Στα αυτοαναφορικά κείμενα δεν τα πάω καθόλου καλά. Διαβάζοντας όμως ότι σήμερα, μετά από 1.057 φύλλα, κυκλοφορεί για τελευταία φορά η εφημερίδα "ΚΟΝΤΡΑ", συνέλαβα το μυαλό μου να κάνει κάποιες ιστορικές αναδρομές αφού έτυχε να συμμετέχω σ' αυτό το εκδοτικό εγχείρημα από την πρώτη στιγμή.
Δυο τηλεγραφικές θύμησες. Απ’ την πρώτη στιγμή –πιθανόν επηρεασμένος απ’ τα οικογενειακά μου βιώματα- δεν μπορούσα να δεχθώ την συνεργασία του ΚΚΕ με την δεξιά, που ανακοινώθηκε το 1989.
Ημουνα, λοιπόν στην Κω, όταν ένα βράδυ ακούω στην τηλεόραση τον βουλευτή τότε του ΚΚΕ. Κώστα Κάππο, -τον είχα γνωρίσει ελάχιστα αλλά τον αγάπησα απ' την πρώτη στιγμή και τον θαύμαζα απεριόριστα- να δηλώνει στη βουλή ότι καταψηφίζει την κυβέρνηση Τζαννετάκη.
«Ψήφισα λευκό γιατί είμαι αντίθετος στη συνεργασία του Συνασπισμού με τη Νέα Δημοκρατία … Πιστεύω επίσης ότι η συνεργασία αυτή είναι ολέθρια για το ΚΚΕ … Το ΚΚΕ τείνει να υποταχτεί σε μικροαστικές και αστικές "εκσυγχρονιστικές" θέσεις …».
Ηταν αυτά τα λόγια του Κ. Κάππου τα οποία μ' "απελευθέρωσαν".και μ' "ανακούφισαν" απίστευτα.
Εκείνο το βράδυ ξενύχτησα για να γράφω μια επιστολή -μεγάλη αστοχία μου που δεν κράτησα αντίγραφο- την οποία το πρωί έστειλα μαζί με το κομματικό μου βιβλιάριο στην ΚΕ του ΚΚΕ δηλώνοντας την αποχώρησή μου απ’ το κόμμα.
Πιστεύω ότι η τοποθέτηση του Κ. Κάπου ήταν η αιτία να πάρω μια τόσο οδυνηρή απόφαση για μένα, αφού μέχρι τότε η πολιτική μου ζωή ήταν μια διαδρομή από την ΜΟΔΝΕ (για τους νεότερους, ήταν η μαθητική οργάνωση της ΚΝΕ), την ΚΝΕ και το ΚΚΕ.
Μετά από ένα διάστημα αναστοχασμού, πιστεύοντας στην οργανωμένη πάλη, επιδίωξα να εντοπίσω έναν πολιτικό χώρο που να με εκφράζει.
Με δεδομένο την θετική άποψη που έχω για το θεωρητικό και πρακτικό έργο του Ι.Β. Στάλιν κατέληξα να γίνω μέλος της ΣΑΚΕ (Συνεπής Αριστερή Κίνηση Ελλάδας).
Μάλιστα το πρώτο ενυπόγραφο κείμενο μου που δημοσίευσα, ήταν στη μηνιάτικη εφημερίδα "Οχτώβρης" που μαζί με την τριμηνιαία "Μαρξιστική Λενινιστική Επιθεώρηση" (ΜΑΛΕΠ), ήταν τα θεωρητικά όργανα της οργάνωσης.
Στην πορεία (στην 4η πανελλαδική συνδιάσκεψη της οργάνωσης, αν θυμάμαι καλά) αποφασίστηκε η αυτοδιάλυση της ΣΑΚΕ και στην θέση της να δημιουργηθεί ένα μετωπικό σχήμα με την έκδοση βδομαδιάτικης εφημερίδας.
Ετσι ξεκίνησε πολύ ελπιδοφόρα το εγχείρημα της "ΚΟΝΤΡΑ".
Το πλαισίωσε η συλλογικότητα "Ομάδα Κομμουνιστής", -ο αρχικό πυρήνας αυτής της οργάνωσης προέρχεται από το ΚΚΕ- ανένταχτοι κομμουνιστές και νεολαίοι που αυτοπροσδιοριζόταν σαν αντιεξουσιαστές.
Ισως όμως να ήταν η ιδεολογική ανομοιογένεια που υπήρξε σ' αυτή την προσπάθεια, (πώς να τα "έβρισκα" εγώ π.χ με τον Παντελή, της ¨Ομάδας Κομμουνιστής", για τον οποίο ο Στάλιν ήταν ρεφορμιστής;) και δεν δικαιώθηκαν οι προσδοκίες όσων συμμετείχαν σ' αυτό το εγχείρημα.
Εχοντας αποχωρήσει πολλά χρόνια απ' την ΚΟΝΤΡΑ -οι λόγοι δεν είναι του παρόντος- δεν είμαι και ο πιο αρμόδιος να κάνω απολογισμό της έντυπης αυτής παρουσίας.
Κατά την γνώμη μου πάντα, η ΚΟΝΤΡΑ υπήρξε το πιο αξιόλογο έντυπο στον χώρο της επαναστατικής αριστεράς που κυκλοφορούσε.
Οι σύντροφοι πάντως μας λένε, ότι από τον Σεπτέμβρη στον ιστότοπο eksegersi,gr, (προσωπική επιλογή του ονόματος, της ιστοσελίδας και το domain αρχικά είχε κατοχυρωθεί σε μένα), θα υπάρχει "ημερήσια ηλεκτρονική έκδοση για την επαναστατική ζύμωση, για τις ολόπλευρες πολιτικές αποκαλύψεις, για το μαχητικό-παρεμβατικό ρεπορτάζ, για την παρουσίαση και διάδοση μιας ολόπλευρης ταξικής-επαναστατικής κατεύθυνσης".
Από την πλευρά μου να ευχηθώ κάθε επιτυχία για να "χτίσουμε όλοι μαζί ένα ισχυρό δίκτυο διάδοσης της επαναστατικής ζύμωσης και των κομμουνιστικών ιδεών, ικανό να τροφοδοτεί το κοινωνικό κίνημα με γνώση, φωτίζοντας κάθε πτυχή των πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών εξελίξεων", όπως αναφέρει η κατακλείδα του κειμένου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου