Διανύοντας το 6ο μνημονιακό έτος

«Με την πρόφαση να περισώσουνε τάχα κάτι από την καταστροφή, μα στην πραγματικότητα για να εξασφαλίσουν αξιώματα, πρωτοκαθεδρίες φαγοπότια, ρεμούλες για τον εαυτό τους, τους συγγενείς τους και τους  φίλους τους, εδέχθηκαν να κυλιούνται καθημερινά στη λάσπη της  προδοσιάς να κοψομεσιάζονται, να υποβοηθούνε τη λεηλασία και την ερήμωση της  χώρας  τους  και να δίνουνε πρόσχημα νομιμότητας  σ' όλα τα άτιμα κακουργήματα των καταχτητών, να τα κρύβουν από το λαό και να παρουσιάζουν και τον ίδιο το λαό πως αποδέχεται, πως εγκρίνει, πως είναι τάχα ενθουσιασμένος από την εκμηδένιση του και από τη σκλαβιά του.

Αυτά λοιπόν τα φιλόδοξα και ιδιοτελή καθάρματα κρύβουν από το λαό όλα τα εγκλήματα των καταχτητών, τους παρουσιάζουν  για ευεργέτες του λαού, τους  καίνε λιβανωτό, γιατί τάχα μας έστειλαν δέκα κουτιά γάλα, τη στιγμή που μας απογυμνώνουν από όλα μας τα αγαθά».

Δημήτρης Γληνός (1882-1943), «Οι προδότες και τα τσακάλια», Εκλεκτές Σελίδες,  τ. Δ', εκδ. Στοχαστής, Αθήνα 1975
Το βρήκαμε στον «Δρόμο της Αριστεράς» 

http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2015/08/6.html