11 Ιούλη 1978.
Λίγες μέρες προτού η δημοκρατία γιορτάσει, για τέταρτη χρονιά, την «αναγέννησή» της. Μερικούς μήνες μετά από την δολοφονία του επαναστάτη αγωνιστή Χρήστου Κασίμη, στην ένοπλη συμπλοκή του Ρέντη, το κράτος δολοφονεί έναν ακόμα αγωνιστή.
Στις 4 το πρωί, μπάτσοι εισβάλλουν στο σπίτι του γιατρού Βασίλη Τσιρώνη, στην πολυκατοικία της οδού Άρεως 35, στο Παλαιό Φάληρο.
Η επιχείρηση γίνεται με όλες τις νομικίστικες διαδικασίες και τύπους που δίνουν άλλοθι και δικαιολογία στις κρατικές δολοφονίες: δικαστική απόφαση, την παρουσία του εισαγγελέα Κανέλου και τους κουμπουροφόρους μπάτσους. Ο Τσιρώνης πέφτει νεκρός. Τα ΜΜΕ, (όργανα παραπληροφόρησης και συκοφαντίας), που από την αρχή της πολιορκίας καλλιεργούσαν το κλίμα για την προσχεδιασμένη έφοδο των δυνάμεων καταστολής και την έκβαση της επιχείρησης, προβάλλουν την κρατική εκδοχή: «αυτοκτονία».
Ποιος ήταν όμως ο Τσιρώνης;
Γεννήθηκε στις 15 Αυγούστου 1929. Παρά το γεγονός πως ο πατέρας του Κωνσταντίνος ήταν στρατιωτικός, αυτός αρνείται να μπει στη Σχολή των Ευελπίδων, ακολουθώντας στρατιωτική καριέρα και σε ηλικία 17 ετών γράφεται, μετά από εξετάσεις, στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστήμιου της Αθήνας. Αποφεύγει ακόμα και να υπηρετήσει τη θητεία του στο στρατό.
Η διαδρομή αγώνα, που διακόπηκε από τις σφαίρες των κρατικών δολοφόνων, ξεκίνησε το 1958, όταν, ως γιατρός του Ε.Ε.Σ. (Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός) στον Άη Στράτη, αντιλαμβάνεται πως είναι αναγκαία η αντίδραση απέναντι στα εγκλήματα που γίνονται εκεί. Αναλαμβάνει μια μεγάλη ανθρωπιστική δουλειά, σώζοντας τις ζωές εκατοντάδων πολιτικών κρατουμένων – εξόριστων, ενώ παράλληλα δίνει στη δημοσιότητα συντριπτικά στοιχεία, με τα οποία αποκαλύπτει τα «έργα» που γίνονταν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Καραμανλικής περιόδου διαχείρισης της εξουσίας. Χαρακτηρίζει όλα τα τεκταινόμενα ως «έγκλημα ανθρωποκτονίας».
Στις 12-12-1962 ιδρύει το Kόμμα των ΑΔΕΣΜΕΥΤΩΝ, ενώ επί πρωθυπουργίας Γεωργίου Παπανδρέου κάνει απεργία πείνας πού διαρκεί 50 μέρες.
Όταν γίνεται η δικτατορία συλλαμβάνεται και φυλακίζεται στην ακτίνα Κ των φυλακών της Κέρκυρας, όπου βασανίζεται απάνθρωπα. Αργότερα αποφυλακίζεται.
16 Αυγούστου 1969.
«…Στο όνομα της δημοκρατίας, της ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΥ, κυριεύω αυτό το αεροπλάνο…»
Ο Βασίλης και η Βαρβάρα Τσιρώνη με τα πιστόλια στο χέρι μαζί με τα δυο παιδιά τους (που κρατούν μαχαίρια) καταλαμβάνουν αεροπλάνο της Ολυμπιακής Αεροπορίας και το οδηγούν στην Αλβανία. Από εκεί, μεταβαίνουν στη Σουηδία όπου μετονομάζει το κόμμα του σε Ε.Α.Κ. (Εθνικό Αστικό Κόμμα) και αργότερα στο πασίγνωστο Ο.Ε.Μ. (Ουδετερόφιλο Ελλαδικό Μέτωπο).
Στη Σουηδία καταδικάζεται για τις πολιτικές του πεποιθήσεις και φυλακίζεται. Πρόκειται για μια όχι και τόσο ασυνήθιστη κατάσταση για τον αγωνιστή Τσιρώνη.
Μετά την μεταπολίτευση, δραστηριοποιεί το Ο.Ε.Μ. Με μια δραστηριότητα και ένα λόγο που είναι ασυνήθιστος στον καθεστωτικό καθωσπρεπισμό. Αξέχαστο θα μείνει το τεράστιο σε μέγεθος σύνθημα που κοσμούσε για αρκετές μέρες τον τοίχο της Β. Σοφίας απέναντι από τη Βουλή και έγραφε: ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΠΟΥΣΤΗρίζεσαι;
Η δράση του Ο.Ε.Μ. συνοδεύεται από πολλαπλές καταδίκες.
Μια βδομάδα μετά τις εκλογές του Νοέμβρη 1977, το κράτος επιχειρεί να συλλάβει τον Τσιρώνη, ο οποίος προβάλλει ένοπλη αντίσταση. Ταμπουρώνεται στο διαμέρισμα της πολυκατοικίας του μαζί με την σύντροφό του και τα τρία παιδιά του, δύο αγόρια ηλικίας 18 και 23 ετών κι ένα κοριτσάκι 7 ετών.
Η περιοχή περικυκλώνεται από ΜΑΤ κι ελεύθερους σκοπευτές.
Ο Τσιρώνης ανακηρύσσει το σπίτι του ανεξάρτητο κράτος.
Ένα κράτος, μια αντιπαράθεση. Μια οργή που έχει ξεχειλίσει. Για περισσότερο από επτά μήνες, κλεισμένος μέσα στο σπίτι του, κάνει καθημερινά την εκπομπή του Ο.Ε.Μ. στις 7- 8 το απόγευμα, μιλώντας στον κόσμο, αναπτύσσοντας τις απόψεις του, σχολιάζοντας την επικαιρότητα, αναφερόμενος στις ραδιουργίες και προστυχιές του ημερήσιου και περιοδικού τύπου. Εκδίδει την εφημερίδα τσέπης του Ο.Ε.Μ. Επιτίθεται ανοιχτά στο συγκρότημα Λαμπράκη. Κι αυτός είναι ένας από τους λόγους που οριστικοποιείται η εξόντωσή του. Ο «γραφικός» είναι επικίνδυνος!
Την επόμενη της δολοφονίας του, συλλαμβάνονται δυο μέλη του Ο.Ε.Μ. Πρόκειται για τους Γιάννη Σκανδάλη 26 χρονών και Δ. Νικολούλη 21 χρονών. Ο Γιάννης Σκανδάλης οδηγείται στην ασφάλεια και για δέκα μέρες βασανίζεται από τα ανθρωποειδή. Καταδικάζεται, με βάση τον «αντι»τρομοκρατικό νόμο 774/78, σε πέντε χρόνια φυλακή και μεταφέρεται στις φυλακές Κέρκυρας, όπου υφίσταται μεσαιωνικά βασανιστήρια. Στις επανειλημμένες προσπάθειες του πατέρα του να τον επισκεφθεί, η άρνηση των αρχών φέρνει «αποτελέσματα». Ο πατέρας του Σκανδάλη πεθαίνει από καρδιακή προσβολή, μετά από μια ακόμα ανεπιτυχή προσπάθεια επισκεπτηρίου. Τα κρατικά κτήνη αρνούνται στον Γ. Σκανδάλη να παρευρεθεί στην κηδεία του πατέρα του!!!
Το Ο.Ε.Μ. χαρακτηρίζεται σαν τρομοκρατική οργάνωση. Μέσα σε κλίμα κρατικής τρομοκρατίας, δύο μέρες μετά την δολοφονία του αγωνιστή γιατρού Τσιρώνη, περισσότεροι από χίλιοι άνθρωποι παρευρίσκονται στην κηδεία του, με συνθήματα ενάντια στο κράτος και τους μπάτσους – δολοφόνους.
Όσοι τον γνώριζαν, όσοι τον συναντούσαν, έβλεπαν πάντα ένα γλυκύτατο, γελαστό άνθρωπο, με εξαιρετικό χιούμορ και οξύ πνεύμα. Που όμως είχε πλέον πλημμυρίσει από ΟΡΓΗ. Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ που σηκώνει πανώ στη γειτονιά του βασανιστή της χούντας με τη φράση: ΟΙ ΜΑΛΙΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ.
Αν ήταν τόσο γραφικός τότε δεν χρειάζονταν να τον δολοφονήσουν. Όμως η πραγματικότητα ήταν πως ο Τσιρώνης ήταν ενοχλητικός, παρέμενε ασυμβίβαστος, ήταν ένας επαναστάτης που απόδειχνε πως ακόμα κι ένα μικροαστικό διαμέρισμα τριών δωματίων στο Π. Φάληρο μπορεί να μεταμορφωθεί σε μετερίζι αγώνα.
Κι αν μετά από 26 χρόνια προκαλεί αμηχανία η σκέψη για μια συγκέντρωση μνήμης, τουλάχιστον ας μείνει στη σκέψη και την καρδιά μας η εικόνα ενός ακόμα ασυμβίβαστου αγωνιστή.
ΑΞΙΝΟΣ
Δημοσιεύθηκε στην ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ. 27, Ιούλιος – Αύγουστος 2004
https://anarchypress.wordpress.com/2016/07/10/%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B7%CF%82-%CF%84%CF%83%CE%B9%CF%81%CF%8E%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CE%BC%CE%BD%CE%AE%CE%BC%CE%B7-%CE%B5%CE%BD%CF%8C%CF%82-%CE%B1%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%B2/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου