Ο Πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης, ο Πρέσβης των ΗΠΑ στο Ισραήλ Ντέιβιντ Φρίντμαν, ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου και ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο κατά τη διάρκεια συνάντησης στην Ιερουσαλήμ στις 20 Μαρτίου 2019
Veronika Krasheninnikova
Το Αμερικανικό Κογκρέσο εργάζεται επί του παρόντος σε ένα άλλο έντονα αντιρωσικό νομοσχέδιο με τίτλο «Σχετικά με την εταιρική σχέση ασφάλειας και ενέργειας στην Ανατολική Μεσόγειο». Φάνηκε στην Ανατολική Μεσόγειο και η Ρωσία, αλλά η ζήλια της Ουάσιγκτον αποκάλυψε την «εχθρική» και «ολέθρια» επιρροή της χώρας μας στην περιοχή και προτίθεται να την εξαλείψει ριζικά.
Το σχέδιο νόμου για την Ανατολική Μεσόγειο είναι ένας οδικός χάρτης για τον περιορισμό των πολιτικών, οικονομικών και στρατιωτικών σχέσεων της Ρωσίας με τα κράτη της περιοχής, για την αντικατάσταση του ρωσικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη και για την στρατιωτικοποίηση της περιοχής που κατευθύνεται κατά της Ρωσίας, καθώς και της Τουρκίας.
Η σημασία της πρωτοβουλίας είναι διπλή. Στον τομέα της ενέργειας στο πλαίσιο της στρατηγικής του Προέδρου Trump να μετατρέψει τις Ηνωμένες Πολιτείες σε «ενεργειακή υπερδύναμη», ο νόμος εργάζεται για την ανάπτυξη νέων πηγών φυσικού αερίου για την Ευρώπη και την κατασκευή αγωγών για την παράδοσή του, προκειμένου να εκτοπιστεί το ρωσικό αέριο. Στον στρατιωτικό τομέα ο στόχος είναι να ενισχυθεί απότομα η θέση των ΗΠΑ στην περιοχή, συγκροτώντας μια συμμαχία από την Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ, που ταυτόχρονα εντυπωσιάζει την Τουρκία, όπου ο Πρόεδρος Ερντογάν παίρνει υπερβολικά ανεξάρτητες και σκανδαλώδεις αποφάσεις ως κράτος μέλος του ΝΑΤΟ, όπως η απόκτηση ρωσικών αντιπυραυλικών συστημάτων. S-400.
Το έργο της Ανατολικής Μεσογείου ξεδιπλώνεται στα νότια σύνορα της Ρωσίας προκειμένου να διακόψει τους εταίρους μας στο νότο μέχρι τη Μέση Ανατολή και να περιορίσει δραματικά τις ενέργειες της Ρωσίας σε αυτές τις κρίσιμες περιοχές. Τα δυτικά σύνορα της Ρωσίας στον στρατιωτικό και ενεργειακό τομέα των Ηνωμένων Πολιτειών πρόκειται να πλαισιώσουν, όπως συζητήσαμε προηγουμένως, την έννοια του «Intermarine», δημιουργώντας ένα κορδόνι από τα κράτη της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης που θα επιβλέπει η Πολωνία, χωρίζοντας τη Ρωσία από τη Γερμανία και τη Γαλλία.
Αυτό το νομοσχέδιο ασκεί άμεσο πλήγμα στη Ρωσία, αλλά και στην Ευρώπη. Οι προσπάθειες αποκοπής της κατασκευής του Nord Stream 2 δεν φέρνουν αποτελέσματα και οι Ηνωμένες Πολιτείες έρχονται ταυτόχρονα από το νότο για να αναλάβουν τον έλεγχο των ενεργειακών ροών εκεί και να επιβάλουν τις τιμές του φυσικού αερίου στους Ευρωπαίους.
Η Γερουσία των ΗΠΑ παρουσίασε το νομοσχέδιο στις 10 Απριλίου, στο πνεύμα της συναίνεσης μεταξύ των μερών, του Ρεπουμπλικανού Marco Rubio και του Δημοκρατικού Bob Menendez (ο αριθμός του νομοσχεδίου στη Γερουσία είναι S.1102). Το νομοσχέδιο κατέληξε στη Βουλή των Αντιπροσώπων στις 22 Μαΐου (αριθμός του υπάρχει H.R.2913) με ορισμένες προσθήκες και διαβάζεται αυτή τη στιγμή σε πέντε επιτροπές και μια υποεπιτροπή για την εγκληματικότητα, την τρομοκρατία και την εσωτερική ασφάλεια. Η τελευταία περίοδος ψηφοφορίας έχει προγραμματιστεί για τις 26 Ιουλίου, οι βουλευτές θα επιστρέψουν στην εργασία τους στην Ουάσινγκτον στις 9 Σεπτεμβρίου.
H Ρωσία, εκτός της Μεσογείου
Η τρομερή λέξη "Ρωσία" στο κείμενο επαναλαμβάνεται 25 φορές. Στην πραγματικότητα, το νομοσχέδιο απαγορεύει στη Ρωσία να ακολουθήσει την εξωτερική πολιτική και να αναπτύξει οποιαδήποτε οικονομική συνεργασία στην περιοχή.
Πρώτον, το νομοσχέδιο αποσκοπεί στην εξαφάνιση του ρωσικού φυσικού αερίου από την Ευρώπη, σχεδιάζοντας την ανάπτυξη νέων πεδίων στα ανοικτά των ακτών της Αιγύπτου και της Κύπρου, καθώς και την κατασκευή τρόπων μεταφοράς του φυσικού αερίου. Μιλάμε για την ολοκλήρωση του αγωγού Trans-Adriatic (TAP), του αγωγού διασύνδεσης φυσικού αερίου Ελλάδας-Βουλγαρίας (IGB) και των τερματικών σταθμών αποδοχής υγροποιημένου αερίου προκειμένου να «διευκολυνθεί η προμήθεια μη ρωσικού φυσικού αερίου στα Βαλκάνια και στην Κεντρική Ευρώπη». Έτσι λέγεται - "μη ρωσικά".
Μια ιστορική αναλογία στη διαδικασία αυτή δίνεται από το σχέδιο του αγώνα της διοίκησης του Ρόναλντ Ρέιγκαν για την εξαφάνιση του σοβιετικού φυσικού αερίου από την Ευρώπη στα μέσα της δεκαετίας του '80. Τότε οι Ευρωπαίοι αναγκάστηκαν να αναπτύξουν νέους τομείς στη Νορβηγία και να αγοράσουν πιο ακριβό αέριο - με "ασφάλιστρο ασφαλείας".
Η ανάπτυξη νέων καταθέσεων στην Ανατολική Μεσόγειο είναι επίσης χρήσιμη για τις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς θα εμπλουτίσει τον πιο πιστό αμερικανικό εταίρο στην περιοχή - το Ισραήλ. Θα έλθουν πολλά και στην Κύπρο, την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με τον νόμο, έχει ιδιωτικοποιήσει στην πραγματικότητα στον τομέα της ασφάλειας (εάν κάποιος θεωρεί ότι η Κύπρος είναι ρωσική), θα πέσει επίσης πολύ έξω.
Δεύτερον, υπάρχουν σχέδια για «ενίσχυση της συνεργασίας στον τομέα της ασφάλειας με την Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ», συμπεριλαμβανομένης της «ανταλλαγής πληροφοριών, της ευαισθητοποίησης στον κυβερνοχώρο και στη θάλασσα» (παράγραφος 3.9). Το νομοσχέδιο απαιτεί «να παροτρύνουμε τα κράτη της περιοχής να αρνηθούν τις λιμενικές υπηρεσίες στα πλοία της Ρωσικής Ομοσπονδίας που εμπλέκονται στην υποστήριξη της κυβέρνησης του Bashar al-Assad στη Συρία» (παράγραφος 3.13) · «Να υποστηρίξουμε τις προσπάθειες των κρατών της περιοχής να αποστρατευθούν από τον στρατιωτικό εξοπλισμό που παρέχεται από την κυβέρνηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας υπέρ του εξοπλισμού που παρέχεται από τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ και του ΝΑΤΟ» (παράγραφος 3.16). Το έγγραφο παροτρύνει επίσης "να εφαρμόσει πλήρως τις σχετικές διατάξεις του νόμου" σχετικά με την αντιμετώπιση των αντιπάλων της Αμερικής με κυρώσεις "(CAATSA) με σκοπό να μην επιτρέψει παρέμβαση της κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας σε υποθέσεις της περιοχής" (σημείο 3.15).
Ως "δικαιολογία", το κείμενο προβλέπει την υποβολή έκθεσης: "Το αργότερο 90 ημέρες μετά την ημερομηνία υιοθέτησης αυτού του νόμου, ο Αμερικανός Υπουργός Εξωτερικών θα υποβάλει στις αρμόδιες επιτροπές του Κογκρέσου έκθεση σχετικά με τις δυσμενείς επιπτώσεις της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Κύπρο, την Ελλάδα και το Ισραήλ από την 1η Ιανουαρίου 2017" ).
Ωστόσο, αυτό δεν είναι το τέλος του αντιρωσικού στόχου του νόμου - είναι σαφώς ορατό σε άλλα κράτη, χωρίς να αναφέρεται η Ρωσία.
Η Ελλάδα είναι ο νέος κύριος εταίρος των Ηνωμένων Πολιτειών στην περιοχή
Η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρείται ένα από τα κράτη που βρίσκονται περισσότερο στη Ρωσία - αυτό, σύμφωνα με το σχέδιο νόμου, θα πρέπει να αλλάξει. Τα σχέδια που περιγράφονται στο κείμενο καταβάλλουν σαφή προσπάθεια για τον διαχωρισμό της Ελλάδας από τη Ρωσία και τη μετατροπή της χώρας σε νέο πυλώνα της αμερικανικής στρατιωτικής και ενεργειακής πολιτικής στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή - αντί της αναξιόπιστης Τουρκίας.
Το νομοσχέδιο ήταν το αποτέλεσμα πολλών ετών προπαρασκευαστικών προσπαθειών. Πριν από τρία χρόνια, το καλοκαίρι του 2016, ένας νέος Αμερικανός πρεσβευτής, Jeffrey Payet, έφτασε στην Αθήνα. Αυτό το όνομα είναι γνωστό σε μας στην Ουκρανία: ήταν ο Πρέσβης Payet, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για το πραξικόπημα του 2014 και μοίραζε κουβέρτες στο Μαϊντάν μαζί με την Υφυπουργό Εξωτερικών Victoria Nuland. Με την άφιξή του στην Ελλάδα, ο Payet ανέπτυξε τις ενέργειές του τόσο ευρέως όσο και στην Ουκρανία. Ο νεαρός πρωθυπουργός της χώρας, Άλεξης Τσίπρας, ο οποίος είχε λάβει το 62% της καλής θέλησης των Ελλήνων για ανεξάρτητη πορεία σε δημοψήφισμα ένα χρόνο νωρίτερα, δεν μπόρεσε να αντέξει τις απειλές και την πίεση ίσως ο Payet να του υποσχέθηκε «Μαϊντάν όπως στην Ουκρανία».
Ως αποτέλεσμα, η κυβέρνηση του Τσίπρα συμφώνησε να εκσυγχρονίσει την αμερικανική ναυτική βάση του Δικαστηρίου στην Κρήτη, να δημιουργήσει μια βάση ελικοπτέρων στη Βόρεια Ελλάδα, μια βάση με μη επανδρωμένα αεροσκάφη κοντά στην πόλη της Λάρισας στην Κεντρική Ελλάδα, να στρατιωτικοποιήσει το νησί της Καρπάθου στο ανατολικό Αιγαίο, να δημιουργήσει λιμάνι για την αποδοχή αμερικανικού υγροποιημένου αερίου στην Αλεξανδρούπολη. Επιπλέον, σε συνάντηση στην Ουάσινγκτον τον Οκτώβριο του 2017, ο Τσίπρας και ο Trump συζήτησαν τη μεταφορά τακτικών πυρηνικών όπλων από την αεροπορική βάση Incirlik στη νότια Τουρκία κοντά στον οικισμό Ανδραβίδα στη βόρεια Πελοπόννησο.
Ο νέος νόμος ορίζει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες "θα διατηρήσουν ενεργό ναυτική παρουσία και επενδύσεις στην κατασκευή ναυπηγικού συγκροτήματος στον κόλπο της Σούδας, και θα εμβαθύνουν τη συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας με την Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης της πρόσφατης εγκατάστασης αεροσκαφών αναγνώρισης και του αντίκτυπου MQ-9 στη βάση της Πολεμικής Αεροπορίας της Λάρισας και την εκπαίδευση πιλότων ελικοπτέρων στην Κεντρική Ελλάδα »(παράγραφος 3.4).
Με τη νέα κεντροδεξιά κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος ανέλαβε την εξουσία μετά τις κοινοβουλευτικές εκλογές της 7ης Ιουλίου, η συμμετοχή της Ελλάδας στη στρατιωτική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ θα γίνει ακόμα πιο ενεργή. Ήδη από την πρώτη εβδομάδα, η νέα κυβέρνηση έλαβε μια απόφαση ορόσημο - ο απατεώνας Juan Guaidó αναγνωρίστηκε ως πρόεδρος της Βενεζουέλας. Αυτό είναι ένα μήνυμα προς την Ουάσιγκτον: "Είμαι δικός σας". Ο ελληνικός τύπος ανέφερε ότι ο επικεφαλής του ελληνικού υποκαταστήματος της αγγλοαμερικανικής ιδιωτικής στρατιωτικής εταιρείας G4S, που προστατεύει την αμερικανική πρεσβεία στην Ελλάδα, τον Παναγιώτη Κοντελεόν, θεωρείται διευθυντής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, της κύριας εσωτερικής και εξωτερικής ειδικής υπηρεσίας. Η τελική απόφαση δεν έχει ακόμη ανακοινωθεί.
Νέα Συμμαχία στην περιοχή - Ισραήλ, Ελλάδα, Κύπρος και ΗΠΑ
Επιπλέον, η Ελλάδα, αποσυνδεδεμένη από τη Ρωσία, θα είναι σταθερά δεμένη με το Ισραήλ ως εξουσιοδοτημένος επιμελητής της Αμερικής στην περιοχή.
Το εισαγωγικό μέρος του σχεδίου νόμου υπενθυμίζει: σύμφωνα με κοινή δήλωση της 21ης Μαρτίου 2019, τέσσερα κράτη συμφώνησαν «προστασία από εξωτερική εχθρική επιρροή στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή στο σύνολό της». Η κύρια πηγή της "εξωτερικής εχθρικής επιρροής" είναι φυσικά η Ρωσία.
Ο υπουργός Εξωτερικών Mike Pompeo, πρώην διευθυντής της CIA, συμμετείχε σε τριμερή σύνοδο κορυφής μεταξύ Ισραήλ, Ελλάδας και Κύπρου στις 20 Μαρτίου 2019, που αναφέρεται στο κείμενο. Παρόμοιες σύνοδοι κορυφής πραγματοποιούνται τουλάχιστον ετησίως, η τελευταία είναι στην Ιερουσαλήμ. Παρεμπιπτόντως, ο Αλέξης Τσίπρας κατάφερε να επισκεφθεί το Ισραήλ τρεις φορές στα τέσσερα χρόνια - κανένας από τους προκάτοχούς του δεν επισκέφθηκε το Ισραήλ τόσο συχνά.
Το νομοσχέδιο αναφέρει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες προτίθενται να «συνεχίσουν να συμμετέχουν ενεργά στον τριμερή διάλογο για την ενέργεια, την ασφάλεια στη θάλασσα, την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο και την προστασία βασικών υποδομών μεταξύ Ισραήλ, Ελλάδας και Κύπρου» (παράγραφος 3.1). "Να υποστηρίξουν τις διπλωματικές προσπάθειες των εταίρων και των συμμάχων να εμβαθύνουν τη συνεργασία στον τομέα της ενεργειακής ασφάλειας μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ και να ενθαρρύνουν τον ιδιωτικό τομέα να επενδύσει σε ενεργειακές υποδομές στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου (3.2). Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα "υποστηρίξουν την ενεργό διεξαγωγή του Διεθνούς Προγράμματος Στρατιωτικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (IMET) με την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία" (3.7). «Υποστηρίζουμε τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις του Ισραήλ, της Ελλάδας και της Κύπρου» (3.14) και «υποστηρίζουμε έντονα» την εκπαίδευση του προσωπικού του Ισραήλ, της Κύπρου και της Ελλάδας για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας (3.17).
Όπως είναι γνωστό, ο κύριος "τρομοκράτης" για τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ είναι το Ιράν και ο αγώνας εναντίον του εκτυλίσσεται, συμπεριλαμβανομένης της Συρίας.
Αυτά τα μέτρα θα έχουν συγκεκριμένη συνέπεια: η ανάπτυξη στρατιωτικών πόρων του Ισραήλ στην επικράτεια της Ελλάδας που θα σπρώξει την Αθήνα σε εχθρικές ενέργειες εναντίον της Συρίας.
Κύπρος - ένα εφαλτήριο κατά της Τουρκίας
Το νομοσχέδιο της Κύπρου αποδίδει σημαντικό ρόλο όχι μόνο στη συμμαχία με το Ισραήλ και την Ελλάδα, αλλά και ανεξάρτητα.
Όπως υπενθυμίζεται στο έγγραφο, η Κύπρος, η οποία είναι βασικός στρατηγικός εταίρος, υπέγραψε με τις Ηνωμένες Πολιτείες μια «δήλωση προθέσεων» της 6ης Νοεμβρίου 2018 «για την ενίσχυση της διμερούς συνεργασίας στον τομέα της ασφάλειας» (παράγραφος 1.4). "Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών συνεργάζεται στενά με την κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω συμφωνιών ανταλλαγής πληροφοριών" (1.18), "βοήθησε την Κυπριακή Δημοκρατία στην ανάπτυξη στρατηγικής εθνικής ασφάλειας (1.19) και" παρέχει εκπαίδευση σε τομείς όπως η ασφάλεια στον κυβερνοχώρο, η αντιτρομοκρατία και η απενεργοποίηση εκρηκτικών αντικειμένων και διαχείριση οπλοστασίων . Η Κύπρος, σύμφωνα με το κείμενο, θα πρέπει επίσης να σταματήσει να αγοράζει ρωσικά όπλα και να στραφεί εντελώς σε αμερικανικό στρατιωτικό εξοπλισμό.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην έκδοση του νομοσχεδίου της Βουλής των Αντιπροσώπων, σε σύγκριση με το νομοσχέδιο της Γερουσίας, υπάρχουν επιπλέον απαιτήσεις για την Κύπρο. Η χώρα πρέπει να σταματήσει να εκδίδει "χρυσά διαβατήρια" στο πλαίσιο του προγράμματος "Ιθαγένεια για επενδύσεις" στους πολίτες της Ρωσίας και της Ουκρανίας. Η Κύπρος πρέπει επίσης να "διεξάγει αξιολόγηση των δραστηριοτήτων των δομών που σχετίζονται με τη Ρωσία" για παράνομες τραπεζικές πράξεις και να βελτιώσει το τραπεζικό της σύστημα, προκειμένου να αποφευχθούν τέτοιες πράξεις. Τα μέτρα για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και των εκροών κεφαλαίων από τη Ρωσία θα μπορούσαν να χαιρετιστούν, αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν εντελώς διαφορετικούς στόχους.
Ωστόσο, το νομοσχέδιο αναζητά επίσης πιο επιθετικούς στόχους. Οι ΗΠΑ πρόκειται σαφώς να στρατιωτικοποιήσουν την Κύπρο. Ανάκληση: Το βόρειο τμήμα της Κύπρου κατασχέθηκε από την Τουρκία το 1974, κατά τη διάρκεια της χούντας των «μαύρων συνταγματαρχών». Επί του παρόντος, υπάρχουν περίπου 40.000 Τούρκοι στρατιώτες. Δεν θα καταβάλει μεγάλη προσπάθεια για να προκαλέσει μια σύγκρουση με την Τουρκία στην Κύπρο, απειλώντας να γίνει μια άλλη κρίση για τον Πρόεδρο Ερντογάν, τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες προτίθενται να εκτοπίσουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Η κατάσταση τώρα θερμαίνεται: η Ελλάδα και η Κύπρος διαμαρτύρονται έντονα κατά της γεώτρησης στην ΑΟΖ της Κύπρου, την οποία ξεκίνησε η Τουρκία.
Το σχέδιο νόμου "για την εταιρική σχέση ασφάλειας και ενέργειας στην Ανατολική Μεσόγειο" έχει τις πιο σοβαρές πιθανότητες να περάσει. Συνεχίζει τη σειρά νόμων που έχουν ήδη υιοθετηθεί, όπως ο νόμος για την καταπολέμηση των αντιπάλων της Αμερικής μέσω κυρώσεων (CAATSA) και εκείνοι που εφαρμόζονται, όπως το νομοσχέδιο για την προστασία της ασφάλειας της Αμερικής από την επιθετικότητα του Κρεμλίνου.
Αλλά το κύριο αίτημα του νομοσχεδίου επιτυχίας είναι ότι επιδιώκει έναν από τους κύριους στόχους του Προέδρου Trump - να κάνει την Αμερική μια «ενεργειακή υπερδύναμη». Αυτή η φιλοδοξία είναι εφικτή μόνο εις βάρος των συμφερόντων της Ρωσίας και της Ευρώπης και εις βάρος των αυξανόμενων εντάσεων και των στρατιωτικών συγκρούσεων σε όλες τις περιοχές του κόσμου όπου υπάρχουν αποθέματα υδρογονανθράκων και όπου βρίσκονται οι διαδρομές διαμετακόμισης.
Βερόνικα Κρασένιννικόφ, RIA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου