Τα «Λυσσασμένα σκυλιά» παλεύουν για την σωτηρία τους – Η αντεπίθεση των ολιγαρχών

Πηγή: «Επίκαιρα»

Το παλαιό καθεστώς.. παίζει τα ρέστα του

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Φίλης, σε πρόσφατη συνέντευξη που παραχώρησε στον δημοσιογράφο Αιμίλιο Λιάτσο στην εκπομπή «Kontra 24» δήλωσε ότι «τα μεγάλα συμφέροντα της διαπλοκής και οι καναλάρχες θέλουν να ρίξουν την κυβέρνηση» και συνέχισε αναφέροντας ότι αποτελεί ευτύχημα το γεγονός ότι τα κανάλια της διαπλοκής είναι πλήρως απαξιωμένα στη συνείδηση της κοινής γνώμης, κάτι που αποτυπώνεται και στις δημοσκοπήσεις. Οι δηλώσεις του κ. Φίλη έρχονται σε συνέχεια της ομιλίας του πρωθυπουργού στις αρχές Μαΐου στη Βουλή, όπου κατακεραύνωσε τους «ολιγάρχες» και το καθεστώς διαπλοκής που έχουν εγκαθιδρύσει στη χώρα κυρίως μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης.

Έχουν περάσει περίπου δέκα χρόνια από τότε που η κυβέρνηση Καραμανλή επιχείρησε να χτυπήσει τους «νταβατζήδες» μέσω του νομοσχεδίου για τον «βασικό μέτοχο», το οποίο με λυσσαλέο τρόπο πολέμησαν συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα – αυτά που η ελληνική κοινωνία έχει καταχωρίσει ως εγχώρια διαπλοκή. Όσοι θυμούνται ή μπορούν να βρουν τα δημοσιεύματα και τις τηλεοπτικές εκπομπές της εποχής μπορούν να καταλάβουν την ένταση του πολέμου που δέχτηκε ο τότε υπουργός Εσωτερικών και νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκοπής Παυλόπουλος, για το νομοσχέδιο του «βασικού μετόχου». Το εγχείρημα εκείνη την εποχή, παρά την πολιτική βούληση του τότε πρωθυπουργού, Κώστα Καραμανλή, και μεγάλου μέρους της κυβέρνησης, υπονομεύτηκε τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Δυστυχώς για τη χώρα, η Ευρωπαϊκή Ένωση πολύ αργότερα δικαίωσε τη λογική του «βασικού μετόχου», ενώ στο επίμαχο χρονικό σημείο ως «Πόντιος Πιλάτος» υπέρμαχος του ανταγωνισμού «σταύρωσε» το νομοσχέδιο.

Αυτή η αρνητική για τον τόπο εξέλιξη άφησε ανεξέλεγκτους όλους όσοι είχαν μάθει να υπερτερεί η οικονομική εξουσία έναντι της εκλεγμένης πολιτικής μέσω του συστήματος διαπλοκής που είχε εξυφανθεί μεθοδικά από τη δεκαετία του 1990. Και, φυσικά, από το 2012 και εντεύθεν εντάθηκε ο πόλεμος στον ΣΥΡΙΖΑ, που εξαρχής είχε θέσει στο πρόγραμμά του ως βασική θέση για την εξυγίανση της πολιτικής και οικονομικής ζωής του τόπου τη μάχη κατά της διαπλοκής. Από τις 25 Ιανουάριου και αμέσως μετά τη συγκρότηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ βιώνουμε τη διαρκή κορύφωση αυτού του πολέμου. Σε δελτία συγκεκριμένων τηλεοπτικών σταθμών, σε ραδιοφωνικές εκπομπές, σε εφημερίδες και ενημερωτικούς ιστότοπους το άσπρο γίνεται μαύρο και η επινόηση αντιπολιτευτικών κορόνων -«πουκάμισα αδειανά» τις περισσότερες φορές- ξεπερνά κάθε δημοσιογραφική φαντασία.

Πρόσφατο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η διαστρέβλωση άρθρου του διεθνούς φήμης δημοσιογράφου του Channel 4 Πολ Μέισον. Ο Μέισον στις 21 Μάίου ανέβασε στο προσωπικό του blog άρθρο με τον τίτλο «Why Greece’s SYRIZA party is not sticking to the script on an IMF deal», που σε μια σωστή μετάφραση στα ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί ως «Γιατί το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν «κολλάει» με το σενάριο μιας συμφωνίας στα μέτρα του ΔΝΤ». Συγκεκριμένα ειδησεογραφικά sites και εφημερίδες φρόντισαν όμως να κάνουν «ελεύθερες» μεταφράσεις και να δώσουν δικούς τους τίτλους, όπως «Ο Πολ Μέισον βλέπει συμφωνία, παραίτηση Βαρουφάκη και διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ». Ο έγκριτος δημοσιογράφος διέψευσε κατηγορηματικά τα μίντια που διαστρέβλωσαν το κείμενό του, δίνοντας -όχι άδικα- την εντύπωση ότι υπάρχει μια διαρκής προπαγάνδα που στοχεύει στη συστηματική αποδόμηση του κυβερνητικού έργου.

«Αρχιερείς» και «φαρισαίοι»

Και μέσα σε όλα αυτά εμφανίζονται δηλώσεις από ανθρώπους που, αν μη τι άλλο με την ανοχή τους, έχουν παίξει ρόλο στη γιγάντωση του φαινομένου της διαπλοκής να υπερασπίζονται τη δημιουργία πολιτικού μπλοκ από κόμματα και πολιτικούς σχηματισμούς που υποστηρίζονται από τα διαπλεκόμενα συμφέροντα. Σύμφωνα με δημοσιεύματα που είδαν το φως της δημοσιότητας, ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης φέρεται να προτρέπει ότι «αν υπάρχει ρήξη και γίνουν εκλογές, μία λύση υπάρχει. Να κατέβουν μαζί σε μία ομοσπονδία τα κόμματα του ευρωπαϊκού μπλοκ: ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και Ποτάμι». Θεωρεί δε ότι επικεφαλής αυτού του ευρωπαϊκού μετώπου δεν μπορεί να είναι ο Αντώνης Σαμαράς, αλλά ένα εξωκοινοβουλευτικό πρόσωπο ευρύτερης αποδοχής, που να είναι γνώστης της οικονομίας. Με αυτό το τελευταίο οι περισσότεροι υποπτεύθηκαν ότι φωτογραφίζει τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ), Γιάννη Στουρνάρα, ο οποίος φροντίζει να δηλώνει συστημικά «παρών», καλυπτόμενος πίσω από θεσμικές διατυπώσεις.

Σε αυτό ίσως το πλαίσιο η ΤτΕ απέρριψε για δεύτερη φορά το αίτημα για τη χορήγηση στοιχείων σχετικά με δάνεια σε καναλάρχες και μέσα μαζικής ενημέρωσης, επικαλούμενη επαγγελματικό και υπηρεσιακό απόρρητο. Σύμφωνα με το έγγραφο της ΤτΕ που έφερε στη Βουλή ο Γιάνης Βαρουφάκης ως αρμόδιος υπουργός Οικονομικών, «τα στοιχεία που τυχόν περιέρχονται σε γνώση των στελεχών της κατά την άσκηση των υπηρεσιακών του καθηκόντων και αφορούν σε χορηγήσεις προς συγκεκριμένα φυσικά ή νομικά πρόσωπα καλύπτονται από τις διατάξεις περί υπηρεσιακού – επαγγελματικού απορρήτου, όπως αυτές προβλέπονται στον Ν. 4261/2014, κατ” εφαρμογή της Οδηγίας 2006/48/ΕΕ, και συνεπώς δεν είναι δυνατή η γνωστοποίησή τους υπό την επιφύλαξη των ρητώς προβλεπομένων εξαιρέσεων»…

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, φαίνεται ότι η εγχώρια διαπλοκή στηρίζεται κι από την έξωθεν και τους δικούς της πολιτικούς ταγούς, όπως ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, που δίνει μάχη για την ασφυξία της Ελλάδας και την επικράτηση των γερμανικών οικονομικών συμφερόντων που διαχρονικά σχετίζονται με τους εκάστοτε Έλληνες «ολιγάρχες»…

Το καθήκον της κυβέρνησης

Από την πλευρά του ο Γιάνης Βαρουφάκης ανέφερε ότι «στις προθέσεις του υπουργείου Οικονομικών και της κυβέρνησης είναι η επεξεργασία και διαμόρφωση ενός ολοκληρωμένου θεσμικού πλαισίου, το οποίο θα περιορίζει τη χορήγηση δανείων προς τα πολιτικά κόμματα και τα ΜΜΕ και που με αναδρομική ισχύ θα ενισχύσει τη διαφάνεια, καθιστώντας αποτελεσματική την αντιμετώπιση φαινόμενων διαφθοράς». Ο υπουργός Οικονομικών με αυτή του τη δημόσια τοποθέτηση θέτει το ζήτημα στον πυρήνα του, αφού μιλά ανοιχτά για τη σχέση της διαπλοκής με τη διαφθορά, εκφράζοντας, στο πνεύμα των επαναλαμβανόμενων δηλώσεων του πρωθυπουργού αναφορικά με το φαινόμενο της διαπλοκής, τον εκπεφρασμένο και εκλογικά πόθο των Ελλήνων για εξάλειψή της.

Εναπόκειται, λοιπόν, στη βούληση της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού να «κάψουν» και να «θάψουν» τη Λερναία Ύδρα της διαπλοκής, γιατί αλλιώς τα «κομμένα κεφάλια» θα διπλασιάζονται εσαεί…

Η αντεπίθεση των ολιγαρχών

Ο αντίπαλος, ίσως και ο πιο σκληρός, βρίσκεται εντός των τειχών. Γιατί εκτός από την τρόικα των ξένων, υπήρξε όλα αυτά τα χρόνια και το λόμπι των υποστηρικτών αυτής, που εκπροσωπούσε και συνεχίζει να εκπροσωπεί συγκεκριμένες οικονομικές δυνάμεις και συγκεκριμένα συμφέροντα». Η αποστροφή του πρωθυπουργού από την πρόσφατη ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ δεν αφήνει πολλά περιθώρια παρερμηνειών. Ο Αλέξης Τσίπρας έδειξε για μια ακόμα φορά με το δάχτυλο τους εχθρούς της κυβέρνησής του, αυτούς που θέλουν να βάλουν εμπόδια στον δρόμο για την επιστροφή στην κανονικότητα του κράτους, αυτούς που εμποδίζουν και που θα συνεχίσουν να εμποδίζουν τις αλλαγές στο εσωτερικό της χώρας προκειμένου να μην χάσουν τα κεκτημένα. «Τις δυνάμεις που άφησαν εδώ και καιρό τις μάσκες της αμεροληψίας να πέσουν κι έχουν αναλάβει οι ίδιες την αντιπαράθεση με τη νέα κυβέρνηση και με τον ΣΥΡΙΖΑ. Χωρίς πολιτικούς διαμεσολαβητές και χωρίς προσχήματα».

Χωρίς προσχήματα, λοιπόν, λειτουργούν πλέον οι εγχώριοι ολιγάρχες, που δείχνουν αποφασισμένοι να «πουλήσουν ακριβά το τομάρι τους», έχοντας τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν ΜΜΕ, συστημικά και μη, ως προπαγανδιστικούς μηχανισμούς, μπορώντας να ελέγξουν τη ροή του τραπεζικού χρήματος προς την κοινωνία, κρατώντας στα χέρια τους το τηλεκοντρόλ της επιχειρηματικότητας, της απασχόλησης, της ανεργίας.

Γιγαντώθηκαν στη Μεταπολίτευση, κυριαρχούν επί Μνημονίου

Για να πάρουμε μια ιδέα του πώς λειτουργεί το σύστημα της προπαγάνδας στη χώρα μας, όταν οι Financial Times (FT) έχουν ρεπορτάζ για επικείμενο Grexit ή για τον «κλόουν» Βαρουφάκη, αυτό αναπαράγεται στις μεγάλες «ειδησεογραφικές» ιστοσελίδες, οπτικοποιείται για τις ανάγκες των δελτίων ειδήσεων των μεγάλων καναλιών και γίνεται αντικείμενο συζήτησης ενημερωτικών εκπομπών. Όταν όμως οι FT παρουσιάζουν τη λίστα με τους διαπλεκόμενους με την εξουσία ολιγάρχες, η εγκυρότητα… εξατμίζεται και η αναπαραγωγή σταματά σε ολίγα «ψεκασμένα» sites. Γιατί αυτοί που περιγράφουν οι FT είναι οι άνθρωποι που ελέγχουν και χρηματοδοτούν τα ΜΜΕ όχι για να ενημερώνουν τους πολίτες, όχι για να στηρίζουν το δημόσιο συμφέρον, όχι για να στέκουν αλληλέγγυοι στην εθνική προσπάθεια, αλλά απλά και μόνο για να εξυπηρετούν το προσωπικό επιχειρηματικό τους συμφέρον. Και, βέβαια, δεν ανακαλύπτουμε την πυρίτιδα…

Τις τελευταίες δεκαετίες ισχυροί Έλληνες επιχειρηματίες και εφοπλιστές εισέβαλαν στον χώρο της ενημέρωσης, στο πλευρό των παραδοσιακών εκδοτών. Δεν ήταν η «μόδα» που επέβαλλε σε κάθε άνθρωπο του χρήματος που σέβεται τον εαυτό του να έχει ή να επηρεάζει κάποιο μέσο ενημέρωσης. Η ίδια η ανάγκη διατήρησης του status του επέβαλλε αυτό τον ρόλο, αφού μια εφημερίδα παλιότερα ή ένα site σήμερα -πόσω μάλλον ένας τηλεοπτικός σταθμός- εξασφάλιζε και εξασφαλίζει επιρροή της κοινής γνώμης. Κυρίως εξασφάλιζε και εξασφαλίζει χώρο για παιχνίδι εξουσίας. Πίεση, απειλές και «κράξιμο» προς κάποιον πολιτικό που δεν εξυπηρετεί, έπαινοι και «χάδια» σε κάποιον άλλο που είναι φίλος μας. Ιδεολογικά στεγανά δεν χωρούν σε τέτοιου τύπου παιχνίδια. Όπως οι κάτοικοι της Ωκεανίας του Όργουελ μαθαίνουν ότι «η Ευρασία είναι τώρα φίλη μας», έτσι και οι αναγνώστες μιας μεγάλης εφημερίδας μαθαίνουν ότι οι μέχρι χθες ιδεολογικοί αντίπαλοι είναι σήμερα ιδεολογικοί φίλοι, σύντροφοι, «brothers in arms»…

Δώρα τα δάνεια…

Ένα παλιό ρητό της Wall Street έλεγε σε περιόδους ύφεσης ότι «τώρα που τραβήχτηκαν τα νερά, θα δούμε τι μαγιό φοράμε». Κάπως έτσι διαμορφώθηκε και το μιντιακό τοπίο στη χώρα όταν ήρθε η εποχή των ισχνών αγελάδων. Η διαφημιστική πίτα της ελεύθερης αγοράς εξαφανίστηκε, η κρατική διαφήμιση συρρικνώθηκε και δεν έφτανε για όλους, οι δανειοδοτήσεις έγιναν δύσκολες.

Τα μαγιό βγήκαν σε δημόσια θέα, όπως βγήκαν σε δημόσια θέα και οι κρατικοδίαιτοι μιντιάρχες, οι κατά παραγγελία αρθρογράφοι, τα μαύρα χρήματα της δημοσιογραφίας και οι «προσκείμενοι κάπου» δημοσιογράφοι. Στη μνημονιακή Ελλάδα τα πράγματα έγιναν πιο ωμά απ” ό,τι ήταν. Στηρίζεις Μνημόνιο, παίρνεις διαφήμιση, δάνεια, εξυπηρετήσεις και αποκλειστικότητες. Λες έχουν δίκιο οι διεθνείς αγορές, τα ξένα «κοράκια», το Βερολίνο και το ΔΝΤ, απολαμβάνεις προνόμια. Το ομολογιακό δάνειο των 37 εκατ. ευρώ, φέρ” ειπείν, εγκρίνεται κι ας έχεις εγγράφει ζημιές 100 εκατ. ευρώ τα τελευταία έξι χρόνια. «Παίζεις» ωραία και «αντικειμενικά» την «επωφελή συμφωνία» Χαρδούβελη – Βρούτση για τα εργασιακά με την τρόικα, «θάβεις» τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, θα ανταμειφθείς. Τι κι αν έχεις ανοιχτό δανεισμό ύψους 300 εκατομμυρίων; 130 εκατ. ευρώ επιπλέον χρηματοδότηση με τη μορφή δανείου δεν σημαίνουν και τίποτα! Για τις «τρύπες», εξάλλου, υπάρχουν μισθοί και συντάξεις να περικοπούν…

Με μια πρόχειρη εκτίμηση, γιατί ακριβή στοιχεία για το ύψος της δανειοδότησης των τηλεοπτικών επιχειρήσεων αρνείται να δώσει η Τράπεζα της Ελλάδος, τα δάνεια των καναλιών και των μεγάλων εκδοτικών οργανισμών αγγίζουν το 1 δις ευρώ. Για τα θαλασσοδάνεια διατάχθηκε εισαγγελική έρευνα και οι οικονομικοί εισαγγελείς ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν την άκρη στον μίτο από τον περασμένο Μάρτιο, δεκάδες εταιρικοί λογαριασμοί σε ελληνικές και ξένες τράπεζες, εταιρείες που αλλάζουν ονομασία και μετοχικές συνθέσεις, συγχωνεύσεις και πάει λέγοντας. Μέχρι κι εκεί που αποδεδειγμένα χορηγήθηκαν με αδιαφανείς διαδικασίες δάνεια σε επιχειρήσεις -και του Τύπου- για να καταλήξουν στις τσέπες και τους προσωπικούς λογαριασμούς των ιδιοκτητών τους, όπως στην περίπτωση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, ακόμα ψάχνουν τους υπευθύνους…

Κι όπως φαίνεται λογικό να δοθεί ένα δάνειο μερικών εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ για να αγοράσει μεγάλος εκδοτικός οργανισμός μια άσχετη με το αντικείμενό του εταιρεία -και να «φαλιρίσει» στη συνέχεια-, εξίσου λογικό φαίνεται να υπάρχει ειδησεογραφικό site με «σπόνσορες» ένα δίδυμο που πρόλαβε κι επωφελήθηκε από τις αφειδείς δανειοδοτήσεις του ευαγούς χρηματοπιστωτικού ιδρύματος. Είπαμε, το Μνημόνιο να στηρίζουμε κι όλοι οι άλλοι…

…οι άδειες και οι διαφημίσεις

Τα «Επίκαιρα» ενημερώνονται ότι το διαφημιστικό πακέτο από το κράτος και τις τράπεζες που καρπώθηκαν τα συμβατικά – διαπλεκόμενα ΜΜΕ από το 2009 μέχρι και το 2014 άγγιξε συνολικά το ποσό των 1,5 δις ευρώ. Και να σκεφτεί κανείς πως επρόκειτο για τα μνημονιακά χρόνια της μεγάλης κρίσης, όταν σχεδόν κανείς άλλος δεν διαφημιζόταν, πέρα από τα υπουργεία και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, τα οποία αποτελούσαν -και εν πολλοίς εξακολουθούν να αποτελούν- το 70% της διαφημιστικής πίτας.

Ας πάμε όμως λίγο στο επί δεκαετίες νεφελώδες τοπίο της αδειοδότησης των τηλεοπτικών σταθμών, που ξεκίνησε στραβά στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και συνεχίστηκε χειρότερα στην πορεία. Γιατί καμιά κυβέρνηση δεν φρόντισε να αποκαταστήσει την τάξη στο τηλεοπτικό πεδίο υπό το βάρος της πίεσης και της δύναμης των ιδιοκτητών των καναλιών. Ακόμα και η προσπάθεια επί κυβέρνησης Καραμανλή που κατέληξε στον νόμο Ρουσόπουλου (Ν. 3592/2007) -ο οποίος, παρά τις όποιες αδυναμίες του, στο άρθρο 6 προβλέπει «διαδικασία αδειοδότησης των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών με την έκδοση Υπουργικής Απόφασης για τον αριθμό των αδειών, την εμβέλειά τους και το είδος προγράμματος» με συγκεκριμένη χρονική διάρκεια (δετή), διαγωνιστική διαδικασία από το ΕΣΡ και υποχρέωση καταβολής μισθώματος προς το κράτος από τον διαχειριστή- δεν απέδωσε.

Τι έγινε όμως επί Μνημονίου όταν άνοιξε η σχετική συζήτηση; Τον Οκτώβριο του 2012 ο τότε βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης ρωτούσε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, Σίμο Κεδίκογλου, για τα προβλεπόμενα έσοδα από τον διαγωνισμό για την παραχώρηση συχνοτήτων του 2011, το ύψος των οποίων έφτανε τα 370 εκατ. ευρώ. Ο διαγωνισμός εκκρεμούσε, όπως εκκρεμούσε και η απόδοση από τις μιντιακές εταιρείες των ποσών από την παραχώρηση των συχνοτήτων για την περίοδο 1995-2010 ύψους περίπου 105 εκατ. ευρώ – και, μάλιστα, σε μια περίοδο που το Ελληνικό Δημόσιο είχε ανάγκη να μαζέψει χρήματα από παντού. Ο κ. Κεδίκογλου υποστήριξε ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να προχωρήσει «με ταχείς ρυθμούς» στη συγκρότηση ενός σύγχρονου νομικού πλαισίου για τις τηλεοπτικές συχνότητες, νομικού πλαισίου με ορίζοντα 20ετίας, ενώ τη μη είσπραξη των χρημάτων από την εκμετάλλευση των συχνοτήτων την απέδωσε στην ευαισθησία της κυβέρνησης και στον φόβο της μήπως υπάρξουν απολύσεις στα κανάλια…

Επί κυβέρνησης Σαμαρά ελήφθη η απόφαση παράτασης στις προσωρινές άδειες λειτουργίας των τηλεοπτικών σταθμών που ήταν on air στις 31 Αυγούστου του 2013, περνώντας τη ως διάταξη σε άσχετο νομοσχέδιο. Ένα δώρο προς τους επιχειρηματίες-ιδιοκτήτες των καναλιών, οι οποίοι, χωρίς να καταβάλουν το ελάχιστο αντίτιμο για τη χρήση των δημόσιων συχνοτήτων, εξασφάλιζαν τη νομιμοποίηση των «μαγαζιών» τους. Χρειάστηκε η παρέμβαση του Συμβουλίου της Επικράτειας για να γνωμοδοτήσει ότι υπάρχει ασυμβίβαστο στην αέναη παράταση των «προσωρινών» αδειών κι ότι λόγοι δημόσιου συμφέροντος επιβάλλουν αυστηρά κριτήρια για την αδειοδότηση τηλεοπτικών σταθμών πανελλαδικής εμβέλειας.

Ήρθε η ώρα της Δικαιοσύνης;

Το σύστημα διαπλοκής επιχειρηματιών -πολιτικών – μέσων ενημέρωσης, το οποίο κατακεραύνωσε και ο πρωθυπουργός από το βήμα της Βουλής, αισθάνεται βαριά την ανάσα της Δικαιοσύνης στον «πλάτη» του. Γι” αυτό και συνεχίζει τον πόλεμο κατά της κυβέρνησης, τάσσεται απέναντι στις προσπάθειες για εξεύρεση λύσης στο μείζον ζήτημα της χώρας και προβοκάρει «διχασμό» μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ ή ανάμεσα στην κυβέρνηση και την ελληνική κοινωνία.

Οι δημοσιογραφικές πληροφορίες που θέλουν να ετοιμάζονται εντάλματα σύλληψης για έξι μεγαλοεπιχειρηματίες της «λίστας Λαγκάρντ» και οι σχετικές δικογραφίες που βρίσκονται υπό διαβίβαση από τους οικονομικούς εισαγγελείς στην Οικονομική Αστυνομία έχουν τρομάξει τους διαπλεκόμενους. Κυβερνητικές πηγές, μάλιστα, τονίζουν πως όταν «σκάσουν» οι συγκεκριμένες υποθέσεις, μετά και τα 1,8 εκατ. ευρώ που υποχρεώθηκε να καταβάλει ο επιχειρηματίας Λεωνίδας Μπόμπολας, κι άλλοι ολιγάρχες θα αναγκαστούν να μεταβούν στον… έφορο της γειτονιάς τους προκειμένου να εκπληρώσουν ανειλημμένες εδώ και δεκαετίες φορολογικές τους υποχρεώσεις.

http://vathikokkino.gr/archives/96040