Του FINIAN CUNNINGHAM*
Οι ισχυρισμοί ότι η κυβέρνηση Μέρκελγνώριζε ότι οι γερμανικές υπηρεσίες πληροφοριών κατασκόπευαν εκ μέρους των Αμερικανών κατά των γερμανικών βιομηχανικών συμφερόντων εγείρει ανησυχητικά ερωτήματα σχετικά με την ακεραιότητα της γερμανικής ηγεσίας.
Η προφανής προδοσία της καγκελαρίουΆνγκελα Μέρκελ, των γερμανικών εθνικών συμφερόντων δεν είναι εμφανής μόνο από το πρόσφατο σκάνδαλο βιομηχανικής κατασκοπείας για λογαριασμό της Αμερικής. Η υποτελής προώθηση τηςΜέρκελ της αντι-ρωσικής πολιτικής της Ουάσιγκτον στην Ουκρανία - σε αντιδιαστολή με τα εθνικά συμφέροντα της χώρας της - υποδηλώνει ότι η καγκελάριος «υπηρετεί ξένο αφέντη» με πειστικό τρόπο.
Οι πρόσφατες αναφορές ότι η γερμανική κρατική υπηρεσία πληροφοριών κατασκόπευε για λογαριασμό των Αμερικανών κατά των βιομηχανικών συμφερόντων της χώρας είναι αρκετά κακό. Σε αυτό προστίθενται και οι ισχυρισμοί ότι η κυβέρνηση της καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ γνώριζε για την κατασκοπεία - και έκανε τα στραβά μάτια.
Αυτό εγείρει ενοχλητικά ερωτήματα σχετικά με την ακεραιότητα των γερμανών ηγετών, και κυρίως τηςΆνγκελα Μέρκελ. Είναι η Μέρκελ ένα όργανο της αμερικανικής κατασκοπείας, που εξυπηρετεί τα γεωπολιτικά συμφέροντα της Ουάσιγκτον και όχι τα γερμανικά συμφέροντα της ή ευρύτερα τα ευρωπαϊκά;
Η είδηση αυτή αναφέρεται σε άρθρα στα γερμανικά μέσα ενημέρωσης, την περασμένη εβδομάδα, για το πως η Γερμανική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πληροφοριών (BND) συνεργάστηκε με την Εθνική Υπηρεσία Ασφάλειας των ΗΠΑ (NSA) κατασκοπεύοντας πολυεθνικές ευρωπαϊκές αμυντικές εταιρείες, συμπεριλαμβανομένης της EADS και της Eurocopter. Οι συγκεκριμένες υποκλοπές στις εταιρείες αυτές – στις οποίες η Γερμανία έχει μεγάλα εθνικά οικονομικά συμφέροντα – χρονολογείται, σύμφωνα με πληροφορίες, πίσω στο 2008. Είναι αδιανόητο το γεγονός ότι τα υψηλότερα επίπεδα της γερμανικής κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένης της Καγκελαρίου Μέρκελ - δεν ήξεραν για την βιομηχανική κατασκοπεία. Ωστόσο, η Μέρκελ εμφανίζεται να δείχνει ανοχή στην παράνομη δραστηριότητα, ακόμη και όταν η δραστηριότητα αυτή θα μπορούσε να θίξει γερμανικά εθνικά συμφέροντα, δίνοντας πλεονέκτημα στους αμερικανούς ανταγωνιστές.
Πρώτα απ 'όλα, η ιδέα ότι οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες έχουν διεισδύσει στη γερμανική υπηρεσία πληροφοριών δεν είναι νέα θεωρία.
Ακριβώς το αντίθετο. Η λειτουργία της BND, ως τμήμα της αμερικανικής κατασκοπεία λειτουργεί για δεκαετίες, καθώς ότι οι ΗΠΑ επέβλεψαν τη μεταπολεμική ανοικοδόμηση της ηττημένης ναζιστικής Γερμανίας. Οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί ενσωμάτωσαν στις πανευρωπαϊκές επιχειρήσεις τους την γερμανική υπηρεσία πληροφοριών, την οποία κατά το μεγαλύτερο μέρος κληρονόμησαν από τη ναζιστική πολεμική μηχανή.
Ο Γερμανός ιστορικός Josef Foschepoth και ειδικός σε θέματα μεταπολεμικών συμμαχικών κατασκοπευτικών επιχειρήσεων, ισχυρίζεται ότι η κυβέρνηση της Δυτικής Γερμανίας υπέγραψε ένα μυστικό σύμφωνο με την Ουάσινγκτον και το Λονδίνο, το 1968, γνωστό ως ΝΑΤΟ Status of Forces Agreement. Το σύμφωνο αυτό εντέλλεται «εντατική συνεργασία» που συνεχίζεται μέχρι σήμερα - περισσότερο από δύο δεκαετίες από την επανένωση της Γερμανίας.
Στην ουσία, οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, όπως η NSA και η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (CIA), έχουν το ελεύθερο να πραγματοποιούν μαζικές επιτηρήσεις στη Γερμανία κατά όποιου θέλουν, είτε είναι απλοί πολίτες, είτε βιομηχανικές εταιρείες. Και όλα αυτά με τη βοήθεια της γερμανικής κρατικής υπηρεσία πληροφοριών και την ομοσπονδιακή κυβέρνηση.
Η κορυφή του παγόβουνου στην κατασκοπεία και τις υποκλοπές ήταν οι περαιτέρω αποκαλύψεις, το2013, από τον πρώην Αμερικανό υπάλληλο της NSA, Έντουαρντ Σνόουντεν. Μεταξύ των αποκαλύψεων Σνόουντεν ήταν και η διαπίστωση ότι η αμερικανικές υπηρεσίες παρακολουθούσαν τις προσωπικές επικοινωνίες της Καγκελάριου Άνγκελα Μέρκελ. Οι υποκλοπές χρονολογούνται από το 2002, δηλαδή τρία χρόνια πριν η ηγέτης της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης έγινε για πρώτη φορά Καγκελάριος.
Το αποκαλυπτικό είναι το πόσο δειλή και χλιαρή ήταν η αντίδραση των γερμανικών αρχών στην αποκάλυψη της παράνομης κατασκοπείας από την Ουάσιγκτον. Εκτός από την αρχικές αντιδράσεις της Μέρκελ και άλλων αξιωματούχων του Βερολίνου, το σκάνδαλο γρήγορα αποσιωπήθηκε. Αυτό υποδηλώνει ότι η γερμανική κυβέρνηση ήταν σε γνώση της εκτεθειμένης και υποτελούς σχέσης της με την Ουάσιγκτον, όπως εκδηλώνεται από την εκτεταμένη πρόσβασή τους στις επικοινωνίες στο υψηλότερο κυβερνητικό επίπεδο.
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω μια τέτοια σχέση αφεντικού-υπηρέτη μεταξύ των ΗΠΑ και τηςΓερμανίας ήταν μια θεμελιώδης διάσταση της μεταπολεμικής ανασύστασης της χώρας από τους αμερικάνους και της ανάθεση του επικυρίαρχου ρόλου του ΝΑΤΟ από την Ουάσιγκτον στις ευρωπαϊκές υποθέσεις ασφάλειας.
Η γερμανική κυβέρνηση γνώριζε, πράγματι, και ήταν υποταγμένη σε αυτό το ρόλο στις αμερικανές υπηρεσίες πληροφοριών, στις οποίες είχε δώσει πλήρη ελευθερία κινήσεων. Έτσι, όταν, το 2013, ο υπόλοιπος κόσμος έμαθε ότι η αμερικανική κυβέρνηση κατασκόπευε την Μέρκελ, από τις διαρροές τουEdward Snowden, ίσως το πρόσωπο που εξεπλάγη λιγότερο ήταν η Μέρκελ και η κυβέρνησή της.
Επιπλέον εκρηκτικές μαρτυρίες για τη συστηματική διείσδυση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών στους γερμανικούς θεσμούς ήρθε τους τελευταίους μήνες από την πρώην εκδότη μεγάλης εφημερίδα, Udo Ulfkotte. Σε αρκετές συνεντεύξεις και σε ένα best-seller βιβλίο, ο Ulfkotte, λέει πως Γερμανοί δημοσιογράφοι και πολιτικοί προσλαμβάνονται και δρουν ως όργανα της CIA για να διαδώσουν ιστορίες και να υποστηρίξουν πολιτικές που στοχεύουν στην εξυπηρέτηση των γεωπολιτικών συμφερόντων της Ουάσιγκτον, και όχι του γερμανικού λαού. Ο πρώην αρχισυντάκτης της Frankfurter Allgemeine Zeitung - μία από τις πιο γνωστές εφημερίδες της Γερμανίας - ομολόγησε ότι ήταν ένα από τα όργανα της CIA για πολλά χρόνια, δημοσιεύοντας ιστορίες που ήξερε ότι είναι ψευδείς και οι οποίες έβλαπταν τις διεθνείς σχέσεις, και ήταν κυρίως ανταγωνιστικές προς τη Ρωσία.
Σε μια συνέντευξη με τον RT τα τελευταία χρόνια, ο Ulfkotte είπε: «Δεν είναι σωστό αυτό που έχω κάνει στο παρελθόν, για να χειραγωγήσω τον λαό, να κάνω προπαγάνδα κατά της Ρωσίας, και δεν είναι σωστό αυτό που κάνουν οι συνάδελφοί μου, και έχουν κάνει στο παρελθόν, επειδή δωροδοκήθηκαν να προδώσουν το λαό όχι μόνο της Γερμανίας, αλλά όλης της Ευρώπης ... Φοβάμαι για ένα νέο πόλεμο στην Ευρώπη, και δεν θα ήθελα να έχουμε την ίδια κατάσταση πάλι, γιατί ο πόλεμος ποτέ δεν έρχεται μόνος του, πάντα υπάρχουν άνθρωποι που ωθούν στον πόλεμο και αυτοί δεν είναι μόνο οι πολιτικοί, είναι επίσης και οι δημοσιογράφοι. "
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστέψουμε ότι η ίδια κυριαρχική σχέση δεν υφίσταται μεταξύ των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών και των ευρωπαίων ομολόγων τους.
Όμως, με δεδομένη την κεντρική σημασία της Γερμανίας στην οικονομία και τις πολιτικές τηςΕυρωπαϊκής Ένωσης και των ιστορικά αναπτυσσόμενων δεσμών της με τη Ρωσία, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το Βερολίνο θα είναι ένας πρωταρχικός στόχος για τους Αμερικανούς να ασκήσουν επιρροή προς όφελος των γεωπολιτικών πλεονεκτημάτων τους.
Αν κοιτάξουμε τη γερμανική πολιτική απέναντι στη Ρωσία, κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης με τηνΟυκρανία, αυτή φαίνεται παράλογη. Γερμανικές μικρές επιχειρήσεις, μεγάλες εξαγωγικές εταιρείες και αγρότες έχουν ευρύτατες απώλειες από τις δυτικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία και από τα αντίμετρα της Μόσχας. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν, επίσης, ότι η γερμανική κοινή γνώμη δεν στηρίζει τις εχθρικές πολιτικές, τις πολιτικές που έχουν προέλθει από την Ουάσιγκτον και τις οποίες οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί έχουν υιοθετήσει, σε μεγάλο βαθμό με πίεση του Βερολίνου.
Αυτή την εβδομάδα η καγκελάριος Μέρκελ προειδοποίησε ότι οι κυρώσεις της ΕΕ κατά της Ρωσίαςμπορεί να επεκταθούν, εάν η Ρωσία δεν «εφαρμόσει τη συμφωνία εκεχειρίας του Μινσκ».
Η λογική της Μέρκελ είναι γελοία. Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι η Ρωσία έχει υπονομεύσει την Ουκρανία ή έχει στρατιωτική παρουσία εκεί. Ήταν ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος βοήθησε τη διαμεσολάβηση για την επίτευξη της εκεχειρίας του Μινσκ. Όλα τα στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων των εκθέσεων από τον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, επισημαίνουν ότι η εκεχειρία παραβιάζεται, από το υποστηριζόμενο από τη Δύση, καθεστώτος του Κιέβου. Είναι το καθεστώς του Κιέβου, που δεν εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της συμφωνίας τουΜινσκ, αλλά η Μέρκελ επιλέγει, παράλογα, να μαστιγώνει τη Ρωσία.
Επιπλέον, είναι η Ουάσιγκτον που έχει στείλει εκατοντάδες στρατιώτες στην Ουκρανία την περασμένη εβδομάδα για να πραγματοποιήσει στρατιωτικές ασκήσεις με τις ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας, ενός μη-μέλος του ΝΑΤΟ. Γιατί η Μέρκελ σιωπά όταν πρέπει να αποδοκιμάσει την Ουάσιγκτον και το καθεστώς-μαριονέτα του Κιέβου για τις έκδηλες απειλές τους για την ειρήνη; Η σιωπή της είναι ενοχοποιητική.
Όταν οι ενέργειες της Μέρκελ στην Ουκρανία και τη Ρωσία είναι σε πλήρη αντίθεση με την πραγματικότητα και κατά των εθνικών συμφερόντων του λαού της, το ζήτημα του ποιόν εξυπηρετεί έρχεται στο προσκήνιο. Το πρόσφατο σκάνδαλο βιομηχανικής κατασκοπείας στις γερμανικές εταιρείες από τις ΗΠΑ - με τη γερμανική ομοσπονδιακή συμμετοχή - και η επί μακρόν παρακολούθηση της προσωπικής ζωής της καγκελαρίου, δείχνει ότι η Μέρκελ είναι ένας υποτελής ηγέτης. Ή, είναι με μια λέξη: παραδομένη..
Πηγή:
http://sputniknews.com/columnists/20150430/1021571145.html
Σάββατο 2 Μαίου 2015
http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=20432:merkel-cia&catid=37:di-evropi&Itemid=172
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου