Για την ενότητα της Αριστεράς...Για μια πολυκεντρική Αριστερά...Για την ενότητα στη βάση

Τρίτη 17 Μαρτίου 2020

Ξυπόλυτος τους έμαθες τους δρόμους


Με μια πυξίδα
πέτρινη βαδίζεις
δρόμους γυάλινους
Στα μάτια μας θ’ ανθίσουν φεγγάρια
Απολέπιση
ελπίδας και μια τριχιά
από φώσφορο
Πού κρύφτηκαν οι λέξεις; (στις τσέπες του μυαλού μου)

Θυμούνται νέοι, κοιμούνται γέροι (με μια ερώτηση να καίει το μυαλό τους: κι αν;…).
Ανταπόδοση, ανάγκη, αγκύλωση
Η ανάγκη είναι η
ανταπόδοση
ληγμένων προσδοκιών
Οι μοίρες (;) παρακολουθούν από τον εξώστη: μια κίνηση και σε τσάκισαν
Μόνιμος κάτοικος σελήνης
Χρώμα ματιών: αληθινό
Χάθηκε η μαγεία:
της φορέσανε
αγκάθινο στεφάνι
Τσάκισε τα πόδια του στις πέτρες το ψάρι ψάχνοντας διαφυγή να βρει (ο ιχθύς θυσιάστηκε για την ανθρωπότητα)
Της μοιρασιάς το φαγητό σε κάποιους μοιάζει άγευστο
Έμαθες να τρέχεις και τώρα ξέμεινες από παπούτσια (σου τα έκλεψαν οι βοηθοί του νωθρού απόντα την ώρα που σταμάτησες να πάρεις μια ανάσα πριν ξαναρχίσεις το τρεχαλητό). Μα δε σε φοβίζει η γύμνια των ποδιών σου (ξυπόλυτος τους έμαθες τους δρόμους)
Το ένστικτο πιάστηκε στα σύρματα του φράχτη της προκοπής. Κανείς δε σκέφτηκε να κόψει τα σύρματα με μια τανάλια ορμώμενη από τις διδαχές του χθες
Εργαλεία καθημερινής (προσωπικής) εξέγερσης
Μετράνε αντιδράσεις/κόβουνε εισπράξεις (ένα εξιτήριο θέλω, να βγω από το μυαλό μου)
Με ένα κλειδί φτιαγμένο από νερό και αλάτι κλειδώνεις στη σοφίτα του μυαλού σου μηρυκασμένα λόγια
Αλουμινένια θεωρεία
– Πού φύλαξες το πιστοποιητικό γέννησης;
– Στο τελευταίο συρτάρι του απολυμένου καιρού
Ανάμεσα σε κοφτερά βουνά μια γλώσσα ξετυλίγει το σώμα της σα φίδι που ξυπνά (αναζητά τροφή και μια ευκαιρία να πει όσα γνωρίζει)
Στις κατακόμβες του μυαλού κρύβονται αιρετικοί
Επιχείρηση δύναμης
Ατροφικά μυαλά
Συλλογική ανωνυμία
Μη αναστρέψιμη πορεία
Με ένα ξυράφι κόβεις το λαιμό του ουρανού (σταγόνες από διάφανα όνειρα ρέουν προς τη μαύρη κοιλιά της γης μεταμορφώνοντάς την σε αιώνιο συνοδοιπόρο)
Πε(ρπα)τάς στο άπειρο
Μα δε σε φοβίζει η γύμνια των ποδιών σου (ξυπόλητος τους έμαθες τους δρόμους)
Τρυπάς την άκρη των δακτύλων σου κι αντί για αίμα στάζουν εικόνες (παρελθοντικές μορφές, μελλοντικές αϋπνίες)
ophelia


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου