Σημειώσεις για τα τοπικά κινήματα

Τα τοπικά κινήματα δεν είναι κάτι νέο.
                                                  @
Στην νεοελληνική ιστορία παρουσιάζονται από την Τουρκοκρατία.
                                                   @
Πολλές φορές τα τοπικά κινήματα είχαν ευρύτερη (υπερτοπική) σημασία (π.χ. πρώτος εμφύλιος, Ρουμελιώτες και Νησιώτες εναντίον Μωραϊτών) ή είχαν χαρακτηριστικά (και) εθνικών κινημάτων (π.χ. επαναστάσεις Σάμου και Κρήτης).
                                                     @
Στο νεότερο ιστορικό μας παρελθόν αξιομνημόνευτο παραμένει το κίνημα των Μεγαριτών κατά της κατασκευής  διυλιστηρίου στη Πάχη μεσούσης της χούντας. Οι Μεγαρίτες, μάλιστα, έδωσαν το οργανωμένο τους "παρών" και στην κατάληψη του Πολυτεχνείου το 1973.

                                                      @
Παρότι το κίνημα κατά των εξορύξεων στη Χαλκιδική ήταν μαζικότερο και έχει μεγάλη χρονική διάρκεια, τις "ιστορικές" εντυπώσεις κλέβει ο αγώνας των κατοίκων της Κερατέας ενάντια στην κατασκευή ΧΥΤΑ στη περιοχή τους κυρίως για το νικηφόρο αποτέλεσμα. Ο αστικός μύθος αφηγείται πως ο τότε πρωθυπουργός ΓΑΠ έκανε πίσω μετά από πληροφορίες ξένης μυστικής υπηρεσίας, σύμφωνα με τις οποίες μερικές δεκάδες νεαρών κατοίκων της περιοχής ορκίστηκαν σε εκκλησία για νίκη ή θάνατο... Αρβανίτες, γαρ...
                                                         @
Τελευταία χρονικά καταγράφονται οι εξεγέρσεις των κατοίκων σε Χίο και Λέσβο με "καταγεγραμμένη την επιχειρησιακή" ήττα των δυνάμεων καταστολής για πρώτη φορά στη μεταπολεμική ιστορία της χώρας.
                                                          @
Για να βγούν σωστά συμπεράσματα για την δυναμικότητα των τοπικών κινημάτων θα πρέπει να μνημονευτούν:
α) Το κίνημα των Ιθαγενών στις ΗΠΑ και στον Καναδά ενάντια στην εξόρυξη του σχιστολιθικού φυσικού αερίου.
β) Η πολιτική αποτυχία του τεράστιου αντιμνημονιακού κινήματος στην Ελλάδα.
                                                          @
Συμπέρασμα πρώτο. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης τα μεμονωμένα εθνικά κινήματα οποιασδήποτε μορφής και περιεχομένου, τα οποία έρχονται σε σύγκρουση με την υπερεθνική ελίτ του ύστερου καπιταλισμού είναι καταδικασμένα - στην καλύτερη περίπτωση - σε... ξεδόντιασμα. 
Συμπέρασμα δεύτερο. Τα τοπικά κινήματα δεν είναι φαινόμενα προαστικής ή προκαπιταλιστικής κοινωνικής συγκρότησης. Ήταν, είναι και θα είναι η αντίδραση τοπικών κοινωνιών σε πολιτικές αποφάσεις, σχεδιασμούς, δράσεις και πράξεις της Κεντρικής Διοίκησης, οι οποίες υποβαθμίζουν τη ζωή, το περιβάλλον και τον ανθρωπογενή χώρο ανάπτυξης των κοινωνιών τους.
Συμπέρασμα τρίτο. Τα τοπικά κινήματα δεν "υπόκεινται" στις παγκόσμιες αλληλοεξαρτήσεις και στους υπερεθνικούς συμβιβασμούς ή... εκβιασμούς και για αυτό είναι δύσκολο να πνιγούν αναίμακτα.Άλλωστε, απαρτίζονται από τις τοπικές κονωνίες, τις παλιές ημιαυτόνομες κοινότητες, με δεσμούς αίματος, οικονομικούς, κοινωνικούς και... τοπικού εγωισμού!
                                                          @
Και κάτι τελευταίο: Tα τοπικά κινήματα με δυναμικότητα και προοπτικές νίκης έχουν αγνοήσει τους επαγγελματίες της πολιτικής αριστερούς και δεξιούς και έχουν πάρει την υπόθεσή τους στα χέρια τους.
                                                             @
"Aν σε αφήσω, φίλε, στα χέρια των μπάτσων, τι θα πω αύριο στο καφενείο", είπε ένας νησιώτης στον τραυματισμένο συγχωριανό του.

Σ. Καστριώτης