Η Ευρωπαϊκή Ένωση “λυπάται” και το αμερικανικό ΥΠΕΞ είναι “απογοητευμένο” για το θέμα της Αγίας Σοφίας…Ένα δάκρυ κύλησε…Δακρυσμένος θα ΄ναι και ο Ερντογάν. Από τα γέλια…
Την ώρα που ο Τούρκος πρόεδρος έκανε διάγγελμα και στην τουρκική βουλή οι βουλευτές χειροκροτούσαν έξαλλα την ανακοίνωση της απόφασης, από την ΕΕ… “διπλωματικές πηγές” ανέφεραν ότι “για να αποκλιμακωθεί η κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο και να σταματήσουν οι παράνομες γεωτρήσεις ,πρέπει να .....
επαναφέρουμε τον Ερντογάν σε διάλογο με την Ευρώπη”. Να του προσφέρουν δηλαδή ξανά ενταξιακή προοπτική. Είναι τόσο βέβαιοι ότι ο Ερντογάν ενδιαφέρεται;
Οι ΗΠΑ ή καλύτερα ο Τραμπ, είναι σαφές ότι έχει επιλέξει “στρατόπεδο”. Όπως και ο Πούτιν. Ο Ερντογάν είναι γι΄ αυτούς το καλύτερο εργαλείο στη περιοχή ή έτσι θέλουν να πιστεύουν. Η σύγχρονη ιστορία είναι γεμάτη από λάθη των “μεγάλων δυνάμεων” που στήριζαν λύσεις οι οποίες σύντομα αποδείχτηκαν πολύ πιο εξτρεμιστικές απ΄ αυτές που είχαν προκαλέσει την στήριξη τους. Στην Μεσόγειο οι “μεγάλοι ταϊζουν ένα τέρας” που λέγεται Τουρκία. Όταν θα το καταλάβουν θα είναι πολύ αργά.
Στην Ελλάδα ακόμη και οι πιο δύσπιστοι θα κατάλαβαν χθες ότι η μοναξιά μας είναι απερίγραπτη. Το μόνο που θέλουν από εμάς είναι να συμφωνήσουμε σε “διάλογο” με την Τουρκία και μάλιστα με “ανοιχτή ατζέντα”. Όλες οι πιέσεις θα ασκηθούν προς εμάς, γιατί όλοι μας θεωρούν τον “αδύναμο κρίκο”. Και πως να μην έχουν τέτοιες εκτιμήσεις…
Στο εσωτερικό της χώρας τα μεγάλα και σοβαρά εθνικά θέματα δεν συζητούνται μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων. Το κλίμα το τελευταίο διάστημα είναι δηλητηριασμένο και για να τα λέμε όλα -όσο και αν σε κάποιους δεν αρέσει- την μεγαλύτερη ευθύνη γι΄ αυτό τη φέρει η κυβέρνηση που δείχνει να ΄χει μεγαλύτερη αγωνία για τον…ανασχηματισμό, τις πρόωρες εκλογές και το πως θα “κοντύνει” την αντιπολίτευση, παρά για τους θανάσιμους κινδύνους που απειλούν τη χώρα και είναι πλέον ορατοί.
Είναι αδιανόητο να μην έχει γίνει μια δημόσια συζήτηση των πολιτικών δυνάμεων και πολλές , πάρα πολλές “κλειστές” συζητήσεις γι΄ αυτά τα θέματα. Μοιάζει αυτοκτονική η πεποίθηση ότι “κάποιος θα μας βοηθήσει”, “κάποιος θα …φανεί για να μας καλύψει”. Δεν θα έρθει κανείς. Το θέμα της Αγίας Σοφίας δεν είναι ελληνοτουρκικό. Είναι διεθνές από μόνο του. Κι όμως οι αντιδράσεις που έχουμε μέχρι στιγμής τουλάχιστον είναι για γέλια και για κλάματα. Αν σ΄ ένα τέτοιο θέμα όλοι σφυρίζουν αδιάφορα, τι είναι αυτό που έχει πείσει την κυβέρνηση αλλά και μεγάλο μέρος της αντιπολίτευσης ότι οι “φίλοι και σύμμαχοι” θα βάλουν πλάτη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου