(Σαβ. 1/8/15 -16:15)
Του ΠΕΤΡΟΥ ΤΑΤΣΗ
Μια εβδομάδα περίπου πριν τις εκλογές της 25 Ιανουαρίου, σε εκπομπή τουContra channel, ο Γιάννης Δραγασάκης ζητάει από την κάμερα του καναλιού να επικεντρώσει στην έγχρωμη κατάσταση που έχει στα χέρια του, πρόκειται για το χρονοδιάγραμμα των δόσεων για το 2015 προς το ΔΝΤ και ΕΚΤ. Αυτές τις δόσεις, λέει, με την κίτρινη απόχρωση που είναι μέχρι το τέλος του Ιουνίου, τις οφείλουμε προς το ΔΝΤ και θα τις πληρώσουμε. Αυτές όμως τις δυο μεγάλες με κόκκινη απόχρωση, μέσα στον Ιούλη, 7 δις περίπου, τις οφείλουμε προς ΕΚΤ και δεν θα μπορέσουμε να τις πληρώσουμε και θα δημιουργήσουμε σοβαρό πρόβλημα στην Ευρώπη, θα έχουμε πιθανότατα κρίση.
Επειδή όμως εμείς δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε πρόβλημα θα πρέπει οι εταίροι μας να έρθουν σε συμφωνία μαζί μας. Αυτά ειπώθηκαν από τα πιο επίσημα χείλη, από τον υπεύθυνο του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, αντιπρόεδρο και υπεύθυνο της διαπραγματευτικής ομάδας της κυβέρνησης μετά τις εκλογές.
Το δύσκολο έργο ανέλαβε να φέρει σε πέρας το νέο μεταγραφικό απόκτημα από τον πανεπιστημιακό χώρο ο Γιάνης με το ένα (ν). Το σχέδιο προέβλεπε να αποκοιμίσουμε τους κουτόφραγκους και τον Σόιμπλε μέχρι τον Ιούνιο, γι’ αυτό αμέσως μετά τις εκλογές πιέζουμε για συμφωνία γέφυρα τεσσάρων μηνών. Με άλλα λόγια αφού ο κόουτς αποκάλυψε μέσα από τα αποδυτήρια την τακτική της ομάδας, μπήκαμε στο γήπεδο παρακαλώντας τους δανειστές να μας διευκολύνουν μέχρι τον Ιούνιο για να μπορέσουμε να τους στριμώξουμε. Έτσι αρχίζουμε να πληρώνουμε τις δόσεις του ΔΝΤ με κάθε θυσία.
Από την άλλη ο ρέφερι του αγώνα με τους βοηθούς του Ντάισεμπλουμ- Γιούνγκερ και Ντράγκι,αποδεικνύεται από την αρχή ότι παίζουν 80-20 σε βάρος μας. Τον Μειμάρ της οικονομίας μέσα σε λίγο καιρό τον ταπεινώνουν τα πάντσερ του Σόιμπλε στις αλλεπάλληλες συνεδριάσεις του Γιούρογκρουπ. Αυτό συμβαίνει κυρίως διότι τους προκαλεί που είναι άσχετος πολιτικά αλλά με ανυπόφορα υψηλό επίπεδο οικονομικών γνώσεων . Ποιος είπε όμως ότι πολιτικά κερδίζει αυτός που έχει τις περισσότερες γνώσεις και τα καλύτερα επιχειρήματα; Πρώτα είναι η κατεύθυνση που έχεις πολιτικά και μετά τα τεχνικά κλιμάκια και οι γνώσεις τους.
Στις 20 Φεβρουαρίου λοιπόν η διαπραγματευτική ομάδα του Γιάννη Δραγασάκη υφίσταται την πρώτη μεγάλη ήττα με την ομώνυμη συμφωνία. Η συμφωνία αυτή προδιαγράφει την πορεία προς το Βατερλό της κυβέρνησης. Ο Ντάισεμπλουμ μας το πετάει κατάμουτρα, λέει στον Βαρουφάκη θα σαςπεριορίσουμε την ρευστότητα και θα κλείσουμε τις τράπεζες σας. Αυτή ήταν η δύναμή τους και άρχισαν να την χρησιμοποιούν χωρίς καθυστέρηση. Πολύ γρήγορα μας αναγκάζουν να ξύνουμε τον πάτο του βαρελιού, μαζεύαμε τα αποθεματικά από υπουργεία, δήμους, ασφαλιστικά ταμεία για να πληρωθούν οι δόσεις που προαναγγέλθηκαν με τις κίτρινες αποχρώσεις. Και έτσι η κυβέρνηση φτάνει στραγγισμένη από ρευστότητα στον χρόνο που είναι προγραμματισμένο να κάνουμε τον τσαμπουκά, στον Ιούλιο.
Σ’ εκείνο το σημείο η κυβέρνηση κάνει ένα «πολύ σοβαρό λάθος», αποφασίζει να δώσει τον λόγο στον λαό με δημοψήφισμα για να στείλει μήνυμα αποφασιστικότητας. Ο λαός αρπάζει την ευκαιρία, το παίρνει στα σοβαρά και που σε πονάει και που σε σφάζει, 61,3% το ΟΧΙ , ζαλίστηκαν και οι πιο υποψιασμένοι. Τέτοιο αποτέλεσμα, με ουρές στις τράπεζες και πέντε κανάλια ενάντια του, ποιος να το περίμενε; Υπήρξαν ακόμα και κυβερνητικοί που δεν ήξεραν αν πρέπει να πάνε στο Σύνταγμα να κλάψουν ή να γελάσουν.
Λίγες ώρες μετά από αυτόν τον θρίαμβο ο πρωθυπουργός αποφασίζει την μετατροπή του ΟΧΙ σε ΝΑΙ. Δύσκολα κανείς να δώσει εξηγήσεις για την μεγάλη αυτή στροφή. Έμπειροι πολιτικοί παρατηρητές όμως εντοπίζουν την αιτία του προβλήματος. Την τελευταία στιγμή οι ιθύνοντες περί τον πρωθυπουργό αντιλαμβάνονται ότι ο προαναγγελθείς τσαμπουκάς για τον Ιούλιο είναι αδύνατον να πραγματοποιηθεί, δηλαδή η στάση πληρωμών με τις δυο κόκκινες αποχρώσεις ματαιώνεται, γιατί κατ αρχήν δεν το επιτρέπει ο Σόιμπλε, αλλά το σοβαρότερο, δεν το επιτρέπει το αυστηρά προκαθορισμένο πολιτικό πλαίσιο, για «λύσεις εντός ευρώ πάση θυσία», πράγμα που τους το θύμισαν στις δεκαεπτάωρες διαπραγματεύσεις οι λεγόμενοι εταίροι μας .
Από τότε και μετά η κυβέρνηση μας ρωτάει όλους αφοπλιστικά, έτσι που τα κατάφερα τι μπορούσα να κάνω, είχα άλλη λύση εκτός από το να παραδοθώ άνευ όρων; Όχι μας λέει, πείτε μου είχε κανείς άλλος άλλη εναλλακτική πρόταση, να μας την πει. Και εν πάση περιπτώσει είναι συντροφική συμπεριφορά αυτή της Αριστερής Πλατφόρμας και των άλλων που δεν δέχονται να πηδήξουν μαζί μας στον γκρεμό του τρίτου μνημονίου; Και στο κάτω κάτω ο λαός για λύσεις εντός ευρώ δεν ψήφισε; και το τρίτο μνημόνιο κι αυτό λύση εντός ευρώ δεν είναι ;
Γι’ αυτό μην ακούτε, τους κατά το πρωτοσέλιδο του Βήματος, «συνωμότες της δραχμής» Λαφαζάνη καιΛαπαβίτσα, ότι δήθεν η δύναμη του πτωχευμένου είναι η στάση πληρωμών και ότι έπρεπε να πάμε σε μονομερείς ενέργειες, σε κρατικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και ότι σε μια κατεστραμμένη οικονομία δεν μπορείς να φορτώσεις ένα τρίτο χειρότερο μνημόνιο, μια χαρά μπορείς. Μην ακούτε κι αυτό που είπαν, ότι δεν έχουμε λέει δημοκρατία αλλά δικτατορία του ευρώ και ότι δεν υπάρχει προοπτική μέσα σ αυτό.
Να λοιπόν ποιά αξία έχουν οι αποδιοπομπαίοι τράγοι στην ζωή. Έπρεπε να σηκωθεί όλος αυτός ο κονιορτός γύρω από τον Γιάνη με το ένα (ν) για να κρυφτεί ο Γιάννης με τα δυο (ν), ο αρχιτέκτονας της καταστροφής, ο διαμορφωτής της πολιτικής της «πάση θυσία στο ευρώ», ο πολιτικός προϊστάμενος της διαπραγματευτικής ομάδας, ο κόουτς. Δείτε με τι ευγνωμοσύνη απόλυτης σιωπής τον φέρονται όλα τα συστημικά μέσα.
Σάββατο 1 Αυγούστου 2015
http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=21578:tatsis-xrisimpothta&catid=42:ergasiakes-sxeseis&Itemid=168
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου