Η «αριστερά» του τίποτα και της συνθηκολόγησης και η Αριστερά της Ελπίδας και της Αξιοπρέπειας

Του Γιάννη Περάκη

Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε μάρτυρες νέων δεδομένων στην πολιτική ζωή του ρημαγμένου αυτού τόπου. Θα πρέπει να επιστρατεύσουμε κατ΄αρχήν την κοινή λογική για να τα ερμηνεύσουμε.
Οτι συμβαίνει στον ΣΥΡΙΖΑ τελευταία τον πρώτο και τελευταίο λόγο έχουν τα μέλη και τα στελέχη αυτού του κόμματος. Την στιγμή όμως που ο πρόεδρος και τα στελέχη του διαθέτουν δημόσιες θέσεις , λόγο έχουν και οι πολίτες.

Ο κος Τσίπρας και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ , έχουν εκλεγεί απο τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ. Ο κος Τσίπρας είναι πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ταυτόχρονα πρωθυπουργός. Εχει αποδειχθεί εκ των υστέρων βέβαια , ότι λειτουργούσε πολλές φορές ερήμην του κόμματος που τον έχει εκλέξει και με την υπογραφή της «συμφωνίας» με τους «εταί-ρους» , ενάντια του, αρνούμενος να συγκαλέσει την κεντρική επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ.

Υπάρχει πράγματι πολιτική ανωμαλία δεδομένου ότι ο πρωθυπουργός και η περί αυ-τού ομάδα έχουν αυτονομηθεί. Αυτό πολιτικά την ομάδα αυτή την καθιστά έωλη πως και με ποιά νομομοποίηση και εξουσία κυβερνά, την στιγμή που δεν έχει την νομιμο-ποίηση απο το κόμμα που έχει κατέβει στις εκλογές . Υπενθιμίζουμε τα εξής:
Κώδικα Δεοντολογίας στον οποίο έχουν δεσμευτεί οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ:
α) Ολοι / ες οι βουλευτές που εκλέγονται με τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύονται πολιτικά και ηθικά ότι η έδρα που καταλαμβάνουν ανήκει στο κόμμα και όχι στους / στις ίδιους / ες.
 β) Ολοι / ες οι βουλευτές είναι υποχρεωμένοι / ες να τηρούν τις συλλογικές αποφά-σεις των οργάνων του κόμματος.
 γ) Ολοι / ες οι βουλευτές δεσμεύονται από τον Κανονισμό της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, όπως περιγράφεται στο άρθρο 10 του Κανονισμού, σύμφωνα με το οποίο «όλα τα μέλη της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ (είτε είναι μέλη του ΣΥΡΙΖΑ είτε όχι) δεσμεύονται από τον παρόντα κανονισμό».
 δ) Η παραίτηση όλων των βουλευτών είναι στη διάθεση του κόμματος. Το κόμμα μπορεί να ζητήσει την παραίτηση βουλευτή, με απόφαση των κεντρικών καθοδηγη-τικών του οργάνων (Κεντρική Επιτροπή, Διαρκές / Έκτακτο / Τακτικό Συνέδριο), στις εξής περιπτώσεις:
ε) Οταν αρνείται να υλοποιήσει συλλογικές δεσμευτικές αποφάσεις των οργάνων του κόμματος.
ζ) Οταν αρνείται να υλοποιήσει συλλογικές δεσμευτικές αποφάσεις της Κοινοβουλευ-τικής Ομάδας, όπως περιγράφονται στο άρθρο 3, παρ. 3 του Κανονισμού της Κ.Ο.
η) Οταν κατηγορείται για σοβαρό ποινικό ή οικονομικό αδίκημα ή για πράξη μεγάλης κοινωνικής απαξίας που αντιβαίνει τις αρχές και τις αξίες της Αριστεράς, και οι εξηγή-σεις του / της κρίνονται ανεπαρκείς από τα όργανα του κόμματος.
θ) Οταν έχει δημόσια συμπεριφορά που τα όργανα του κόμματος κρίνουν ότι πλήττει το κύρος του κόμματος και την αξιοπρέπεια των μελών και των ψηφοφόρων του.
Αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι να εξαναγκάζονται σε παραίτηση ή να εκδιώκονται όχι αυτοί που έκαναν κουρελόχαρτο το πρόγραμμα με το οποίο εξελέγησαν αλλά αυτοί που προσπαθούν να το εφαρμόσουν.
Με τις ενέργειες της ομάδας αυτής να θυμίζουν τις χειρότερες παραδόσεις της αρι-στεράς στην εποχή της προσωπολατρίας ( Παπαδημούλης: Χρειάζεται κυβέρνη-ση προσηλωμένη στις εντολές Τσίπρα , 17-07-2015), αλλά και τις χειρότερες ημέρες της κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας, αυξομειώνοντας τους 151 βουλετές που απαιτούνται για την δεδηλωμένη στο «ψυχολογικό» όριο 120 βουλευτών (κατά τον κο Βούτση) , με κίνδυνο μεγαλύτερης κοινοβουλευτικής εκτροπής.
Η αυτονομημένη αυτή ομάδα ζητά απο τους πολίτες να την στηρίξουν , γιατί θα εφα-ρμόσουν καλύτερα , το χείριστο μνημόνιο που έχει υπάρξει μέχρι σήμερα με απώλεια εθνικής κυριαρχίας. Ποντάρουν στο ότι τα αποτελέσματά του μνημονίου δεν είναι ακόμα ορατά στον πολίτη.
Απαιτούν να γίνουμε αυτόχειρες και ταυτόχρονα συνένοχοι στα μέτρα που έχουν εκείνοι υπογράψει και ψηφίσει, μαζί με τα υπόλοιπα κόμματα του «μένουμε ευρώ-πη». Το χειρότερο είναι ότι προσπαθούν να μπολιάσουν την αριστερά την συνθη-κολόγηση και την ηττοπάθεια τους.
Στην νέα τους πολιτική πορεία δεν μένει τίποτα άλλο απο το να τους ευχηθούμε καλή τύχη εκεί που πάνε, αλλά παρακαλούμε πάρτε μαζί σας τον κο Πανούση και προ-σφέρουμε δώρο τον «Ιεροκήρυκα-Ευαγελιστή» της ευρωθρησκείας , κο Μάρδα.
Στην Αριστερά τώρα.
Κατ’ αρχήν προέχει η απόκρουση του μνημονίου και οι συνέπειες του. Οι 110 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισαν ΝΑΙ μαζί με τους 13 των ΑΝΕΛ , θα μειωθούν , με την ψήφιση των εφαρμοστικών νόμων λόγω προσωπικής πολιτικής επιβίωσης των βουλευτών. Με την ψήφιση των νόμων αυτών θα επέλθει ο δημόσιος εξευτελισμός των υπουργών που θα εισηγούνται τα αντίστοιχα νομοσχέδια, αλλά και βουλευτών που θα ψηφίσουν υπέρ. Ειναι μοναδική ευκαιρία για την αριστερά να αποτελειώσει τον παραπαίοντα δικομματισμό και να φράξει το δρόμο στην χρυσή αυγή.
Να κάνουμε τον κο Τσίπρα «Κερένσκι» του εθνικού νομίσματος και της παραγωγικής ανασυγκρότησης.
Παρακαταθήκη μας παρ’ όλη την απογοήτευση , κρατάμε το 62% του λαού μας που είπαν όχι στα μέτρα. Θα πρέπει άμεσα να πραγματοποιήσουμε τα εξής:
Επεξεργασία ενός λεπτομερούς προγράμματος μετάβασης στο εθνικό μας νόμι-σμα, αξιόπιστο και κοστολογημένο. Θα περιγράφει ακριβώς τις συγκεκριμμένες κινήσεις απο την πρώτη μέρα τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν.
Μερικές πρώτες σκέψεις:
Α) Εθνικοποίηση των τραπεζών και ανεξαρτοποίηση της τράπεζας της Ελλάδας απο την ΕΚΤ και των στρατηγικής σημασίας τομέων της οικονομίας.
Β) Στην παραγωγική διαδικασία της οικονομίας δεν πρέπει να υπάρξει κενό αλλά να λειτουργήσει την ίδια στιγμή μέ την αλλαγή του νομίσματος.
Γ) Λεπτομερή καταγραφή των προιόντων που θα είναι σε έλλεψη και τρόποι υποκα-τάστασης τους με εγχώρια ή με εισαγωγές κατά προτεραιότητα ούτως ώστε να μην υπάρξει κενό στην παραγωγική διαδικασία. Αυτό θα δώσει ώθηση στην ανάπτυξη των συγκεκριμμένων κλάδων.
Οι σκόρπιες επιστημονικές δυνάμεις ( οικονομολόγοι, μηχανικοί, γιατροί, γεωπόνοι κλπ) πρέπει να ενώσουν τις γνώσεις τους και τις απόψεις τους για την δημιουργία αυτού του προγράμματος.
Η συνάντηση με τους φίλους αριστερούς (μέλη και στελέχη ) του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει αντι να δώσουμε τα χέρια, να απαγγείλουμε το ποιήμα του Μ. Αναγνωστάκη.
Κι ήθελε ακόμη
Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει. Ομως εγώ Δεν παραδέχτηκα την ήττα.
Έβλεπα τώρα. Πόσα κρυμμένα τιμαλφή έπρεπε να σώσω
Πόσες φωλιές νερού να συντηρήσω μέσα στις φλόγες.
Μιλάτε, δείχνετε πληγές, αλλόφρονες στους δρόμους
Τον πανικό που στραγγαλίζει την καρδιά σας σα σημαία
Καρφώσατε σ’ εξώστες με σπουδή φορτώσατε το εμπόρευμα
Η διάγνωσίς σας ασφαλής: Θα πέσει η πόλις.
Εκεί, προσεκτικά, σε μια γωνιά, μαζεύω τάξη
Φράζω με σύνεση το τελευταίο μου φυλάκιο
Κρεμώ κομμένα χέρια στους τοίχους, στολίζω
Με τα κομμένα κρανία τα παράθυρα, πλέκω
Με κομμένα μαλλιά το δίχτυ μου και περιμένω
Ορθιος και μόνος σαν και πρώτα περιμένω.
Γιάννης Περάκης
Οικονομολόγος
πηγή – Σχέδιο Β

http://gregordergrieche.blogspot.gr/2015/08/blog-post_50.html#more