Γιώργος Βαρεμένος
Το γαρ πολύ του έρωτος (για την εξουσία) γεννά παραφροσύνη. Δεν πρόκειται για την τρέλλα του Άδωνη, την οποία ο ίδιος απολαμβάνει ναρκισιστικά και το σύστημα χρησιμοποιεί στοχευμένα, δίκην ενός πιτ μπουλ της επικοινωνίας.
Είναι ο ίδιος ο κ. Σαμαράς, που με πρωτοφανή τρόπο για πρωθυπουργό, άνοιξε τον απίστευτο χορό της κινδυνολογίας για τις τράπεζες, από το καφενείο, με το οποίο έχει αντικαταστήσει κυριολεκτικά και μεταφορικά, την αίθουσα του Κοινοβουλίου. Οπότε όταν ο Άδωνις, δηλώνει “διορθωτικά” ότι λέει αυτά που συζητούνται στα καφενεία, εννοεί το συγκεκριμένο της Βουλής και το γνωστό θαμώνα του.
Είναι προφανές ότι από το 2012, όταν ο πρωθυπουργός έφερε τούμπα τις προεκλογικές υποσχέσεις, με το περίφημο “ουδείς αναμάρτητος”, έκτοτε λοιπόν πλέει σε ένα πέλαγος κυνισμού, με το οποίο στην ουσία έχει αντικαταστήσει τις εθνικιστικές κορώνες. Στην ουσία, όχι στα λόγια. Διότι εθνικισμός και τελετουργικές γονυκλισίες απλά δεν συμπίπτουν.
Τώρα όμως τα πράγματα φαίνεται να κινούνται εκτός ορίων . Η τυχοδιωκτική επιδίωξη, της με κάθε μέσο παραμονής στην εξουσία ή έστω στο μετεκλογικό παιχνίδι, βάζει στη ρουλέτα τα πιο ζωτικά συμφέροντα της οικονομίας, εν μέσω κρίσης. Ακόμη και το ίδιο το success story , αν υποτεθεί ότι το πιστεύει, ή απλά το επαναλαμβάνει για να πειστεί ο ίδιος.
Το δυστύχημα για το πολιτικό σύστημα, είναι ότι η Ν.Δ., ένα αποστεωμένο κόμμα, δεν έχει εσωτερική ζωή, η οποία θα μπορούσε να επηρεάσει τα πράγματα και να αποτρέψει τέτοια ολισθήματα προς την άβυσσο. Διότι άνθρωποι, που δεν έχουν πάρει διαζύγιο με τη λογική, οπωσδήποτε υπάρχουν στο χώρο, αλλά το εσωκομματικό σύστημα πάσχει απελπιστικά στη δημοκρατική του λειτουργικότητα.
Έξω και πέρα απ΄αυτό, στην οριακότητα των ιστορικών στιγμών που βιώνει η χώρα, μπορεί να δημιουργηθεί ένα ευρύτατο μέτωπο πολιτικής απομόνωσης, του ακραίου τυχοδιωκτισμού και των ανεύθυνα έξαλλων και επικίνδυνων φορέων του. Αυτών που δείχνουν να μην ενδιαφέρονται καν, για το τι θα συμβεί στη χώρα, όταν δεν θα την κυβερνούν οι ίδιοι.
Το ζήτημα δεν είναι θέμα προσώπων μόνο, αλλά πολιτικό. Δεν μπορούμε όμως να μην τονίσουμε, ότι στον κ. Σαμαρά, δεν πρέπει να επιτραπεί να επαναλάβει με χειρότερους όρους το πρώτο του ιστορικό κατόρθωμα. Όταν δηλαδή στο παρελθόν ενέπλεξε σε τυχοδιωκτικά παιχνίδια την εξωτερική πολιτική της χώρας, με αποτέλεσμα να πληρώνονται οι συνέπειες έκτοτε και κανείς δεν ξέρει μέχρι πότε.
Πάνω απ΄όλα ο ίδιος ο ελληνικός λαός πρέπει να βγάλει τα συμπεράσματα του και να φράξει το δρόμο σε παρόμοιες καταστροφικά ανεύθυνες πολιτικές και να επιβάλει μια διαφορετική συμπεριφορά του πολιτικού συστήματος. Επιβάλοντας ουσιαστικά τη ριζική αλλαγή αυτού του συστήματος.
http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/o-samaras-pit-mpyl-kai-oi-tyxodioktismoi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου