Για την ενότητα της Αριστεράς...Για μια πολυκεντρική Αριστερά...Για την ενότητα στη βάση

Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

οι εργατες της Χαλυβουργιας ... (δεν νίκησαν! Ακατανόητη η συνολικη στάση των ΚΚΕ - ΠΑΜΕ)!



οι εργατες της Χαλυβουργιας εχουν νικησει ηδη, εδειξαν επι μηνες τι θαπει ταξικη αλληλλεγγυη, πειθαρχια, αυτοοργανωση, ταξικη παλη.Αυτα ολα δεν ξεγραφονται, οσο κιαν χυνουν το δηλητηριο τους οι λακεδες των αφεντικων τωρα οπως το εχυναν και πριν, ο δρομος φανηκε καθαρα, τους τρομαζει οτι τον εχουν διαβει ηδη τοσοι εργατες, να θυμισω τις νικες σε Αριαδνη, Ανακυκλωση, Phone Marketing, Ναυπηγοεπισκευαστικη ζωνη και αλλου.

Ο Μανεσης ανηκει στον πιο σκληρο πυρηνα της αστικης ταξης, στο βιομηχανικο κεφαλαιο, η κοντρα μαζι του ηταν απο την αρχη δυσκολη και ανιση.
Ομως ανεδειξε οπως ειπα ολα τα παραπανω, οι εργατες εγιναν πιο σοφοι, εκαναν ενα τεραστιο αλμα στην συνειδηση τους, μετρησαν πραγματικους φιλους και εχθρους, καταλαβαν την δυναμη τους.
Θα ειχε αλλη εκβαση η απεργια αν η υπολοιπη εργατικη ταξη τους συμπαραστεκοταν πιο αποφασιστικα, αν το συνδικαλιστικο κινημα ειχε ταξικα χαραχτηριστικα και σε αλλο επιπεδο.
Με ξεπουλημενη ΓΕΣΕΕ, την πλειοψηφια των ομοσπονδιων και εργατικων κεντρων, οι Χαλυβουργοι ειναι θαυμα οτι αντεξαν 9 μηνες, και αντεξαν επειδη ΜΟΝΟ ΤΟ ΠΑΜΕ τους συμπαρασταθηκε πραγματικα και οι ταξικες δυναμεις.
Αυτο δειχνει και την αναγκη να κανουμε ενα τιτανιο αγωνα να αλλαξουν οι συσχετισμοι παντου, αν δεν γινει αυτο θα χουμε ηρωικες στιγμες, πολυημερες απεργιες, μικρες νικες ισως, αλλα οχι ποιοτικα και ποσοτικα αλματα για την εργατικη ταξη και τους συμμαχους της.Και αυτο ειναι που απιτηται προκειμενου να ανοιξει ο δρομος για την ανατροπη συνολικα του καπιταλισμου στην χωρα μας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου