αποκαλούμε εισβολείς-δανειστές. Οι ηγέτες της Ε.Ε, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ δεν φταίνε απολύτως σε τίποτε για αυτό που συμβαίνει στην χώρα. Αρκετά τους βρίσαμε, τους απειλήσαμε μέσα από την ανωνυμία και στις κουβέντες καφενείου. Ο πραγματικός εχθρός της Ελλάδας είναι οι πολιτικοί της και οι ταμπέλες των κομμάτων, που αναρτούνται ψηλότερα από την σημαία του εθνικού καθήκοντος, δεν είναι τίποτε άλλο από μία διανομή ρόλων για να μπορεί το θεατρικό Δημοκρατία να παίζεται πάντα με επιτυχία πολλών κομμένων εισιτηρίων στο ταμείο της κάλπης.
Ευθύνη οι πολίτες είχαν μέχρι χθες. Από τον Ιούλιο και μετά οι πολίτες δεν φέρουν καμία ευθύνη για την κατάλυση της Δημοκρατίας και για τις υπηρεσιακές κυβερνήσεις που θα ακολουθήσουν αρχής γενομένης με την κυβέρνηση της δικαστού Θάνου. Το κόλπο της πολυκομματικής κυβέρνησης που ξεκίνησε από την εποχή του Γ. Παπανδρέου, συνεχίστηκε με τον Σαμαρά, εκτινάχθηκε με τον Τσίπρα και θα φθάσει στο αποκορύφωμά της με τις επόμενες ορκισμένες στην υποταγή του Μνημονίου κυβερνήσεις, είχε ως μοναδικό σκοπό την διακυβέρνηση συνεργαζόμενων υπηρετών με άλλοθι την επιλογή του λαού. Ο λαός έφερε την ευθύνη μέχρι την τελευταία επιλογή του να ανεβάσει στην εξουσία την Αριστερά τον Ιανουάριο του 2015. Επέλεξε να δώσει την μάχη δημοκρατικά βάση του προγράμματος και των υποσχέσεων για πλήρη απεξάρτηση από τα Μνημόνια και της μη αποδοχής του χρέους που επέβαλλαν οι προηγούμενοι δημοκρατικά εκλεγμένοι συνεργάτες της Ε.Ε και των Τραπεζών.
Από εκεί και πέρα ο λαός δεν συμμετέχει στο έγκλημα είτε ψηφίσει, είτε όχι. Η συμμετοχή του στις εκλογές είναι τυπική. Η αποχή μέχρι τον προηγούμενο Ιανουάριο είχε ουσία, διαχωρίζοντας τους πολίτες που είχαν καταλάβει νωρίς ότι όλες οι κομματικές επιλογές θα φέρουν το ίδιο αποτέλεσμα εφόσον όλα τα κόμματα συμμετείχαν σε ένα πολιτικό σύστημα το οποίο χρηματοδοτούνταν από ξένα συμφέροντα. Δεν στηρίζεται κόμμα στην Ελλάδα αν δεν έχει τον κρυφό χορηγό του. Αυτό σημαίνει ότι από την στιγμή που τα "παίρνεις" για να υφίστασαι ως κόμμα συμμετέχεις άμεσα στην προδοσία. Ακόμα κι αν ισχυρίζεσαι ότι δεν τα "παίρνει" η συμμετοχή σου σε ένα πραξικοπηματικό και αντισυνταγματικό πολίτευμα είναι από μόνη της προδοτική. Η αποχή στο εξής σημαίνει έχω τα χέρια μου καθαρά. Όμως από την στιγμή που συνεχίζεις να αποδέχεσαι τους νόμους του δικτατορικού κράτους βάση εντολών ξένων δυνάμεων, η αποχή σου ακυρώνεται από τις πράξεις σου. Απέχω από την κάλπη αλλά συμμετέχω στην πληρωμή φόρων που δεν πηγαίνουν για την επιβίωση της χώρας μου, είναι αποχή γιαλαντζί.
Αν κάποιος γυρίσει ανάποδα τις σελίδες του βιβλίου της ζώσας ιστορίας των 5 τελευταίων χρόνων θα ανακαλύψει πόσο καλά έπαιξαν τον ρόλο τους όλοι οι πολιτικοί σε αυτό που συνέβη στην Ελλάδα με αποκορύφωμα τον Ιούλιο του 2015. "Εμφύλιος", "εθνικός διχασμός", "αποσταθεροποίηση αν βγούμε από το ευρώ" είναι τα σλόγκαν που πέρασαν από τα στόματα όλων. Ακόμα και του ΚΚΕ. Με τον τρόπο αυτόν οι πολιτικοί έριχναν την ευθύνη στους πολίτες για αυτό που θα πάθουν αν επιλέξουν ρήξη σε όλα. Ο πολίτης δεν είναι πολιτικός, δεν είναι μέλος κόμματος (εξαιρουμένων των κομματόσκυλων μελών όλων των κομμάτων) για να μπορεί να κάνει ελιγμούς ή ρήξη με το σύστημα. Δεν υπάρχει κανένα κίνημα στην Ελλάδα που να καλύπτει τους πολίτες για τα παραβιασμένα από το Κοινοβούλιο δικαιώματά του. Απολύτως κανένα κι αυτό γιατί "έχουμε Δημοκρατία". Αντιθέτως όλα θέλουν να συμμετέχουν στο Κοινοβούλιο λέγοντας αυτό που έλεγαν και οι Αριστεροί πριν πάρουν την εξουσία: "Από μέσα θα κάνουμε την ρήξη". Τώρα ποια ρήξη θα κάνει ακριβώς από μέσα; Ρήξη με το ψηφισμένο από την Βουλή Δημοσιονομικό Συμβούλιο που θα ελέγχει όλη την οικονομική κατάσταση της χώρας ή ρήξη με το Ινστιτούτο Ανάπτυξης-Ταμείο Πώλησης Δημόσιας Περιουσίας του οποίου τα συμβόλαια κρατάει στα χέρια της η Γερμανία; Μήπως ρήξη με τον ESM, δηλαδή με όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε που ήδη "δανείζουν" την Ελλάδα για να ξεχρεώσει το δάνειο που κανείς δεν τόλμησε να πει "βάλτε το εκεί που ξέρετε"; Χαζές κουβέντες καιροσκόπων που είδαν φως στην απόγνωση των Ελλήνων και θέλουν να κάνουν και αυτοί ντου με το αζημίωτο.
Ο ψηφοφόρος Έλληνας δεν φέρει απολύτως καμία ευθύνη μετά και την ισοπέδωση της Αριστεράς που ορκίστηκε στο Μνημόνιο και όχι στο Σύνταγμα. Δυστυχώς έχουν μείνει μόνο τρεις επιλογές στους ελεύθερους πολιορκημένους Έλληνες: Το Ευρωπαϊκό Κόμμα που αποτελείται από τους απροκάλυπτα προδότες, το ΚΚΕ που η ύπαρξή του δεν συνάδει με την συμμετοχή του στο Ναζιστικό Κοινοβούλιο της Ελλάδας και η Χρυσή Αυγή που είναι στον χώρο που της αρμόζει: Μέσα στο Ναζιστικό Κοινοβούλιο παίζοντας τον μπαμπούλα που θα σε "φάει" αν δεν επιλέξεις το Ευρωπαϊκό Κόμμα που θα "σώσει". Όσο για το ΛΑΕ είναι η πλατφόρμα που θα οδηγήσει εξωκοινοβουλευτικά "κινήματα" και κόμματα να μπουν στο μαντρί για να πάρουν κι αυτά το μεροκάματο της προδοσίας.
Σε αυτές τις λίγες ημέρες που απομένουν, η υπηρεσιακή κυβέρνηση της δικαστού Θάνου δουλεύει με τέτοιους ρυθμούς που δεν έχουν δουλέψει όλες οι προηγούμενες αποδεικνύοντας ότι η δημοκρατία τους δουλεύει καλύτερα χωρίς εσένα με στόχο μόνο εσένα.
Στις κατάμαυρες μέρες που έρχονται ο Έλληνας είτε ακόμη έχει παντεσπάνι, είτε είναι έτοιμος να φουντάρει από τον 5ο όροφο, θα είναι ολομόναχος κι αυτό γιατί όλοι οι πολιτικοί της Ελλάδας επέλεξαν να γίνουν το ανάχωμα των ξένων εισβολέων. Είναι οι μοναδικοί που φέρουν την αποκλειστική ευθύνη για την κατάντια ενός λαού και την εθνική παράδοση μιας χώρας. Είναι τόσο χέστηδες που δεν πήραν την εξουσία με τα τανκς αλλά με την ψήφο των Ελλήνων. Θέλουν τον Έλληνα ως συμμέτοχο στο έγκλημα για να μπορούν μετέπειτα να του επιβάλλουν μέτρα λέγοντας "εσύ το αποφάσισες". Αποκαλούν στα ίσα τον Έλληνα τόσο ηλίθιο ξεστομίζοντας την επόμενη ημέρα των εκλογών ότι αυτός επέλεξε να εξαθλιωθεί, ότι μετά την απομάκρυνση από την κάλπη κανένα λάθος δεν αναγνωρίζεται. Το λάθος όμως δεν είναι του πολίτη, ο οποίος τιμά ακόμη την δημοκρατική διαδικασία των εκλογών, αλλά των πολιτικών που έχουν συνδεδεμένη την κάλπη με τους διακινητές βρώμικου χρήματος από τα ταμεία της Ε.Ε, της ΕΚΤ, του ΔΝΤ και των κρυφών χορηγών τους.
Στις άθλιες και μοναχικές ημέρες που έρχονται ο Έλληνας θα αντέξει πολλά, περισσότερα από αυτά που θεωρούσε ότι μπορεί να αντέξει. Ανθρωπάρια τύπου υπουργού-εφοριακού, Αλεξιάδη, θα του κάνουν τον βίο αβίωτο έχοντας ως δικαιολογία την απόφαση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Θέλει δεν θέλει ο Έλληνας θα φτάσει εκεί που έπρεπε να είχε φτάσει πριν γίνουν όλα ρημαδιό κι αυτό γιατί θα καταλάβει ότι η πατρίδα δεν ήταν οι κάμποι και τα βουνά, ήταν ο ίδιος. Θα υποστηρίξει εμπράκτως τα μικρής περιφέρειας σύνορα της τελευταίας σταγόνας αξιοπρέπειας του συνειδητοποιώντας ότι ο εχθρός δεν ήταν ποτέ εκτός των πυλών. Στρογγυλοκαθόταν στα έδρανα της εξουσίας κάνοντας αέρα στα αχαμνά του επιδεικτικά με τα ψηφοδέλτια που τον έχρισαν εχθρό της ίδιας της δημοκρατίας.
Παραδώσαμε τα όπλα χωρίς να έχουμε ρίξει ούτε μία βολή εναντίον των εχθρών. Των εχθρών εντός των πυλών όχι αυτών που μάς βολεύει να αποκαλούμε εισβολείς-δανειστές. Οι ηγέτες της Ε.Ε, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ δεν φταίνε απολύτως σε τίποτε για αυτό που συμβαίνει στην χώρα. Αρκετά τους βρίσαμε, τους απειλήσαμε μέσα από την ανωνυμία και στις κουβέντες καφενείου. Ο πραγματικός εχθρός της Ελλάδας είναι οι πολιτικοί της και οι ταμπέλες των κομμάτων, που αναρτούνται ψηλότερα από την σημαία του εθνικού καθήκοντος, δεν είναι τίποτε άλλο από μία διανομή ρόλων για να μπορεί το θεατρικό Δημοκρατία να παίζεται πάντα με επιτυχία πολλών κομμένων εισιτηρίων στο ταμείο της κάλπης.
Ευθύνη οι πολίτες είχαν μέχρι χθες. Από τον Ιούλιο και μετά οι πολίτες δεν φέρουν καμία ευθύνη για την κατάλυση της Δημοκρατίας και για τις υπηρεσιακές κυβερνήσεις που θα ακολουθήσουν αρχής γενομένης με την κυβέρνηση της δικαστού Θάνου. Το κόλπο της πολυκομματικής κυβέρνησης που ξεκίνησε από την εποχή του Γ. Παπανδρέου, συνεχίστηκε με τον Σαμαρά, εκτινάχθηκε με τον Τσίπρα και θα φθάσει στο αποκορύφωμά της με τις επόμενες ορκισμένες στην υποταγή του Μνημονίου κυβερνήσεις, είχε ως μοναδικό σκοπό την διακυβέρνηση συνεργαζόμενων υπηρετών με άλλοθι την επιλογή του λαού. Ο λαός έφερε την ευθύνη μέχρι την τελευταία επιλογή του να ανεβάσει στην εξουσία την Αριστερά τον Ιανουάριο του 2015. Επέλεξε να δώσει την μάχη δημοκρατικά βάση του προγράμματος και των υποσχέσεων για πλήρη απεξάρτηση από τα Μνημόνια και της μη αποδοχής του χρέους που επέβαλλαν οι προηγούμενοι δημοκρατικά εκλεγμένοι συνεργάτες της Ε.Ε και των Τραπεζών.
Από εκεί και πέρα ο λαός δεν συμμετέχει στο έγκλημα είτε ψηφίσει, είτε όχι. Η συμμετοχή του στις εκλογές είναι τυπική. Η αποχή μέχρι τον προηγούμενο Ιανουάριο είχε ουσία, διαχωρίζοντας τους πολίτες που είχαν καταλάβει νωρίς ότι όλες οι κομματικές επιλογές θα φέρουν το ίδιο αποτέλεσμα εφόσον όλα τα κόμματα συμμετείχαν σε ένα πολιτικό σύστημα το οποίο χρηματοδοτούνταν από ξένα συμφέροντα. Δεν στηρίζεται κόμμα στην Ελλάδα αν δεν έχει τον κρυφό χορηγό του. Αυτό σημαίνει ότι από την στιγμή που τα "παίρνεις" για να υφίστασαι ως κόμμα συμμετέχεις άμεσα στην προδοσία. Ακόμα κι αν ισχυρίζεσαι ότι δεν τα "παίρνει" η συμμετοχή σου σε ένα πραξικοπηματικό και αντισυνταγματικό πολίτευμα είναι από μόνη της προδοτική. Η αποχή στο εξής σημαίνει έχω τα χέρια μου καθαρά. Όμως από την στιγμή που συνεχίζεις να αποδέχεσαι τους νόμους του δικτατορικού κράτους βάση εντολών ξένων δυνάμεων, η αποχή σου ακυρώνεται από τις πράξεις σου. Απέχω από την κάλπη αλλά συμμετέχω στην πληρωμή φόρων που δεν πηγαίνουν για την επιβίωση της χώρας μου, είναι αποχή γιαλαντζί.
Αν κάποιος γυρίσει ανάποδα τις σελίδες του βιβλίου της ζώσας ιστορίας των 5 τελευταίων χρόνων θα ανακαλύψει πόσο καλά έπαιξαν τον ρόλο τους όλοι οι πολιτικοί σε αυτό που συνέβη στην Ελλάδα με αποκορύφωμα τον Ιούλιο του 2015. "Εμφύλιος", "εθνικός διχασμός", "αποσταθεροποίηση αν βγούμε από το ευρώ" είναι τα σλόγκαν που πέρασαν από τα στόματα όλων. Ακόμα και του ΚΚΕ. Με τον τρόπο αυτόν οι πολιτικοί έριχναν την ευθύνη στους πολίτες για αυτό που θα πάθουν αν επιλέξουν ρήξη σε όλα. Ο πολίτης δεν είναι πολιτικός, δεν είναι μέλος κόμματος (εξαιρουμένων των κομματόσκυλων μελών όλων των κομμάτων) για να μπορεί να κάνει ελιγμούς ή ρήξη με το σύστημα. Δεν υπάρχει κανένα κίνημα στην Ελλάδα που να καλύπτει τους πολίτες για τα παραβιασμένα από το Κοινοβούλιο δικαιώματά του. Απολύτως κανένα κι αυτό γιατί "έχουμε Δημοκρατία". Αντιθέτως όλα θέλουν να συμμετέχουν στο Κοινοβούλιο λέγοντας αυτό που έλεγαν και οι Αριστεροί πριν πάρουν την εξουσία: "Από μέσα θα κάνουμε την ρήξη". Τώρα ποια ρήξη θα κάνει ακριβώς από μέσα; Ρήξη με το ψηφισμένο από την Βουλή Δημοσιονομικό Συμβούλιο που θα ελέγχει όλη την οικονομική κατάσταση της χώρας ή ρήξη με το Ινστιτούτο Ανάπτυξης-Ταμείο Πώλησης Δημόσιας Περιουσίας του οποίου τα συμβόλαια κρατάει στα χέρια της η Γερμανία; Μήπως ρήξη με τον ESM, δηλαδή με όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε που ήδη "δανείζουν" την Ελλάδα για να ξεχρεώσει το δάνειο που κανείς δεν τόλμησε να πει "βάλτε το εκεί που ξέρετε"; Χαζές κουβέντες καιροσκόπων που είδαν φως στην απόγνωση των Ελλήνων και θέλουν να κάνουν και αυτοί ντου με το αζημίωτο.
Ο ψηφοφόρος Έλληνας δεν φέρει απολύτως καμία ευθύνη μετά και την ισοπέδωση της Αριστεράς που ορκίστηκε στο Μνημόνιο και όχι στο Σύνταγμα. Δυστυχώς έχουν μείνει μόνο τρεις επιλογές στους ελεύθερους πολιορκημένους Έλληνες: Το Ευρωπαϊκό Κόμμα που αποτελείται από τους απροκάλυπτα προδότες, το ΚΚΕ που η ύπαρξή του δεν συνάδει με την συμμετοχή του στο Ναζιστικό Κοινοβούλιο της Ελλάδας και η Χρυσή Αυγή που είναι στον χώρο που της αρμόζει: Μέσα στο Ναζιστικό Κοινοβούλιο παίζοντας τον μπαμπούλα που θα σε "φάει" αν δεν επιλέξεις το Ευρωπαϊκό Κόμμα που θα "σώσει". Όσο για το ΛΑΕ είναι η πλατφόρμα που θα οδηγήσει εξωκοινοβουλευτικά "κινήματα" και κόμματα να μπουν στο μαντρί για να πάρουν κι αυτά το μεροκάματο της προδοσίας.
Σε αυτές τις λίγες ημέρες που απομένουν, η υπηρεσιακή κυβέρνηση της δικαστού Θάνου δουλεύει με τέτοιους ρυθμούς που δεν έχουν δουλέψει όλες οι προηγούμενες αποδεικνύοντας ότι η δημοκρατία τους δουλεύει καλύτερα χωρίς εσένα με στόχο μόνο εσένα.
Στις κατάμαυρες μέρες που έρχονται ο Έλληνας είτε ακόμη έχει παντεσπάνι, είτε είναι έτοιμος να φουντάρει από τον 5ο όροφο, θα είναι ολομόναχος κι αυτό γιατί όλοι οι πολιτικοί της Ελλάδας επέλεξαν να γίνουν το ανάχωμα των ξένων εισβολέων. Είναι οι μοναδικοί που φέρουν την αποκλειστική ευθύνη για την κατάντια ενός λαού και την εθνική παράδοση μιας χώρας. Είναι τόσο χέστηδες που δεν πήραν την εξουσία με τα τανκς αλλά με την ψήφο των Ελλήνων. Θέλουν τον Έλληνα ως συμμέτοχο στο έγκλημα για να μπορούν μετέπειτα να του επιβάλλουν μέτρα λέγοντας "εσύ το αποφάσισες". Αποκαλούν στα ίσα τον Έλληνα τόσο ηλίθιο ξεστομίζοντας την επόμενη ημέρα των εκλογών ότι αυτός επέλεξε να εξαθλιωθεί, ότι μετά την απομάκρυνση από την κάλπη κανένα λάθος δεν αναγνωρίζεται. Το λάθος όμως δεν είναι του πολίτη, ο οποίος τιμά ακόμη την δημοκρατική διαδικασία των εκλογών, αλλά των πολιτικών που έχουν συνδεδεμένη την κάλπη με τους διακινητές βρώμικου χρήματος από τα ταμεία της Ε.Ε, της ΕΚΤ, του ΔΝΤ και των κρυφών χορηγών τους.
Στις άθλιες και μοναχικές ημέρες που έρχονται ο Έλληνας θα αντέξει πολλά, περισσότερα από αυτά που θεωρούσε ότι μπορεί να αντέξει. Ανθρωπάρια τύπου υπουργού-εφοριακού, Αλεξιάδη, θα του κάνουν τον βίο αβίωτο έχοντας ως δικαιολογία την απόφαση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Θέλει δεν θέλει ο Έλληνας θα φτάσει εκεί που έπρεπε να είχε φτάσει πριν γίνουν όλα ρημαδιό κι αυτό γιατί θα καταλάβει ότι η πατρίδα δεν ήταν οι κάμποι και τα βουνά, ήταν ο ίδιος. Θα υποστηρίξει εμπράκτως τα μικρής περιφέρειας σύνορα της τελευταίας σταγόνας αξιοπρέπειας του συνειδητοποιώντας ότι ο εχθρός δεν ήταν ποτέ εκτός των πυλών. Στρογγυλοκαθόταν στα έδρανα της εξουσίας κάνοντας αέρα στα αχαμνά του επιδεικτικά με τα ψηφοδέλτια που τον έχρισαν εχθρό της ίδιας της δημοκρατίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου