To γεγονός ότι η μνημονιακή πολιτική πλήττει βάναυσα την Αυτοδιοίκησης η οποία «πνέει τα λοίσθια», αναδεικνύει στο δικό της ψήφισμα η Αυτοδιοικητική Πρωτοβουλία (ΣΥΡΙΖΑ): «Ο αγώνας μας στην Τ.Α είναι πρώτα από όλα αγώνας επιβίωσης της αυτοδιοίκησης και στη συνέχεια επαναπροσδιορισμού της σε νέες βάσεις», τονίζεται χαρακτηριστικά. Και προστίθεται: «Πλέον ο κίνδυνος δεν είναι αυτός μιας «καχεκτικής» αυτοδιοίκησης, αλλά μιας «κλινικά νεκρής» αυτοδιοίκησης.»
Το πλήρες κείμενο είναι το εξής του ψηφίσματος είναι το εξής:
Βιώνουμε σήμερα τον κοινωνικό τον κοινωνικό εκμαυλισμό της παγκόσμιας κρίσης του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού και της «κοινωνίας της αγοράς», που γιγαντώνει τις κοινωνικές ανισότητες, στραγγαλίζει τα δημοκρατικά δικαιώματα, επιδεινώνει την περιβαλλοντική υποβάθμιση, καταστρέφει τους φυσικούς πόρους.
Η διάλυση των εργασιακών σχέσεων, η τεράστια αύξηση των ανέργων, η φτωχοποίηση μεγάλων στρωμάτων, που επιφέρουν τη διάλυση της κοινωνικής συνοχής, είναι το αποτέλεσμα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που μοναδικό στόχο έχει την αύξηση των κερδών.
Στα τριάμισι χρόνια εφαρμογής της μνημονιακής πολιτικής, η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε έρημη χώρα. Διανύουμε το πέμπτο έτος ύφεσης, το ΑΕΠ μειώθηκε 22%, οι αποδοχές μειώθηκαν στο ήμισυ και η ανεργία τριπλασιάστηκε και αγγίζει τα δυσθεώρητα ύψη του 30%.
Ταυτόχρονα για την υπεράσπιση των βάρβαρων αυτών πολιτικών επιχειρείται από την τρικομματική αυτή κυβέρνηση και τους συνακόλουθους βαστάζους της ένας απίστευτος αυταρχισμός, που τείνει με τις διαρκείς επιστρατεύσεις, ακόμα και προληπτικές να στρατικοποιήσει την κοινωνικοπολιτική ζωή και να φιμώσει κάθε ελεύθερη φωνή.
Στη δίνη αυτής της πολιτικής η Αυτοδιοίκηση πλήττεται βάναυσα. Τα τρία χρόνια της μνημονιακής πολιτικής πνέει τα λοίσθια. Ο αγώνας μας στην Τ.Α είναι πρώτα από όλα αγώνας επιβίωσης της αυτοδιοίκησης και στη συνέχεια επαναπροσδιορισμού της σε νέες βάσεις. Συνεπώς δεν παλεύουμε για τον εξωραϊσμό της βάρβαρης αυτής πολιτικής, αλλά για την πλήρη ανατροπή της. Συνοπτική εκτίμηση για τα τρία χρόνια Μνημονίου και Καλλικράτη
Η εφαρμογή των μνημονίων έχει οδηγήσει την πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση σε μείωση κατά 60% των θεσμοθετημένων πόρων της, ενώ σχεδιάζεται μια νέα μείωση της τάξης του 29%, που θα έχει ως συνέπεια την αδυναμία των Ο.Τ.Α. να πληρώσουν ακόμα και τους εργαζόμενους τους.
Μαζί με την οικονομική ασφυξία, την απαγόρευση των προσλήψεων, τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις και την επιχειρούμενη μεταφορά επιπλέον 240 αρμοδιοτήτων χωρίς την μεταφορά των αναγκαίων πόρων, οι περικοπές οδηγούν με μαθηματική βεβαιότητα σε πολιτική ασφυξία την Τ.Α.
Συνολικά τα αποτελέσματα των Μνημονίων με την παράλληλη εφαρμογή του Καλλικράτη ήταν οδυνηρά για την Αυτοδιοίκηση, καθώς επήλθε:
ü η αντισυνταγματική κατάλυση της σχετικής αυτονομίας της τοπικής αυτοδιοίκησης, έργο που ολοκληρώνεται με την εφαρμογή του Παρατηρητηρίου,
ü η μετατροπή της σε ιμάντα μεταβίβασης των εθνικών και υπερεθνικών αντιλαϊκών πολιτικών, όπως, για παράδειγμα η ελληνογερμανική συνεργασία και η «αξιοποίηση» (δηλαδή εκποίηση) της δημόσιας και δημοτικής περιουσίας,
ü η μετατροπή της σε συμπληρωματικό εξάρτημα του κρατικού μηχανισμού, με ελέγχους σκοπιμότητας και μετατροπή των αιρετών οργάνων σε διακοσμητικά όργανα,
ü η μετατροπή των αναγκαίων δημόσιων κοινωνικών αγαθών σε υπόθεση ιδιωτικής φροντίδας και φιλανθρωπίας,
ü η ριζική ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων σε όλους τους τομείς. Οι εργασιακές σχέσεις διαμορφώνουν ένα σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα. Η αντίδραση των εργαζομένων και οι δυναμικές κινητοποιήσεις τους οφείλουν να έχουν την αμέριστη συμπαράσταση και συμπαράταξη μας.
Συμπερασματικά, οι πολιτικές πραγματικότητες που εδραιώνονται στην Ελλάδα της «μνημονιακής» περιόδου και του Καλλικράτη επιφέρουν μια ακόμη οξύτερη επιδείνωση και πολιτικοθεσμική υποβάθμιση, της αυτοδιοίκησης. Στο πλαίσιο της προϊούσας «εξαφάνισης » του κράτους και της δημόσιας σφαίρας γενικότερα, η αυτοδιοίκηση πλήττεται με ιδιαίτερη σφοδρότητα και απειλείται με πολλαπλούς τρόπους. Πλέον ο κίνδυνος δεν είναι αυτός μιας «καχεκτικής» αυτοδιοίκησης, αλλά μιας «κλινικά νεκρής» αυτοδιοίκησης.
ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ του καθεστώτος που εγκαθίδρυσε τα αλλεπάλληλα Μνημόνια και «μεταρρυθμίσεις τύπου» «Καλλικράτη» είναι πλέον προφανές: Να θέσουν σε ενέργεια ένα ακραίο νεοφιλελεύθερο πρόγραμμά, που περιλαμβάνει την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών καθαριότητας και των άλλων δημοτικών υπηρεσιών, την εγκατάλειψη κάθε κοινωνικής πολιτικής από την Τ.Α., την πλήρη ανταποδοτικότητα των υπηρεσιών, την εκποίηση του πλούτου της πατρίδας μας, όπως ενέργεια, τουρισμός, νερό, λιμάνια, αεροδρόμια, και την μετατροπή της χώρας σε ΕΟΖ.
Ο κίνδυνος είναι πλέον σαφής και ορατός. Η οποιαδήποτε απόπειρα παρέμβασης και επιδιόρθωσης στις μικροδομές του πολιτικού συστήματος που θα στερείται ρητής και πολιτικά συγκεκριμένης απεύθυνσης για ουσιαστική συμμετοχή στην κοινωνική βάση, στις υπαρκτές τοπικές κοινωνικές δυνάμεις, θα είναι ατελέσφορη και πιθανότατα θνησιγενής.
Στην κατεύθυνση αυτή πρέπει να υπάρξει μια εκ βάθρων ανασυγκρότηση της αυτοδιοίκησης – πράγμα που βέβαια σημαίνει την πλήρη ανατροπή του καθεστώτος που εγκαθίδρυσε τα Μνημόνια και τον «Καλλικράτη». Η απάντηση πρέπει να είναι άμεση και δυναμική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου