του Κώστα Μπετινάκη
Το ανακοινωθέν της συνόδου κορυφής των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία υποστηρίζει ότι η Συμμαχία είναι ζωτικής σημασίας, λόγω της ρωσικής επιθετικότητας.
Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει: το ΝΑΤΟ αποτελεί το όργανο για την επιδιωκόμενη από τις ΗΠΑ κλιμάκωση της εξαιρετικά επικίνδυνης σύγκρουσης με τη Ρωσία. Ο κόσμος δεν χρειάζεται περισσότερο ΝΑΤΟ, αλλά όσο το δυνατόν λιγότερο…
Το ανακοινωθέν της συνόδου κορυφής των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία υποστηρίζει ότι η Συμμαχία είναι ζωτικής σημασίας, λόγω της ρωσικής επιθετικότηταςΑναρωτιέται ο Βρετανός δημοσιογράφος Ρόμπερτ Φισκ, από τη στήλη του στην ιστοσελίδα του «The Independent»: «Πού να βρίσκονται, άραγε, οι τιτάνες της πολιτικής σήμερα;».
Και αναφέρει ως παράδειγμα κάποια ονόματα του περασμένου αιώνα: Τσώρτσιλ, Ρούσβελτ, Τίτο και Στάλιν, «άνθρωποι που έκαναν τη γη να σείεται», όπως γράφει.
Το δημοσίευμα αυτό ήρθε στον νου με την ανάγνωση του κειμένου του ανακοινωθέντος της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία, που πρόθυμα υπέγραψαν οι «υποτελείς ηγέτες», χωρίς φυσικά -πάω στοίχημα για αυτό- να διαθέσουν την ώρα που απαιτεί έστω και η απλή ανάγνωσή του, όχι η μελέτη του.
Διαβάζοντας άρθρο-άρθρο το ανακοινωθέν, διακρίνει ο αναγνώστης τα «μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά», που θέλουν όλο να αρπάζουν, ξεχνώντας πόσα δεινά έχουν προκαλέσει σε λαούς, όπως του Ιράκ, της Λιβύης, της Συρίας, του Αφγανιστάν, με τη Συμμαχία να επικαλείται τις «καλές προθέσεις της».
Σε γενικές γραμμές κυριαρχείται από ένα αντιρωσικό μένος, με πρόφαση τα γεγονότα στην Ουκρανία, ενώ ξεκινά με την ανακοίνωση ότι στους κόλπους της Συμμαχίας θα συμπεριλαμβάνεται πλέον και το Μαυροβούνιο, ως 29ο μέλος.
Το ανακοινωθέν
1. «Εμείς, οι επικεφαλής των κρατών και των κυβερνήσεων των χωρών μελών της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, συγκεντρωθήκαμε στη Βαρσοβία μια αποφασιστική στιγμή για την ασφάλεια των κρατών και των λαών μας…».
Θα προσπαθήσω να απομονώσω μερικά σημεία του ανακοινωθέντος των προθύμων ηγετών, ξεκινώντας με τη «σημαντικότερη απόφαση» για συνεισφορά από τον ΝΑΤΟϊκό προϋπολογισμό «ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων για την αμερικανική προσπάθεια στο Αφγανιστάν».
Αυτό ανακοίνωσε ο γ.γ. του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg το Σάββατο, μετά τη λήξη της συνόδου, σε συνέντευξη Τύπου, λίγες μόνον ημέρες μετά την απόφαση του προέδρου Ομπάμα να διατηρηθούν 8.400 Αμερικανοί στρατιώτες στο Αφγανιστάν. Το δισεκατομμύριο θα διατεθεί «για να ενισχυθούν οι ΗΠΑ, να χρηματοδοτήσουν την αφγανική ασφάλεια στα επόμενα τρία χρόνια».
Κατά τ' άλλα, στο άρθρο 24 του ανακοινωθέντος τονίζεται: «Θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε το δικαίωμα όλων των εταίρων μας να λαμβάνουν ανεξάρτητες και κυρίαρχες επιλογές σε εξωτερικά ζητήματα και θέματα ασφάλειας, ελεύθερα από εξωτερική πίεση και εξαναγκασμό».
Από το άρθρο 5 αρχίζει να διαφαίνεται η εμμονή στην αντιρωσική ρητορική: «Υπάρχει ένα τόξο ανασφάλειας και αστάθειας κατά μήκος της ΝΑΤΟϊκής περιφέρειας και πέραν αυτής. Με προκλήσεις που δέχεται η Συμμαχία τόσο εξ Ανατολών όσο και από τον Νότο, από κρατικούς αλλά και μη κρατικούς παράγοντες. Από στρατιωτικές δυνάμεις, τρομοκρατικές επιθέσεις, είτε επιθέσεις στον κυβερνοχώρο»…
«Οι επιθετικές δράσεις της Ρωσίας, συμπεριλαμβανομένων προκλητικών στρατιωτικών δραστηριοτήτων στην περιφέρεια του ΝΑΤΟ με στόχο την επίτευξη πολιτικών στόχων μέσω απειλής ή χρήσης ισχύος, προκαλούν περιφερειακή αστάθεια και πρόκληση στη Συμμαχία, με καταστροφικές συνέπειες στην Ευρω-Ατλαντική ασφάλεια απειλώντας τον στόχο που έχει τεθεί από καιρό, μιας ενιαίας Ευρώπης, ελεύθερης και ειρηνικής…».
Παρεμβάλλονται άρθρα με αναφορές στους κινδύνους στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική (βλέπε Λιβύη) και ειδικότερα στον κίνδυνο από το «ISIL/Daesh» (Ισλαμικό Χαλιφάτο). Σ' αυτά τονίζεται πως «η παγκόσμια απειλή της τρομοκρατίας δεν γνωρίζει σύνορα, εθνικότητα ή θρησκεία» και υποστηρίζεται πως «θα συνεχιστεί ο πόλεμος της απειλής αυτής στο πλαίσιο του διεθνούς νόμου και των αρχών του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ».
Στο άρθρο 9, το ανακοινωθέν επανέρχεται στη «ρωσική απειλή»: «Πλέον των δύο δεκαετιών το ΝΑΤΟ αγωνίζεται να οικοδομήσει συνεργασία με τη Ρωσία, μέσω του μηχανισμού του Συμβουλίου NATO-Russia (NRC). Αλλά οι πρόσφατες δραστηριότητες και πολιτικές της Ρωσίας μείωσαν τη σταθερότητα και την ασφάλεια…, ενώ το ΝΑΤΟ μένει σταθερό στις διεθνείς υποχρεώσεις του».
Το άρθρο 10 αναφέρεται στις «ρωσικές δράσεις αποσταθεροποίησης» με αφορμή την προσάρτηση της Κριμαίας.
Στις υποχρεώσεις του ΝΑΤΟ απέναντι στις «ρωσικές δράσεις» αναφέρονται τα άρθρα 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16 (Ουκρανία κ.λπ.) 17 (Κριμαία οι κακόμοιροι Τάρταροι), 18 (Ουκρανία - νεκροί του εμφυλίου), 19 (υποχρεώσεις από συνθήκες του Μινσκ), 20 (Αποστολή ΟΑΣΕ στην Ουκρανία), 21 (Ντόνετσκ - Λουχάνσκ) 22 (ρωσικές υποχρεώσεις που συζητήθηκαν στους G-7 για την επίλυση της κρίσης στην Ουκρανία) 23 (επικρίνεται η ρωσική παρουσία στη Μεσόγειο και τη Βαλτική).
Στο άρθρο 24 το ανακοινωθέν υπεραμύνεται των «κυριαρχικών δικαιωμάτων» των πρώην σοβιετικών δημοκρατιών της Αρμενίας, του Αζερμπαϊτζάν, της Γεωργίας και της Μολδαβίας.
Στα άρθρα 25-26-27 πλέον το ενδιαφέρον στρέφεται στην κρίση στη Συρία και τη Βόρεια Αφρική. Χωρίς να αναφέρεται όμως τι την προκάλεσε. Στο άρθρο 28 καλείται «το καθεστώς της Συρίας να συμφωνήσει πλήρως με την απόφαση 2254 του Ιουνίου 2012 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την άμεση πολιτική μεταρρύθμιση με νέα αντιπροσωπευτική ηγεσία».
Το άρθρο 29 αναφέρεται στο Ιράκ «για την εγκαθίδρυση σταθερότητας και ασφάλειας».
Το ανακοινωθέν στο άρθρο 30 «καλωσορίζει τις πολιτικές εξελίξεις που σημειώνονται στη Λιβύη από τον Δεκέμβριο του 2015» και στο 31 φτάνει στο Μάλι, υιοθετώντας την εκεί ειρηνευτική συμφωνία.
Αναφορά στην Ελλάδα και το Αιγαίο
Στο άρθρο 92 γίνεται αναφορά στην Ελλάδα, με αφορμή την «απόφαση των υπουργών Αμύνης του Φεβρουαρίου 2016 για την αποστολή ναυτικής δύναμης αποτροπής στο Αιγαίο για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης».
Όπως τονίζεται, πρόκειται «για αποφασιστικής σημασίας συνεισφορά στον έλεγχο της μη τακτικής μετανάστευσης στην περιοχή, με την οποία προσφέρονται νέες ευκαιρίες συνεργασίας με την Ε.Ε. σε τακτικό και επιχειρησιακό επίπεδο»…
Εκτός του ότι -όπως τονίζεται στο άρθρο 110- «οι θύρες του ΝΑΤΟ είναι ανοικτές σε όλες τις ευρωπαϊκές δημοκρατίες που μοιράζονται τις αξίες της Συμμαχίας και είναι ικανές να αναλάβουν τις ευθύνες και υποχρεώσεις που απορρέουν», το μακρύ χέρι έχει απλωθεί και αλλού:
Στο άρθρο 104 εξαίρεται η συνεργασία του ΝΑΤΟ με την Αλγερία, την Αίγυπτο, το Ισραήλ, την Ιορδανία, τη Μαυριτανία, το Μαρόκο, την Τυνησία, το Μπαχρέιν, το Κουβέιτ, το Κατάρ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τονίζοντας πως υπάρχει συνεργασία και αμοιβαία κατανόηση.
Στα άρθρα 111 -112 εξαίρεται η προσπάθεια που οδηγεί στην ένταξη της Γεωργίας, κάτι που η χώρα έχει αιτηθεί από το 2008. Και η Συμμαχία ενθαρρύνει «τις προσπάθειες της Γεωργίας να κάνει χρήση των ευκαιριών που της προσφέρει το ΝΑΤΟ»…
Στο άρθρο 115, δεν ξεχνά να «επαναβεβαιώσει την υποχρέωση του ΝΑΤΟ για την εδαφική ακεραιότητα, τη σταθερότητα και την ασφάλεια της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης (Τι στο καλό άλλωστε, βομβάρδιζε τη Σερβία για να επιτύχει τον διαμελισμό της αλήστου μνήμης Γιουγκοσλαβίας).
Πάντως, στο άρθρο 108 τονίζεται πως η ενίσχυση των σχέσεων ΝΑΤΟ-Σερβίας είναι ωφέλιμη όχι μόνο για τη Σερβία, αλλά και για ολόκληρη την περιοχή.
Για να μη φανεί ότι αφήνει κάτι απ' έξω χωρίς να το αναφέρει, το ανακοινωθέν στο άρθρο 131 αναφέρεται «στη γυναικεία συμμετοχή στο ΝΑΤΟ, η στρατιωτική θητεία των οποίων καθιστά ισχυρότερη τη Συμμαχία», ενώ στο άρθρο 133 εκφράζει ανησυχίες επειδή «τα παιδιά εξακολουθούν να αποτελούν θύματα εκτεταμένης βίας» και καταδικάζει τη στρατολόγηση ανηλίκων.
Στο άρθρο 110 προτρέπονται η Γεωργία και η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας καθώς και η Βοσνία-Ερζεγοβίνη να συνεχίσουν τις προσπάθειες ένταξης στη Συμμαχία. Στο άρθρο 114 επαναλαμβάνεται: «Eπαναβεβαιώνουμε την απόφαση που ελήφθη το 2008 στη διάσκεψη στο Βουκουρέστι για την ένταξη της FYROM στη Συμμαχία, μόλις αμοιβαία γίνει αποδεκτή η λύση στο ζήτημα της ονομασίας».
Το κείμενο του ανακοινωθέντος που υπέγραψαν οι ηγέτες του ΝΑΤΟ περιλαμβάνεται σε 50 σελίδες.
Περιέχει 139 άρθρα και μία υποσημείωση: «Η Τουρκία αναγνωρίζει τη Δημοκρατία της Μακεδονίας με το συνταγματικό της όνομα» (αναφερόμενη σε όσα περιγράφει περί πΓΔΜ).
Το πλήρες κείμενο στην ιστοσελίδα του ΝΑΤΟ
Συγκριτικό video του RT.com για τον συσχετισμό δυνάμεων ΝΑΤΟ - Ρωσίας:
Διαβάστε επίσης:
Το ανακοινωθέν της συνόδου κορυφής των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία υποστηρίζει ότι η Συμμαχία είναι ζωτικής σημασίας, λόγω της ρωσικής επιθετικότητας.
Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει: το ΝΑΤΟ αποτελεί το όργανο για την επιδιωκόμενη από τις ΗΠΑ κλιμάκωση της εξαιρετικά επικίνδυνης σύγκρουσης με τη Ρωσία. Ο κόσμος δεν χρειάζεται περισσότερο ΝΑΤΟ, αλλά όσο το δυνατόν λιγότερο…
Το ανακοινωθέν της συνόδου κορυφής των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία υποστηρίζει ότι η Συμμαχία είναι ζωτικής σημασίας, λόγω της ρωσικής επιθετικότηταςΑναρωτιέται ο Βρετανός δημοσιογράφος Ρόμπερτ Φισκ, από τη στήλη του στην ιστοσελίδα του «The Independent»: «Πού να βρίσκονται, άραγε, οι τιτάνες της πολιτικής σήμερα;».
Και αναφέρει ως παράδειγμα κάποια ονόματα του περασμένου αιώνα: Τσώρτσιλ, Ρούσβελτ, Τίτο και Στάλιν, «άνθρωποι που έκαναν τη γη να σείεται», όπως γράφει.
Το δημοσίευμα αυτό ήρθε στον νου με την ανάγνωση του κειμένου του ανακοινωθέντος της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία, που πρόθυμα υπέγραψαν οι «υποτελείς ηγέτες», χωρίς φυσικά -πάω στοίχημα για αυτό- να διαθέσουν την ώρα που απαιτεί έστω και η απλή ανάγνωσή του, όχι η μελέτη του.
Διαβάζοντας άρθρο-άρθρο το ανακοινωθέν, διακρίνει ο αναγνώστης τα «μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά», που θέλουν όλο να αρπάζουν, ξεχνώντας πόσα δεινά έχουν προκαλέσει σε λαούς, όπως του Ιράκ, της Λιβύης, της Συρίας, του Αφγανιστάν, με τη Συμμαχία να επικαλείται τις «καλές προθέσεις της».
Σε γενικές γραμμές κυριαρχείται από ένα αντιρωσικό μένος, με πρόφαση τα γεγονότα στην Ουκρανία, ενώ ξεκινά με την ανακοίνωση ότι στους κόλπους της Συμμαχίας θα συμπεριλαμβάνεται πλέον και το Μαυροβούνιο, ως 29ο μέλος.
Το ανακοινωθέν
1. «Εμείς, οι επικεφαλής των κρατών και των κυβερνήσεων των χωρών μελών της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, συγκεντρωθήκαμε στη Βαρσοβία μια αποφασιστική στιγμή για την ασφάλεια των κρατών και των λαών μας…».
Αυτό ανακοίνωσε ο γ.γ. του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg το Σάββατο, μετά τη λήξη της συνόδου, σε συνέντευξη Τύπου, λίγες μόνον ημέρες μετά την απόφαση του προέδρου Ομπάμα να διατηρηθούν 8.400 Αμερικανοί στρατιώτες στο Αφγανιστάν. Το δισεκατομμύριο θα διατεθεί «για να ενισχυθούν οι ΗΠΑ, να χρηματοδοτήσουν την αφγανική ασφάλεια στα επόμενα τρία χρόνια».
Κατά τ' άλλα, στο άρθρο 24 του ανακοινωθέντος τονίζεται: «Θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε το δικαίωμα όλων των εταίρων μας να λαμβάνουν ανεξάρτητες και κυρίαρχες επιλογές σε εξωτερικά ζητήματα και θέματα ασφάλειας, ελεύθερα από εξωτερική πίεση και εξαναγκασμό».
Από το άρθρο 5 αρχίζει να διαφαίνεται η εμμονή στην αντιρωσική ρητορική: «Υπάρχει ένα τόξο ανασφάλειας και αστάθειας κατά μήκος της ΝΑΤΟϊκής περιφέρειας και πέραν αυτής. Με προκλήσεις που δέχεται η Συμμαχία τόσο εξ Ανατολών όσο και από τον Νότο, από κρατικούς αλλά και μη κρατικούς παράγοντες. Από στρατιωτικές δυνάμεις, τρομοκρατικές επιθέσεις, είτε επιθέσεις στον κυβερνοχώρο»…
«Οι επιθετικές δράσεις της Ρωσίας, συμπεριλαμβανομένων προκλητικών στρατιωτικών δραστηριοτήτων στην περιφέρεια του ΝΑΤΟ με στόχο την επίτευξη πολιτικών στόχων μέσω απειλής ή χρήσης ισχύος, προκαλούν περιφερειακή αστάθεια και πρόκληση στη Συμμαχία, με καταστροφικές συνέπειες στην Ευρω-Ατλαντική ασφάλεια απειλώντας τον στόχο που έχει τεθεί από καιρό, μιας ενιαίας Ευρώπης, ελεύθερης και ειρηνικής…».
Παρεμβάλλονται άρθρα με αναφορές στους κινδύνους στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική (βλέπε Λιβύη) και ειδικότερα στον κίνδυνο από το «ISIL/Daesh» (Ισλαμικό Χαλιφάτο). Σ' αυτά τονίζεται πως «η παγκόσμια απειλή της τρομοκρατίας δεν γνωρίζει σύνορα, εθνικότητα ή θρησκεία» και υποστηρίζεται πως «θα συνεχιστεί ο πόλεμος της απειλής αυτής στο πλαίσιο του διεθνούς νόμου και των αρχών του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ».
Η ρωσική απειλή: Χάρτης που δείχνει πως το ΝΑΤΟ απειλείται από την περικυκλωμένη από τις βάσεις του Ρωσία…
Στο άρθρο 9, το ανακοινωθέν επανέρχεται στη «ρωσική απειλή»: «Πλέον των δύο δεκαετιών το ΝΑΤΟ αγωνίζεται να οικοδομήσει συνεργασία με τη Ρωσία, μέσω του μηχανισμού του Συμβουλίου NATO-Russia (NRC). Αλλά οι πρόσφατες δραστηριότητες και πολιτικές της Ρωσίας μείωσαν τη σταθερότητα και την ασφάλεια…, ενώ το ΝΑΤΟ μένει σταθερό στις διεθνείς υποχρεώσεις του».
Το άρθρο 10 αναφέρεται στις «ρωσικές δράσεις αποσταθεροποίησης» με αφορμή την προσάρτηση της Κριμαίας.
Στις υποχρεώσεις του ΝΑΤΟ απέναντι στις «ρωσικές δράσεις» αναφέρονται τα άρθρα 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16 (Ουκρανία κ.λπ.) 17 (Κριμαία οι κακόμοιροι Τάρταροι), 18 (Ουκρανία - νεκροί του εμφυλίου), 19 (υποχρεώσεις από συνθήκες του Μινσκ), 20 (Αποστολή ΟΑΣΕ στην Ουκρανία), 21 (Ντόνετσκ - Λουχάνσκ) 22 (ρωσικές υποχρεώσεις που συζητήθηκαν στους G-7 για την επίλυση της κρίσης στην Ουκρανία) 23 (επικρίνεται η ρωσική παρουσία στη Μεσόγειο και τη Βαλτική).
Στο άρθρο 24 το ανακοινωθέν υπεραμύνεται των «κυριαρχικών δικαιωμάτων» των πρώην σοβιετικών δημοκρατιών της Αρμενίας, του Αζερμπαϊτζάν, της Γεωργίας και της Μολδαβίας.
Το άρθρο 29 αναφέρεται στο Ιράκ «για την εγκαθίδρυση σταθερότητας και ασφάλειας».
Το ανακοινωθέν στο άρθρο 30 «καλωσορίζει τις πολιτικές εξελίξεις που σημειώνονται στη Λιβύη από τον Δεκέμβριο του 2015» και στο 31 φτάνει στο Μάλι, υιοθετώντας την εκεί ειρηνευτική συμφωνία.
Αναφορά στην Ελλάδα και το Αιγαίο
Στο άρθρο 92 γίνεται αναφορά στην Ελλάδα, με αφορμή την «απόφαση των υπουργών Αμύνης του Φεβρουαρίου 2016 για την αποστολή ναυτικής δύναμης αποτροπής στο Αιγαίο για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης».
Όπως τονίζεται, πρόκειται «για αποφασιστικής σημασίας συνεισφορά στον έλεγχο της μη τακτικής μετανάστευσης στην περιοχή, με την οποία προσφέρονται νέες ευκαιρίες συνεργασίας με την Ε.Ε. σε τακτικό και επιχειρησιακό επίπεδο»…
Εκτός του ότι -όπως τονίζεται στο άρθρο 110- «οι θύρες του ΝΑΤΟ είναι ανοικτές σε όλες τις ευρωπαϊκές δημοκρατίες που μοιράζονται τις αξίες της Συμμαχίας και είναι ικανές να αναλάβουν τις ευθύνες και υποχρεώσεις που απορρέουν», το μακρύ χέρι έχει απλωθεί και αλλού:
Στο άρθρο 104 εξαίρεται η συνεργασία του ΝΑΤΟ με την Αλγερία, την Αίγυπτο, το Ισραήλ, την Ιορδανία, τη Μαυριτανία, το Μαρόκο, την Τυνησία, το Μπαχρέιν, το Κουβέιτ, το Κατάρ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τονίζοντας πως υπάρχει συνεργασία και αμοιβαία κατανόηση.
Στα άρθρα 111 -112 εξαίρεται η προσπάθεια που οδηγεί στην ένταξη της Γεωργίας, κάτι που η χώρα έχει αιτηθεί από το 2008. Και η Συμμαχία ενθαρρύνει «τις προσπάθειες της Γεωργίας να κάνει χρήση των ευκαιριών που της προσφέρει το ΝΑΤΟ»…
Ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Dean Acheson υπογράφει την αμυντική συμφωνία για την Άμυνα του Ατλαντικού στις 4 Απριλίου 1949, υπό το βλέμμα του προέδρου Harry Truman
Πάντως, στο άρθρο 108 τονίζεται πως η ενίσχυση των σχέσεων ΝΑΤΟ-Σερβίας είναι ωφέλιμη όχι μόνο για τη Σερβία, αλλά και για ολόκληρη την περιοχή.
Για να μη φανεί ότι αφήνει κάτι απ' έξω χωρίς να το αναφέρει, το ανακοινωθέν στο άρθρο 131 αναφέρεται «στη γυναικεία συμμετοχή στο ΝΑΤΟ, η στρατιωτική θητεία των οποίων καθιστά ισχυρότερη τη Συμμαχία», ενώ στο άρθρο 133 εκφράζει ανησυχίες επειδή «τα παιδιά εξακολουθούν να αποτελούν θύματα εκτεταμένης βίας» και καταδικάζει τη στρατολόγηση ανηλίκων.
Στο άρθρο 110 προτρέπονται η Γεωργία και η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας καθώς και η Βοσνία-Ερζεγοβίνη να συνεχίσουν τις προσπάθειες ένταξης στη Συμμαχία. Στο άρθρο 114 επαναλαμβάνεται: «Eπαναβεβαιώνουμε την απόφαση που ελήφθη το 2008 στη διάσκεψη στο Βουκουρέστι για την ένταξη της FYROM στη Συμμαχία, μόλις αμοιβαία γίνει αποδεκτή η λύση στο ζήτημα της ονομασίας».
Το κείμενο του ανακοινωθέντος που υπέγραψαν οι ηγέτες του ΝΑΤΟ περιλαμβάνεται σε 50 σελίδες.
Περιέχει 139 άρθρα και μία υποσημείωση: «Η Τουρκία αναγνωρίζει τη Δημοκρατία της Μακεδονίας με το συνταγματικό της όνομα» (αναφερόμενη σε όσα περιγράφει περί πΓΔΜ).
| | |
| | |
Το πλήρες κείμενο στην ιστοσελίδα του ΝΑΤΟ
Συγκριτικό video του RT.com για τον συσχετισμό δυνάμεων ΝΑΤΟ - Ρωσίας:
Διαβάστε επίσης:
Τελευταία ενημέρωση: Τρίτη, 12 Ιουλίου 2016, 14:02
http://www.zougla.gr/kosmos/article/posi-diavasan-to-anakino8en-tou-nato
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου