Για την ενότητα της Αριστεράς...Για μια πολυκεντρική Αριστερά...Για την ενότητα στη βάση

Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2014

ως καλωσόρισμα στη Ρένα Δούρου





Εμείς, η Ανεξάρτητη Ενωτική Κίνηση, συνεχίζουμε, σταθερά και αμετακίνητοι, με τις πολιτικές αρχές και τον ηθικό κώδικα που από τη πρώτη  στιγμή  πορευτήκαμε, αλλά με νέα δύναμη και  αισιόδοξη ματιά.
Η εποχή της ανθρωποφαγίας τέλειωσε.  
Καταγγείλαμε το σχέδιο των ΣΔΙΤ- ξεπούλημα της διαχείρισης  σε όφελος των επιχειρηματιών και σε βάρος των εργαζομένων και της κοινωνίας.Καταγγείλαμε την συστηματική απαξίωση των υπηρεσιών και του ανθρώπινου δυναμικού που εκφυλίζει τον Σύνδεσμο σε μηχανισμό αναθέσεων και διανομής αντισταθμιστικών.

Διεκδικούμε να έχουμε δουλειά και η δουλειά μας, δηλαδή η διαχείριση των απορριμμάτων, να είναι στην υπηρεσία του λαού και όχι των επιχειρηματιών.  
Πιστέψαμε ότι ο ΕΔΣΝΑ έχει λόγο ύπαρξης, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ. Με  προάσπιση  του δημόσιου χαρακτήρα  των  υπηρεσιών του και  κοινωνικό έλεγχο των δράσεων.

Και σήμερα το πιστεύουμε, ακόμη  πιο δυνατά!!
Το παρόν και το μέλλον του ΕΔΣΝΑ είναι υπόθεση όλων μας.
Α.ΕΝ.Κ. 
1 Σεπτεμβρίου 2014

Το προξενιό της Ρένας


Εδώ που τα λέμε, όποιος και να ήταν στη θέση της Δούρου, θα αισθανόταν όσο να 'ναι κάποιο φόβο, κάποιο σύγκρυο πολιτικό, κάποια αγωνία φυσική, ίσως και μεταφυσική: Θα τα καταφέρω, μπορώ να τα καταφέρω, κι αν δεν τα καταφέρω, πώς θα το φέρω και θα το υποφέρω; Η νέα κυρία της Αττικής όμως δεν δείχνει να έχει τέτοιους φόβους. Μια σιγουριά, μια αυτοπεποίθηση και μια μαγκιά αν θέλετε τις βγάζει. Και δύο θα λέγαμε.
Αυτό είναι το ήμισυ του παντός. Έλα όμως που στις φοβίες που η ίδια (δείχνει να) έχει έλλειμμα, εμείς οι άλλοι έχουμε πλεόνασμα. Πρωτογενές μάλιστα, αφού για πρώτη φορά η Αριστερά γίνεται κατά κάποιο τρόπο κυβερνώσα. Στην Αττική θα πεις, αλλά η Αττική είναι η μισή Ελλάδα. Άσε που εδώ έχουμε προξενιό. Πετυχαίνει η προξενήτρα Δούρου; Μπαίνει ο Τσίπρας γαμπρός στο Μαξίμου. Δεν πετυχαίνει; Πάμε για βρούβες επί μονίμου. Δεν είναι ακριβώς έτσι, αλλά κάπως έτσι δεν σκεφτόμαστε;
Όλες οι απαιτήσεις, οι συμβουλές, οι ευχές, έχουν, με αφορμή την ορκωμοσία -και τι ορκωμοσία!-, διατυπωθεί με το νι και με το σίγμα. Καθώς τις διαβάζεις μάλιστα, φαντάζουν σχεδόν απειλητικές στη σοβαρότητά τους. Και δεν μπορείς να αποφύγεις το γνωστό "ούτε ψύλλος στον κόρφο της". Πολιορκημένη από θηριώδη συμφέροντα, αλλά και υπεριώδεις φόβους, καλείται να εκπροσωπήσει όνειρα και προσδοκίες. Να αποδείξει ότι η πολιτική βούληση μετακινεί βουνά. Και μάλιστα τι βουνά - σκουπιδιών!
Λοιπόν, εδώ δεν υπάρχουν έρημα να τα φυλάει ο φόβος. Θα τα καταφέρει μια χαρά - θα το δείτε. Όπως θα τα καταφέρουν μια χαρά αύριο και ο Τσίπρας, και ο ΣΥΡΙΖΑ. Πρώτον, γιατί είναι ικανότερη από κάθε επαγγελματία της εξουσίας. Δεύτερον, γιατί ξέρει με ποιους θα πάει και ποιους θ' αφήσει. Τρίτον, γιατί είναι καταδικασμένη ως αριστερή να βάζει στην πρώτη γραμμή τους πιο αδύναμους. Τέταρτον γιατί έχει πείρα των αγώνων. Και πέμπτον, γιατί έχει δείξει ότι θέλει να πετύχει. Κι αυτή είναι μια αξία υποτιμημένη στην Αριστερά.
Καλό θα ήταν, φυσικά, οι εύλογοι αριστεροί φόβοι να ωθήσουν σε εύλογη αριστερή στράτευση. Αν χιλιάδες άνθρωποι που φοβούνται μήπως δεν πετύχει η προξενήτρα βάλουν το χεράκι τους, τότε σίγουρα θα πετύχει. Και μετά έρχεται κι ο γάμος...

http://kinisi-esdkna.blogspot.gr/2014/09/blog-post.html#more

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου