 |
| © AFP 2020 / Andy Buchanan |
Ο Πρώην Βρετανός πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν. 2017
Σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει πιθανώς να ληφθεί η τολμηρή δήλωση του πρώην Βρετανού πρωθυπουργού Gordon Brown, η οποία κυκλοφόρησε στα βρετανικά μέσα ενημέρωσης. Εν μέσω της επιδημίας και της μάλλον αδέξιας συμπεριφοράς της κυβέρνησης του Μπόρις Τζόνσον (ο οποίος ο ίδιος, όπως γνωρίζουμε, αρρώστησε με τον coronavirus), ο Gordon Brown, ο πρώην πρωθυπουργός που οδήγησε τη χώρα μέσα από την οικονομική κρίση του 2008-2009, έγινε αυτός στον οποίο οι εκπρόσωποι των μέσων ενημέρωσης, της πολιτικής και οικονομικής ελίτ της Μεγάλης Βρετανίας στράφηκαν σε αναζήτηση της ηγεσίας και σε σωστές λύσεις.
Το πρόβλημα είναι ότι σε λίγους ανθρώπους θα αρέσει η λύση του αξιόπιστου Βρετανού πολιτικού. Ο Gordon Brown προτείνει σοβαρά να εισαγάγει μια παγκόσμια κυβέρνηση στον πλανήτη μας, εξηγώντας την ανάγκη για την καταπολέμηση της παγκόσμιας επιδημιολογικής απειλής.
Η Βρετανική εφημερίδα The Guardian εξηγεί τις διατριβές του πρώην Πρωθυπουργού της Αυτού Μεγαλειότητας: «Ο Γκόρντον Μπράουν ο οποίος ήταν στο επίκεντρο των διεθνών προσπαθειών για την αντιμετώπιση των συνεπειών της κατάρρευσης των τραπεζών του 2008, κάλεσε τους παγκόσμιους ηγέτες να δημιουργήσουν μια προσωρινή μορφή παγκόσμιας κυβέρνησης για να ξεπεράσουν τη διπλή ιατρική και οικονομική κρίση που προκλήθηκε από το COVID19 και δήλωσε ότι υπάρχει ανάγκη για μια ομάδα εργασίας με παγκόσμιους ηγέτες, εμπειρογνώμονες στον τομέα της υγείας και επικεφαλής των διεθνών οργανισμών, με εκτελεστικές εξουσίες για τον συντονισμό της αντίδρασης .Θα μπορούσε κανείς να διαγράψει αυτή την τολμηρή πρόταση σχετικά με την επιθυμία του παλιού πολιτικού να κάνει δημόσιες σχέσεις και να φανεί αρεστός, αλλά υπάρχουν μερικές αποχρώσεις που εμποδίζουν να την πετάξουν απλά στην άκρη. Πρώτον, η πρόταση του κ. Μπράουν κυκλοφορεί ενεργά στο infopol και μπορεί κάλλιστα να βρει ακόμη και κάποια κατανόηση και υποστήριξη σε εκείνες τις χώρες των οποίων οι πολίτες έχουν βρεθεί στον αγώνα κατά του ιού one-on-one, με μικρή ή καθόλου υποστήριξη της κυβέρνησης.
Δεύτερον, υπάρχει η υποψία ότι η ιδέα της εισαγωγής μιας παγκόσμιας κυβέρνησης ως μέτρου για την καταπολέμηση μιας παγκόσμιας κρίσης δεν είναι κάποια νέα εφεύρεση ενός συγκεκριμένου εκπροσώπου της βρετανικής ελίτ, αλλά μια επανπραγμάτωση της παλιάς ιδέας, η οποία το 2008-2009 απλά δεν μπορούσε να τερματιστεί σωστά, αν και εκείνοι που την ήθελαν, φυσικά, υπήρχαν. Εάν αυτή η υποψία είναι αληθινή, καθίσταται σαφές γιατί ο πρώην πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας ήρθε στη σκηνή των μέσων ενημέρωσης με αυτή τη "ριζική λύση όλων των προβλημάτων". Οι Βρετανοί δημοσιογράφοι θυμούνται ένα επεισόδιο από τη βιογραφία του στο οποίο ο Gordon Brown ο ίδιος έγινε σχεδόν ο «πρωθυπουργός του πλανήτη» ή τουλάχιστον ο σημαντικότερος ανώτερος υπάλληλος ολόκληρου του δυτικού κόσμου: «Κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, ο Brown έπεισε άλλους παγκόσμιους ηγέτες για να διασώσει τις τράπεζες, και πραγματοποίησε έπειτα μια συνεδρίαση των G20 στο Λονδίνο, η οποία πρότεινε ένα πακέτο βοηθείας για τις Τράπεζες ύψους 1,1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων».
Ο εξέχων Βρετανός πολιτικός θέλει πιθανώς να επαναλάβει την προσπάθεια του 2008-2009, οδηγώντας μερικά τρισεκατομμύρια δολάρια περισσότερα , στις τράπεζες με τα χρήματα των φορολογουμένων και πάλι και να σώσει την παγκοσμιοποίηση, την οποία ο coronavirus μπορεί κάλλιστα είτε να σκοτώσει ή να την αποδιοργανώσει.
Κάτω από πιο συνηθισμένες συνθήκες, θα περίμενε κανείς ότι ένας Δυτικός πολιτικός που υποστηρίζει τη δημιουργία μιας «παγκόσμιας κυβέρνησης» (δεν είναι υπερβολή, και ο όρος της εφημερίδας the Guardian " για παγκόσμια κυβέρνηση"), θα προωθήσει τον Αμερικανό ηγέτη ως ο ηγέτης του κόσμου, αλλά δεν λειτούργησε. Σύμφωνα με τον κ. Brown, ο Αμερικανός πρόεδρος σε αυτό το σχέδιο είναι απλά ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο για την εφαρμογή του. Σύμφωνα με την εφημερίδα The Guardian, "παρά την βασισμένη στην αρχή της πολιτικής του Ντόναλντ Trump "America First", ο Μπράουν δήλωσε ότι εξακολουθεί να είναι δυνατή η υποστήριξη ενός εκτελεστικού οργάνου με εκτελεστικές εξουσίες".
Φυσικά, η πρόταση για τη δημιουργία κάποιου είδους πολιτικού και τεχνοκρατικού-ειδικού οργάνου υπερεθνικής εκτελεστικής εξουσίας θα συνοδεύεται (και συνοδεύεται ήδη από) δηλώσεις ότι όλα αυτά είναι προσωρινά μέτρα που απαιτούνται για την καταπολέμηση του κορωναϊού. Αυτό συμβαίνει όταν η κυνική γραφειοκρατική παροιμία ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο μόνιμο από το προσωρινό, μπορεί κάλλιστα να λειτουργήσει στο έπακρο.
Ωστόσο, το 2020 και η επιδημία του είναι πολύ διαφορετικές από το 2008-2009 και την τότε οικονομική κρίση, πράγμα που σημαίνει ότι οι υποστηρικτές του Λονδίνου για την επέκταση και την εμβάθυνση της παγκοσμιοποίησης είναι απίθανο να επιτύχουν την υλοποίηση των σχεδίων τους.
Ακόμα και η διατήρηση του σημερινού επιπέδου της παγκοσμιοποίησης και η διάσωση από την κατάρρευση των υφιστάμενων έργων διεθνούς ολοκλήρωσης θα είναι μεγάλη επιτυχία για όσους υποστηρίζουν το σημερινό (και τώρα αδρανές) σύστημα των διεθνών σχέσεων. Τι είδους κόσμος ή τουλάχιστον μια "ενωμένη δυτική" κυβέρνηση μπορεί να οικοδομηθεί σε συνθήκες όπου ακόμη και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να συντονίσει και να οργανώσει την καταπολέμηση του κορωναϊού και τη χρηματοπιστωτική κρίση στην ίδια την Ευρώπη; Σημειώστε ότι το ανάλογο της πανευρωπαϊκής κυβέρνησης, όργανο με εκτελεστικές αρμοδιότητες, υπάρχει και λειτουργεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση - αυτή είναι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία όμως δεν βοηθά στην επίλυση του προβλήματος.
Το Bloomberg, το οποίο συμπάσχει με το σχέδιο Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, περιγράφει με πικρία τη διαδικασία λήψης (ή μάλλον μη αποδοχής) αποφάσεων σε Eυρωπαϊκό επίπεδο: «Οι ηγέτες της ΕΕ αντιμετωπίζουν δυσκολίες στον καθορισμό του τι θα κάνουν στη συνέχεια με την οικονομία. Ενώ χιλιάδες άνθρωποι είναι άρρωστοι και εκατοντάδες πεθαίνουν καθημερινά από την πανδημία, οι ηγέτες της ΕΕ κατανάλωσαν το μεγαλύτερο μέρος της Πέμπτης, υποστηρίζοντας ότι η κοινή ανακοίνωσή τους θα μπορούσε να υποδείξει την κατανομή του οικονομικού βάρους (μεταξύ των χωρών της ΕΕ) ως τρόπο αντιστάθμισης της ζημίας στην οικονομία των χωρών της ΕΕ. Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, οι υπουργοί οικονομικών μετατόπισαν την ευθύνη στους ηγέτες, αλλά οι ηγέτες ανέλαβαν την ευθύνη και επέτρεψαν στους επικεφαλής των υπουργείων οικονομικών να υποβάλουν προτάσεις εντός δύο εβδομάδων.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, δεν είναι δικαιολογημένο να υποστηρίζουμε ότι με βάση τις δομές του δυτικού κόσμου θα είναι δυνατό να δημιουργηθεί ένα είδος «σώματος με εκτελεστικά δικαιώματα» και μια παγκόσμια σφαίρα επιρροής, αλλά να πούμε ότι ακόμη και τα καλύτερα έργα του δυτικού συστήματος παγκοσμιοποίησης απειλούνται με καταστροφή αδυναμία αντιμετώπισης νέων προκλήσεων. Στην πραγματικότητα, το καλύτερο αντιστάθμισμα των προτάσεων του Gordon Brown μπορεί να θεωρηθεί ως είδηση του Reuters ότι ο Γάλλος Πρόεδρος Εμμανουήλ Μακρόν ανησυχεί για την επιβίωση βασικών στοιχείων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. "Η διατήρηση του Eυρωπαϊκού σχεδίου διακυβεύεται", ανέφερε η πηγή του Macron κατά τη διάρκεια συνόδου κορυφής της ΕΕ την Πέμπτη το βράδυ σε μορφή τηλεδιάσκεψης. "Ο κίνδυνος που αντιμετωπίζουμε είναι το τέλος της ζώνης Σένγκεν", πρόσθεσε ο Γάλλος ηγέτης "(Σύμφωνα με το TASS).
Κατά πάσα πιθανότητα, οι παγκοσμιοποιητές δεν θα είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν αυτήν την κρίση για το καλό τους, ιδίως εφόσον χώρες εκτός της σφαίρας της Ουάσιγκτον, του Λονδίνου ή των Βρυξελλών έχουν δείξει τον εαυτό τους στον αγώνα κατά της επιδημίας από τις καλύτερες πλευρές, ειδικά σε σύγκριση με τις Ηνωμένες Πολιτείες και την ΕΕ. Αλλά ακόμη και με ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας, οι δυτικοί εταίροι μας θα προσπαθήσουν να αξιοποιήσουν στο έπακρο τα πολιτικά οφέλη από αυτήν την πανδημία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου