Φάκελος Τσίπρα

Ο Τσίπρας θα περάσει στην Ιστορία σαν ένα από τα πιο μελανά της στίγματα… 
Ανοίγουμε, λοιπόν, ένα φάκελο για τον Τσίπρα με κάποια χαρακτηριστικά κείμενα που τον «σημαδεύουν» από την εποχή που αναλάμβανε την αρχηγία του ΣΥΡΙΖΑ. 

Δεν βγάζει μόνο κάθε εποχή τους εκφραστές της, αλλά και τα κόμματα τους ηγέτες που τους αναλογούν. Δεν θα υπήρχε, ίσως, καταλληλότερος από τον Τσίπρα για να αποτυπώσει τον αστικό χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ και να δείξει ότι αυτό το «αριστερό» νεφέλωμα δεν είχε καμία σχέση με την Αριστερά.

Και μόνο το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ανέδειξε ως ηγέτη του τον Τσίπρα τα λέει όλα, γκρεμίζοντας κάθε αυταπάτη περί αριστερού κόμματος: Αυταπάτες που είχαν όλοι εκείνοι οι «ριζοσπάστες αριστεροί» που ανέδειξαν τον Τσίπρα, τον στήριξαν και νομιμοποίησαν την καθεστωτική ενσωμάτωση του ΣΥΡΙΖΑ από πολύ παλιά… 

Οι λαφαζάνηδες, η Κωνσταντοπούλου και πολλοί «αριστεριστές», ενώ συμμετείχαν σε όλες τις ιστορικές διαδικασίες της καθεστωτικής ενσωμάτωσης του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ νομιμοποίησαν τον Τσίπρα ως ηγέτη τους, σήμερα, που αυτός τους πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων, ανακάλυψαν, ξαφνικά τη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ και την ΠΡΟΔΟΣΙΑ του Τσίπρα: Τέτοια …διορατικότητα δεν συνάδει με την αριστερή σκέψη… 
Τα πράγματα βοούσαν από πολύ παλιά για να έρχονται σήμερα να το παίζουν μωρές παρθένες όλοι εκείνοι που «κατασκεύασαν» το μεγαλύτερο πολιτικό απατεώνα της εποχής μας, ντύνοντάς τον με το μανδύα της αριστεράς… 

Ο «Φάκελος Τσίπρα» αυτό ακριβώς έρχεται να δείξει: Τη βοούσα πραγματικότητα, το ό,τι ο Τσίπρας απεικόνιζε πιστά την πραγματικότητα του ΣΥΡΙΖΑ, αποτελούσε τη συνισταμένη του ΟΛΟΥ… 

Και αυτό το «ΟΛΟΝ» είναι το ίδιο υπεύθυνο, ανεξάρτητα αν σήμερα κάποια «τεμάχια» του «ΟΛΟΥ» …ανακάλυψαν, με δραματική καθυστέρηση, την όρασή τους: Τη μισή όρασή τους, διότι συνεχίζουν να βαδίζουν στα ίδια βήματα του ΣΥΡΙΖΑ, απλώς αφορίζοντας τους «προδότες», τον Τσίπρα και την παρέα του (η μεταφυσική στην κορύφωσή της). 


Για το ΣΥΡΙΖΑ έχουμε γράψει άπειρα κείμενα. Εδώ περιοριζόμαστε στον Τσίπρα (ενδεικτικά κείμενα) και σε κάποια ελάχιστα γενικά για το ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία απλώς βοηθούνε να κατανοήσουμε το ΓΙΑΤΙ ο Τσίπρας ήταν το γνήσιο προϊόν, το αυθεντικό αποτύπωμα του ΣΥΡΙΖΑ συνολικά… 

Ξεκινάμε με δύο παλιά. Το πρώτο γραμμένο το Σεπτέμβριο του 2007 και το δεύτερο το Φεβρουάριο του 2008. 
Βρίσκονται εδώ: 
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=1766 
και εδώ: 
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=2106 

 

ΣΥΝ: Η «γοητεία» της «παρτούζας» 

Πάντα μέσα στους ισχυρούς οικονομικούς κύκλους εξουσίας και τα πλανητικά τους κέντρα δεν υπάρχει ΕΝΙΑΙΑ αντίληψη γύρω από το πώς θα διαχειριστούν μια πολιτική κατάσταση και γύρω από το ποιο «σενάριο» θα προωθήσει πιο αποτελεσματικά τους νεοταξικούς σχεδιασμούς. 
Φυσικά βλέπουν (μέρα με την ημέρα το διακρίνουν πιο καθαρά) ότι το «άλογο» Γιωργάκης δεν τραβάει. Και η «τσόντα» Καρατζαφέρης είναι καμένο χαρτί, το οποίο μάλλον δεν θα παίξει στη νέα Βουλή. 

Έτσι κερδίζουν έδαφος οι «κύκλοι» εκείνοι που «επενδύουν» στον ΣΥΝ, σαν τον πλέον «αποτελεσματικό» παράγοντα (ο οποίος μάλιστα έχει και την «καλή αριστερή μαρτυρία») για την αναδιάταξη του πολιτικού χάρτη και την προώθηση τόσο των ιδεολογικών, όσο και των πολιτικών επιδιώξεων της πλανητικής εξουσίας. 

Ο ΣΥΝ είναι ένα «καλό χαρτί». Είναι αφενός η ιδεολογική εμπροσθοφυλακή των Νέων Ιδεών της παγκοσμιοποίησης και αφετέρου κυριαρχεί στο ακαδημαϊκό, πνευματικό και δημοσιογραφικό Ιερατείο. 

Δεν δίνει απλώς το τεκμήριο και το άλλοθι στα ιδεολογήματα και τις στρατηγικές επιδιώξεις του αυτοκρατορικού ιμπεριαλισμού, αλλά και πολτοποιεί στο εσωτερικό του κάθε ιδεολογική διάκριση και πολιτική οντότητα: Από «εκσυγχρονιστές» μέχρι «αριστεριστές» και αναρχό-αυτόνομους, ακόμη και «εθνικιστές» (ΔΗΚΚΙ). 

Ο ΣΥΝ που ενώνει όλες τις πολιτικές, και ψυχολογικές διαστροφές, γίνεται «γοητευτικός» σε μια μερίδα της νεολαίας που κατασκευάζει το καθεστώς της Νέας Τάξης: Αργόσχολους και ρέμπελους, αλλά «ατίθασους», απολιτίκ και «επαναστάτες» μέσα σε μια σκάφη νερό (φορώντας μια κουκούλα νιώθουν επαναστάτες), «οργισμένους», αλλά χωρίς να ρισκάρουν τη «γοητεία της μπουρζουαζίας», ανένταχτους δήθεν και «ακηδεμόνευτους», αλλά εύκολα χειραγωγήσιμους (αυτοί ποδηγετούνται χωρίς κόμματα και ηγέτες). 

Ο ΣΥΝ είναι το «μίγμα» της Πλατείας Κολωνακίου και των Εξαρχείων! Η γοητεία της «πολιτικής παρτούζας», όπως και κάθε άλλης «παρτούζας»: Αυτό που θέλει να κατασκευάσει η Νέα Τάξη στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας!!! 

Γι αυτό ο ΣΥΝ θα ανεβάσει τα εκλογικά του ποσοστά. Και γι’ αυτό θα ΕΠΙΛΕΧΤΕΙ, αν δεν έχει ήδη επιλεχτεί, σαν τον νεοταξικό κριό των πολιτικών εξελίξεων. 
Ήδη το «εκσυγχρονιστικό» κράτος-προτεκτοράτο μάχεται απεγνωσμένα υπέρ του ΣΥΝ. 
Πολλές δυνάμεις του «εκσυγχρονιστικού» ΠΑΣΟΚ στηρίζουν, βλέποντα τον καταποντισμό του Γιωργάκη, τον ΣΥΝ. 
Και ο Μητσοτάκης (που απεργάζεται και αυτός και η κόρη του δόλια αμερικανικά σενάρια) μίλησε πριν από λίγο υπέρ του ΣΥΝ. Για τη λεηλασία που γίνεται στον ΣΥΝ από το ΠΑΣΟΚ, και για το Γιωργάκη που είναι χαμένος από χέρι και επιχειρεί να «πετάξει έξω από τη Βουλή τον ΣΥΝ»!!! Δηλαδή, μας λέει καθαρά: Αφού είναι χαμένος ο Γιωργάκης στηρίξτε τον ΣΥΝ για να μην πεταχτεί έξω από τη Βουλή. Γνωρίζοντας, βεβαίως ο «αρχιμάγειρας» ότι ο ΣΥΝ έχει θεαματικά υψηλά ποσοστά!!! 
Οι εξελίξεις όμως σήμερα θα είναι πυρετικές και όλοι αυτοί οι μεταμφιεσμένοι γενίτσαροι γρήγορα θα ξεσκεπαστούν. Οι θύελλες που έρχονται δεν αφήνουν μεγάλα περιθώρια ελιγμών εξαπάτησης… 
 

Τσίπρας: η φλυαρία του τίποτα 

Ομολογώ, ότι πίεσα υπερβολικά τον εαυτό μου να ακούσει μέχρι το τέλος το λόγο του Τσίπρα. Είμαι 48 χρόνια (από τα 16 μου) στο αριστερό κίνημα. Τέτοιες αρλούμπες, φλύαρες, ασυνάρτητες και σύνθετες σοφιστείες πρώτη φορά άκουσα. Ούτε ένας ξεπεσμένος κεντρώος δεν θα μίλαγε έτσι: Τόσο άχρωμα, τόσο άγευστα, τόσο αφυδατωμένα, τόσο φροντισμένα ηλίθια. 
Και ο Αβραμόπουλος ακόμα που πήγε κι αυτός να κατασκευάσει το κόμμα-εικόνα, ήταν πιο «πολιτικός». Τα ίδια ακριβώς με τον Τσίπρα έλεγε, αλλά πιο συγκροτημένα. Σε ένα μόνο διέφερε ο Τσίπρας: Αυτός στις ίδιες σοφιστείες και φλύαρες ηθικολογίες κόλλαγε την ετικέτα της «αριστεράς», της «ριζοσπαστικής αριστεράς»!!! 

Σε μια απλή ετικέτα διαφέρει ο Τσίπρας από τις καθεστωτικές δυνάμεις. Ο λόγος του ούτε γεύση αριστερή δεν είχε!!! 

Ακόμα και σαν λέξεις ο «καπιταλισμός», ο «σοσιαλισμός» κ.λπ, ήταν εξαφανισμένες από τον «αριστερό» Τσίπρα. Από αυτή την άποψη βρίσκεται πιο πίσω και από το σημερινό ΠΑΣΟΚ!!! 
Η διαφορά; Η απάτη του ΠΑΣΟΚ δοκιμάστηκε στην πράξη. 
Η απάτη του ΣΥΡΙΖΑ (ακόμα πιο αποκρουστική) έχει το προνόμιο του περιθωρίου... 

Για πρώτη φορά στην ιστορία θα γίνει ένας «αρχηγός», αριστερού υποτίθεται κόμματος, που θα είναι τόσο θεωρητικά και πολιτικά ανεπαρκής. Θα στερείται στοιχειώδους θεωρητικής γνώσης, ανύπαρκτος πολιτικά, με μόνες «αγωνιστικές» εμπειρίες την απουσία εμπειριών. Για πρώτη φορά στην αριστερή ιστορία γίνεται αρχηγός ενός κόμματος ένα ΤΙΠΟΤΑ. Ένας άνθρωπος που ούτε στοιχειωδώς δεν αποκαλύπτει, ούτε κρίνει τη λειτουργία της εκμετάλλευσης, αλλά θέτει το όλο ζήτημα ηθικολογκικά, αχαλίνωτα ηθικολογικά: Μια διαδικασία ολοκληρωτικού αποχρωματισμού της σκέψης!!! 
Αυτός είναι ο λόγος του νεοταξικού σκοταδισμού: του νέου "αριστερού" Μεσαίωνα!!! 


Αυτός ο πλαστικός άνθρωπος, πλαστικές «ιδέες» ξερνούσε:«χρησμούς» για «θέαμα» χωρίς κανένα περιεχόμενο. Επένδυε τις καραμπινάτες βλακείες του και ανυπόφορες σοφιστείες του με την ίδια γλοιώδη ηθικολογία που έχει αναπτυχθεί από τη σήψη και διαφθορά. Στηλίτευε τα συμπτώματα της σήψης, αλλά οι κοινωνικές εστίες της σήψης μένανε στο απυρόβλητο. Σήκωνε την γροθιά τουεναντίον των οικονομικών δυναστών και «νταβατζήδων» (αυτό που κάνουν όλοι, και πιο επιθετικά ο Καρατζαφέρης) αλλά το σύστημα που γεννάει το κέρδος και τους δυνάστες έμεινε στο απυρόβλητο. Γι’ αυτό και η λέξη «καπιταλισμός» είχε καταργηθεί από το λεξιλόγιό του.«Ντρεπόταν» αυτός ο σιδερωμένος νέος «αριστερός ηγέτης» να τον καταγγείλει ακόμα και φραστικά. 

ΕΤΣΙ μιλούσε με σοφίσματα και επιδιδόταν σε αλχημείες. Ακούστε δύο καραμπινάτες ηλιθιότητες: 

Πρώτη. Δεν υπάρχει μόνο κρίση του δικομματισμού, αλλά και του εργαλείου»!!! Χρησμός που δεν εξηγεί ποιο είναι το εργαλείο. Προφανώς το πολιτικό σύστημα. Κοινότοπη διαπίστωση!!! Γιατί βρίσκεται σε κρίση το «πολιτικό σύστημα», ΚΑΜΙΑ εξήγηση. Δηλαδή η πολιτική κρίση είναι μετέωρη, δεν αντανακλά την κοινωνική κρίση, το αδιέξοδο ενός οικονομικού συστήματος σε παρακμή: Του καπιταλισμού!!! 
ΟΧΙ! Γι’ αυτόν τον «αριστερό» δεν είναι το καπιταλιστικό σύστημα που γεννάει τα φαινόμενα της σήψης και παρακμής… 

ΔΕΥΤΕΡΗ: Μια λοιπόν και ο καπιταλισμός δεν φταίει, ο Τσίπρας οδηγείται στο δεύτερο σόφισμα: «Φταίνε οι σχέσεις κράτους και πολιτικής»!!! Ναι καλά ακούσατε: αυτή την αρλούμπα ξεστόμισε ο «ριζοσπάστης αριστερός», Τσίπρας!!! 

Αγωνίζεται, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ, μας το είπε κι αυτό, να ανατρέψει τις δοσμένες σχέσεις κράτους και πολιτικής, να απαλλάξει το κράτος από την υποταγή του στο μεγάλο κεφάλαιο!!! 

Ο Καρατζαφέρης, λέει, ακριβώς τα ίδια πράγματα. Απλώς αυτός αντιλαμβάνεται πιο καλά το ρόλο του κράτους, ότι είναι το «εργαλείο» της πολιτικής, και ζητάει «ισχυρό κράτος» για να χτυπήσει το κεφάλαιο!!! 

Το τι είναι το κράτος και μάλιστα σήμερα στην υπερεθνική ιμπεριαλιστική εποχή δεν μας εξήγησε ο Τσίπρας. Τι θα μπορούσε βεβαίως να πει ένας θεωρητικά αδαής και πολιτικά αναλφάβητος. 

Δεν μας είπε όμως και πώς συγκεκριμένα θα το κατορθώσει αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ. Η απάντηση και εδώ ήταν ένας «χρησμός»: Με την αλλαγή των συσχετισμών υπέρ της αριστεράς. Φυσικά κι εδώ έπρεπε να μας εξηγήσει το γιατί η αριστερά του Ανδρέα, η οποία ήταν παρασάγγες πιο επαναστατική από την «αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα καταλυτικά ηγεμονική, όχι μόνο δεν κατάφερε αυτές τις «ανατροπές», αλλά γέννησε το έκτρωμα Σημίτη και τον Τσίπρα: Το υπό-έκτρωμα…, 

Ο νέος, λοιπόν, «αρχηγός» της «ριζοσπαστικής αριστεράς» δεν έδωσε τίποτα: 

ΟΥΤΕ ιδεολογικές θέσεις. 
ΟΥΤΕ πρόγραμμα 
ΟΥΤΕ καν μια αριστερή πολιτική και οργανωτική πλατφόρμα. 
ΜΟΝΟ πολιτικούς χρησμούς, φλυαρίες σοφισμάτων, ρητορικές καταναλωτικές «ατάκες» 

Όλα τα κείμενα θα συγκεντρωθούν εδώ: 
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=35608#35608