Η πολυμέτωπη επίθεση των εξουσιαστών ενάντια στις ανθρώπινες κοινωνίες ενισχύεται με τη χρήση του πανίσχυρου όπλου της τοξικοεξάρτησης. Η παγκόσμια κυριαρχία επενδύει και κερδίζει αμύθητα ποσά από τη διακίνηση και εξάπλωση της χρήσης ναρκωτικών ουσιών.
Αν, όμως, ο σκοπός της εξάπλωσης της νάρκωσης ήταν μόνο η κερδοφορία τα πράγματα θα ήταν κάπως πιο απλά. Όμως, δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο. Η εξάπλωση αποσκοπεί στην ολοένα και μεγαλύτερη διεύρυνση της εξάρτησης και της αποδιοργάνωσης ατόμων και κοινωνικών συνόλων.
Η επικινδυνότητα αυτού του μέσου, που στα χέρια των εξουσιαστών έχει μετατραπεί σε ένα εργαλείο με πολλά αποτελέσματα, είναι αδιαμφισβήτητη.
Όσο το κράτος επιτυγχάνει το άπλωμα της αποξένωσης ανάμεσα στους ανθρώπους, αποστειρώνει τους χώρους επιβίωσης τους και αδρανοποιεί τα ανθρώπινα αντανακλαστικά απέναντι στην καταστολή, την καταπίεση και την εκμετάλλευση, τόσο περισσότερο προωθείται η υποκατάσταση των ανθρώπινων αναγκών. Η τοξικοεξάρτηση (και εδώ θα πρέπει να διευκρινισθεί πως αυτή δεν αφορά μόνο τους χρήστες ηρωίνης), σαν ένα ισχυρό μέσο υποκατάστασης έρχεται να συμπληρώσει ένα κύκλο τον οποίο η εξουσία προσπαθεί συνεχώς να διευρύνει μέσα στον κοινωνικό χώρο.
Η απεύθυνση για μια γενικευμένη υποκατάσταση της ανθρώπινης ανάγκης και επιθυμίας με καταστάσεις ψευδαισθήσεων και παραζάλης κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος στις λεγόμενες προοδευτικές πολιτικές ομάδες και σε μη κυβερνητικά σχήματα.
Αυτή η ενορχηστρωμένη κινητικότητα και προπαγάνδα διευκολύνει πολύπλευρα τις ομάδες κυριαρχίας ανά τον κόσμο. Γιατί ο πυρήνας αυτής της διευκόλυνσης βρίσκεται στο γεγονός πως η καταστολή δεν πραγματοποιείται με ένα και μοναδικό τρόπο. Οι εξουσιαστές χρησιμοποιούν πολλούς τρόπους προκειμένου οι άνθρωποι να διατηρούνται στις συνθήκες δουλείας, καταπίεσης κι εκμετάλλευσης. Έτσι, οι ναρκωτικές ουσίες ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΕΣΟ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ μέσω των οποίων στοχεύονται, κατά κύριο λόγο, συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες (όπως, για παράδειγμα, οι νεολαίοι), χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν διοχετεύονται και στον υπόλοιπο κοινωνικό χώρο, με ικανοποιητικά αποτελέσματα για τα συμφέροντα των εξουσιαστών.
Σ’ ένα τέτοιο πλέγμα συμφερόντων κι επιδιώξεων της παγκόσμιας κυριαρχίας, ο πόλεμος «ενάντια στην τρομοκρατία» αποτελεί, εκτός των άλλων, ένα ισχυρό μέσο για την διεκπεραίωση ενός ακόμη «πολέμου για το όπιο». Η εισβολή και κατοχή του Αφγανιστάν, στα τέλη του 2001, από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της, «απελευθέρωσε» και πολλαπλασίασε την παραγωγή και τις εξαγωγές οπίου απ’ αυτήν την περιοχή.
Είναι εύκολο να γίνουν αντιληπτές οι προθέσεις και τα ενδιαφέροντα των κυρίαρχων κομματιών ανά τον πλανήτη για την αξιοποίηση των κατασταλτικών μέσων. Άλλωστε, είναι διαπιστωμένο πως η πολύπλευρη καταστολή συνδέεται και με την ποικιλία των μέσων και των μορφών τοξικοεξάρτησης.
Αυτοδιάθεση και ελεύθερη διακίνηση
Σε σχέση με αυτή την κατάσταση, η διερεύνηση της πολυδιαφημιζόμενης «ελεύθερης» διακίνησης, με την οποία συνδέεται και το ζήτημα της αποποινικοποίησης των ναρκωτικών ουσιών, αποκτά ιδιαίτερη σημασία.
Μέσα από τις διάφορες τοποθετήσεις και τα επιχειρήματα που συνηγορούν υπέρ αυτής της κατάστασης γίνεται ευδιάκριτη η σύγχυση, η αντιφατικότητα και ο αποπροσανατολισμός που επιχειρείται.
Ας δούμε κατ’ αρχήν τη θέση, η οποία παρ’ ότι δεν τοποθετείται ανοικτά υπέρ της «ελεύθερης» διακίνησης, τίθεται υπέρ της διάθεσης σε δημόσιες υπηρεσίες και κέντρα υγείας, με τον ισχυρισμό πως «η καταστολή της χρήσης ναρκωτικών πέραν του ότι είναι αναποτελεσματική, αντίκειται στην ελεύθερη διάθεση του σώματος και της ζωής του ατόμου»1.
Είναι προφανές πως υπάρχει μια σκόπιμη σύγχυση ως προς τί είναι καταστολή. Εδώ προβάλλεται ο ισχυρισμός πως υπάρχει ελευθερία των ατόμων και των κοινωνιών και συνεπώς οι άνθρωποι μπορούν να διαθέτουν χωρίς κανενός είδους καταναγκασμό το σώμα και τη ζωή τους. Έτσι, μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες ελευθερίας που βρίσκονται, οι άνθρωποι, επιλέγουν την καταστολή!
Εννοείται πως αυτά ισχύουν μόνο στη φαντασιακή πολιτική σαλάτα, που έχουν κατασκευάσει οι εξουσιαστικοί μηχανισμοί. Γιατί οι συνθήκες αλλοτρίωσης, αποξένωσης των ανθρώπων, συνεχούς απομονωτισμού κι εξατομίκευσης, καταπίεσης στη δουλειά και σε όλους τους κοινωνικούς χώρους, εκμετάλλευσης, εξαντλητικών και αντιανθρώπινων όρων επιβίωσης, το συνεχές άγχος, η τεχνικοποίηση των ανθρώπινων σχέσεων και συναισθημάτων, η διαρκής αύξηση της πίεσης και του ελέγχου εκ μέρους της κυριαρχίας σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο, η αύξηση της ανασφάλειας, η επιδείνωση των συνθηκών ύπαρξης και το ασφυκτικό και αδιέξοδο περιβάλλον που έχουν επιβληθεί, αναπαράγονται και απλώνονται στον κοινωνικό χώρο από τους κυρίαρχους, μόνο συνθήκες ελευθερίας και αυτοδιάθεσης δεν συνιστούν.
Είναι, άλλωστε, δεδομένο πως δεν μπορεί να υπάρχει δυνατότητα ελεύθερης βούλησης όταν ο άνθρωπος βρίσκεται κάτω από συνθήκες εξάρτησης και καταστολής ιδιαίτερα από τις ναρκωτικές ουσίες. Προφανώς για τους υποστηρικτές της «ελεύθερης διάθεσης του σώματος και της ζωής» οι μόνες συνθήκες ανελευθερίας είναι όταν οι άνθρωποι βρίσκονται δεμένοι με ορατές αλυσίδες…
Υπάρχει, ακόμα, σοβαρή αντίφαση ανάμεσα σε δηλώσεις ενάντια στη χρήση και στην ελεγχόμενη παροχή ουσιών. Επόμενο μιας ρετουσαρισμένης πολιτικής συλλογιστικής, -που δεν θέλει να στραφεί στην ουσία του προβλήματος, δηλαδή τις συνθήκες που έχουν επιβληθεί από το κράτος και τους εκμεταλλευτές-, είναι οι προτάσεις-μπαλώματα που φέρουν το μανδύα της προόδου και της ελευθεριότητας. Το επίσης ενδιαφέρον σημείο αυτής της θέσης είναι πως το ζήτημα της καταστολής μετατοπίζεται στην ποινικοποίηση της χρήσης. Μέσα από τέτοιου είδους τοποθετήσεις είναι που «χάνεται» η χρησιμοποίηση των ναρκωτικών ουσιών ως μέσων καταστολής.
Όμως τα επιχειρήματα υπέρ της «ελεύθερης» διακίνησης δεν σταματούν εδώ. «Η απαγόρευση θέτει σε κίνδυνο την υγεία, αφού μπορεί να προκληθούν θάνατοι από μολύνσεις, υπάρχει αδυναμία ελέγχου της καθαρότητας των ουσιών και ανυπαρξία ορθών συνθηκών χρήσης»2.
Είναι πράγματι αξιοσημείωτη η προσπάθεια να αλλοιωθεί η πραγματικότητα μέσα από τέτοιες τοποθετήσεις. Γιατί, όποιος/α κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών έχει ήδη βλάψει την υγεία του και κάθε νέα χρήση επιφέρει σοβαρότερες βλάβες στον οργανισμό. Αυτού του είδους οι τοποθετήσεις μεταθέτουν το ζήτημα στο κατά πόσον οι ουσίες είναι καθαρές ή νοθευμένες. Πρόκειται για μια κλινική – ιατρική αντιμετώπιση που δεν παίρνει υπ’ όψιν της τους λόγους που εξωθούν τους ανθρώπους στη χρήση ναρκωτικών ουσιών. Ταυτόχρονα με ένα αποστασιοποιημένο τρόπο προχωρεί στον καθαγιασμό της χρήσης που θα γίνεται με καθαρές ουσίες και με ιατρική επίβλεψη. Έχουμε λοιπόν στην πράξη μια στάση που συμπορεύεται με την κατάσταση της τοξικοεξάρτησης και απλά εκείνο που προσπαθεί να κατασκευάσει είναι «καλύτερες συνθήκες» καταστροφής.
Και είναι γεγονός πως η θέση που προβάλλεται ότι δήθεν μέσα από αυτές τις «καλύτερες συνθήκες» θα μπορέσει ο χρήστης να επιλέξει ελεύθερα κατά πόσο θα συνεχίσει να κάνει χρήση ή να βαδίσει το δρόμο της απεξάρτησης ανήκουν στη σφαίρα της ουτοπίας. Αυτό μοιάζει περισσότερο με το γνωστό Μαρξιστικο-Λενινιστικό σόφισμα πως το κράτος θα αυτοκαταργηθεί (θα μαραζώσει) μέσα από την διαρκή ενδυνάμωσή του, κάτι που και στην πράξη αποδείχτηκε φούμαρο.
Δεν μπορούμε, όμως, να αγνοήσουμε τις προεκτάσεις αυτής της κλινικής – ιατρικής αντιμετώπισης των τοξικοεξαρτημένων και η οποία έρχεται να «δέσει» με την «διάγνωση» που θεωρεί πως πάσχουν από «μη αναστρέψιμη χρόνια υποτροπιάζουσα νόσο του εγκεφάλου» και πως θα πρέπει να μπαίνουν σε κλινική και να βρίσκονται υπό ιατρική παρακολούθηση.
Μια «διάγνωση» που φορτώνει τις ευθύνες στους τοξικοεξαρτημένους, απαλλάσσοντας και εξιδανικεύοντας και πάλι το μολυσματικό και αντιανθρώπινο περιβάλλον που έχει κατασκευάσει το κράτος με την εδραίωση και διάχυση των εξουσιαστικών – εκμεταλλευτικών (και όχι μόνο) συνθηκών στον κοινωνικό χώρο.
Η οικονομική πλευρά
Ας έλθουμε τώρα στα καθ’ αυτό οικονομικά χαρακτηριστικά των επιχειρημάτων για το κόστος που επέρχεται, λόγω της απαγόρευσης, στη λεγόμενη εθνική οικονομία.
Από τη στιγμή που ζημιώνεται η λεγόμενη εθνική οικονομία (δηλαδή ο κρατικός κορβανάς) με έξοδα «συντήρησης διωκτικών, ποινικών, σωφρονιστικών και νοσηλευτικών μηχανισμών», σημαίνει πως με την νομιμοποίηση και την «ελεύθερη» διακίνηση θα μειωθούν τα έξοδα; Αν πρόκειται να υπάρξει δωρεάν νοσηλεία και χορήγηση ουσιών σημαίνει πως η επιβάρυνση θα συνεχίσει να υφίσταται και εννοείται πως το κράτος θα συνεχίσει να επιβάλλει κι άλλους φόρους στο όνομα, αυτή τη φορά, της «αγαθοεργίας» του.
Επειδή όμως κάτι τέτοιο δεν θα έλυνε κανένα από τα προβλήματα η «υπολανθάνουσα» πρόταση είναι να περάσει το εμπόριο στα χέρια του κράτους. Αυτό άλλωστε δηλώνουν με έμμεσο τρόπο όταν προσθέτουν στα διαφυγόντα κέρδη τον αφορολόγητο τζίρο της μαύρης αγοράς που ανέρχεται σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια! Η ελευθεριακή άποψη στην υπηρεσία του κρατισμού! Με αυτά εννοείται πως, απλά, το εμπόριο στο οποίο συμμετέχει και προωθεί το κράτος και οι γνωστοί-«άγνωστοι» επιχειρηματικοί κύκλοι, θα γίνεται, πλέον, με νόμιμους όρους. Εφ’ όσον μάλιστα διανύουμε την περίοδο άνθησης της «ελεύθερης αγοράς» και του «ελεύθερου ανταγωνισμού», το εμπόριο και η διακίνηση δεν θα μείνει αποκλειστικά στα χέρια των δημόσιων φορέων αλλά θα περάσει στους φορείς της ελεύθερης αγοράς. «Ελεύθερη» διακίνηση, ελεύθερη αγορά. Μαύρη γάτα, άσπρη γάτα και οι ποντικοί στη φάκα!
Θα χρειαστεί να αναφερθούμε σε μερικά ακόμα «σημεία» της συλλογιστικής πάνω στην οποία στηρίζονται οι προτάσεις για την νομιμοποίηση και την «ελεύθερη» διακίνηση των ναρκωτικών ουσιών. Αφελείς τοποθετήσεις που βασίζονται σε αυθαίρετα συμπεράσματα: «Η αποποινικοποίηση θα μειώσει τις τιμές, οι έμποροι θα δεχτούν ισχυρό χτύπημα και ο χρήστης θα σταματήσει να καλύπτει τον έμπορο, γιατί θα έχει σπάσει ο συνδετικός τους κρίκος»3.
Εξ ίσου αυθαίρετη είναι η άποψη που στηρίζει την παραβατικότητα του εξαρτημένου από ουσίες μόνο στο ζήτημα της αναζήτησης χρημάτων για την δόση. Αυτή η αφαίρεση είναι που εξιδανικεύει την κατάσταση του τοξικοεξαρτημένου θεωρώντας πως έχουν λυθεί όλα του τα προβλήματα από τη στιγμή που θα μπορεί να εξασφαλίζει απρόσκοπτα την όποια ναρκωτική ουσία. Ισχυρίζονται μάλιστα πως οι θάνατοι από τη χρήση ναρκωτικών ουσιών μειώθηκαν αλλά παρ’ όλα αυτά αυξήθηκαν οι χρήστες.
Εδώ θα πούμε απλά πως οι στατιστικές είναι εργαλεία παραπλάνησης. Αλλά ακόμα κι αν δεχτούμε πως μειώθηκαν οι θάνατοι, από την άλλη, με την αύξηση των χρηστών, αυξήθηκαν οι μελλοθάνατοι.
Αναλογίζονται άραγε οι θιασώτες της «ελεύθερης» ή υπό προϋποθέσεις διακίνησης των ναρκωτικών ουσιών πως τα διάφορα κέντρα του είδους Coffee shops και Shooting Galleries θα φυτρώσουν σαν μανιτάρια μετά από την «ευεργετική βροχή» της νομοθετικής ρύθμισης; Και τότε ποια θα είναι η αντιμετώπισή τους; Μήπως ανάλογη αυτής που έχουν απέναντι στα διάφορα Sex Shop που αυξάνονται και πληθύνονται; Οι οπαδοί «της ανάπτυξης και της προόδου» δεν έχουν παρά να υποταχθούν, όπως άλλωστε είναι και ο ρόλος τους, στους κανόνες της ελεύθερης αγοράς.
Συσπείρωση Αναρχικών
- «Η Νεολαία Συνασπισμού δεν προτείνει τη χρήση. Η οργάνωσή μας είναι αντίθετη με κάθε μορφής εξάρτηση. Είναι αντίθετη με την εξάρτηση και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, καθώς και με την εξάρτηση ανθρώπου από ψυχότροπες ουσίες. Η καταστολή όμως της χρήσης ναρκωτικών πέρα του ότι είναι αναποτελεσματική, αντίκειται στην ελεύθερη διάθεση του σώματος και της ζωής του ατόμου».
- Βλέπε σχετικά και Ε.Σ.Ε.Α.Ν. (Επιτροπή για τη Σωστή Ενημέρωση Αντιμετώπιση των Ναρκωτικών): «Τα αιτήματα της ΕΣΕΑΝ, μπορούν να σταχυολογηθούν ως εξής: Αποποινικοποίηση της χρήσης, για να πάψει η εγκληματοποίηση. Διαχωρισμός της κάνναβης και αποποινικοποίηση της καλλιέργειάς της για προσωπική χρήση, προκειμένου να φύγει από το εμπόριο και την αγορά της ηρωίνης-όχι πια προθάλαμος. Διάθεση της ηρωίνης επί τόπου από νοσηλευτικά ιδρύματα, για να σπάσει το εμπόριο της μαύρης αγοράς. Αυστηρότατη ποινικοποίηση του εμπορίου και αυτοδιαχειριζόμενες κοινότητες απεξάρτησης».
Και πιο αναλυτικά: Τα Τέσσερα εγκλήματα της απαγόρευσης (εφημ. «Η ΕΠΟΧΗ» 23-10-1994) ή στο http://www.elefsyna.org/Kimeno3.htm.
- «Προτάσεις και θέσεις του ΣΥΝ για την αντιμετώπιση των ναρκωτικών ουσιών», 21/5/2001, http://www.syn.gr/gr/keimeno.php?id=2669.
Δημοσιεύθηκε στην ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ. 67, Δεκέμβριος 2007
https://anarchypress.wordpress.com/2017/10/28/%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CE%B1/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου