| ||||
Του Θανάση Καρτερού
Θα συμφωνήσετε όλοι ότι χαζοί δεν είναι όσοι αποφάσισαν να συμπήξουν τη ΛΑΕ. Έμπειροι άνθρωποι είναι, σε ώριμη ηλικία πολλοί από αυτούς, με μακρά διαδρομή στην Αριστερά. Και με μια, δυο και τρεις θητείες σε θέσεις προβολής και ευθύνης. Και μ' αυτό το δεδομένο ορισμένες από τις κινήσεις τους τον τελευταίο καιρό αναζητούν εξήγηση που να εναρμονίζεται με τη διαδρομή και τις εξαγγελίες τους. Και να μην αφήνει περιθώρια για υποψίες μικροκομματικής πονηριάς.
Εξηγούμαι. Διαβάσαμε χθες ένα κείμενο καταγγελίας της κυβέρνησης Τσίπρα και αποχώρησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο υπογράφουν πάνω από πενήντα μέλη της Κεντρικής του Επιτροπής. Και βλέποντας τα ονόματα εκείνων που υπογράφουν και αποχωρούν είδαμε στελέχη που είναι ήδη ιδρυτικά και κεντρικά στελέχη του νέου κόμματος. Κατέχουν ήδη θέσεις κλειδιά στο νέο κόμμα. Ο Κώστας Ήσυχος για παράδειγμα. Ή ο Στάθης Λεουτσάκος. Και άλλοι πολλοί.
Και αναρωτιέμαι. Δηλαδή τώρα παραιτούνται από την ηγεσία του κόμματος και από τον ΣΥΡΙΖΑ; Δεν είναι ήδη εδώ και τόσες μέρες στην ηγεσία άλλου κόμματος; Πλάκα μας κάνουν; Τι χρειαζόταν το κατεβατό της παραίτησής τους, όταν έχουν ήδη μετακομίσει σε άλλες πολιτείες; Υπήρχε περίπτωση δηλαδή να μπερδευτούμε και να πιστέψουμε ότι παραμένουν στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ ενώ εμφανίζονται κάθε μέρα στις τηλεοράσεις ως εκπρόσωποι και ηγεσία της ΛΑΕ;
Εν τούτοις αυτό που προφανώς ήθελαν το πέτυχαν. Κύμα αποχώρησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, γράφει το "Βήμα". Διαλύεται ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η εικόνα που καλλιεργείται σκοπίμως. Έτσι δεν είναι; Αν λοιπόν εμείς σκεφτούμε ότι με παραιτήσεις και καταγγελίες εις διπλούν και εις τριπλούν, σε κεντρικό και νομαρχιακό επίπεδο, θέλουν να συντηρούν αυτή την εικόνα θα έχουμε άδικο; Ή θα έχουμε άδικο αν υποψιαστούμε ότι ένα από τα κίνητρά τους είναι να κάνουν ζημιά στο κόμμα που μέχρι χθες ανήκαν, έστω κι αν άλλοι κι όχι αυτοί επωφελούνται;
Δικαίωμά τους, και υποχρέωσή τους μάλιστα, αφού έχουν στρατηγικές διαφωνίες, να φύγουν και να χτίσουν με τον ιδρώτα του προσώπου τους το κόμμα που τους ταιριάζει. Αλλά είναι δυνατό με τόση πείρα, να μην καταλαβαίνουν ποιος ωφελείται από τον εμφύλιο που δείχνουν να προκρίνουν; Και ποιος κερδίζει από την εικόνα ενός αιμορραγικού ΣΥΡΙΖΑ που θέλουν, όπως φαίνεται, να συντηρούν;
http://www.avgi.gr/article/5795556/plaka-mas-kanoun-
Στίχοι: Πυθαγόρας
ΑπάντησηΔιαγραφήΜουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
1. Στέλιος Καζαντζίδης
Απ’ τα ψηλά πατώματα
και απ’ τα μεγάλα σπίτια
κατρακύλησα στ’ αλήθεια
και έκλαψες από συνήθεια
κι όταν μ’ είδες πεταμένο
με παράτησες σαν ξένο.
Καλά μου τα `λεγαν
όσοι μ’ αγάπαγαν
μα εγώ σε σένα πίστεψα
και τη ζωή μου αχρήστεψα
κι απ’ τα ψηλά πατώματα
βρέθηκα μες στα χώματα.
Για τις αδυναμίες μου
τον εαυτό μου βρίζω
και τον κόσμο που γνωρίζω
αποφεύγω ν’ αντικρίζω
κι ο φτωχότερος του κόσμου
είμαι τώρα και δακρύζω.
Καλά μου τα `λεγαν
όσοι μ’ αγάπαγαν
μα εγώ σε σένα πίστεψα
και τη ζωή μου αχρήστεψα
κι απ’ τα ψηλά πατώματα
βρέθηκα μες στα χώματα.