Ερωτικό

              

                                              Ερωτικό

Δε μισώ

τα οδοφράγματα με τους καμένους ήλιους

και τα χρυσάνθεμα

πίσω απ' τις φτερούγες

και το λευκό

ενός ανυποψίαστου θανάτου

          αλλά πες μου!

          Πώς αλλιώς να σ’ αγγίξω;

          Οι λέξεις πληγώνουν εξακολουθητικά                                            

          και γαντοφορεμένο χέρι

          πριν χυθούν

          γίνονται ουλές και ρυτίδες

          και στα χείλη σου

          αποκοιμούνται δυο πτώματα

παρά είναι τ' αντικαθρέφτισμα

μιας λυσσαλέας αβύσσου

έξω απ’ τον απύθμενο ιστό

Εντός σου

σκιρτώ και μπουσουλάω

σα σκοτεινός στίχος

μουγκός τυφλός κι ασπόνδυλος

Φορώ δέρματα ερπετών

διαστέλλοντας το μύθο

μέχρι την αρχέγονη μήτρα

Φυτρώνω τ’ αναπότρεπτο στο κορμί μου

          ράμφη φαεθωνικών γυπαετών

          προς την οδοντική απειλή

          του γυμνού Μολώχ

Υπάρχει μια καρδούλα φοβισμένη

γιατί

στην άλλη άκρη της πτώσης

η νύχτα φυσάει πληγωμένη

κι εμείς προχωράμε

υπό το φώς των λυχναριών

με μικρά χάσματα

    Σφενδόνη,1987